U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Omgangsregeling bij pubers
Er zit nog een heel verhaal aan vast, maar ik ben benieuwd naar jullie mening over de omgangsregeling na een scheiding voor pubers.
Mijn zoon is 13 en wil niet bij mij slapen sinds ik zo;n acht maanden geleden bij mijn ex ben weggegaan. Hij komt wel bij mij eten op de dagen dat zijn zusje bij mij slaapt en hij dus eigenlijk ook bij mij zou zijn. Uiteraard zou ik graag willen dat hij ook bij mij zou slapen, maar ik vind dit voornamelijk mijn probleem waar ik mee om zal moeten gaan. Mijn ex wil begrijpelijkerwijs ook wel eens een weekend voor zichzelf en wil hem nu dwingen bij me te slapen. DIt lukte dus niet omdat zoon dan zulke ruzies gaat forceren zodat hij alsnog weg kan bij mij.
Wat vinden jullie?
Een beetje gelijkwaardig
Ik denk dat een kind van die leeftijd met een omgangsregeling moet instemmen, dus eigenlijk dat hij mee zou mogen kunnen overleggen met hoe de regeling in elkaar steekt. Dat bedoel ik ook met een beetje gelijkwaardig. Het is jullie (jouw en die van je ex) omgangsregeling, maar inmiddels is je zoon al zoo groot dat ik vind dat hij daar ook ingekend moet worden.
Dwingen vind ik geen optie. Je kunt als vader dan beter met hem praten. Het klinkt alsof je zoon boos op je is, jij bent weggegaan (kort door de bocht). Ik zou wel rekening houden met zijn gevoelens, hem in zijn waarde laten. Ik denk dat je moet voorkomen dat er een situatie ontstaat waarin hij aan de touwtjes trekt. Maar ik zou dat doen door niet te veel aandacht hieraan te schenken. Goed, hij komt wel eten, dat is al heel wat.
Wat je man kan doen is met hem praten. Maar ik kan me ook voorstellen dat het voor een kind niet fijn is het gevoel te hebben dat je wegmoet omdat papa een vrij weekeinde wil. Dus nog meer de hakken in het zand...
Waarom wil je zoon dat niet??