Onze kinderen zijn geweldig!

het lastige is

Dat volgens het onderzoek ALLE kinderen in Nederland gelukkiger zijn dan de kinderen in het buitenland. Dus ook die stumpers op het vmbo, de oenen op de havo, de sukkeltjes die elektricien willen worden, de domme blondjes op de kappersacademie.

Dus daar sta je dan, als streber-moeder ... Doe je zo je best om je kind op het vwo te krijgen, blijkt het voor diens geluksgevoel niks uit te maken ...

Help...

Ik schiet hier zwaar in een depressie, ik ben een "falende ouder".
Zoon heeft me getroost: "kusje erop?"

Ik ben zo jaloers op ouders die alles perfect doen, waar het leven van hun kind een mooi egaal gebakend pad is. Waarschijnlijk zijn toekomstige partners voor de kinderen ook al "gereserveerd?"

Je kind zal eens verkering krijgen met mijn mislukkeling, jeetje, het hele plaatje valt in duigen.

Van mij krijg je voor de kerst zo'n dekbedset met op de ene sloop "Mr. Perfect" en op de andere "Mrs. Perfect".

Nu gaat deze lage- klasse- moeder een bakkie troost zetten, ik moet dit even een plekje geven.

tja hij had het gelezen

En viel in een uur durende woedeaanval over saai makkelijk huiswerk ik heb en warme chocola gemaakt en geroepen nou san doe je het toch niet dus ik lever mijn lintje weer in. Gratis af te halen slechts anderhalf uur gedragen...

Mijk

alles fout gedaan

Ik heb alles fout gedaan wat je fout kan doen: kind gekregen van een foute man, gescheiden, ex in de gevangenis, fulltime werken (want anders geen geld), kind naar de opvang. Kom ik bij de juf van groep 8 voor het schooladvies, hopend dat mijn kind ergens terecht komt waar het gelukkig is (of het nu VMBO, HAVO of VWO is), zegt juf tot mijn verbazing dat kind maar naar het gymnasium moet. Kind naar het gym, heb ik me nooit mee bemoeid, niks overhoren of opjutten (want nog steeds fulltime aan het werk), blijkt het kind fluitend over te gaan. Zit nu in de vijfde, kan al niet meer blijven zitten. Waarschijnlijk gaat het ook nog naar de universiteit.
Wat zegt dat nou over mij als moeder? Ik zou het ook nog eens fijn vinden als kind een partner krijgt die handig is met zijn/haar (ook dat maakt me niet uit) handen is, want dat zijn we hier niet bepaald. Zo'n 'afvoerputjestype' als jullie hierboven beschrijven lijkt me precies wat we nodig hebben! Of eentje die lekker kan koken, lijkt me ook fantastisch.

Tjee

Ben ik nu de enige die een flinke dosis sarcasme leest bij TS?
Of is het wishful thinking, omdat ik me niet kan voorstellen dat iemand het serieus zou kunnen menen?

Jesse

Dat dacht ik ook, maar dat had dan duidelijk kunnen worden in de laatste alinea. Misschien krijgen we zekerheid als ts reageert. Tot dan is het iig een leuk onderwerp:-)

Slechte moeder?

Onze kinderen en hebben respectievelijk een IQ van 76 en 80. Tja, we schamen ons dood. Tenslotte zijn wij ouders met een HBO en post-HBO opleiding. Er zijn al erg veel bijlessen / begeleiding in onze kinderen gestopt. Desondanks toch alleen maar VMBO kader en MAVO. Om je dood te schamen. O ja, ik heb altijd alleen maar gewerkt onder schooltijden om daarna altijd zelf ook onze kinderen te begeleiden met huiswerk. Tja, ik durf het bijna tegen niemand te zeggen, want dan denkt men vast dat ik een hele slechte moeder ben, VMBO en MAVO. misschien dat ik het mag vergoedelijken door te schrijven dat mijn ene kind een herseninfarctje heeft gehad en ons andere kind meningokokken net na de geboorte.......daardoor hebben ze beiden leerproblemen.
Ik hoop echt dat het eerste bericht een trol was.....want dat deed ff pijn.

Volgens mij

De eerste alinea's lijken inderdaad (een poging tot) sarcasme. De GGZ floreert erbij dat ieder opvoedkundig of emotioneel hobbeltje begeleid moet worden door een therapeut. Dat is best apart want vroeger moest er volgens mij 'echt iets mis' met je zijn voordat je vergoede therapie kreeg. Mijn slecht lerende buurmeisje ging gewoon naar de LOM-school, en toen ze in 3 LHNO zat vonden haar ouders het mooi genoeg geweest. Het lesgeld werd ingevoerd en ze moest maar gaan werken. Overigens werkt ze nog steeds met veel plezier bij een tuincentrum, heeft een leuke man en kinderen, dus zij is ook best terecht gekomen.
Ik doe er zelf overigens net zo hard aan mee met die therapeuten, en ik ren ook naar de juf als mijn kind weer een D voor een cito heeft. Er is ons al voorspeld (door zo'n therapeut) dat we zeker tot ver op de middelbare school dagelijks moeten begeleiden en structureren. Dan zit er misschien wel vwo in, ze is er slim genoeg voor, maar ik denk niet dat we dat gaan trekken (zij en wij).
Mijn andere kind heeft op haar 15e al vaker een therapeut gezien dan een ander mens in zijn hele leven. Met succes, want ze haalt alleen maar dikke voldoendes op het vwo. En dat komt dan weer door mijn genen hahaha.

Nancy

Ik denk niet dat het eerste bericht van een trol was, maar van iemand die zichzelf echt supergeweldig vindt en dientengevolge op anderen neerkijkt. Dus laat je niet in de put praten door dat soort onbenullen die zichzelf op de schouder kloppen voor iets dat hun komt aanwaaien.
En dat je kinderen op mavo en vmbo zitten is ook niks om je voor te schamen, ze leren hopelijk een goed vak na deze vooropleiding en worden ook gelukkig, alleen niet met een managersalaris en net pak. Maar wat maakt dat uit, als ze maar gelukkig worden en lieve ouders hebben die van ze houden om wie ze zijn en wat ze kunnen.

Marea

Dank je wel voor je lieve bericht. Wij zijn ook trots op onze kinderen hoor. Ze zijn gelukkig en doen erg hun best. Maar weet je, ik moest bij het bericht ineens weer denken aan het moment na de Cito toets. Voor ons is dat 3 jaar geleden inmiddels. Hoe trots de moeders onderling op de laatste schooldag aan elkaar vertelden dat hun kinderen naar VWO etc zouden gaan. Aan mij werd ook steeds gevraagd: wat gaan je kinderen naar toe? Als ik dan vertelde dat ze naar het VMBO zouden gaan klonk er bijna met medelijden in de stem: ach dat is toch ook mooi.....die competitie destijds vond ik best een beetje pijnlijk, hoe trots ik ook op mijn kinderen ben. Dat gevoel kreeg ik net weer toen ik het bericht van TS las.

Ik kom er ook niet best vanaf.

Zelf heb ik VWO gedaan, partner MBO, we hebben een dochter op VMBO-T die er af en toe flink met de pet naar gooit. We hebben regelmatig overhoord, gesprekken op school gehad, huiswerkondersteuning ingezet etc. Maar toch gaat ze w.s. net of net niet over naar 3 VMBO-T.
Zoon is een nog zorgelijker verhaal, IQ van 76, dyslexie, gaat het w.s. niet verder schoppen dan VMBO-kader. We hebben net 1 1/2 jaar dyslexie-begeleiding achter de rug met 4 tot 5 maal per week huiswerk samen met hem doen. Het VWO gaat hij echter niet redden.
Oftewel wat een vreselijke onzin wat topic-starter hier neer zet. Het zit naar mijn idee toch echt ook in het kind zelf of het naar VWO kan en ook wil.
En oh ja, ik vind mijn kinderen ook geweldig. Dochter kan geweldig mooi zingen en zoon heel aardig voetballen. Zo heeft ieder kind zijn talent en is ieder kind toch geweldig?!

Uitzonderingen zijn er op elk niveau

Mijn oudste was in groep 8 het enige meisje met advies vwo. (jongens waren toen niet belangrijk ) Er was één meisje met havo-advies en één met vmboT advies. De rest van de meisjes zat er allemaal onder.
Ik kan je vertellen, dan pas je als jong slim meisje niet zo makkelijk bij de rest. Dan vertel je als ouder op het schoolplein ook niet zo graag welk advies je kind heeft.
Dit als tegenhanger ten aanzien van het verhaal dat je als vmbo-er de uitzondering bent. Statistisch ben je eerder als vwo-er de uitzondering op school. Alleen die statistieken gelden alleen landelijk. Op de eigen school heb je met de schoolprestaties te maken. Dan gelden statistieken niet meer.
En daar kun je als kind/ouder veel last van hebben, maakt niet uit op welk niveau.

nancy en tango

Jullie doen het zelf ook. Dit is niet de eerste keer dat ik mij afvraag wat ik fout doe omdat jullie knderen met een veel lager IQ blijkbaar wel kader en hoger aankunnen en mijn zoon basis doet. Er wordt hier met IQ cijfers gestrooid die op praktijkonderwijs wijzen ....

ik hoop dat het allemaal goed komt

Mijn oudste zoon zit in een mavo/havo brugklas. Wij helpen hem altijd maar ik ben bang dat er niet meer in zit dan mavo. Ik kan hem wel helpen met al zijn huiswerk en leerwerk maar hij moet zelf de toetsen maken en daar gaat het mis.

Mijn tweede gaat met twee vingers in zijn neus naar het gymnasium. Nog npoit ergrnd mee geholpen op de basisschool. Dochter drie doet het ook uitstekend. Krijgt waarschijnlijk ook een vwo advies of havo/vwo. Wel raar juist onze slimmr kinderen hoeven wij niet te helpen. Onze oudste wel maar die krijgen wij ondanks onze hulp echt niet op het VWO.

Rondrijden? Ze fietsen en ik fiets mee (of man) maar alle sporten moeten op fietsafstand zijn
Wij kunnen met onze vier kinderen niet overal zijn

Maar nu komt het. De werkgever van mijn man is failliet gegaan. 46 jaar en nu zonder werk. Wij realiseren heel goed wat dat gaat betekenen (veel flexcontracten, geen zekerheid). Dus nu ga ik 32 uur werken om ervoor te zorgen dat er in ieder geval een stabiel inkomen is en pensioenopbouw. Dus voor mij minder aandacht voor de kinderen. Toch ben ik echt geen slechte moeder.

ik denk ook dat Floortje serieus is. Ik zie regelmatig dit soort ouders. Van die oudersxdie denken dat zij ervoor gezorgd hebben dat hun kinderen zo goed kunnen leren.

Barvaux

barvaux het spijt me dat je zo reageert, het klinkt bitter en verwijtend naar Tango en mij, dat vind ik jammer. IQ cijfers zeggen m.i. niets. Mijn kinderen zijn ieder 3x getest. Door Edux, de ontvangende school met LWOO en door de Kempenhaege. Ik weet niet welk IQ past bij praktijkonderwijs maar ik weet wel dat ik ook niet snap hoe het kan dat mijn kind met IQ 76 nu op de MAVO zit. (En dat is zeker niet mijn verdienste, enkel en alleen van kind zelf) De instellingen die haar getest hebben, hebben ook geen verklaring en noemen haar een bovenpresteerder. Ze moeten toch iets zeggen..En dan is er nog het feit dat beide kinderen zich aan elkaar optrekken want het is een tweeling....Ik kan de iq's en niveaus dus zelf ook niet verder verklaren alleen kunnen we er niet omheen want 3x getest in verschillende tijdvakken/jaren met dezelfde uitslagen....we kunnen er niet omheen. Zelf heb ik de neiging om te zeggen dat IQ tests niet deugen, maar wie ben ik.....Ik sla mezelf niet op de borst net als TS maar ik duw jou ook zeker niet in de grond door te strooien met IQ cijfers, dat ik is zeker niet mijn intentie. Ik wilde alleen een punt maken naar TS en een hart onder de riem naar alle moeders wiens kind niet naar het VWO gaat. Volgens mij zijn we hier ook op OOL om elkaar te steunen.

geen trol

Ik denk niet dat TS een trol is. Ik heb ze in real life ook vaker gezien dan me lief is, de supermama's met de ideale kinderen die jou, als moeder van een autistische VMBO-er, wel even komt vertellen hoe goed zij alles heeft gedaan (m.a.w. hoe fout ik het heb gedaan).

Ik vermoed dat deze supermama's wat dit betreft heel weinig hebben meegemaakt en veel geluk hebben gehad. Gelukkig maar, dat gun ik iedereen van harte, alleen gaan ze er nogal onhandig mee om.

Of ze hebben zelf weer andere tekortkomingen die ze op deze manier proberen te overschreeuwen.

Leven en laten leven. Maar mijn vrienden zullen het nooit zijn en ik hou zulke supermama's liever ver uit mijn aura. Want ik sta altijd open voor kritiek, maar niet voor mensen die anderen omlaag trappen om er zelf beter uit te komen.

En ik ben ontzettend trots op mijn kinderen en hoe ze zich ondanks alles staande kunnen houden. En op mijzelf, zonder een andere moeder daarmee tekort te willen doen! Want op een enkele uitzondering na ben ik ervan overtuigd dat elke moeder doet wat goed is voor haar kinderen en daar trots op mag zijn. Ongeacht opleiding, niveau en status.

supermoeder?

Als je je kinderen het idee meegeeft dat ze alles wat ze bereiken enkel en alleen aan jouw enorme inzet te danken hebben, dan ben je volgens mij helemaal geen supermoeder. Integendeel

Dus in plaats van dat lintje voor TS, kunnen we beter een spaarpotje maken voor haar kinderen, want die gaan later nog een hoop therapie nodig hebben om erin te leren geloven dat ze misschien op eigen kracht ook wel tot iets in staat zijn, en om zich los te durven maken van hun dominante moeder…

Mijn VMBO-autist dreigt in dat beruchte afvoerputje terecht te komen. En dat komt toch echt niet door mijn slechte zorg, maar door een leerbeperking waardoor de kans op een startkwalificatie zeer klein is. Mijn leven bestaat al jaren uit knokken voor dit kind, hem stimuleren en activeren, bovenop school zitten om de eerste sporen van problemen te kunnen signaleren voor het (weer) te laat is, falende instanties activeren, tegen allerlei muren oplopen omdat er weer mogelijkheden zijn weggevallen, nieuwe mogelijkheden zoeken, aan allerlei bellen (en dode paarden) trekken en vooral de moed erin houden. En toch rolt hij waarschijnlijk dat afvoerputje in. Wat zegt dat over mij als moeder?

Hortensia

"de supermama's met de ideale kinderen die jou, als moeder van een autistische VMBO-er, wel even komt vertellen hoe goed zij alles heeft gedaan (m.a.w. hoe fout ik het heb gedaan)."

Da's jouw interpretatie, misschien zijn zij zich van geen kwaad bewust.

"Want ik sta altijd open voor kritiek, maar niet voor mensen die anderen omlaag trappen om er zelf beter uit te komen."

Welke kritiek? En waaruit haal jij die zekerheid dat ze dat doen om jou 'omlaag' te 'trappen'?

"En op mijzelf, zonder een andere moeder daarmee tekort te willen doen! ;-)"

Wie weet hoe dat op *die* moeder overkomt...

Als met al voelt iedereen zich (hier en IRL) constant aangevallen. Als iemand trots is op zijn eigen kinderen. Als iemand een ander adviseert met zijn eigen ervaringen is er altijd wel weer iemand die zich aangevallen voelt omdat zij het anders gedaan heeft en zij dat advies als een verwijt interpreteert.

Zo zijn mensen nou eenmaal.
Even cru gezegd kan iemand die en Ford koopt zich aangevallen voelen omdat hij een Opel heeft gekocht. Iemand die dezelfde keuzes maakt als jij voelt gewoon beter.

Alle kinderen zijn ook nog weer eens anders en ze hebben allemaal hun zwakke en sterke kanten. De superslimmerds hebben weer hun eigen zwakheden en de intellectuele laagvliegers hebben ongetwijfeld weer hun eigen sterke punten die dan toevallig niet in zo'n handig getalletje te meten zijn.

JE zet een kind op de wereld met bepaalde talenten en die zijn grotendeels genetisch bepaald. Met een dobbelsteen. Dus wat betekent het eigenlijk als je daar trots op bent. Hoogstens kun je trots zijn als je ze allemaal begeleid hebt tot stabiele mensen die hun talenten hebben kunnen benutten, maar ook dan weet je niet in hoeverre dat nou aan jou lag of dat het gewoon uit die dobbelsteen kwam.

(dat gezegd hebbende is de TS wel een extreem geval, na de eerste paragrafen dacht ik i.d.d. ook dat het sarcastisch bedoeld was, maar nu weet ik het ook even niet meer)

Cause darling I'm a nightmare dressed like a daydream

Jippox:
"Als je je kinderen het idee meegeeft dat ze alles wat ze bereiken enkel en alleen aan jouw enorme inzet te danken hebben, dan ben je volgens mij helemaal geen supermoeder. Integendeel "

Dat. De een z'n supermoeder is de ander zijn nachtmerrie.

Reactie op Moni # 38

Mijn kind was in haar klas ook het enige meisje met VWO advies. Ze was van de groep meisjes veruit het intelligentste kind, paste niet meer zo lekker in de groep. Zocht bij bepaalde opdrachten naar verbreding en verdieping die de andere meiden niet konden volgen. Dalton onderwijs dus er moest wel eens een groepsopdracht gemaakt worden waar ze elkaar volledig kwijt raakten in de loop van het proces.
Als ik met andere moeders sprak over bijvoorbeeld het aantal weken dat ze voor een individueel werkstuk kregen, deed mijn mening er minder toe. "Jou kind haalt toch wel weer een 9,5, dus zeur niet" werd er dan gezegd.
Maar in die weken had mijn kind ook sport, sinterklaasfeest (dus surprise te maken) 2 partijtjes en een griepje, net als hun eigen kinderen.

nancy

'barvaux het spijt me dat je zo reageert, het klinkt bitter en verwijtend naar Tango en mij, dat vind ik jammer. IQ cijfers zeggen m.i. niets.'

Dat heeft niets met verwijten en bitterheid te maken, ik heb het mij elke keer weer afgevraagd en dat mag je best weten. Verder: als IQ cijfers jou niets zeggen, waarom noem je ze dan elke keer om je punt te maken? Praktijkonderwijs is voor kinderen met een IQ lager dan 80 PLUS een flinke leerachterstand. Mijn zoon heeft een IQ van 30 punten hoger dan jouw dochter op de mavo dus het is logisch dat ik mij afvraag hoe dat kan. Normaal is dat het verschil tussen mavo en vwo.

Ik denk wel dat jouw dochters op een aparte basisschool zaten als ze de enige waren die richting VMBO gingen. Mijn zoon was lang niet eens de enige die naar basis ging.

Ik vond jouw berichtje niet echt opbeurend voor ouders met kinderen op een niveau lager dan dat van jouw kinderen maar dat heb je blijkbaar niet door en daarom zei ik dat je precies hetzelfde doet als wat je TS verwijt.

Barvaux-OT

IQ cijfers zeggen niets, dus hecht er ook niet zoveel waarde aan. Dit soort draadjes toont dat ook maar weer eens.

Mijn kind heeft 2 IQ testen gedaan en daar kwam ook een verschil van 23 punten uit (in 2 jaar tijd)!! Ik hecht er daarom ook niet zoveel waarde meer aan. Belangrijker zijn schoolse vaardigheden.

Maar ik begrijp je gedachtengang wel hoor: waarom komt er niet uit wat erin zit? Al kan vraag 2 ook zijn of die IQ test wel klopt.

tussen de regels

ik snap Barvaux wel. Ik heb diezelfde gedachten ook bij het lezen van alle reacties. Er komt toch een heel duidelijk negatief onderbuik gevoel uit over het vmbo. Bij de vmbo kinderen wordt toch steeds even vernoemd wat er aan de hand is waarom ze "maar" naar het vmbo kunnen. Hebben wij vroeger ook zo gedacht over de Lts/Mts? Ik kan het me niet voorstellen, ik in ieder geval niet. En hebben de meesten van jullie zich wel eens verdiept in de stof die de basis/kader vmbo'rs krijgen, want ook zij moeten nog een flinke hoop theorie(en echt niet altijd simpel) naar binnen duwen. Ik heb altijd het idee dat er gedacht wordt dat die kinderen te dom zijn om maar iets theoretisch te kunnen leren.
Ik ben zo trots op mijn jongste dochter, die kader doet en er ook echt hard voor werkt(samen met mij). Mijn oudste, die op de universiteit zit krijgt het aangewaait. En allebei komen ze er wel, ieder op hun eigen niveau.

Het maakt

Het maakt niet uit hoe je er komt. Als je er maar komt: de plek die je aankan en waar je tot je recht komt.

Dat zelfzuchtige "kèk mèn nâh en kèk jullie ut domme klautjesvolk nâh" daar kan ik niet zoveel mee. Gelukkig hoeft dat ook niet en kan ik aan een lekker kopje koffie beginnen.