moe van discussies puberzoon

bespreken

Zoon heeft hier een periode gehad dat hij voortdurend in 'discussie' ging met leerkrachten. Alles was oneerlijk en belachelijk. Het heeft zo'n anderhalf jaar geduurd waarin ik hem uitlegde dat het zonde van je leven is om andere mensen te veranderen. Je gaat recht op je doel af, je schooldiploma en je laat gedoe met rust. Mensen zijn met zichzelf bezig. We zijn niet allemaal hetzelfde. Soms zijn er zaken die jij niet overziet en dat hoeft ook niet, laat het met rust. En ik had ook nog een social story van een medewerker op mijn werk die zijn high profile opleiding niet af kon maken omdat hij een conflict met zijn mentor op de spits dreef. Kan best dat een leerkracht of mentor moeilijk doet, maar denk liever aan je eigen zaken en ga op je doel af. Dat geschermutsel is zonde van je leven.
Nou ja, op die manier dus.

Helm?

Op school moeten ze een helm op? Lijkt mij ook een belachelijke regel :-)?

Tja, reuze vermoeiend. Hier ook een zoon van 15 met slechts af en toe zo'n irritante uitspatting. Gelukkig maar want ik zou me hier (ook) helemaal rot aan ergeren zeg! Ik ben bang dat er niets anders op zit dan maar blijven zeggen 'zo praten we niet', 'zo is het nu eenmaal', 'als je later groot bent dan snap je het', 'jij hoeft het niet te snappen', 'zeur niet'. Ik weet niet of ik zou (blijven) uitleggen.

wie gaat erover

Misschien ook handig om even uit te leggen dat je zoon over zichzelf gaat, hij gaat niet over een ander en al helemaal niet over reparaties in de straat. Daar gaat de gemeente over. Niet hij. En dat is maar goed ook. Je kunt je toch niet met alles bezig houden? Houdt je liever bezig met je school en ga recht op je doel af. Dat is jou zaak, daar ga jij over.

herkenbaar!!!

Mijn zoon van 16 doet dit ook heel erg. Spierballentaal noemen wij dat. Wij zijn er al op allerlei manieren op in gegaan. Op zelfde manier reageren, serieus bespreken welke indruk hij maakt...enz. Je handen op je oren doen en heel hard tralala zodra hij begint....
We maken er ook grapjes over en proberen hem te doen inzien hoe belachelijk hij zich maakt.
Hij is namelijk hele maal niet zo, hij doet het dus, gelukkig, niet echt!
Maar niks helpt..... dus ik lees mee!

Dertien

Hier zoon van dertien die zichzelf behoorlijk slim vindt en laat merken als hij het nut niet ziet van dingen door in discussie te gaan en het belachelijk te maken. Wat AnneJ schrijft helpt hier ook: proberen in te laten zien dat het vaak niet gaat om gelijk krijgen maar om een situatie te creëren waar we allemaal enigszins mee uit de voeten kunnen. En dat dat betekent dat jij misschien af en toe ziet/vindt dat iets handiger kan maar dat je je moet afvragen wat het jou brengt om daarvoor te gaan strijden.
En af en toe 'outsmart' ik hem, om hem te laten zien dat hij echt vaak nog niet het hele plaatje ziet dus beter een vraag kan stellen dan zo pittig doen. Maar niet zo vaak want dat werkt averechts

Stoppen met discussieren

Hij wil niet overtuigd worden. Hij wil discussieren. Voor dat laatste heb je twee partijen nodig.
Je kunt het 1,2 of 3 keer uitleggen en dan zou het klaar moeten zijn. Verder discussieren voegt dan niks meer toe.

Ik herken het een beetje van mijn dochter van 13. Die kan eeuwig in de 'ja maar mama' stand blijven hangen. Omdat het bij je zoon voornamelijk bij dreigen blijft zou ik op een geven moment het houden op: nou dat lijkt mij niet verstandig. En uiteindelijk op de wat Karen zegt. Beetje kinderachtig dat daarom, maar dat is hij ook. Dus dat sluit dan beter aan.

Met de scooter zou ik helemaal klaar zijn. Dat zou ik gewoon voor kennisgeving aannemen. Geen geld is geen scooter. Punt.

Ja, lachen!

"Kom, dan gaan we spandoeken maken! WEG MET DE HEKKEN!"
"Ach ja, een helm... BELACHLIJK!!! Wat valt er nou helemaal te beschermen?" Nou ja, dat soort flauwe opmerkingen.
Soms kan humor ivoor wat ontspanning zorgen.

Laat je niet te snel verleiden tot discussie, maar ik zou ook niet zeggen: "dat hoef je niet te snappen", of "zeur niet". Het schoppen kan ook een manier zijn om grip te krijgen op zijn omgeving en te ervaren wanneer hij wel / geen invloed heeft. Je kunt ook gewoon vragen: "wil je even schelden lieverd, of moeten we erover praten?" of: "zal ik weer alle redenen opnoemen waarom het moet? Of wil je gewoon dat ik zeg dat ik het ook stom vind?"

En die terloopse opmerkingen over verzekering en rijbewijs, lijken mij eigenlijk ook niet leuk voor hem. Daarmee stel je je wat superieur op. Ga er liever even voor zitten en leg hem uit dat zijn scooterdroom wat praktische consequenties heeft. Dat niet alleen de scooter zelf geld kost, maar de rest ook. Vindt hij waarschijnlijk ook niet leuk, maar dan neem je hem en zijn wensen wel serieus.

Groeten, Maw.

Ginnie

Waaruit maak jij op dat er geen geld is voor de scooter?
Groeten, Maw.

reactie

Fijn deze snelle reacties en ook fijn om te lezen dat hij geen uitzondering is.

Karen: De helm is nodig omdat hij houtbewerking en metaalbewerking doet. Dit gebouw heeft een vide en er wil nog weleens wat naar beneden vallen. Daar komt bij dat als deze jongens voor dit beroep kiezen ze ook daar een helm op moeten dus kunnen ze alvast oefenen

Giny Twijfelvuur: Hij vind het belachelijk dat je een scooter moet verzekeren en ook nog een rijbewijs daar voor moet halen. Als onze kinderen een dure wens hebben dan vragen we ze altijd eerst om even de kosten op papier te zetten. Soms gebeurt dat niet en verwaterd de dure wens. Deze puber komt niet verder met uitzoeken omdat hij blijft hangen in de verzekeringskwestie.

ja vreselijk

Ben ook weleens wanhopig geweest. We hadden een uitwisselingsstudent en die zat niet lekker in haar vel. Ze wilde het nog wel een keer proberen door in de kamer huiswerk te maken samen met de rest.
Zoon vond het nodig om op zijn kamer net keihard muziek te maken. Wat hij anders nooit deed. Wilde geen koptelefoon op en had ook rechten.
Dat scheelde mij 1000 aan inkomsten want dat was de druppel.
Het zelfde dreigde nog een keer te gebeuren.
Een student die zijn slaap hard nodig heeft tussen 23-7 uur. Normaal de tijd dat het hier altijd stil is.
Zoon vind het al de hele week nodig om om 0.00 uur te douchen of net na 23.00 uur uitgebreid badkamer en toilet te gebruiken.
Ik heb hem al een paar keer gewaarschuwd. Maar als hij nu nog doorgaat en de student vertrekt, net als de vorige (wat ik niet zo snel verwacht want de vorige zat niet lekker in haar vel maar toch), dan krijgt hij dit najaar geen lenzen en geen boekengeld.
Hele discussies dat het allemaal meevalt en dat ik mij aanstel en dat hij ook rechten heeft.
Hopelijk helpt het want ik ben er klaar mee. Ik heb een hoop geduld maar als het om geld gaat is het voor mij de limit.

het zijn toch maar woorden?

Nou, mijn kinderen zeggen een hele hoop 'belachelijks'. Ikzelf trouwens ook, en een héle hoop volwassenen met me.
Tuurlijk moet hij het allemaal leren. Maar punt 1 hoeft dat wat mij betreft niet in één keer, het is een proces. Ze mogen er wat mij betreft best jaren over doen:-)
Punt 2 denk ik dat, áls je al perse aan opvoeding nog wilt doen op dit punt (het wordt vanzelf ook minder!) je dat beter op andere momenten kunt doen. Op de bewuste momenten spelen vaak allerlei emoties mee, niemand wil dan graag gedekseld worden. Als mijn kinderen iets belachelijk vinden, dan mogen ze dat en stoort het me doorgaans niet. En afhankelijk van de boodschap die erachter zit én mijn stemming reageer ik. Ik zie zeker niet elke opmerking als een uitnodiging tot discussie en ik bepaal zelf of ik erop inga. Vaak willen ze ook gehoord worden. Leuk juist, als je verschillend denkt, kun je leuke dingen mee doen en als je wil ook leuke discussies over hebben. Maar alleen aanhoren kan toch ook?
Zoals bijv de helm; waarom mag hij niet gewoon even klagen? Hij weet heus wel waarom de helm moet, is hem vast al tig keer uitgelegd. Heel irritant als mensen dat dan blijven doen. Leuk om eens een keer met hem te praten over het opvolgen van regels waar je niet achter staat, wat doet dat met hem. Maar ik zou dat zeker loskoppelen van zo'n moment, hij wil alleen maar klagen. Nu kun je best aangeven dat je eens geen zin hebt in geklaag, maar ik zou hem ook af en toe de ruimte geven. Probeer er samen in te komen ipv to elkaar. Bedenk bijv eens 'belachelijke 'regels waar jij vroeger aan moest voldoen.

AnneJ

Je zoon heeft toch ass? Misschien is hij gewoon helemaal ontregeld als er een huisgenoot bij is.

eens met wenda

Het zijn alleen maar woorden en het hek staat nog, hij komt er zelf wel achter wat een scooter kost, hij haalt goede cijfers en als hij geen helm op doet zal school het probleem wel oplossen.

Pick your battles en in mijn ogen zit er geen enkele battle in jouw voorbeelden.

Ja joh, schop dat hek opzij, ik heb er ook last van!
Helm op? Ach ja bespreek dat even met de leerkracht!
Scooter? Als je het geld bij elkaar hebt spreken we verder!

Verder lach je in je vuistje om die pubers...

Mijn zoon van 16 is helemaal niet zo tegendraads maar als hij slecht geslapen heeft en zelf wat battles wil beginnen reageert zijn vader als gestoken door een wesp. Dat is nog lastiger want ik vertel zijn vader wat ik hier allemaal lees en wat voor makkelijke puber we hebben en dat hij hier gewoon even om moet lachen.

Van de week wel weer grappig voorval: Zoon zat te mopperen over de medische vooruitgang (ik weet even niet meer waarom dat een probleem was in zijn ogen maar het klonk best wel logisch). Toen ik even langs mijn neus weg zei dat als ze niet zo ver waren gekomen zowel hij, zijn jongere broer, als ik er niet geweest waren (omdat hij via een keizersnee kwam) was het toch even stil. Wel weer leuk en lachwekkend. Ik vind het wel leuk die pubers, ben benieuwd wat jongste (13,5) voor exemplaar gaat worden.

Ja Wenda

Dat kan ook nog een rol spelen.

Maar ik zie nog niet zo goed hoe. Maar het is inderdaad opvallend dat hij nu juist uit de bocht springt.

Ik zal het hem eens vragen hoe hij dat ziet op een rustig moment.
En gelukkig kan hij wel weer goed opschieten met deze student.

AnneJ

Heb geen ass vziw maar ben niet super flexibel, ik zou ontregeld worden van iemand in huis. Vind het super leuk als er logees zijn en ook super leuk als ze weer weg zijn.:-) Heb nogal wat ruimte nodig.
Ik neem aan dat je zoon er niet voor kiest iemand in huis te hebben. Dan is het nog lastiger natuurlijk.
Heeft je zoon inmiddels genoeg zelfinzicht om dit te kunnen duiden?

o ja hoor

Gelukkig ziet zoon het voordeel wel in. Hij houdt van engels spreken en ook de studie onderwerpen spreken hem aan. Hij onderhoudt ook contacten met voormalige studenten via facebook. Alweer anderhalf jaar geleden dat het fout ging.
Als we niet af en toe wat bijverdienen is er geen geld voor extra's als lenzen, boeken, een nieuwe telefoon, vakantie. Dan is mijn buffer snel naar de maan. En dat snappen beide kinderen. Maar misschien is het inderdaad wennen.

bedoel ik niet

Ik bedoel of hij zelf goed kan inzien wat zo'n inwonend iemand met hem doet, ondanks dat hij uiteraard (rationeel) er de voordelen van ziet.

inderdaad

Dat ga ik op een rustig moment even met hem bespreken. Wat er dan met hem gebeurt. De regel is natuurlijk toch al toegenomen rigiditeit bij stress en verandering, ook als dat positief is. En in dit geval is het gemengd, positief en negatief.

wenda

Wenda

Zie zeker niet elke opmerking als een uitnodiging tot discussie en ik bepaal zelf of ik erop inga. Vaak willen ze ook gehoord worden. Leuk juist, als je verschillend denkt, kun je leuke dingen mee doen en als je wil ook leuke discussies over hebben. Maar alleen aanhoren kan toch ook?

Heb bovenste gekopieerd uit jou reactie.
Ben het helemaal met je eens en zo gaat het ook bij ons in het gezin, alleen deze puberzoon wil de confrontatie aan. Hij lijkt het wel bewust op te zoeken. Heeft er moeite mee als iemand een andere mening heeft.
De helm en het hek waren maar voorbeelden, maar hij heeft het over de helm al vanaf de zomervakantie. Sommige regels zijn er nou eenmaal opgelegd door school, overheid etc. en daar heb je je aan te houden. Je mag je mening daar over hebben, maar dan is het ook een keer klaar.

Ook boeiend

als je twee pubers hebt rondlopen die met elkaar "discussieren" en elk hun eigen (tegenovergestelde) mening hebben en denken niet serieus genomen te worden (zelfs boos worden) als wij, ouders, niet hen gelijk geven.

Gelukkig beginnen ze bij mijn al wat richting volwassenheid te gaan en beginnen ze te ontdekken dat je niet boos hoeft te worden als iemand het niet met je eens is en dat het zelfs leuk kan zijn om rustig naar elkaar te luisteren.

franmi

Je spreekt jezelf toch wel wat tegen. Je geeft ook aan dat jullie zoon blijven uitleggen waarom een helm moet. Afgezien van het feit dat het dan wel lijkt alsof HIJ geen andere mening mag hebben, zou ik daar zelf ook errug recalcitrant van kunnen worden:-)
Ik zou me iig niet gehoord, begrepen voelen.

Het lijkt alsof je zoon op zoek is naar andere reacties van jullie, en daarom zijn plaat blijft afdraaien. Jij kunt ook je plaat blijven afdraaien, dan kunnen jullie eindeloos zo doorgaan.

Houd ook rekening met het feit dat je zoon het misschien wel helemaal niet zo bedoeld allemaal. Hij brengt het wellicht heel onhandig en misschien veel feller dan bedoeld. Dat is oefening, en oefenen gaat beter als hij ervaart dat oefenen mag.

Onderliggend kan er natuurlijk ook wel iets spelen. Je zegt dta hij er moeite mee heeft als iemand een andere mening heeft. Maar je voorbeelden gaan er steeds over dat anderen voor hem beslissen. (zoals dat nu eenmaal gaat..) Misschien ervaart hij op de een of andere manier wel weinig vat op z'n leven momenteel.

Wederkerend verhaal

Gekend verhaal.

Is het echt in het belachelijke trekken of zich storen aan zo'n dingen? Het voordeel niet kunnen opwegen tegen het nadeel?
"Ik wil de mensen niet gaan tellen die met een gebroken been of schedelfractuur in het ziekenhuis liggen omdat ze over iets gevallen zijn"--> hek
"Er liggen duizenden mensen onder de grond die een helm op ook niet nodig vonden" --> helm
"Ziekenhuizen zouden vol liggen met gewonden als mensen de regels op straat niet zouden kennen"-->rijbewijs
"We zouden geen ziekenhuizen hebben als verzekeringen niet zouden bijspringen bij ongevallen"--> verzekering

Qua verzekering:

Laat je puber in discussie gaan met de verzekeringsmaatschappij waarom hij geen rijbewijs/verzekering nodig heeft ; )

Engelengeduld.

Ik hou van leuke gesprekken met mijn puberzoon, eigen mening moedig ik aan, met humor komen we er samen meestal ook weer uit.
Maar als het een kwestie is van "er in blijven hangen" zoals jij aangeeft, dan kap ik het af. Een discussie die zinloos is, zoals:"ik wil geen helm op, of ik ga brommerrijden zonder rijbewijs."
Onaardig misschien, maar dat is geen puberdiscussie, maar kinderachtig gedrag. Ga maar fijn op je kamer tegen de muur aan zeuren.
Het gedrag komt hier dus zelden voor, het maakt op mij geen indruk. Het is provoceren en uitlokken tot ruzie, ik ga er niet op in.

We hebben dus juist veel fijne gesprekken die ergens over gaan, we kunnen overal over praten, blijkbaar vindt zoon dat toch erg belangrijk en laat dat vervelende doorzeuren gauw varen.

Uitdagen

Jouw zoon vindt het fijn om jou uit te dagen. Hij roept iets en vindt het leuk om jou te laten reageren..
Natuurlijk weet hij dat hij dat hek voor jullie huis niet omver kan trappen. Je zegt zelf dat dat hek er nog steeds staat. En hij weet dondersgoed dat hij op school een helm moet dragen. Maar het is toch leuk om mams uit te dagen om een boze reactie uit te lokken?

Mijn dochter kan ook op die manier reageren, maar ik ga er helemaal niet serieus op in.. dan heeft het helemaal geen effect.