U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Onder dwang afpakken wel of niet
Hallo allemaal, ik ben Theodoor en ik heb twee dochters en een zoon. De oudste dochter is 13 jaar. Ik zou dolgraag willen weten van andere ouders hoe ze omgaan met kinderen die niet willen luisteren als je van ze vraagt om hun telefoon onmiddellijk in te leveren. Bij kleine kinderen gaat dat gemakkelijker(ook met andere dingen) maar bij pubers niet. Ik ben nu een paar keer in de situatie beland dat ze de telefoon in moet leveren omdat ze de regels niet gehoorzaamt('s nachts in bed). En ook wel eens omdat ze op haar telefoon gaat kijken terwijl ik haar aanspreek op verkeerd gedrag. Dan heeft ze geen zin om te luisteren, loopt weg terwijl ik haar terugroep, en gaat op de telefoon. Dat vind ik zo brutaal dat ze voor straf de telefoon direct moet inleveren. Het is een paar keer voorgekomen dat ze de telefoon niet wil geven als ik het zeg. Als ik die dan probeer af te pakken verzet ze zich. Ze heeft mij wel eens geschopt en geslagen omdat ik dat doe. Mijn vrouw vind dat je op dat moment geen dwang moet gebruiken als ze zich zo verzet, en dat je achteraf moet straffen. Ze vindt dat ik teveel agressie gebruik door dat te doen. Maar ik vind dat je zulk gedrag niet kunt tolereren en heb de neiging om uit boosheid toch de telefoon direct af te pakken. Ik weet het zelf niet meer.
Tsja
De aanpak in de OP vind ik weinig elegant en lijkt me weinig doeltreffend. Maar ik heb niet het geduld alles eindeloos uit te leggen. En als er soms voorzorgsmaatregelen getroffen moeten worden of ik een kind gevolgen van zijn gedrag laat ervaren in de vorm straf, dan schroom ik niet dat te doen. Met mate, met uitleg en van te voren aangekondigd. Dan maar even een slechte sfeer. Ik laat merken dat ik veel van ze houd. Mijn doel is niet hun beste vriend te zijn of elk conflict te mijden ,maar op lange termijn een sociale volwassene af te leveren die weerbaar in het leven staat. Liefst voorzien van een opleiding die bij ze past. Bij drie van de vier is dat inmiddels met de nodige horten en stoten aardig gelukt. Mijn jongste legt uit zich zelf zijn gsm weg voor het huiswerk maken, had ik mijn oudste zoon niet begrensd dan had hij misschien wel nooit een diploma gehaald.
herkenbaar probleem
Ik lees in de reacties allerlei prachtige dingen als vertrouwen enzovoort.
Allemaal leuk en aardig, maar onze zoon (12) liegt over zijn telefoon en laptop. Ons vertrouwen is door het gelieg behoorlijk geschaad.
Dus ja, onder dwang afpakken is op dit moment mijn enige oplossing. Ben ik vast een slechte moeder. Hij gaat gewoon door en trekt zich niks aan van onze wijze woorden dat hij zijn slaap nodig heeft ("ik heb niet zoveel slaap nodig!") Ondertussen wel smorgens bloedsjacherijnig. Hoezo uitgeslapen?
De laptop/telefoon gaan vanaf nu savonds achter slot en grendel. Hij is (nog) niet in staat om met die snoepwinkel om te gaan.
We zijn aan het kijken naar een andere provider die per apparaat de wifi aan en uit kan zetten. Hij kijkt vooral youtube filmpjes dus daarmee hebben we een groot deel afgeblokt hoop ik.
Slechte moeder?
Welnee.
Maar waarom is het zó belangrijk voor je zoon, dat hij erom gaat liegen? Hoe reageert hij op het verbod en op het afpakken?
karin 7
Tja, 12 jaar is nog best wel jong hoor. Het is ook heel erg kindafhankelijk, maar er zijn nog zoveel kinderen van die leeftijd die echt nog erg impulsief zijn, geen prikkels kunnen weerstaan en die ouderlijke controle nodig hebben. Ik ben van mening dat iedereen dat heel goed aanvoelt voor zijn eigen kind.
Er zullen best ouders zijn die te controlerend of te gemakkelijk zijn, natuurlijk.
maar haal jezelf niet naar beneden door je een slechte moeder te noemen. Je doet het naar eer en geweten en dat is mooi zat!
Emmawee: jouw uitspraak over liegen, impliceert dat kinderen van die leeftijd al een volleerd waarden en normen systeem hebben van zichzelf. Maar het is allemaal in opbouw hoor. Liegen is slecht, dat ben ik met je eens en het is handig om dat in het opvoedproces mee te nemen. Maar geef iemand niet het gevoel dat zijn of haar puber vreselijk slecht is omdat hij zij ergens over liegt. Kom op. Dat doen ze bijna allemaal vlg. mij?
Oeps!
Daar begrijp je me helemaal verkeerd, Sidonia. En ik hoop vam harte dat Karin7 het niet zo heeft opgevat!!
Ik bedoelde met de vraag: "Maar waarom is het zó belangrijk voor je zoon, dat hij erom gaat liegen?" helemaal niet veroordelend. En ik beweer trouwens ook niet dat liegen slecht is, zelfs dat ligt veel genuanceerder volgens mij. Sterker, liegen is een belangrijke stap in de gewetensontwikkeling!
Ik bedoelde dat het stellen van zo'n vraag meer kan opleveren dan (alleen) afpakken en verbieden. Je kunt er het gesprek over aangaan met je kind. Is het inderdaad impulsiviteit, heeft hij een heel verslavend spelletje, of is er druk vanuit de klasse-app? Door je af te vragen waarom het zo belangrijk is, kom je soms tot inzichten. Ook waarom het juist wél precies NU even MOET!
Ik ben van mening dat wel of niet afpakken niet het belangrijkste punt is, maar meer de vraag: is er communicatie?
De communicatie gaat nog wel eens verloren. Zowel bij veel straffen, als bij veel loslaten. Dat is (denk ik) een gemiste kans.
Wie niet sterk is
"Dus ja, onder dwang afpakken is op dit moment mijn enige oplossing. Ben ik vast een slechte moeder. "
Nou nee, maar dwang escaleert en uiteindelijk verlies je het.
Je moet geen regels stellen die je niet waar kunt maken. Dus zodra ze harder lopen en harder gillen dan jij, dan valt er weinig "met de sterke arm" op te lossen.
En ik ben erg voor praten, maar daarbij moet je vooral ook niet vergeten dat je eigen wil en weerzin als mens een legitiem argument is om je kind te verbieden iets te doen. "Ik hou daar niet van" is een goed argument en laat precies voldoende ruimte voor kind om de eigen wensen en willen en emotionele noden uit te voeren al dan niet met telefoon, maar dan niet in jouw directe omgeving, of niet als het slaaptijd is, dus gewoon nu even niet.
Ik had de gewoonte om de stop er even uit te draaien als de derde keer roepen niet hielp (nouou, nou ben ik al mijn punten kwijt!!!) Maar tegenwoordig met die oplaadbare dingen moet er toch iets anders. Stekker uit de wifi?
Geen laptop en telefoon op de kamer zou bij mij trouwens een standaard regel zijn denk ik.
Ik heb die dingen ook niet naast mijn bed.
Toen mijn kinderen klein waren hadden we de computer in het kantoortje beneden staan.
verschillende aanpakken
Hoi Emmawee
ik vond je opmerking juist super en zet me aan t denken. (over t liegen)
Maar voor er dwang in het spel komt hebben we wel al van alles geprobeerd...
t lijkt nu trouwens wat rustiger geworden, we hebben aan alle drie kinderen de regels over schermgebruik nog eens duidelijk gemaakt.
Dat lijkt wel wat te helpen, ben benieuwd.