Jubeldraad over mijn (bijna) puber-af dochter: wie volgt?!

Leuk!

Ja leuk, een blije draad over pubers.
Ik geniet ook volop van mijn puber. Twaalf jaar, eerste klas gymnasium, lichamelijk al volop puberend.
Hij was altijd een behoorlijk introverte jongen, een knul van weinig woorden, van weinig emoties. Maar sinds kort... wat een gezelligheid! Hij werkt ontzettend hard voor school, is gezellig, kletst opeens veel meer, heeft veel meer oog voor ons, stelt geïnteresseerde vragen, helpt zonder morren met wat huishoudelijke klussen, komt lekker tegen mij aanhangen op de bank. Hoezo dwarse en afstandelijke pubers? Hier voorlopig echt het tegengestelde: wat een heerlijk joch!

Hier ben ik:-)

Ik ben supertrots op beide dochters. Misschien niet zozeer omdat ze zich in het huishouden gestort hebben, want dat doen ze niet, maar wel om wie ze zijn. Mijn oudste dochter is weer aan school begonnen en doet erg haar best om versneld door dit deel te komen. Ze krijgt per email bericht van een lerares dat haar werk er zo perfect uitziet. Het contact met de andere leerlingen is helemaal leuk, waardoor ze het ook gewoon gezellig vindt om naar school te gaan. Bij haar vereniging is ze inmiddels uitgegroeid tot een van de mensen die de vereniging tot een succes maken. Ik vind dat echt geweldig om mee te maken. Ze heeft samen met een vriendin de leiding over een groep en sinds zij daar de leiding heeft groeit het aantal kinderen alleen maar. De kinderen zijn dol op haar. Het is niets teveel om te stellen dat deze vereniging haar tweede thuis is geworden. Jullie weten ondertussen dat het thuis in het verleden niet altijd soepel verliep met deze dochter, maar ik ben áltijd ontzettend trots geweest om wie ze is en tot wat ze aan het uitgroeien is: een erg leuk, sociaal betrokken, actief mens. Wat ik ook zo bijzonder vind is dat ik regelmatig ook iets van haar leer.
Mijn jongste dochter kan je aan het lachen maken alleen al door haar houding, ze is grappig. Sinds wij allebei werken maakt ze zonder morren in ieder geval 1 keer in de week het eten klaar. Ze heeft het helemaal gevonden bij voetbal. Het is een vlotte leuke meid. Wat ik van haar ook zo leuk vind is dat zij echt heel anders door het leven gaat als ikzelf toen ik zo oud was. Ik wil niet het type moeder zijn die haar kind op ballet doet omdat ik dat eigenlijk zo graag had willen doen, maar ik merk wel dat ik blij voor haar ben dat zij door haar luchtige karakter en leuke koppie makkelijker aansluiting krijgt met de vlotteriken in de maatschappij. Ik hoop dat duidelijk is wat ik daarmee bedoel. Ze weet ondertussen ook in welke richting ze haar beroep wil zoeken. Net als haar zus wordt dat een 'mensenwerk' beroep. Leuk allemaal:-)

Ook zo trots

Ben je met 17 nog een puber???
Mijn oudste zoon (ik heb er drie)is door de puberteit heen gehuppelt ondanks zware tijden.
Mijn man (hun stiefvader) is overleden toen hij 12 was.En de afgelopen 5 jaar heeft hij zich ontwikkeld als 'de man in huis' wat hij ook altijd lachend roept als het hem uitkomt.
Zijn vrolijkheid en gekheid en gevoel voor humor doen ons vaak gieren van het lachen hier. Zijn zorgzaamheid naar met name zijn jongste broertje maar ook naar mij is groot.
Gisteren bv moest ik de auto naar de garage brengen, hij zorgt dan dat mijn fiets achterin de auto ligt en "O Mam de banden zijn hard genoeg om jouw hele gewicht te dragen, heb ik ff gecheckt " Heerlijk toch???

Ik jubel graag mee over pubers die o zo leuk kunnen zijn!!!!

Ik zou willen

dat ik met jullie mee kon jubelen.

Maar ik geef niet op, houd moed en hoop dat ik over vijf jaar net zo trots kan zijn op mijn kinderen.

Trots en nausicaa

ik ben trots op al mijn kinderen,( 22,22,16,12)en hoewel ik niet dagelijks jubel,ben ik gewoon blij met hen,niet zozeer om wat zij presteren,maar gewoon om wie ze zijn,vier unieke mensen.

en Nausicaa,over 5 jaar open jij hier een jubeldraadje over jouw kinderen,zeker weten,heb geduld!

Ik hoop

dat ik over een paar jaar ook een jubeldraadje kan openen over onze zoon. Op dit moment kan ik niet echt trots zijn op onze zoon :-((
Hij doet momenteel dingen waarbij ik mij afvraag "Wie ben jij?" en "Ben jij mijn kind?".
Ik weet niet meer wat ik er mee aan moet...

gr.
Petr@

Ik mag nog even jubelen hier

Want de heren worden over enkele maanden alweer 18!!! en dan houdt het hier in deze rubriek zo ongeveer op he.
Maar ook ik ben nog altijd een erg gelukkige moeder van 2 erg leuke jonge heren :)
De puberteit verliep hier zonder noemenswaardige kleerscheuren, ze zijn nog altijd druk met voetballen en skateboarden, hebben meerdere vriendengroepen (buurt, school), gaan lekker op hun scholen, zijn thuis 99,9% van de tijd gewoon heel gezellig en vrolijk, met ons vieren hebben we veel humor ook.
Daarnaast veel aanloop van vrienden en vriendinnen, zeer regelmatig slapers/logees, en realiseer me al tikkend nu dat dit alles nog hooguit enkele jaren zal duren