

Puberteit
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

anoniem
02-11-2009 om 17:11
Ontsporen of ben ik ouderwets
onze dochter van 15 kennen we bijna niet meer terug. Ze is vanaf groep4 basisschool tot vorig jaar gepest op school. Ze is zelfs van basisschool gewisseld, omdat ze uit die pestsfeer zou moeten, maar dat had geen resultaat, het pesten ging op de andere school gewoon door. Nu heeft ze eindelijk vrienden, maar wij zijn daar niet zo gelukkig mee. Er wordt gerookt, ik zie sletterig gedrag bij haar, grote monden en maar weg willen, naar haar vrienden. 22.00 uur thuis vind ik een normale tijd doordeweeks, maar ze vind het veel te vroeg, haar vrienden mogen tot 01.000 uur op straat hangen.
Tot overmaat van ramp ben ik er achter dat ze rookt en zelfs het weekend heeft geblowed. Het huis was te klein. Ze zegt dat het een expiriment was, maar vertrouwen doe ik haar niet. Ze zegt dat ze het doet omdat haar oma en nichtje ( beide kanker) ziek zijn.
Wat moeten we nu hiermee?
Ieder avond ruzie en achterdocht schiet immers ook niet op?
Ook haar broer en zusje zijn geschokt, zo kennen we haar niet.
Wat nu

sus-anne
02-11-2009 om 21:11
Wat vragen
ik heb wat vragen aan je,
je zegt dat dochter gepest is op school.
is ze daardoor onzeker geworden?of heeft dat op een andere manier iets met haar gedrag van nu te maken?
verder zie ik niet echt bizarre problemen,grote mond past bij pubers,een jointje proberen en roken ook,en het altijd weg willen is ook wel puber eigen.het is niet leuk om dat van je puber te ontdekken,maar het is ook niet wereldschokkend voor een kind van 15.
en wat bedoel je precies met sletterig gedrag?

Monique D*
03-11-2009 om 01:11
Om niet meer gepest te worden..
..wordt er vaak gekozen om dan maar mee te doen met de groep. Want als je niet meedoet dan lig je eruit. En als die groep blowen en roken normaal vindt dan moet je maar meedoen. En dan komt er nog bij dat je af moet zetten tegen het gezag (ouders/leraren) wat vaak voorkomt bij pubers. En wat bedoel je precies met sletterig gedrag? Hangen met jongens en/of kledingstukken dragen die meer onthullen dan verhullen? Dit valt onder experimenteren. Jij hebt als ouder de taak om daaraan grenzen te stellen, maar dat wordt meestal niet geaccepteerd. En dat is moeilijk. Je wilt natuurlijk ook weten wàt je puber 's-avonds laat uitspookt. Je bent ongerust. Het is moeilijk, want je kan haar niet meer dwingen om zich aan te passen aan jouw regels, zoals toen in de basisschoolleeftijd.
Ik denk dat het beste is om een open contact met je puber te houden en haar te laten merken dat je er altijd voor haar bent. Ga tussen de boze buien door een goed gesprek met haar aan. Praat over de onzekerheden, die hiervan zeker de oorzaak zijn en hoe ze ermee om kan gaan. Dat is het enige wat ik jou mee kan geven. Verder wens ik jou heel veel succes, de puberleeftijd is volgens mij de moeilijkste fase van het hele opvoedingsproces!
Groeten van Monique, moeder van een zoon van 15 en een dochter van 12 die in de prépuberteit zit en voor wie ik mijn hart vasthoud als zij naar het voortgezet onderwijs gaat (is ook een onzeker en gevoelig kind wat zich aantrekt van wat andere kinderen van haar vinden).

Klaproos
04-11-2009 om 11:11
Ouderwets of bezorgd?
Ik kan je zorgen over je dochter goed begrijpen. Dit gedrag is nieuw, niet gewenst en hoe pak je dat nu weer aan?
Ik heb een docher van 12 en heb mezelf proberen voor te stellen hoe ik hierin zou staan. Ik zie ze wel eens rondhangen, meiden zoals jij je dochter omschrijft en ook ik zou dat niet willen zien bij mijn dochter.
Dat gepest zijn zal zeker een rol spelen, zoveel jaren, dat moet effect hebben op je dochter.
Ze wil niet (weer) afwijken van een groep en daarom niet (voor haar gevoel) te vroeg thuis moeten zijn.
Ik vind je nogal meegaand met de tijd van 22.00uur. Ik neem aan dat ze nog op school zit en dus zal ze smorgens er weer op tijd uitmoeten. Hier ligt de tijd bij broer van 15 op kwart voor 10 op zijn kamer zijn, al klaar voor de nacht. (dus geen tassen meer inpakken, tanden moeten poetsen enz.)
Ik vind dat je als ouder op 15 jarige leeftijd nog wat eisen mag stellen aan de kleren van je kind. Hier gelden enkele regels daarvoor. Zoals bijv. nagenoeg in je blote billen lopen omdat het rokje zo extreem kort is mag niet. Geen discussie over mogelijk. Legerbroeken mag ook niet. Verder zoeken ze het maar uit, van punk tot kak is prima. Pubers zijn qua kleren vaak op zoek naar een eigen stijl, waar pas ik bij en waar voel ik me goed in. En daar hoort expirimenteren bij, maar dan wel met een enkele beperking.
Dat roken en blowen, waar betaald ze het van?
En blowen omdat haar oma en nichtje ziek zijn? Is dat niet een manipulatieve manier om het af te zwakken bij jou? (jij hebt daar ws ook verdriet van, dus ben je op dat gebied zwakker)
Je wilt niet iedere avond ruzie en achterdocht? Is dat niet bijna hetzelfde als de confrontatie niet aan willen gaan?
Ik zou die aangaan, maar dan gesterkt vanuit de gedachte dat ik mijn dochter wil behoeden voor het nemen van de verkeerde afslag. Is dat niet ook een taak als opvoeder? Dat het daardoor een tijdje minder gezellig is in huis zou ik voor lief nemen. Ik zou mijn best ervoor doen om een sfeer te maken in huis, waarbij gewenst gedrag een positieve reactie krijgt en ongewenst gedrag kort maar kordaat aangepakt wordt.
Een ruzie krijg je door inhoudelijk te reageren op je dochters opstand. Kort je regels herhalen en er verder niet op ingaan zal haar zeker even bozer doen worden en een machtstrijd aan doen gaan, sta daar boven en zie het puberlijk gedrag. Daardoor zie je beter dat het nog een kind is die je op weg moet helpen.

Anja
04-11-2009 om 15:11
Ontdekken
Ik ben net terug van een gesprek bij een GZ-psycholoog dus zijn woorden zitten nog goed in mijn hoofd over pubers.
Rond 15 jaar, de een wat vroeger dan de ander, gaan kinderen bewust worden van wie ze willen zijn of al zijn. Dit duurt tot circa hun 23e.
Dat hier gedrag uit kan ontstaan, die wij niet of moeilijk kunnen begrijpen is een logische vervolgstap daarop.
De psycholoog gaf mij de raad om consequent te blijven in straf opleggen van daden die we niet kunnen accepteren. Dat hier dan ruzie of irritaties uit kunnen komen, dat moet ik dan accepteren maar wel in mijn achterhoofd houden dat ik vooral consequent moet blijven!
Ik hoor nog mijn dochter zeggen, nou mam dat wordt nog wat, want jij vergeet nog weleens dat je een straf uitgedeeld heb! Dat ze daardoor meteen de glazen heeft ingegooid, heeft ze niet even door, nog niet, want juist die opmerking maakt mij strijdvaardig!
Kortom, jij/jullie bepalen wat er gebeurt, niet dochter van 15 jaar.
Sterkte met de verdere ontwikkeling van jullie dochter!

tonny
05-11-2009 om 10:11
Ze hoort nu ergens bij
dat geeft haar vast een goed gevoel. Maar waarbij, da's vers twee.
Probeer haar vrienden/vriendinnen thuis te vragen. Samen film kijken, wat eten, een spel, iets gezelligs. Het is het waard te investeren en deze mensen te leren kennen en zomaar wat op straat hangen, dat leidt niet altijd tot iets positiefs.
Je zou ook contact kunnen leggen met de jongerenopbouwwerker van je woonplaats. Wat voor contact heeft hij/zij met de jongeren, wat wordt er voor hen georganiseerd, zijn ze ergens bij in te schakelen?
Investeer in een-op-een tijd met je dochter. Ga samen uit eten, een weekendje weg, winkelen, naar een of ander evenement. Luister naar haar.
Misschien dat ze dan later ook oren heeft naar gesprekken met iemand (maatschappelijk werk, psycholoog?) die haar kan helpen constructief bezig te zijn met haar leven, haar toekomst.
Veel sterkte ermee. Loslaten is een deel van het verhaal, maar zeker niet alles!
tonny