Nieuw hier [zoon van 16 wil vriendin van 18 uit Amerika ontmoeten]

Serieuze vraag Triva

Hoe denk jij je zoon tegen te houden als je ex een 'open invitation' op tafel heeft gelegd.

Kijk ik zou ook alles op alles zetten om hier een stokje voor te steken en ik vind je praktische aanpak (zoals gewoonlijk) ook best wel to-the-point. Maar als ik hier een veto op zou zetten heeft mijn kind het er maar mee te doen, die kan namelijk geen kant op. Het kind van TO wel. Die kan naar zijn moeder. Dus dat is een wezenlijk andere situatie.

Daarom zou ik gaan voor die vier weken, maar dan onder supervisie. Dat is nog altijd beter dan vier weken zonder supervisie in het huis van moeder.

Mocht na een paar dagen blijken dat het niet werkt, dan ben ik niet te beroerd om alsnog op mijn woord terug te komen. Of misschien is het ook wel verstandig om vooraf al een tussentijds evaluatie momentje in te bouwen.

en als het binnen een paar dagen ontploft?

Wat dan? Waar gaat afstandsliefje dan heen??

Maar Jochem

Dan is het toch allemaal best goed geregeld? Ze bestaat, je hebt haar vader gesproken, verzekeringen ed. in orde (zeg je, maar misschien begrijp ik je verkeerd)...

Ok, dan doe jij 1 week, en drie weken bij je ex in huis. Het lijkt mij zo prima opgelost. Probeer je nou niet langer te ergeren (bv. aan die vier ipv twee weken), lijkt me voor jullie beiden niet prettig.

Wel begrijpelijk hoor, van hun kant: ticket is duur, voor twee weken loont het bijna niet. Kan ik me best voorstellen eigenlijk.

Tja en als er medisch wat gebeurt brengen jullie haar naar het ziekenhuis. Meer kun je niet doen.

En verder (en ik meen dit echt): laat het verder losssss. Laat het gebeuren. Vertrouw op je zoon, jij hebt hem tenslotte opgevoed, en ook al is hij nu wat van slag, het zit er echt nog wel ergens onder.

Wat is eigenlijk jouw indruk van het meisje en haar vader? Misschien is dat ook wat geruststellend.

En als er nu nog dingen zijn die er volgens jou nog moeten gebeuren, dan hoop ik dat je dat rustig met je zoon kunt bespreken. Ik zou aandringen op een baantje (om allerlei redenen: geld, je komt er eens uit behalve school, verantwoordelijkheid, enz.), zodat hij ook wat kan betalen in de vakantie.

Al is het een bioscoop of eens naar de Efteling of zo...

Jochem 79

Sjonge wat een reacties staan hiertussen. Dat is wel een beetje gebruikelijk, Jochem, trek het je vooral iet persoonlijk aan.

Jouw situatie is best heel lastig. Je ex is in deze absoluut geen samenwerkingspartner, wat ze wel zou moeten zijn. Nu functioneert ze een beetje als een recalcitrante bondgenoot van je zoon, met meer mogelijkheden door haar eigen huis en financien. Lastig, maar daar heb je mee te dealen.
Juist daarom kun je, als je enige invloed wil blijven houden, niet te veel verbieden, maar meer helpen de voor en nadelen van zaken op een rijtje te zetten. Natuurlijk kun je in je huis je eigen regels stellen, zeker te n behoeve van jouw privacy en die van het andere kind: want er is nog een zoon in huis toch? Hoe staat hij ertegenover?
In dat opzicht moet je het ook maar als voordeel zien dat ze naa moeder gaan: laat het dan gewoon los en biedt je ondersteuning zo nodig aan. Het is natuurlijk niet uitgesloten dat het bij moeder thuis allemaal zo soepel niet gaat verlopen. Het lijkt haar nu misschien leuk, maar ze heeft waarschijnlijk toch een wat egocentrische levenshouding, schat ik zo in.

Met je zoon stomweg dingen verbieden kom je er nu niet meer: hij heeft de uitweg naar zijn moeder en dan ben jij het pleit kwijt.
Het enige wat je vlg. mij kunt doen is je behulpzaam opstellen en proberen om zoon zijn goddelijke gang te laten gaan: maar met besef van zijn eigen verantwoordelijkheden! Zo vind ik het bijv. niet zoń goed plan om van alles voor ze te betalen, tot op zekere hoogte is dat heel aardig natuurlijk, maar zorg dat je het niet te vanzelfsprekend maakt.
Hij wil zijn eigen weg nu gaan: laat hem zien dat hij dan niet alleen de lusten maar ook de lasten ervan op zich neemt.

Het meisje is al 18, zie dat als voordeel, over haar hoef jij je niet druk te maken. Voel je niet oververantwoordelijk want dat ben je echt niet. Zwanger worden en SOAś, tja, dat zijn dingen die moet je nu loslaten: je hebt 16 jaar de tijd gehad en nu moet hij zelf bepalen wat hij met al die verstandige tips van jou gaat doen.
Gooit het trouwens jullie eigen zomervakantieplannen niet in de war? Dat is ook nog zoń puntje lijkt me?

maar mirreke

'Wel begrijpelijk hoor, van hun kant: ticket is duur, voor twee weken loont het bijna niet. Kan ik me best voorstellen eigenlijk.'

Hoezo loont dat niet? Is het verblijf gratis ofzo? Wie betaalt het eten, alle uitjes, het vervoer?

Ginny: als mijn 'ex' mij dit zou flikken betekent dat nog niet dat ik mij er zomaar bij neerleg. Het is een kind van 16!

tactisch zijn

Met de optie een maand in het huis van je ex te bivakkeren glipt nu het toezicht uit je handen. Door je opstelling heb je jezelf buitenspel gemanoeuvreerd. Dat kan niet de bedoeling zijn.
Ik denk dat je er niet aan ontkomt om toch meer mee te buigen. Ten eerste zou ik een serieus gesprek met je zoon hebben. Deel je zorgen (studie, aandacht, geen andere vrienden, duur verblijf, wat als ..., drank, drugs, (onveilige) seks) en bespreek dit samen. Dus niet dwingend of van bovenaf, maar echt een wederzijds open gesprek. Je moet hem een eervolle 'aftocht' gunnen: laat hem zelf nadenken en inzien waar hij mee bezig is en zelf nadenken of dit meisje echt iets voor hem is. Stel hem vragen zodat hij zelf gaat nadenken. Zo geef je hem ruimte eventueel in te zien dat het niks is, of tegenvalt.
Als jij het verbiedt, wil hij het perse en kan hij niet meer terug, want dat 'win' jij. Als jij laat blijken zijn keuzes serieus te nemen zal hij zich niet van je afwenden maar je in vertrouwen nemen. Jij hebt de afgelopen jaren alleen de verzorging over hem gehad en dat zegt wel iets over de situatie en jullie relatie. Je hebt hem goed opgevoed en je kunt hem dus best een stuk vertrouwen geven.

o ja

en ook: toon belangstelling en geef aandacht. Als jij bij wijze van spreken het stel een maand op sleeptouw neemt (Kinderdijk, musea, strand enz enz) hebben ze minder tijd voor andere zaken

Dat meisje

Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom de ouders van dat meisje hun dochter zomaar een maand naar een onbekende aan de andere kant van de oceaan laten gaan. Of zouden zij zo'nzelfde draadje zijn begonnen in Parents Online :-)
My daughter wants to go to Holland for a month for a guy she met online. Why if he's a catfish? What if it doesn't work out after a few days? How can we keep her from going?

Ouders

Misschien komen die ouders ook wel een weekje, maar dan in een hotel of zo. Dat zou ik zelf doen denk ik.

Gescheiden slaapkamers vind ik overigens wel een prima idee. Dan kan iemand zich zonodig wel terugtrekken.

Tiva

Jochem hoeft helemaal niets. Wij zijn zijn ouders niet.:-)
Niets belet hem om zijn eigen standaard aan te houden. Zoon houdt zich niet aan de afspraak van 2 weken verblijf, 1 week bij moeder en 1 week bij vader. Weet nog niet op welke datum ze precies komt en gaat en 1 april nadert en dreigt met onbeschermde sex.
Dan blaas je de zaak af. Zoon gaat naar zijn moeder, of misschien geeft hij vader wel gelijk en durft het dan ook niet meer aan.
Er zijn keuzes in het leven waar ieder zelf over gaat.

grappig

'Gescheiden slaapkamers vind ik overigens wel een prima idee. Dan kan iemand zich zonodig wel terugtrekken.'

Grappig, de een vindt 16 jaar al oud genoeg om (bijna) op zichzelf te wonen en de ander wil het stel tot gescheiden slaapkamers verplichten.

Moet je overigens nog maar hebben, een extra slaapkamer. Want om nou zelf een maand op de bank te gaan liggen ...

huh...

Je andere zoon moet al die tijd ergens anders slapen? Waar gaat hij heen dan en wat vind hij ervan?

Goed zo Jochem

Jouw opvoedingsmethode lijkt op die van mij en onze zonen varen daar wel bij. Dat er anderen zijn die het anders doen komt omdat hun kinderen anders zijn dan die van ons. Dat is verder niet fout maar het is soms lastig om je te handhaven tegen die stroom in (niet: tegen DE stroom in). Fijn dat jouw zoon inzag dat vier weken echt heel erg lang is als je elkaar niet kent en het kan juist de reden zijn om de relatie te verbreken terwijl het met een kortere tijd wel goed kan komen. Gewoon omdat de relatie in een opbouwfase zit. Ik ben blij dat de vriendin van mijn zoon in de buurt woont maar als je elkaar te vaak ziet aan het begin kan het ook wel eens fout gaan.

Blijf eens wat meer meeschrijven, we hebben hier echt mannen nodig!

Lezen Nimbo

Andere zoon woont bij moeder....

jochem

Ja maar als we dat allemaal blijven doen kun je nooit de zaak van meerdere kanten bekijken. Het is goed voor mensen als wij om de zaak eens wat losser te laten als dat nodig is en het is goed voor mensen die het anders doen dat wat strenger optreden ook niet meteen tot extremiteiten leidt als 'het huis uit vluchten'. Sterker nog: mijn oudste zei laatst dat hij merkte dat er veel ouders veel strenger zijn dan wij mbt afspraken. Aan de andere kant ben ik overigens weer heel los voor wat betreft het spelen van bepaalde games, daar vind ik bijna het hele forum tegenover mij maar dat komt door de populatie van dit forum Met betrekking tot drank en roken ben ik dan weer strenger daar waar veel mensen het niet willen verbieden omdat ze denken dat hun kind dan juist gaat drinken/roken. Overigens heb ik wat dit betreft hele makkelijke kinderen, die willen het niet eens al krijgen ze het aangeboden (drank).

nuances

Weet je wat daar het mooie van is, dat je die niet altijd kent, dat je dan veel meer invalshoeken krijgt dan normaal en dat kan een heel ander licht op zaken werpen.
Die hoeven niet allemaal zo stellig en waar te zijn als hier gedeponeerd, maar het is wel grappig om te zien en soms leerzaam, hoe mensen denken, waarom ze zo denken, wat achtergronden zijn. Je leert over mensen.

Mijn opvoeding lijkt misschien streng als ik daarover zou vertellen in de ogen van bepaalde mensen hier die alleen maar praten en zich op gelijke hoogte stellen met het kind (vind ik een te grote verantwoording voor het kind; ze zijn kind, geen volwassene. Daarentegen betekent dat niet dat ik ze als minderwaardig beschouw. Dat is iets dat voor sommigen een gevolg is. Als je je niet gelijkwaardig opstelt tegen je kinderen behandel je ze minderwaardig. Enfin, dan mis je bepaalde levels denk ik dan maar). Maar in de situatie waarin ik groeide als ouder, was ik juist de losse variant. Mijn kinderen vertelden mij (ze zijn inmiddels uit huis) dat ik rechtvaardig was, dat ik ze veel vertrouwen heb gegeven maar nooit meer dan ze aankonden. Dat ik het conflict durfde aan te gaan met ze als ze lelijk deden, dat ik bepaalde zaken niet accepteerde en dat ze daar bewondering voor hadden.
Dat is niet om mijzelf een compliment te geven, maar om aan te geven dat er niet 1 opvoedingsstroom is. Dat sommige kinderen baat hebben bij rust en praten en dat de ander een iets duidelijker hand nodig heeft.
Dat is voor sommige mensen moeilijk te beseffen, maar dat is niet erg. Een ieders inzicht is waardevol.
Je moet voor elk kind afzonderlijk zelf het wiel uitvinden en daarom is opvoeden vreselijk moeilijk. Maar om diezelfde reden ook de mooiste en zwaarste taak die er is.
Het is daarom leuk ook inzichten van mannen te horen, dat zorgt voor meer frisse blikken.
En staat iemands toon je niet aan, dan sla je die reactie even over.
Dus net als Triva zou ik je graag voor wat langer welkom heten.

Met "laat lossss"

bedoel ik eigenlijk, dat het vaak juist wel goed komt (en dan goed zoals hij het als ouder wilt), al je er net wat minder bovenop zit.

Dat zoonlief nu zelf inziet dat 4 weken wellicht wat lang is, is misschien wel een beetje te verwachten, nu hij iets meer ruimte erin krijgt, of voor zichzelf heeft geschapen. Net wat Jochem zegt, hij is ook zelf gaan nadenken. Meestal is dat ook wat er gebeurt. Je bent opgevoed door je ouders met de opvattingen en levensinstelling van hen. Wat inhoudt dat je vaak dezelfde keuzes maakt, als je je (als puber) maar niet teveel gedwongen voelt. Want pubers willen graag het gevoel hebben dat ze hun eigen beslissingen nemen.

Jochem, ondanks soms wat overdonderend kritische reacties is dit echt een prima forum. We hoeven het niet altijd eens te zijn, toch? Punt is dat je hier veel invalshoeken te zien krijgt, vaak een bredere blik krijgt, en eventueel hier stoom kunt afblazen ipv thuis.

Ik ben blij te lezen dat er in een korte tijd al zoveel positieve ontwikkelingen gaande zijn.

haha, Astrid

helemaal eens met jou dus )

slapen

Nog een toevoeging: het slapen in aparte kamers hoeft niet per se te zijn om ze uit elkaar te houden (toch naar elkaar toe sluipen mag gewoon) maar om ook apart te kunnen zijn als het niet zo goed klikt als ze nu denken. Het lijkt me een toevoeging om die mogelijkheid open te houden: broers slapen samen en logee apart als zoon dat graag zou willen. Ik zou eventueel zelfs met zoon afspreken dat ik samen slapen op zijn verzoek verbied, zonder dat logee weet dat het zoons wens is.

ahhh

Nu snap ik je vraag beter; zoon krijgt een internetvriendin te logeren en daarvoor wil ik best mijn andere kind een weekje uit logeren sturen, maar niet 4 weken. Ook mijn andere kind heeft recht op tijd bij mij en ik wil ook tijd doorbrengen met mijn andere kind.

Snap ik best. Even uitleggen aan je zoon hoe het zit. Niet dat t bezoek niet mag, maar 4 weken je broertje of zusje buitenschoppen doen we niet in ons gezin.

om het weekend Dorry

Andere zoon woont bij moeder. Tegenzin voorkomt dat er praktische oplossingen zijn.