Meisjes en relaties...steeds jonger...

Minet

Natuurlijk weet ik ook wel dat de meeste meisjes en jongens van 14 nog niet met seks bezig zijn.
Maar wat ik weet is dat het bij deze jongens(en meisjes) GEEN grootspraak is.
Dus ik bedoel,dat leeftijd er niet toe doet.Mijn dochter mag met haar 18 jarige vriendje boven een film kijken,maar er zijn 14 jarige jongetjes die ik nog niet op de stoep wil,snap je!!!!!

(te) jong(er)?

In mijn beleving dwaalde dit draadje af van worden ze (de jeugd dus steeds jonger qua 'relaties' e/o laten ouders ze steeds losser, naar te grote leeftijdsverschillen, verboden en geen sex (toegestaan?) op 13-14-jarige leeftijd.

Ik denk niet dat de jeugd 'het' (wat? relaties of sex?) steeds vroeger doet, alleen dat men er gelukkig meer over praat cq. kan praten.
Bij mij thuis (en ik ben pas 42) werd er niet over 'dat soort dingen' gepraat. Wel waren er veel verboden: jongens mochten niet mee op mijn kamer, ik moest uiterlijk om 10 uur 's avonds thuis zijn en anders werd ik wel even gehaald. Terwijl ik met 17 pas mijn eerste vriendje had. En 'dat' deden we wel bij hem thuis vóór 10 uur 's avonds.
Vriendinnen van mij waren trouwens met 13/14 al 'aan de bak' gegaan; zonder dat hun ouders dit overigens wisten.

Kijk ik naar nu.

Ik vind (dat is hoe mijn man en ik er tegenaan kijken) dat je jouw kinderen zo vroeg mogelijk moet leren dat ze zelfstandig kunnen, mogen en uiteindelijk moeten zijn, dat ze eigen verantwoordelijkheden, rechten en plichten hebben. Daar hoort ook bij dat ze zelf mogen/moeten kiezen en dus ook fouten kunnen, mogen en zullen maken. En dat ze altijd kunnen en mogen terugvallen op hun ouders. In die gedachtengang voeden wij onze kinderen (4 stuks) dus ook op.

Toen mijn oudste met 14 verkering kreeg met een knul van 15 moest ik echter heus wel even slikken (toch wel jong hoor). Maar we gingen er vanuit dat we haar onze normen en waarden hadden bijgebracht, dat ze een verstandige meid was die niet in zeven sloten (zwanger, van school (geschopt)en met een SOA of zoiets) tegelijk zou lopen. Onze verwachtingen bleken te kloppen. Ze heeft vier jaar verkering met hem gehad ('t is net uit),ze hebben veel plezier gehad samen en waren pas na 1,5 jaar verkering toe aan 'dat' (ja, je weet wel, van dattum .

En is met 14 verkering krijgen nu 'standaard' in onze familie omdat we zo 'los' zijn. Denk het niet.

Nummer twee, meisje van 16, moet nog helemaal niet aan a. jongens in die zin denken, b. verkering met ze hebben en c. aan sex doen (tss, raar gedoe er zijn momenteel leukere dingen te bedenken).
Nummer drie, ook een dame van bijna 14, is nog een lekkere giebelige meid en kijkt niet op/om naar jongens.
En last but not least onze jongste (knul van 10): voorlopig winnen judo, lego en jetix het van alle andere zaken (inclusief school en huiswerk .

Tja, geen idee of jullie andere ervaringen (uit jullie omgeving misschien) hebben, maar tot nu toe valt het ons in elk geval mee.

Fonne

Verschilt per kind

Mijn bijna 14-jarige dochter heeft al 9 maanden verkering met een inmiddels 17-jarige jongen.
Ik het begin hadden we daar zo onze bedenkingen over, ze was tenslotte pas net 13.
Onze dochter lijkt in vele opzichten ouder en haar vriendje wat jonger dan een gemiddelde 17-jarige. Ze hebben het heel erg gezellig samen en hebben ontzettend veel plezier.
Het enige "nadeel" is dat zij nog niet uit mag van ons en haar vriendje daar wel "pap" van lust. Mijn dochter heeft er echter geen problemen me dat hij wel uit gaat. Ze mag van ons incidenteel mee naar feesten. Ze hebben allebei enorm veel respect voor elkaar. Hebben ook al heel veel over zich heen gekregen. Ze houden zich echter knap staande. Mijn man en ik, maar ook zijn ouders, hebben er geen problemen mee. Het is een heel leuk stel, ze zijn heel open en overduidelijk heel erg gek op elkaar.
Met zijn ouders zitten wij op 1 lijn en hebben bv afgesproken dat ze elkaar door de week maar 1 keer mogen zien en in het weekend onbeperkt. Daardoor zoekt hij door de week zijn vrienden (en leeftijdgenoten) op en onze dochter haar vriendinnetjes.

Allemaal heel leuk...

...maar een meisje van 13 is en blijft toch piepjong om reeds serieuse verkering te hebben.Ik heb het daar dus eerlijk gezegd moeilijk mee.Zoals je hier zelf duidelijk maakt lijkt een relatie tussen een 13-jarige en 17-18-jarige niet zo eenvoudig.Soms stel ik me de vraag van wat een oudere jongen nu toch ziet in een piepjong kind.Zij mag niet uit,hij wél en doet dit dan ook met zijn vrienden.Verliefd?Dat zal de reden zijn natuurlijk.

Yelle

Ik denk dat als een 13 jarig meisje te jong is voor serieuse verkering dat ze dan ook geen verkering heeft.Dan is zo een meisje het na een paar weken beu en is de verkering toch over???
Je moet je bedenken dat zo een stel veel over zich heen krijgt.Maar soms is de liefde te sterk,daar kun je als ouders niet tegen blijven vechten.Ik dacht ook dat onze dochter te jong zou zijn en dat het zo over zou zijn.Maar als ze hem een paar dagen niet ziet mist ze hem echt.
En niet ieder jongen van 18,19 gaat stappen.Haar vriendje sport,speelt wedstrijden en heeft de nodige trainingen iedere week.Dan kun je niet gaan stappen.
doordat hij veel sport heeft zij genoeg tijd voor haar vriendinnen en omdat hij niet uitgaat,praat zij er ook niet over.
Ik denk dat je iedere situatie anders moet bekijken.Het lijkt mij ook dat een jongen van 18 19 di ieder week-end flink gaat stappen inderdaad een ander leven heeft en al met heel andere dingen bezig is dan een meisje van 13 0f 14,maar dan zoeken die elkaar ook niet op.
Kijk een rustig meisje van 13 en een heftige puberknul van 18 dat kan absoluut niet.
Wij hebben hier thuis een rustige jongen van 18 met een heftige dame van 14.Dat geeft juist een hoop rust.
Snap je???

Wat is

serieus verkering, vind jij Yelle?

Tirza

Onze dochter..

.. gunt haar vriendje het uitgaan met zijn vrienden. Ze kan moeilijk van hem verlangen dat hij iedere vrijdag- of zaterdagavond met haar op de bank zit. Ze zien elkaar het hele weekend, met uitzondering van die avond dat hij gaat stappen. En wat zoekt een knul van 17 in een meisje van bijna 14? Ik heb zelden 2 mensen gezien die zo onzettend gek zijn op elkaar. Het zijn maatjes, hebben heel veel samen meegemaakt. Hebben altijd enorm veel lol. Ook wel eens ruzie natuurlijk, heel heftige ruzies zelfs, maar zijn echt een eenheid. En die 3 jaar? Ach, als ze 19 en 16 zijn hoor je niemand. Je kunt ervan zeggen wat je wil, wij hebben ook onze bedenkingen gehad, maar het is gewoon een geweldig stel samen. We kunnen alles met hun bespreken, ze zijn gelukkig heel open. Wij houden onze dochter goed in de gaten, praten veel met haar. Wij zijn ons bewust dat het soms voor haar best complex is. De meeste meisjes van 13 hebben een paar weken een vriendje, geven elkaar een keer een kusje in het poortje en daar blijft het bij. Dit gaat veel dieper en veel verder, soms botst dat, maar over het algemeen genieten we van hun verliefdheid en vooral het plezier wat ze samen hebben. Dat straalt er echt van af. Tja, wat moet je als ouders? Verbieden kunnen we het niet. Zoals gezegd, praten we veel en laten we het verder maar gewoon gebeuren.

Neen...

...het gaat niet om mijn dochter van 13.Pas op,ze praat ook over jongens,heeft ook al wel eens een vriendje gehad op school (jongen uit de klas),maar het bleef allemaal zeer onschuldig...een knipoog,een lief smsje,dat was het dan ongeveer.
Ik kan er inkomen dat er meisjes van 13 zijn,die al wat volwassener zijn,er ook ouder uitzien enz...maar schuilt daar dan niet het gevaar dat ze een relatie met een kerel van 18 net spannend vinden?Zelfs al zouden ze al een stapje verder staan in doen en denken dan andere leeftijdsgenootjes,het is en blijft een kind van 13,dàt bedoel ik net!
Oké,iedere ouder doet hiermee wat ze zelf willen,uiteraard.Het is hun kind,dus ook hun verantwoordelijkheid en ik wijs zeker niemand met de vinger na hierom.Maar...moet je als ouder dit aanmoedigen,fier om zijn,het van de daken schreeuwen...?

Yelle: overdreven reactie

"Maar...moet je als ouder dit aanmoedigen,fier om zijn,het van de daken schreeuwen...?"

Yelle, voor mijn gevoel sla je nu wel erg door met dit soort teksten. Volgens mij heeft geen van degenen die hierboven iets verteld heeft dit 'van de daken geschreeuwd'.
Men is juist vaak wat afwachtend e/o terughoudend en probeert tegelijkertijd op een normale manier met de situatie om te gaan.

Ik denk dat je 'kinderen' van 13 ook best wat meer krediet mag geven qua hun vermogens om situaties in te schatten, zelfstandig op te treden e/o verantwoordelijkheid te nemen. Als je een dochter hebt die niet in zeven sloten tegelijk rent op allerlei andere gebieden dan zal ze dat ook bij verliefdheid/verkering niet zo snel doen.

Wij hebben..

..het nooit van de daken geschreeuwd, maar wel gewoon gemeld als het ter sprake kwam. Je moest eens weten wat wij allemaal naar ons hoofd geslingerd hebben gekregen. Echt té schunnig voor woorden. We zijn ruim 9 maanden verder en het boeit ons echt helemaal niets wat anderen er van zeggen of denken. Mensen staan allemaal veel te snel klaar met hun oordeel. Oordelen kun je pas als je zelf in de situatie bent. We kunnen onze dochter moeilijk opsluiten. Wij hopen door met hun gesprek te blijven dat ze ook naar ons toe komen met hun vragen en problemen. En dat doen ze nog steeds, zowel bij ons als bij zijn ouders. Maar we zijn ons er van bewust dat ze niet alles vertellen. Dat hoeft ook niet, ze hebben recht op een deel privacy. Maar ze weten dat ze altijd bij ons of zijn ouders terecht kunnen en meer kunnen we niet doen.

Sorry...

...wanneer ik het blijkbaar allemaal niet schijn te begrijpen.Voor sommigen lijkt het allemaal heel normaal,voor mij dus niet!Ik ben trouwens niet de enige die er zo over denk.Ken ouders uit men omgeving met dochters van die leeftijd die het toch ook allemaal een beetje te vroeg vinden,maar ja...

Yelle

*wanneer ik het blijkbaar allemaal niet schijn te begrijpen*

je begrijpt het volgens mij heel goed.
Feit in deze discussie is,dat veel ouders een andere mening hebben dan jij,en die ook goed onderbouwen.
jij wil echter blijven proberen om die andere ouders te overtuigen van jouw gelijk,dat zal je niet gaan lukken.

je zit zelf niet in die situatie ,maar je veroordeelt wel andere ouders die er volgens jou verkeerd mee omgaan.

lees alle reacties nou nog eens,kan je daar nou echt helemaal niets mee?ga er is inhoudelijk op in,en probeer je te verplaatsen in die ouders.

Geen verwijten...

Het gaat hier inderdaad niet om mijn eigen dochter.Ken wel iemand persoonlijk wiens dochter van 13,5 wél een relatie heeft met iemand van 18.Nu gaat het mij er niet om om anderen die dit toelaten verwijten te maken,omdat iedereen daarmee omgaat op hun manier.
Ik wil ook niemand overtuigen van mijn gelijk,want daar gaat het toch niet om.
Wat ik wil zeggen is dat ik het gevoel krijg dat ouders maar weinig meer in te brengen hebben.Kinderen van 13 brengen een vriendje van 18 (en misschien wel ouder?)mee naar huis en alles is oke.Zullen we die jongen dan maar binnenhalen,kunnen we hen wel in de gaten houden...
Wanneer mijn dochter morgen zou binnengehuppeld komen met een knul van die leeftijd,zou ik dit dus niet toelaten.Gewoon omdat ze met 13 nog te jong is en dan spreek ik uit het gevoel van mezelf.Zou wel met dochterlief hierover praten en de jongen in kwestie zou ik ook aanraden om iemand ouder te zoeken.
Ik weet dat ik hiermee waarschijnlijk velen onder jullie doe steigeren.Toch ken ik best wel een aantal ouders die ook van mening zijn dat een kind van 13 niet de ideale leeftijd heeft om vaste verkering te krijgen...

De manier om jouw kind 'kwijt te raken' . . .

is om te pretenderen dat jij altijd/overal/precies weet 'hoe het hoort' en vervolgens aan de hand van dat kader dingen gaat voorschrijven en verbieden. Uiteraard kun je via jouw macht als ouder de dingen zo regelen.

Jouw dochter weet echter ook wel na zo'n verbod dat "met dochterlief er over praten", alleen maar meer van hetzelfde is. Namelijk een gesprek wat moet aantonen dat jij gelijk hebt en dat zij moet doen wat jij wilt dat ze doet.

De wereld zit echter niet zo zwart/wit in elkaar en OOK een dertienjarige prikt daar dus per direct door heen.
Vervolgens gaat een kind wegen tussen alle verboden door zoeken en vinden: vriendje ergens anders ontmoeten, dingen verzwijgen etc.

En dat hebben meerdere mensen in dit draadje aangegeven, wil je juist niet. Je wilt in gesprek blijven met jouw kind en er zijn. Dus ja, het binnenhalen van de verkering van jouw kind hoort daar ook bij i.p.v. te denken dat een verbod daadwerkelijk er voor gaat zorgen dat ze geen omgang meer hebben.

Toch niet...

Je kind zoiets verbieden heeft niets te maken met het opleggen van mijn regels en wetten.Het gaat er ook toch nog een klein beetje om dat je als ouder inschat wanneer iets kan of niet.Wellicht zal die 13-jarige het niet leuk vinden en zal ze tegenpruttelen,ben ik me goed van bewust,maar wanneer wij als ouders beslissen dat het nog niet kan,dan zal ze zich (en de jongen)daar moeten bij neerleggen.
Het gaat er hier om dat een kind van 13 nog altijd gezag nodig heeft en zich daar toch zal moeten aan houden.
Wat ga je doen als die 13-jarige morgen met de vraag komt of ze de pil mag?Of wat als die 13-jarige met een vriendje thuiskomt die misschien wel 20 en ouder is?
Zal het dan ook nog even makkelijk zijn om daar zo positief tegenover te staan?

Yelle

*Wat ga je doen als die 13-jarige morgen met de vraag komt of ze de pil mag?Of wat als die 13-jarige met een vriendje thuiskomt die misschien wel 20 en ouder is? *

Dan ga ik wederom ernstig in gesprek met dochter,praten praten praten.een 13 jarige is geen peuter die je domweg dingen kan verbieden,dat gaat in overleg.

*Het gaat er hier om dat een kind van 13 nog altijd gezag nodig heeft en zich daar toch zal moeten aan houden. *

jij voedt jouw 13 jarig kind niet op: jij bepaalt wat goed is voor je kind ,je speelt de baas.

Daar kan ik mij geheel niet in vinden,voor mij betekend opvoeden van een puber: praten,begeleiden en sturen.
en sommige dingen verbied ik echt nog wel: mijn 12 jarige mag s,avonds niet uitgaan ,dat is ook simpel te verbieden,ze komt gewoon de deur niet uit.
Maar als een 13 jarige verliefd is op een 18 jarige of aan de pil wil,is het niet realistisch om dat te verbieden,het gebeurt dan waarschijnlijk stiekem.
en om dat te voorkomen,om mijn kind op te voeden in een open vertrouwelijke sfeer,ga ik in zo,n geval praten met mijn kind,uren lang indien nodig.
en zo probeer ik mijn kind inzicht te geven in waar mijn zorg ligt,probeer dat aan haar over te brengen,maar laat de keus uiteindelijk bij haar.

ps een vrienin van me had een 17 jarige dochter die thuiskwam met een 32 jarige vriend.
mijn vriendin weigerde dat te accepteren,haar dochter met zo,n *pedofiel*.( haar woorden)
gevolg,dochter is al 11 jaar verdwenen uit het leven van haar moeder,ze is inmiddels met de man getrouwd,heeft 2 kindjes en het gaat goed met haar.
mijn vriendin heeft spijt als haren op haar hoofd,zij is haar kind kwijt.

Iets om over na te denken

ik denk( of weet wel zeker)dat elke ouder uiteindelijk maar 1 ding wil,en dat is dat je kind gelukkig is en blijft.
en ik vermoed dat jij,Yelle hierbij de denkfout maakt,dat als jij je kind maar genoeg verbiedt en beschermt voor alles wat op zijn pad komt,dat jij er dan voor kan zorgen dan het altijd goed gaat met je kind.
maar zo werkt het niet,je kind opvoeden is niet je kind overbeschermen,maar je kind juist los kunnen laten en zelf keuzes te laten maken,je kind de ruimte geven om ook fouten te maken.en daarvan te leren.
er zijn voor je kind als het je nodig heeft,en begeleiden als je ziet dat het niet goed gaat.
en vooral,en naar de realiteit kijken in je beslissingen naar je kind toe.

ik heb nog wel 1 vraag aan je Yelle.
als jouw 13 jarige met een knul van 18 thuis komt,denk je dan echt dat jij dat kan verbieden?dat kan alleen als je je dochter op gaat sluiten,dat besef je toch wel hoop ik?

Wij stonden...

..ook niet te juichen toen onze dochter aan kwam met een (toen) 16-jarige knul. Maar we hebben het lang aan zien komen. Ze draaiden al een aantal maanden om elkaar heen en afraden is aanraden. Dat is 1 ding wat zeker is. We hebben er voor gekozen om hem bij ons thuis te laten komen zodat wij hem leerden kennen en hij ons. We hebben ook vrij snel contact opgenomen met zijn ouders en onze zorgen ook naar hen toe uit gesproken. Het contact was direct heel goed en daardoor werd alles besproken. Wat mogen ze wel? Wat laten we absoluut niet toe? Alles ging in overleg met zijn ouders. En ja, het is heel moeilijk om te zien dat ze steeds vertrouwder met elkaar raken, dat ze steeds een stapje verder gaan. Wij zijn er nog steeds van overtuigd dat in gesprek blijven het allerbelangrijkste is. Als je het gaat verbieden, wordt het stiekem gedaan en dat wil je helemaal niet. Het klinkt heel raar, maar als ze dan echt verder willen gaan, dan liever in ons of hun huis dan ergens in de bosjes. Dat hou je op een gegeven moment toch niet tegen, hoe je je er ook tegen verzet. Dat heeft geen enkele zin.

Opvoeden...

...ja,je hebt gelijk wanneer je zegt dat je met je kind moet praten,begeleiden en sturen en dat ben ik ook wel van plan.De vraag is alleen hoever je hier in gaat en wanneer!
Hoeveel verschil zit er tussen een 12 en 13 jarige?
Niet veel hé en toch mag die 12 jarige de deur niet uit 's avonds?Dat is makkelijk te verbieden?
Komaan,komt dat niet op hetzelfde neer?Wanneer je zegt dat het verbieden van een relatie het stiekem doen in de hand werkt,kan het dan niet dat die 12 jarige stiekem wegsluipt,spijbelt op school om toch dingen te kunnen doen die ze graag doet en waar jij niet mee akkoord gaat?
Laat de keuze bij een meisje van 13?
Waarom...waarom zou iemand van 13 die keuze moeten maken.
De vergelijking met jou vriendin wiens 17-jarige dochter met een veel oudere man omging,doet hier niet ter zake.Het gaat hier om pubers van 13!

Yelle

ik kan nog maar 1 ding zeggen: ZUCHT............je snapt het gewoon niet............

Yelle

Ik lees nog maar zo hap snap mee, maar deze zin haal ik er even uit:-)

Toch ken ik best wel een aantal ouders die ook van mening zijn dat een kind van 13 niet de ideale leeftijd heeft om vaste verkering te krijgen... ===
Vaste verkering op je 13de of vaste verkering op je 13de met een jongen van 5 jaar of meer ouder zijn twee verschillende onderwerpen. De eerste is mijns inziens geen probleem, zolang (en dat zal wel wat ouderwets van me zijn) ze het maar bij handje vasthouden en zoenen houden. De tweede is wat mij betreft helemaal afhankelijk van de jongen en de situatie. Als het een zwaar bierdrinkende, kettingrokende, blowende jongen met vage vrienden is zou ik het er niet mee eens zijn. Als het allemaal heel braaf is en de jongen heeft merkbaar eerlijke bedoelingen zou het zomaar kunnen dat ik het gewoon aankijk. Ik zou het wérkelijk niet zeker weten wat ik zou doen. Ik ben blij dat ik daar niet meer over hoef na te denken.
Dus, dat heel veel ouders verkering van een 13 jarige zouden verbieden durf ik zeer te betwijfelen. Maar misschien is het wel erg Nederlands om hier wat losser mee om te gaan dan bij onze zuiderburen?

Erge lange uitleg,voor yelle

Toen ik nog geen kinderen had zat ik een keer bij de huisarts in de wachtkamer,daar zat ook een jonge moeder met een klein kindje.Dat kindje wilde niet zitten,was druk bezig,hard aan het lachen en aan het praten,liep steeds de wachtkamer uit.Ik irriteerde me vreselijk aan dat kleine kindje,kon het op dat moment niet hebben en dacht echt:mens voed je kind op,mijn kind zal zich later niet zo gedragen.Ik heb dit te vaak gedacht,iemnad moet het gehoord hebben en heeft me hard gestraft.Een paar jaar later zat ik met een klein kindje in de wachtkamer en in de spreekkamer van een kinderarts(in Belgie).Mijn dochter wilde niet op de stoel,onderzocht alles wat op het bureau stond en klom zelf alvast maar op de onderzoekstafel,ik schaamde me enorm.De conclusie van de kinderarts was dat ik een zeer nieuwsgierige en ondernemende dochter had,waarvan ik niet moest verlangen dat ze stil naast me op een stoeltje zou zitten,want dan zou ze een gefrusteerd kind worden.Mijn dochter wilde toen ze vier jaar was stekeltjeshaar,daar bleef ze het maar over hebben,maar ik maakte me er geen zorgen om,wat kon er nu fout gaan,dat had ik zelf toch in de hand,zolang ik de kapper geen toestemming gaf om het haar kort te knippen,tot ik mijn dochter van school ging halen en een zenuwachtige juf aan de deur trof,mijn dochter had mogen knippen en had dus zelf voor stekeltjes gezorgd.
Zo een kind kun je als ze 13,14 is wel dingen verbieden,maar dat lukt niet.Ik roep absoluut niet van de daken dat mijn dochter verkering heeft met een jongen die al 18 is,ik heb er nachte nvan wakker gelegen.We hebben het een jaar tegen gehouden,maar zo een ondernement kind verzint wel dingen om het contact te houden,zonder te spijbelen of het huis uit te glippen.Mijn dochter mag 's avonds niet opstraat,zelfs overdag niet hangen op het dorp,ze mag niet uit.Ik heb haar zelfs naar school gebracht en opgehaald,ben 's nachts me bed uitgekomen om haar gsm te controleren.Ondertussen hadden we een dochter die alleen maar opstanig was,niet sprak tegen ons,alleen boos keek,zich opsloot in haar kamer,alleen maar spanning in huis,ze ging haar ogen zwart kalken,haar haar zwart verven.niet fijn.Toen toch maar weer in gesprek,haar duidelijk laten vertellen waarom hij zo belangrijk voor haar was.Haar duidelijk onze bezorgdheid uitgelegd.Dat speelde ze weer door naar hem,waarop hij reageerde dat hij wel met ons wilde praten als dat zou helpen.Dat hij wist dat ze nog jong was en dat hij absoluut nog geen sex met haar wilde.
En langzaam hebben we ze meer vrijheid gegeven.En zien we dat het goed gaat.Onze dochter is weer terug haarzelf.
En eerlijk gezegd snap ik hetzelf soms nog niet,kan ik mezelf nog niet zien als ouder die deze verkering toelaat,maar het is zo.Een paar jaar terug is in ons dorp een 15 jarig meisje verongelukt,ze zat bij haar vriend in de auto,dat snapte ik toen ook niet,nog maar 15 en dan bij een jongen in de aato.Nu wordt mijn dochter met de auto opgehaald.Het overkomt je.Ondertussen zien we dat deze jongen lief en bezorgd met onze dochter omgaat.Afgelopen vakantie is hij niet meer met zijn ouders op vakantie geweest,topen had ik het weer even benauwd,heel het huis voor hunzelf,ik denk dat wordt weer een strijd om onze dochter hier thuis te houden,maar juist hij voelt dat prima aan en ze zijn 2 weken hier geweest.
Net wat kaaskopje zegt,als het om een flink stappende, blowende, vage knul was geweest,dan was hij hier nooit binnengekomen.

Maar zoals Khaled Hosseini mooi zei in: De vliegeraar,"kinderen zijn geen kleurboeken,je kunt ze niet met je lievelingskleuren inkleuren."
Toen ik een dochter kreeg had ik dit ook allemaal niet kunne verzinnen.Mijn vriendin heeft een dochter van dezelfde leeftijd,dat meisje is serieus met school bezig,maakt zich niet druk om haar uiterlijk,kijkt nog niet naar jongens.Zo een makkelijk kind nog.We proberen deze meisjes met elkaar om te laten gaan,mijn dochter spreekt ook netjes met dit meisje regelmatig af om iets te doen,maar het verschil tussen de 2 meisjes is te groot.Je kunt als ouder het karakter van je kind niet veranderen.Alleen zo goed mogelijk sturen ,een vinger aan de pols houden,weten wat je kind doet en met wie.
En hopen en duimen dat het goed gaat.
Zoals ik eerder al zei,mijn dochter gaat liever met meisjes om die net zo ondernemend en nieuwsgierig zijn als zijzelf en dat geeft meer problemen.Twee 14-jarige pittige pubers kan echt een hele foute gevaarlijke combinatie zijn.Dan is een verstandige 18 -jarige jongen in de buurt een hele geruststelling.

Xemx

Ik vind het erg fijn om jouw ervaringen met jullie dochter te lezen.Ik merk heel veel overeenkomsten.Het contact met de ouders,dat jullie dochter ook zoveel lol en plezier heeft met haar vriend.
Jammer dat ze zoveel nare opmerkingen hebben gekregen uit hun omgeving.Dat de vriendschap dan toch blijft,zegt eigenlijk genoeg.
Wij waren ook best wel bang en bezorgd over reakties,maar gelukkig gaat het goed.We wonen in een dorp en mensen kunnen hier nog vrij bekrompen reageren.Ik was b.v bang dat ouders van haar vriendin ,hun dochter zouden verbieden nog met mijn dochter om te gaan.Maar die mensen hebben het ook aangekeken,hebben de jongen ook een paar keer gezien,kennen mijn dochter natuurlijk ook al jaren en snappen juist dat deze knul ons een hoop rust geeft.
Ik was juist ook bezorgd om hem,hoe zijn sportvienden zouden reageren op zijn jonge vriendinnetje,maar dat gaat ook prima.
Alleen op school krijgt ze weleens vervelende opmerkingen.Door de jongens uit de klas.Deze 14 jarige knullen krijgen natuurlijk last van hun hormonen en denken dat mijn dochter al alles doet.Ze wordt dan zo boos en is dan ook heel erg duidelijk naar de jongens toe.Ze verteld gelukkig alles,beseft ook dat dit erg belangrijk is voor ons en dat ze met open en eerlijk zijn het meest bereikt.
En het klinkt niet raar hoor,wij denken er precies zo ver dan jullie.We beseffen ook wel dat als dit blijft onze dochter geen maagd blijft tot haar 18de,maar dan liever thuis dan in de bosjes of in een donker steegje.
Laatst had ik een leuk gesprek met kennis die zelf verkering kreeg op haar 14de met een knul van 18,ze zijn nu al 20 jaar getrouwd hebben 2 kinderen en nog steeds veel lol samen.Ze zegt ,"ik moet me nog steeds verdedigen,er zijn mensen die vinden dat ik een jeugd gemist heb.....ik vraag ze dan uit te leggen wat ik precies gemist heb,want ,zegt ze,dat is helemaal niets hoor!!!!!!!"Grappig toch!

Emma43

Ik moest erg lachen om je doortastende dochter met haar stekeltjes haar. Wat kan ik me goed voorstellen dat haar juf bang was voor jouw reactie!:-)

Al eerder gevraagd

Wat houdt serieus verkering voor jou in, Yelle? Wat is jouw definitie van serieus verkering?

Tirza