U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Kwetsbare zoon in de brugklas..
Onze oudste is nu 12 jaar en zit in de brugklas mavo/havo. Hij is altijd een kwetsbaar jongetje geweest, een jongen die zich zelf prima kan vermaken en het lijkt er op dat hij niet veel behoefte heeft aan vrienden. Hij heeft ook niet snel aansluiting bij vrienden. Zijn motoriek is slecht, dat valt op tijdens gym/ basketbal.
Hij heeft een paar kwetsbare eigenschappen en dat is niet altijd makkelijk voor hem.
En ook ons als ouders gaat het af en toe door merg en been.
In groep 5 is ADD vastgesteld. Hij heeft toen ook een iq test gehad en daar kwam uit dat hij een erg pienter jongetje is. Wel met een disharmonisch profiel. Perforaal scoorde hij toen erg hoog, verbaal net boven gemiddeld. Naar grote waarschijnlijkheid heeft hij dislectie, we wachten nu op de uitslag. Concentratie problemen. We hebben al veel trajecten met hem doorlopen.
Nu gaat het in de brugklas op zich best goed, hij haalt heel constant 6en en 7en.
Maar op sociaal gebied heeft hij echt wel problemen. We waren erg blij dat zijn enige vriend op de lagere school met hem naar de brugklas ging. Maar wat we zagen aankomen, gebeurt nu. Die vriend is een jaar ouder dan zoon, en ontwikkeld zich nu als een ware puber. En neemt duidelijk afstand van zoon.
Naast dat zoon een van de jongste is uit de klas( augustus kind), is hij ook laat met zijn ontwikkeling. Hij heeft niet een echte mening, als je hem vraagt naar zijn mening zegt hij " weet ik niet" ook naar doorvragen komt hij niet verder. Hij is graag thuis, speelt veel met Lego, computerren en ipad (spelletjes) zijn zijn ding.
Zoon heeft met name op school de tranen hoog zitten, zo vervelend voor hem!
Zoon doet niets met Whats app FB e.d. Hij heeft wel een mobiel, maar gebruikt die nauwelijks. Mijn man was pas even in zoons Whats appjes aan het kijken. Hij zit wel in groepen waar veel appjes binnen kommen ( klas en oude groep 8).
Daarin zag hij in de "groep 8 app" zoons vriend openlijk vertelde dat ""Zoon" overal om moet janken" hij zat zoon echt belachelijk te maken. Zoon heeft het niet gelezen.. Maar dat er zo over hem gepraat wordt doet zo'n pijn!
In zijn "klasse app" vond man een filmpje, die we niet meer konden openen, daaronder stond " zie "zoon" eens op zijn bek gaan".
Ook dit berichtje heeft zoon naar hele grote waarschijnlijkheid niet gezien..
Wat zouden we zoon graag willen helpen om een zo'n gelukkig mogelijk leven te leiden. Soms heb ik het idee dat hij niet echt leeft, hij doet wat hem wordt opgedragen of van hem verlangd word, maar blijft verder in zijn veilige wereldje.
Wie herkent zich in dit verhaal? En hoe zijn jullie daar mee omgegaan?
school
Het eerste stuk is het net of je het over mijn zoon hebt. Ook disharmonisch profiel, superslim, geen vrienden, waarschijnlijk dyslexie. Maar hij zit redelijk goed in z'n vel. Tranen zitten soms wel redelijk hoog maar meestal alleen bij de begeleider op school. En dat is wat ik jou ook aanraad. Kan hij niet door school begeleid worden. Mijn zoon is 1 uur per week bij een intern begeleider. Hij vindt het erg prettig en kan over alles praten. Vakken waarbij het wat minder gaat (dan krijgt hij van haar wat bijles) of sociale problemen. Met tips en trucs gaat het al een stuk beter. Hij zit veel beter in z'n vel dan vorig jaar. De klas is leuker (hij is in een andere klas gezet met meer gelijk gestemde).
Die WhatsApp groepen zou ik er gewoon vanaf gooien, als hij er zeker zelf weinig mee doet. Mijn zoon zit wel op Facebook maar kijkt misschien 1 x in de twee maanden er naar.
Sterkte ermee.
herkenning
Ik ken dit karaktertje. Mijn eigen zoon was 5 jaar geleden precies zo: dromerig, slecht geconcentreerd, met een zwakke motoriek en weinig vrienden. In de brugklas werd hij gepest. Waarom? Hij reageerde niet alert op anderen. Hij had nooit iets in de gaten. Hij zat altijd maar in zijn hoofd te fantaseren en denken. Sociale media waren niet aan hem besteed, liever zat hij de hele dag te dromen, te tekenen of computerspelletjes te doen. Herken je het al?
Nu het goede nieuws: toen zoon in de puberteit kwam veranderde hij. Hij werd alerter, zijn motoriek werd langzaam beter (ook omdat hij veel sportte) en hij ging zich langzaam een beetje richten op MSN en FB. Niet dat hij populair werd; in het maken van vrienden is hij nog steeds onzeker. Hij heeft nu een klein clubje mensen waarbij hij zich vertrouwd voelt. In nieuwe situaties zie je wel dat hij meer durft, dat hij geen last heeft van zijn oude ik. Hij is dan een hele leuke spontane jongen!
Wat kun je doen? Ik zou wel het gesprek met de mentor aangaan want het lijkt erop dat hij wordt gepest. Waarschijnlijk vertelt hij daar zelf niets over maar je bericht zegt genoeg. Verder het sporten blijven aanmoedigen, motoriek kan ook in de puberteit nog enorm verbeteren. Het moeilijkst is het omgaan met leeftijdgenoten: hier kun je zelf heel weinig aan doen. Ik heb me ook vaak ongelukkig gevoeld daarover. Misschien is het beste wel om vertrouwen te houden.
Met de tranen die hoog zitten kan ik je niet helpen. Een lastig dingetje! Misschien hebben jullie al bepaalde trainingen geprobeerd op het gebied van zelfvertrouwen anders zou je zoiets nog kunnen doen. Veel succes.
en die 'vriend'
Kun je nog wat met die basisschool'vriend'? Ik zou toch eens vragen aan zoon hoe het contact tussen hen nu is. Desnoods zou ik hem eens thuis uitnodigen of contact met hem opnemenen n.a.v. het whatsapp gebeuren. Waarom denk je dat zoon de whatsappjes niet gelezen heeft? Als je een filmpje niet meer kunt zien zou het kunnen dat hij het wel geopend heeft, maar daarna verwijderd.
Heb je al contact met de mentor hierover opgenomen?
Bedankt voor jullie reacties!
Bijzonder dat jullie zoons zo op mijn zoon lijken!
Ilva: Er komt elke week een coach bij ons thuis voor mijn zoon, ze praten altijd over wat er school gaande is. Nu is zoon niet zo'n prater, helaas. Ik denk dat je dat kan vergelijken met de gesprekken op school. Ook heeft hij regelmatig een gesprek met zijn mentor.
Anna: je schreef"Hij reageerde niet alert op anderen. Hij had nooit iets in de gaten." precies als mijn zoon.. Er ontgaat hem veel. Wij denken dat dat zijn geluk is geweest op de lagere school. Dat wanneer hij gepest werd, hij dat niet eens zo opvatte en daardoor niet de verwachte reactie had. Waardoor voor de pester snel " de lol" eraf was.
De eerste 3 weken op de middelbare school is hij ook gepest..huilend kwam hij thuis!! Verschrikkelijk, pff als ik daar nog denk! School gaat daar gelukkig goed mee om!
Wat fijn om te lezen dat het nu veel beter met hem gaat! Ik hoop dat voor mijn zoon ook zo gaat! We moeten zeker met zijn zelfvertrouwen aan de slag! Mocht je suggesties hebben hoor ik het graag!!
Ise: Volgens zoon is zijn ze nog gewoon vrienden. Vriend heeft sinds kort verkering, waardoor ze minder in de pauzes bij elkaar zijn. Maar via de mentor hoorde we dat vriend had aangegeven wat minder met zoon in de klas te willen doen. Maar inderdaad, ik heb me ook afgevraagd of ik hem daarop zou aanspreken. Wij hebben dat gelezen, zoon niet, 99% zeker van niet. Dan zouden we zoon er mee moeten confronteren, om vriend daarop aan te spreken... Moeilijk.. Ik weet niet precies hoe te handelen..
Ik zou het eventueel ook met zijn moeder kunnen bespreken.
Ik zie even niet in waarom je die vriend moet gaan aanspreken. Ze zijn uit elkaar gegroeid en je zou dat gedoe met whatsapp aan school moeten overlaten maar meer niet.
Jammer dat je zoon geen andere nieuwe vriend heeft gevonden in bijna een jaar tijd maar je doet niets aan uit elkaar groeien.
alleen bij pestgedrag
Ik zou vriend er alleen op aanspreken wanneer het gaat om pestgedrag waar zoon last van heeft. In alle andere gevallen niet doen. Vriend is veranderd, jouw zoon zal ook gaan veranderen, alleen nu nog niet.
Voorlopig gewoon geduld hebben en zorgen dat je zoon voldoende "in de wereld" komt. Niet teveel gaan terugtrekken als het moeilijk wordt.
(zoon hier is nu 17, doet eindexamen en wij verwachten dat hij daarna vakantiewerk gaat doen. Is ook moeilijk; zoon is weer onzeker, stelt het zoeken van werk eindeloos uit, maar uiteindelijk heeft ie nu een eerste sollicitatiegesprekje...ppff, weer een stap vooruit)
pestgedrag
"Daarin zag hij in de "groep 8 app" zoons vriend openlijk vertelde dat ""Zoon" overal om moet janken" hij zat zoon echt belachelijk te maken. Zoon heeft het niet gelezen.. Maar dat er zo over hem gepraat wordt doet zo'n pijn!
In zijn "klasse app" vond man een filmpje, die we niet meer konden openen, daaronder stond " zie "zoon" eens op zijn bek gaan".
Ik vind dit toch echt wel pestgedrag. Ik zou echt wel aan de bel trekken bij deze signalen.
App berichtjes
O... Ik zie nu dat ik in mijn tekst niet heel duidelijk ben geweest.
Vriend heeft het berichtje in de "groep 8 app" gezet.
Een meisje uit zijn huidige klas had het filmpje op de app met de tekst " zie "zoon" eens op zijn bek gaan"..
Dit is wel een belangrijk gegeven, natuurlijk, hoe wel het niet mag, is vriend minder te verwijten, dan ik jullie deed denken.. Sorry..
Darlana: Uit elkaar groeien als vrienden, kan gebeuren, jammer maar prima. Maar het neemt niet weg dat je dan wel respectvol met elkaar om blijft gaan. En geen nare berichtjes op een groepsapp zet!
Hoewel school goed met pesten om gaat, is appen natuurlijk buiten school om.. Ik weet niet in hoeverre ze dasr iets mee kunnen.
Mijn dilemma is dat zoon hier helemaal niets heeft meegekregen. Maar als we hier wel wat mee doen, dan moeten we hem hiermee confronteren..
Aan de ene kant neig ik er erg naar om zijn mentor in te schakelen, en de moeder van vriend te spreken.
Maar twijfel nog wel..
Orchidee
Een school die zijn handen aftrekt van een toestand die in een groepsapp ontstaat is bij voorbaat slecht bezig. We leven in 2014 en zo wordt er nu eenmaal gepest.
Hoe is het nu?
Hoi, ik herken veel in het verhaal over jouw zoon. Mijn zoon van 11 is precies zo. In groep 8 had hij wel wat problemen, hij stond toen ook vrij alleen, had wel een paar vriendjes, heeft het niet door als hij gepest wordt. Ik heb hem toen laten testen op autisme en dat blijkt hij wel te hebben. Hij zit nu een paar weken in de brugklas en het leek goed te gaan, maar ook hij wordt in de groepsapp voor gek gezet. Hij zegt zelf dat dat niet zo is, hij wil er gewoon niet aan en vindt iedereen aardig, maar ik heb een enorme klomp in mijn maag omdat ik natuurlijk wel zie dat het echt niet aardig bedoeld is. Ik heb hem geprobeerd uit te leggen dat hij maar even niet meer moet reageren, wat erg moeilijk voor hem is. Voor hem is contact aandacht, ook als het negatief is. Ik weet niet goed hoe ik hem hierin moet begeleiden, omdat hij het gewoon niet ziet en doorheeft. Tips zijn welkom...
Mentor?
Marietje.
Dat lijkt mij voor nu de beste stap.
inderdaad
Zoals ik al ruim een jaar geleden schreef: een school moet zich hier mee bemoeien. Hij moet dus naar de mentor.
Niet wachten, niet aarzelen, aan de bel trekken
Ga hiermee meteen naar de mentor. Zelf. Maak screen prints. Denk ook niet dat je zoon dit zelf moet kunnen oplossen. Hij is erg jong en minder gehaaid dan klasgenoten.
School van mijn kinderen dringt er ook erg op aan dat je ze meteen inseint als er dit soort dingen spelen op sociale media.
En het zou best wel eens kunnen dat je zoon het juist inschat, dat hij best goed ligt bij zijn klasgenoten. Dat die wappertjes het minder kwaad bedoelen dan dat het op schrift overkomt. Niet door hebben dat hun grappig bedoelde opmerkingen over de schreef gaan. Een goede mentor kan kinderen daarin begeleiden.