U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Logeerpartij
Hoi,
Ik ben hier nogal nieuw, mijn kinderen zijn 5, 3 en 2, maar ik heb afgelopen week een leen-dochter van 14, bijna 15 gehad. Mijn collega'tje, onderhand vriendin geworden, heeft een lastige periode achter de rug. Haar 2e huwelijk is na 1 jaar mislukt omdat hij losse handjes had en ze is net aan haar 3e begonnen en daarvoor verhuisd en bij hem ingetrokken. Haar huidige man is nogal opvliegend en het botert niet erg tussen puberella en stiefpapa. Tot overmaat van ramp heeft hij ook een kind uit een eerdere relatie die de absolute prinses is van papa (en mama) en behoorlijk verwend, en ontzettend ongelukkig maar dat willen de echte papa en mama niet zien.
Nou is puberella een weekje bij ons aan het logeren geweest, zij zit op het vmbo en wil later iets met kinderen gaan doen, is verzot op de serie gooise meisjes en wil dus echt wel eens een weekje met gooise kindjes optrekken. Dat weekje is prima verlopen, ze vond de kinderen schatjes, ze kon werken aan grenzen aangeven (kortom hoe maak ik een ukkie duidelijk dat ik alleen naar de wc wil en dat soort situaties) en ze mocht zelf koken en ook zelf verzinnen wat ze wilde eten (binnen grenzen, het moest gezond zijn). Ze kon lekker shoppen, heeft knopen leren aanzetten (en zo een b-keuze helemaal opgeknapt zodat ze voor 5 euro een echte armani had). Ze heeft het heerlijk gehad.
Ze is nu thuis en daar is ze nog onhanteerbaarder dan voorheen. Het is nu zo dat wij alles zijn en haar moeder en alles daar helemaal niets. Alles wat wij aan regels in huis hebben (zelfs de regel van alles tenminste proeven) is ineens je van het, de regels bij haar zelf thuis zijn absurd, belachelijk, compleet verouderd, etc. Tsja, en wij hadden gehoopt dat een weekje leuke dingen doen een vrolijker meid van haar zou maken, dit was niet de bedoeling. Wij hadden gehoopt haar wat te leren waar ze wat zelfvertrouwen aan kon ontlenen (hoe kook ik een maaltijd, hoe zet ik een knoop aan en zorg ik dat ik met mijn altijd te krappe kleedgeld toch leuke dingen kan kopen), maar het lijkt helemaal averechts te werken.
Snappen jullie waarom het zo mis heeft kunnen gaan en hoe ik voorkom dat ik tussen moeder en dochter kom te staan.
Alvast bedankt,
Fransien
Je kunt een puber niet opeens veranderen. Zij is er eentje van 'als mama a zegt, zeg ik b' en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Als je haar weer ziet en ze hemelt alles bij jullie zo op, zeg je gewoon duidelijk dat ze niet zo raar moet doen, dat ze best weet dat het bij jullie niet allemaal geweldig is en thuis niet. Verder geen aandacht aan besteden. Haar moeder kan haar eens vragen lekker te koken, want ze heeft gehoord dat ze dat goed kan. Weet je, sommige pubers mopperen veel terwijl ze best dat ze ongelijk hebben, alleen ze willen dat niet toegeven :-)
Oef!
Je schrijft: "Haar 2e huwelijk is na 1 jaar mislukt omdat hij losse handjes had en ze is net aan haar 3e begonnen " en: "Haar huidige man is nogal opvliegend"
Als ik dat lees vind ik dat puberella het verdient om bij jou in huis te zijn. Het arme kind heeft blijkbaar al heel wat meegemaakt, en staat op het punt om nog veel meer mee te maken. (Ex van moeder had losse handjes, en nieuwe vlam is nogal opvliegend.) Is het een kwestie van tijd voordat die man uit z'n slof schiet en schade aanbrengt? Jammer voor moeder, maar als er voorkomen kan worden dat dochter daarbij is moet dat dan maar.
Gr. Poezie.
Tsja, Puberella heeft huiselijk geweld gezien, zit met een stiefpapa waar ze niet mee overweg kan en een stiefzusje van 9 die heel anders behandeld wordt dan zij. Ze heeft niet zoveel zelfvertrouwen en ziet zichzelf wegens VMBO-BB als dom. Het is dus een kwetsbaar meisje. Wat ik geprobeerd heb is haar grenzen te laten aangeven op een veilige manier en tegelijkertijd gepraat over hoe je grenzen aangeeft aan mensen van verschillende leeftijden en hoe je non-verbaal dingen zegt (daarom lieten de peuters haar ook niet met rust op de wc). Wat ik ook geprobeerd heb is haar wat zelfvertrouwen te geven door vanalles met haar te doen wat ze gewoon kan, liefst dingen die een beetje stoer zijn, zo heeft ze ook een introductieles klimmen op een klimmuur gehad en ontzettend veel klusjes die niet iedereen kan maar niet zo moeilijk zijn (knoop aanzetten, een lekkere volledige maaltijd op tafel zetten, dat soort dingen). Dit is volledig in overleg met haar moeder gegaan, haar moeder en ik dachten dat het haar zou helpen om wat weerbaarder en gelukkiger te worden.
Zucht, wat kunnen je goede bedoelingen verkeerd uitpakken. Nu even kijken of we nog iets kunnen doen om het een beetje te redden. Ik ben zeker van plan om haar morgen op te bellen of het feest van vanavond waar ze heen zou leuk was, en dan zal ik haar echt wel vertellen dat ze niet zo gek moet doen, ik ben ook niet perfect en haar moeder doet erg veel voor haar, en dat het haar zou sieren als ze haar excuses aan zou bieden. Denken jullie dat dat werkt bij puberella's? Andere goede ideeen zijn welkom, ik moet refereren aan de tijd dat ik puberella was en toen zat ik er ietsie anders in 
Goed
Ik denk dat je goede bedoelingen juist wel goed zijn uitgepakt. Het meisje heeft gezien dat het er in andere gezinnen heel anders aan toe gaat. Leuker, gezelliger, normaler. Die gooit thuis nog meer de kont tegen de krib dan eerst. Zou ik ook gedaan hebben denk ik.
Tips? Als het mogelijk is en iedereen zou het willen dan zou ik haar in mijn huis "op kamers" nemen, als ik jou was. Ik ben bang dat het thuis voorlopig niets meer wordt.
Prulletje
Het hoort ook wel een beetje bij een puberella hoor
... dit soort gedrag. Mijn oudste (ook 14) is 2 weken mee wezen kamperen met vrienden, heeft het heerlijk gehad en sinds ze thuis is krijgen we de ene opmerking na de andere. Want dáár aten ze veel lekkerder en dáár mocht dit wel en dat juist niet en díe moeder zou niet zo raar/stom/belachelijk reageren etc.
Nou komen de opvoeding van die vrienden en van ons aardig overeen, weet ik toevallig, dus ik heb zo'n vermoeden dat we het allemaal met een dikke korrel zout moeten nemen... ;)
Over een week weet ze weer niet beter dan hoe het hier gaat en dan is het over, schat ik.
Allemaal wel goed en aardig, maar...
ik vind dat fransien het geweldig gedaan heeft!
een 14 jarige puberella, moeders die de ene man na de andere in huis haalt (let wel, mannen met een probleempje = de losse handjes) -
wat heerlijk dat je haar hebt opgevangen en haar een warm en veilig plekje hebt gegeven!!!
houd het in ere - kun je er met haar moeder over praten? of is die boos op je omdat puberella nu eigenlijk niet meer bij haar wil zijn?
het zou ook een idee kunnen zijn om puberella af en toe (een weekend? een vakantie week?) bij jou door te laten brengen - geeft moeder en nieuwe partner ook de kans samen tijd door te brengen.
ik ben het eens dat puberella wel pubert - maar ze heeft waarschijnlijk ook erg gelijk - ze heeft het bij jou ook gewoon heerlijk gehad! veel aandacht en veiligheid... wat wil een kind nog meer?
ik hoop dat jullie met elkaar puberella tot een leuke volwassene kunnen brengen!
Herken het deels
Hoi,
Ik herken dit deels van vroeger. Heb een hele leuke normale jeugd gehad hoor, met normale ouders. Maar toch, ik heb wel eens gelogeerd bij vrienden van mijn ouders en ik vond het daar gewoon leuker. Alles was daar leuker/beter/mooier enz.enz. Ik weet dat ik zelfs fantaseerde dat als mijn ouders dood gingen dat ik dan daar mocht wonen! Dus ik denk dat het ook deels een beetje bij de leeftijd hoort hoor, ik had het prima thuis, alleen daar was alles interessanter, een veel hippere moeder enz.enz. Ook het feit dat ze daar een week veel aandacht heeft gehad maakt het leuker, maar ze beseft niet dat dit in een logeer-situatie vaak uitgebreider is dan in het gewone leven. Nu is ze weer thuis en is alles weer zo gewoon en saai. Wel zou ik met haar moeder bespreken dat het verschil tussen de benadering naar het jongere kind en haar niet zo groot mag zijn, en dat ze ook zo nu en dan (zeg een keer in de week) eens exclusieve aandacht krijgt, keertje naar de stad, of samen een filmpje kijken, samen koken, enz.
Maxime
Zelfs afwassen bij een ander
is leuker. Maarre: dit meisje heeft het zwaar, goeie help, het zal je moeder maar wezen.......
Tirza
Situatie is ietsjes bedaard
Puberella doet weer een stuk normaler en heeft op haar manier al laten blijken aan moeder dat ze wel wat erg uitgevaren is (dwz even extra lief zijn ipv sorry zeggen). Stiefpa heeft moeder al fors aangesproken op haar gebrek aan opvoeden (vond dat ma puberella veel en veel harder had moeten aanpakken) en heeft geweigerd met z'n allen te eten, heeft gewoon zijn bord volgeladen en is buiten gaan eten en al zijn goede voornemens om wat minder snel in woede uit te barsten waar moeder hem toe had gekregen afgelopen week zijn al weer van de baan. Ik ga haar nog wel vertellen vanavond dat het verstandig is om even expliciet excuses aan te bieden en dat ze ons nou ook weer niet zo moet gaan ophemelen.
Moeder heeft wel gemeld, dat ze zelf de eerstvolgende keer dat stiefdochter van 9 de boel aan tafel loopt te verzieken (met direct roepen lust ik niet zodra er iets groente-achtigs op tafel komt en dan gaan zitten janken en dreinen als ze geen vervangend eten krijgt) zelf lekker buiten gaat eten. Aaaaargh, wat mij betreft mag puberella lekker bij ons komen wonen, zit ze tenminste met een paar volwassenen in huis ipv allemaal grote kinderen. Nou ja, moeder zal dit niet uitvoeren, stiefpapa doet dit aan de lopende band en van zusje mag niets gezegd worden...
Ik ga inzetten op een regelmatig logeerweekend en een paar vakantieweken. Het is een lieve meid en als we haar een steviger basis kunnen geven zou dat heel fijn zijn.
De hemel en de hel
Begrijp me goed, ik vind het lief dat pubermeisje zo welkom is bij jou. En het is zondermeer waar dat de afgelopen jaren te onrustig waren voor haar. Maar iedere puber zou zich in de hemel wanen bij jou en van de weeromstuit hemels gedrag laten zien. Drie ukkepukken die sowieso van aanbidding om zo'n groot interessant meisje in katzwijm liggen. Volop positieve aandacht en nul eisen waar je je als puber wel tegenaf moet gaan zetten. En vooral geen enkele concurrentie om aandacht, want zij is de gast.
(Ver-)Oordeel niet te snel, Fransien, vanaf de zijlijn. Dat is eigenlijk mijn boodschap. En probeer ook de positieve inzet van die moeder te zien. Ook in het belang van dat pubermeisje, want zij zal jouw mening feilloos aanvoelen en dat helpt haar niet.
Groet, Onyx
Vaste dag?
Fransien, kan je het niet regelmatiger maken? Dat ze bijvoorbeeld 1 middag per week gezellig bij jou langs komt? Dan draait ze ook wat meer mee met het echte gezinsleven, met ook de minder positieve kanten. Heeft moeder wat rust, en dochter kan ook met grote regelmaat even bijkomen. Zomaar een puber full-time in huis nemen is heel wat hoor.
Begrijpelijk
Ik vind het gedrag van het meisje vrij begrijpelijk. Ten eerste is ze natuurlijk gewoon op een moeilijke leeftijd waardoor alles sowieso wat wordt uitvergroot en ten tweede is het ook niet niks wat je allemaal schrijft. Ik snap dus heel goed dat ze thuis opstandig is. Moeder al weer aan de derde relatie bezig en na de vorige ervaring weer met een opvliegende vent, voortrekkerij van stiefzusje, ouders uit elkaar... Tja, om minder zou ik al opstandig en vervelend worden.
Ik vind het dan ook helemaal niet nodig dat het meisje haar excuses aanbiedt. Misschien is het eerder tijd voor de moeder om haar excuses aan te bieden dat ze zo weinig rekening houdt met haar dochter en haar relaties voor laat gaan. Ik chargeer vast wel wat maar in de kern meen ik het wel.
Daarnaast is het gewoon een moeilijke leeftijd waarop ouders kritisch bekeken worden omdat de kinderen zich toch los willen maken van de ouders dus haar moeder kan waarschijnlijk toch al weinig goed doen bij haar gezien de leeftijd van het meisje.
Maylise
Onyx, bij mij is het ook wel weer een beetje bedaard, moeder is namelijk een ontzettend lieve meid en een hele goede collega, en ik heb behoorlijk respect voor haar hoe ze zich door de hele opvoeding heen geslagen heeft, soms vindt ik haar alleen niet heel erg handig bezig... En ja, zelfs afwassen is leuker bij een ander.
Een vaste dag in huis is nogal lastig, puber woont redelijk in de buurt van Rotterdam en ik dus in het Gooi, dus dat wordt al gauw een weekend of langer. Tsja, wat mij betreft mag puberella er gewoon bij komen, maar ik merk wel dat ik ook behoefte heb aan mijn eigen dingen doen 's avonds, en peuters en kleuters liggen zo lekker om half 8 al te knorren, puberella's gaan zo ongeveer pas tegelijk met ons op bed en komen er een stuk later uit (8 uur tegen 6 uur 's ochtends, vooral mijn kleuter is vroeg).
Het ellendigste vind ik te merken dat puberella bijna geen grenzen kan aangeven, ze gaat er bijna vanuit dat er overheen gewalst wordt. Het is een mooie meid die zo nu en dan nagefloten wordt in het dorp, en dan geen grenzen, ik houd mijn hart vast. Ik heb haar moeder aangeraden om haar op een cursus zelfverdediging voor meisjes te doen, heel handig, maar daar wordt ook behoorlijk aandacht besteed aan nee zeggen en hoe je dat doet. Bovendien gaat stiefpapa daar niet tegen muiten, dat is zo'n cursus waar bijna iedereen z'n dochter op stuurt voordat ze zich echt in het uitgaansleven stort.
Met moeder heb ik goed kunnen bijpraten op het werk, ze is wel heel verdrietig geweest over de reactie van puberella, en over de reactie van stiefpapa daar op, maar stiefpapa is weer wat bijgedraaid gelukkig.
Bijkomend probleem, ik heb het vermoeden (geen bewijs) dat stiefpapa het niet zo nauw neemt met de echtelijke trouw. Bah, vertel ik haar mijn vermoedens of laat ik het zo, ik wil zo graag dat er in hun levens rust in de tent komt...
Groetjes, Fransien