Mijn zoon kan niet slapen (angst)

Reden?

Heb je al proberen te achterhalen waardoor dit nu veroorzaakt wordt. Is er in de familiesfeer iets vervelends gebeurd, hoe gaat het op school, speelt hij veel (agressieve) games, kijkt hij veel t.v.? Pas als je een beetje weet waardoor die angst komt kun je er een oplossing voor bedenken.
Probeer voor het slapen gaan rust in te bouwen door bijv. het laatste uur niet meer te gamen e.d. Ontspanningsoefeningen of ademhalingsoefeningen willen misschien ook nog helpen.

Games en films

In het verleden gebeurde het wel eens dat hij (te) spannende films keek. Hij kon niet inschatten dat hij daar nog te jong voor was, en ik blijkbaar ook niet. Zwichtte nogal gauw voor zijn "ach mam, ik vind dit heus niet eng hoor". Tegenwoordig kijkt hij echt geen enge films meer omdat hij weet dat hij daar angstig van wordt. Spannende games doet hij eigenlijk ook al heel lang nier meer.
Vannacht heeft hij weer in onze kamer geslapen, hij was gewoon aan het huilen... Ik denk dat ik hem maar bij ons laat slapen voorlopig. Misschien zakt het gevoel dan wel wat. Ik weet alleen niet of dit de goede oplossing is.

Maar evian

Je geeft wel aan wat hij tegenwoordig niet meer doet, maar kennelijk is dat niet de oorzaak. Probeer die oorzaak eens te zoeken.
En of bij jullie in de kamer een goede oplossing is? Velen zullen vinden van niet, maar ik heb ook altijd de kinderen als ze ziek waren of eng gedroomd hadden bij ons in bed genomen en ze zijn er nooit door verwend geraakt en na een tijdje ging het dan vanzelf weer over. Voordeel ervan is dat jij én je kind snel weer verder kunnen slapen en met een goede nachtrust kun je in ieder geval de dag weer aan. Maar voor de echt lange termijn is het natuurlijk geen oplossing, daarvoor zul je toch echt de oorzaak moeten weten te achterhalen. In mijn vorige posting heb ik al wat mogelijkheden genoemd.

Soms

Hier heeft mijn zoon van 12 ook wel eens last van. Wat helpt is zijn burolamp aan laten. Deze geeft veel licht, het moet niet schemerig blijven in zijn kamer (later als ik naar bed ga, doe ik hem uit) muziekje luisteren of een luisterboek helpt ook goed, het leidt hem af en hij valt erop in slaap. Bij mij slapen gaat niet, man en ik hebben een 140 breed bed, dus zoon past er gewoonweg niet bij. Heel, heel soms als het echt niet meer gaat sleept hij zijn dekens naar beneden (hij slaapt op zolder) en komt in het smalle stukje naast mij liggen (tussen mijn bed en muur is een gangetje van 50 cm, hij gaat dan half op zijn dekbedliggen en doet de andere helft over hem heen (gewoon op de vloer, want matrasje past daar niet).
Vaak doet hij dit niet, want echt lekker ligt het niet. Ik neem hem wel altijd serieus en zeg dat hij altijd mag komen als het niet gaat.

Maxime

Niet raar

Doe niet of het raar is dat hij dat heeft. Ik denk dat elk kind wel eens in zon fase zit. Mijn zoon is ook wat banger uitgevallen dan mijn dochter. Ook hij heeft wel eens tussen ons ingeslapen omdat hij bang was. Ik heb hem ook verteld dat als hij weer bang is dat hij dan ook wel bij zijn zusje in bed mag kruipen. Heel normaal. Deed ik vroeger ook en bij mij is de angst ook verdwenen. Ik denk dat als je boos word de angst minder snel weggaat. Met mijn zoon gaat het nu weer goed.Heb geduld.

Broer

mijn zoon is net 13, als hij een heel enge film gezien heeft legt hij ook zijn matras in broers kamer en slapen ze samen.

Niet onder controle

Vorig jaar waren we in MoviePark en dat was tijdens halloween. Er liepen daar geschminkte mensen, ze zaten onder het bloed en liepen met zogenaamde motorzagen...was ontzettend spannend, je wist dat het niet echt was maar je schrok je wezenloos. Het is net of hij zich toen bewust van angst werd en dit niet onder conrole kon krijgen. Natuurlijk weet hij dat het niet echt is maar toch.. Ik was vroeger ook heus bang en ik vroeg me af wat mijn ouders hadden kunnen doen om mij gerust te stellen; als ik bij ze had mogen liggen was de angst vast minder geworden(ik heb er dus ook best lang last van gehad). Vandaar dat we hebben besloten hem bij ons in de kamer te laten slapen, op zijn eigen matras natuurlijk. Ik hoop dat de lading er dan een beetje afgaat en hij weer gewoon terug kan naar zijn eigen kamer, hij zal toch niet tot zijn 15e bij ons liggen?

gr.evian