Met geld smijtende puber

Haar geld

Het is haar geld. Ze heeft er zelf voor gewerkt en krijgt geen zakgeld. Dan vind ik dat je je er niet mee moet bemoeien. Als zij die heerlijke shampoo wil kopen moet ze dat lekker doen. Ieder geeft z'n geld uit naar eigen behoeftes toch? Jij hoeft het er niet mee eens te zijn, maar kan er m.i. niets aan doen.

het is zelfverdiend geld

en als ze het uitgeeft aan dingen die in jouw ogen onzin zijn - laat het los! Het enige wat je kunt doen is afspreken dat er een bepaald bedrag wordt apart gezet voor mindere tijden (spaarrekening) en verder, wat de anderen ook zeggen: dit is de manier die ze nu kiest.

Ook al groeien kinderen in hetzelfde gezin op, je ontdekt dat ze verschillende dingen waarderen en van belang vinden en hun geld verschillend besteden. Zo is dat nu eenmaal. Later kunnen ze denken 'had ik maar...' maar wees realistisch: welk mens heeft dat niet?

Ja, lastig balanceren

Zeker omdat puber nog niet volwassen is.

Vroeger moesten kinderen alles afdragen thuis wat ze verdienden. Ze mochten een zakcentje houden. Ze droegen echt bij aan het huishouden. Nog vroeger al vanaf 8 jaar oud door in een dienstje te gaan bij een rijker gezin.

Dat is al lang niet meer zo. Maar als er weinig geld in het gezin is, zou ik het toch logisch vinden als puber wat geld afdraagt.
Trakteren is erg lief. Maar als de inkomsten structureel zijn, dan heb je meer aan een structurele bijdrage.

Betaal je ook de kleding niet meer?
Of zijn er andere uitgaven die puber zelf kan gaan betalen?

Emine

Ze mag wel als thuiswonende puber (want dat is ze in elk geval, al wil je de leeftijd niet zeggen) cadeaus voor jou meebrengen die jij niet kunt/wilt betalen en verse vis. Ze krijgt geen zak/kleedgeld maar jij wilt toch bepalen waar zij haar geld aan uitgeeft? Dat klinkt best een beetje vreemd. Het lijkt eigenlijk wel alsof ze haar financiële zaken beter voor elkaar heeft dan jij?

Waar het om gaat

zoals ik er naar kijk, is of ze snapt dat dit tijdelijk is. Dat uitgeven zoals ze nu doet, met alle lieve traktaties en helpende handen naar anderen erbij, hoogstwaarschijnlijk op een dag anders wordt. Als ze zelf vaste lasten moet gaan ophoesten en alles wat erbij komt kijken. Hoe dat zit haal ik niet uit je berichten.
Kan ze dan de tering naar de nering gaan zetten? Zoja dan nu lekker laten genieten, ook al zou jij andere uitgaven doen dat doet er niet toe. Heb je daar je twijfels over en denk je dat ze ook dan vindt dat het allemaal gewoon moet kunnen, dan zou ik het zelf nu niet zomaar laten gaan.

Els, wat een onzin

Puber heeft de financiële zaken voor elkaar op puberniveau. Puber financiert zelf de franje.
Dat is heel wat anders dan de financiële zaken van een volwassene met een huishouden, inclusief kind(eren).
Als iemand het niet ruim heeft, betekent dat niet dat de financiële zaken niet voor elkaar zijn. In die situatie moet je het juist erg goed voor elkaar hebben, anders red je het niet.

bewust laten worden

dat het leven anders zal zijn als ze zelfstandig woont - dan is dit luxe bestaan voorbij. Kan me voorstellen dat ze er daarom nu zeer van geniet, tegelijk is het goed haar te laten beseffen dat dit niet zo gaat blijven.

22 km

Jemig, ik zou me toch eerst wel afvragen of dat wel haalbaar is op de fiets. Gemiddeld fiets je zo'n 16 km per uur.

Oeps

Ander draadje, bleef even hangen blijkbaar.:-)

Ok, je geeft geen zakgeld meer maar dan nog: kind geeft alles uit omdat als het geld op is er weer nieuw geld komt. Dat zou van mij niet mogen omdat ik niet wil dat mijn kind ooit al het geld uit mag geven en daar aan went.

Ik zou daar een gesprek over aan gaan en willen dat kind spaart. Kind is waarschijnlijk nog geen 18 en waar het voor gaat sparen zolang het op de middelbare school is is zijn/haar probleem maar onbeperkt uitgeven is gewoon niet de bedoeling vind ik.

Verder: Amare, niemand doet 7x zolang met shampoo die 7x zo duur is. Maak dat de kat wijs. Mijn kind krijgt nog minder dan dat als zakgeld. Als een puber dat uitgeeft dan heeft die puber te veel vrij geld te besteden, iets wat in haar leven hopelijk nog eens zal gebeuren maar dan wil ik liever dat ze dat aan een goed doel gaat besteden ipv aan shampoo.

Prima zo

Ik zou het prima vinden zo, vind zelfs dat zakgeld er ook nog wel bij had gekund. Ze werkt er hard voor en heeft toevallig iets andere ideeën over uitgeven dan haar moeder. Wees blij dat ze er geen drank of drugs voor koopt (bij wijze van spreken).

Besteden aan goede doelen?

Is het nu juist niet de bedoeling dat kinderen/pubers met geld om leren gaan?
Hoort daar ook niet bij dat pubers hun eigen keuze's moeten mogen maken?
Daar komt bij, hoe wil jij leren of een duur product "zijn geld waard is" als je het niet mag kopen van je eigen verdiende geld? En waarom zou je dat als "volwassene" wel mogen?

Voor mij was er ook ooit een periode waarin ik het heel belangrijk vond dat mijn blonde haar nog blonder werd, en dus moest er spray blonde gehaald worden. Nadeel daarvan was dat mijn haar erg droog werd. En dus moest er ook goede shampoo komen. Dat werd dus een flesje Guhl shamoo. En rete duur. En ik voelde me mooi met die shampoo...
(Mijn moeder kocht altijd palmolive shampoo, voor 89 guldencenten een flesje, die guhl shampoo kostte toch wel snel 10 x zoveel, als niet meer. )
En nu, 30 jaar later heb ik nog altijd goede herinneringen aan die shampoo en hoe die me liet voelen.
Ik weet zeker, dat als ik toen alleen maar "nuttige, door mijn moeder goedgekeurde dingen" had gekocht, dat ik me daar ook achteraf heel anders bij had gevoeld.

Komt ook nog eens bij, dat je de hoeveelheid zakgeld wat "een kind" krijgt niet kunt vergelijken met het loon wat een puber/jongvolwassene verdiend.

Rijbewijs (deels ot)

Meebetalen aan een rijbewijs is een loffelijk streven.
Hier hebben de jongens ook het aanbod gekregen dat wij de helft zouden betalen van hun rijbewijs.

Dit bedoelen we letterlijk.

Als ze willen gaan lessen, dan leggen wij 20 euro op tafel als de les auto voor staat, en kan zoonlief 20 euro op tafel leggen.
Hebben ze geen geld, dan kan er niet gelest worden :-)
Zo simpel is dat.

hier

Hier 3 werkende pubers. Eentje is net meerderjaarig. Zij weet altijd wel weg met haar geld. Het is altijd net niet de nieuwe loonperiode halen. Zij houdt van een luxeleven. Opmaakspulletjes, een festivalletje hier, een concert daar, iphone. Ze is wel prijsbewust maar wat er in komt, gaat er uit. Zij koopt dan geen shampoo van 22 euro, wel van 12 euro. Maar met die doet ze echt wel langer. Met 18 is haar kleedgeld gestopt, wel krijgt zij scholierentoelage en zorgtoeslag. Die laatste betaalt ze aan ons want wij betalen haar ziektekostenverzekering. Van de scholierentoeslag moet ze alle kleding, schoenen, jassen, toiletartikelen, reiskosten (trein en fietsgedoe) betalen. Autorijles betaalt ze de helft, dus als ze geen geld heeft, kan ze niet lessen. Dus ze zorgt wel dat ze dat geld heeft. Zo is ze wel. Vaste lasten eerst (telefoon, trein, autorijles), wat over is, is voor de fun. Ze verkoopt ook wel wat dingetjes op marktplaats. Is ze uitgekeken op bepaalde makeup, dan verkoopt ze die. Dat is dan wel weer een voordeel van bijvoorbeeld Mac makeup.
Dan is er een die vindt alles prima. Hij spaart (stort het naar ons) voor een pc. Maar hij koopt ook wel eens een game. Hij geeft ons als zijn loon binnenkomt een bedrag en als hij aan de maand geld over heeft. Hij spaart tussen de 70 en 100 per maand.
Dochter 2 is erg zuinig. Vindt onze standaardshampoo prima. Koopt niet veel kleren (doet oudste ook niet). Stort ons geld voor haar spaarrekening. Die groeit heel snel. Haar telefoon heeft een kapot scherm. Ze wil hem niet laten repareren en wacht tot hij echt stuk is voor ze een nieuwe koopt. Dat wordt geen iphone maar een goedkopere. Dochter loopt liever langer door met spullen dan dat ze geld uit geeft.
Zo zie je maar, 3 kinderen, zelfde financiele opvoeding, alle 3 anders met geld om gaan.
Ik zou ook liever hebben dat oudste ook spaarde maar op dit moment zit dat er nog niet in. Komt hopelijk nog.

Volgens mij...

Volgens mij weet ze prima hoe het werkt. Als je veel werkt heb je veel geld voor luxe, en als het geld op is moet je dus meer werken (zolang dat kan). Je zou willen dat ze meer spaart, bijvoorbeeld voor een rijbewijs omdat jij dat niet kan betalen. Maar dat is toch simpel? Geen geld = geen rijbewijs. En als ze eens iets groots wil kopen (auto, huis, rijbewijs) dan merkt ze vanzelf dat het dan ineens lang duurt voor ze het bij elkaar gewerkt heeft. Zolang ze geen schulden maakt zou ik het loslaten.

Als ze straks zelfstandiger is, dan merkt ze ook vanzelf wel dat ze ineens meer vaste lasten heeft. Als ze dan ook deze lifestyle wil volhouden zal ze nu moeten gaan sparen. Ik zou haar adviseren een deel (50% bijvoorbeeld) standaard op de spaarrekening te zetten. Maar het blijft haar keus.

half a twin

jouw dochter is de leeftijd van voor de 12 nog niet zo ver voorbij en jouw invloed op je dochter is daarmee groter dan wanneer je het over een "echte" puber hebt van 15 of ouder.

Ik heb 2 kinderen. Zelfde opvoeding met kleine detailverschillen omdat ze beiden een ander karakter hebben. Ene kind zat op het geld en andere kind brandde het geld in de handen. Waar lag dat dan aan volgens jou?

Hier zit dat gewoon in het karakter van het kind.
Het ene kind is meer planmatig en toekomstgericht bezig, het andere kind leeft bij de dag (zonder geldzorgen overigens).
Beiden kunnen ze inmiddels, nu ze volwassen zijn (en dan bedoel ik 20+) heel goed hun geldzaken beheren, maar hebben nog steeds het verschil van moeilijk en makkelijk uitgeven.

Sinbadsvrouw

Wij gaan het als volgt doen: kind geeft ons 1000 euro en het mag beginnen met rijlessen. Wij zullen vanaf dan het geld overmaken naar zijn rekening.

geld

Je kind houdt van luxe. Ze werkt er hard voor, krijgt geen financiele steun van jou, ze zorgt zelf voor inkomsten om die luxe te betalen, laat je zelfs meegenieten van haar inkomsten met verwennerijen. Wat een verstandige en lieve dochter. Ik snap wel dat je liever ziet dat ze spaart, je dochter die het geld zelf verdient niet. Daar kun je geen invloed op uitoefenen, wel advies geven.

ik geloof

dat ik het zakgeld voor haar zou gaan sparen, als je dat niet meer uit hoeft te geven. Of haar stimuleren te sparen door haar te beloven er een x bedrag bovenop te doen bij een bepaald resultaat. Zo bepaalt ze zelf wat ze ermee doet.
Heeft ze echt heel veel of heeft ze een bepaalde leeftijd zou ik haar wel een bedrag gaan laten betalen, dat ik dan weer afhankelijk van mijn eigen draagkracht voor haar (deels) spaar. Ze kan sparen dan wel niet belangrijk vinden, mag ook, wil niet zeggen dat je dat niet toch een stukje over kunt nemen als jij het wél belangrijk vindt. Dat niet-sparen kan ook nog als ze op zichzelf woont!
Half a twin, is het wel eens in je opgekomen dat je dochter wel eens iets van je ge-orven zou kunnen hebben? Iets van jouw controledrang en organisatiedrift?

Streng

Goh, wat zijn jullie streng vergeleken met mijn opvoeding en hoe ik opvoed.
Paar dingen waren bij ons heel duidelijk: je maakt geen schulden en je koopt dus niet op afbetaling (ik spaar zelfs voor een nieuwe telefoon die iedereen bij een abonnement lijkt te nemen) en je hebt altijd wat achter de hand. En daar hield het op. Voor de rest er vooral fijn van genieten.

Ja, we hadden thuis genoeg geld en als ik een mooie broek zag van 100 gulden, dan kreeg ik die. En toen ging ik studeren, had ik een dure kamer en geen bijbaantje, dus toen at ik van tien gulden per week. En een broek van 100 gulden was volstrekt uitgesloten.

Inmiddels ruim volwassen met wisselende inkomens heb ik jaren dat ik voor 300 euro naar de kapper ga en jaren dat ik het kleingeld tel om een pakje haarverf van 8 euro te kopen. Nooit schulden, altijd de vaste lasten betaald, altijd een buffer op de spaarrekening.

Onze dochter heeft het nu ruim, maar leert ook dat op op is. Ik zie haar (10 jaar!) lijstjes maken van wat er in komt in oktober, november en december en wanneer ze haar Sims uitbreiding gaat kopen (namelijk als ze 20 euro meer gespaard heeft, zodat ze na de aankoop nog iets over heeft voor iets onverwachts leuks) en dan denk ik 'dat komt best goed'.

Ik geloof niet dat je moet oefenen om met schaarste om te gaan, je moet volgens mij vooral leren om nooit meer uit te geven dan er binnen komt.

Niet helemaal mee eens Sanne

Je moet inderdaad nooit meer uitgeven dan ee binnenkomt. Das altijd handig. Nog handiger is het echter om er ook voor te zorgen dat je wat achter de hand hebt voor moeilijkere tijden.

Geldt ook voor pubers. Mijn oudste mag doen wat ie wil met zijn geld, maar als het te hard gaat zeg ik er wat van. En bij dochter grijp ik dan zelf in. Maar die is ook wat jonger dan kind van TO.

en daarbij sanne

Je zegt in je eerste alinea 'en je hebt altijd wat achter de hand. ' en opeens hoeft dat niet meer? Juist dát vind ik zo belangrijk en dat heeft de puber van TS niet.

Sorry

Ik was niet helder denk ik, ik vind zeker dat er gespaard moet worden, in ieder geval tot er een redelijke buffer is.
Sanne