U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Is puber (17) depressief of speelt er meer? Verzuim en deg.
In mijn vriendenkrng ben ik de laatste weken in contact met de ouders van een jongen van 17 jaar die na 2 keer blijven zitten op 5 vwo van school af moest en ingeschreven is bij vavo. Het grootste probleem bij kind was verzuim, bleef soms weken van school. Dit allemaal gebeurde tijdens de laatste jaar van huwelijk ouders en eerste jaar na scheiding. Ouders waren verder nooit op een lijn over opvoeding: de ene ouder was van de drie R en de andere veel meer van vrijheid blijheid. Nu is de situatie als volgt: jongen is bij moeder blijven wonen, moeder werkt fulltime en heeft weinig zicht op wat jongen doet iverdag (laat uit bed, gamen, af en toe blowen). Vader woont niet ver weg en heeft regelmatig contact met kind.
Vader is betrokken maar door woonsituatie na scheiding kan hij kind niet bij zich hebben. Overigens wil kind ook niet ergens anders verblijven dan vertrouwde omgeving (huis moeder, voormalige huis gezin). De jongen heb ik vaker ontmoet, het is een lieve slimme maar zeer rustig en terugetrokken jongen die vooral last lijkt te hebben van een laag zelfbeeld. Is boomlang maar loopt krom, scheert zich niet, praat met superzachte stem etc... De moeder heeft me gevraagd om te helpen meedenken, maar eerlijk gezegd weet ik het niet zo goed. Er loopt nu een psychologisch onderzoek over mogelijke depressie en eventuele autistische stoornis, ook Add heeft de revue gepasseerd. In de tussen tijd is puber al meer dan en week weer thuis en niemand lijkt hem in beweging te kunnen brengen.
Waar kunnen we het verder zoeken?
even anoniem
Lastig te zeggen
Daar is van op afstand natuurlijk weinig over te zeggen. Zouden jullie niet eerst de uitkomst van het psychologisch onderzoek afwachten?
Ik denk....
...dat er maar eens even niet meer op los gelaten moet worden dan dat psychologisch onderzoek. Intussen kan wel uitgezocht worden waar de jongen zich prettig bij voelt en in hoeverre daaraan tegemoet gekomen kan worden.
Is de jongen er zelf ongelukkig bij?
Jouw rol?
Wat is de precieze vraag aan jou van de moeder? "mee denken" klinkt voor mij wat vaag. Maar misschien is het jou heel duidelijk wat de moeder van jou verwacht?
Opleiding
Het lijkt me sowieso handig dat moeder met zoon gaat bespreken wat het vervolg is wat betreft opleiding. Gamen, blowen en thuisblijven kan het gevolg zijn van gebrek aan motivatie en stip op de horizon.
Orienteren op vervolgopleiding, misschien is het kind wel helemaal klaar met het vwo en niet meer te motiveren maar wel te motiveren voor werk of een (deeltijd)opleiding. Elk kind wil ook graag een eigen toekomst.
Los van wat er aan de hand is verder. Je informeren en orienteren samen kan zaken helpen verlichten.
En dan hopelijk bij de psycholoog uitvinden wat er verder aan de hand is en hopelijk wat handvaten daarbij krijgen.
Maar een dicht contact met wat zoon wil en kan lijkt me wel gewenst zonder al teveel commentaar over blowen en thuisblijven.
Hoewel het natuurlijk ook geen kwaad kan om eens realistisch naar dat blowen te kijken en te zien of zoon wel goed op de hoogte is.
ook zo'n zoon
Hallo, ik heb ook een zoon van 17 met dezelfde "verschijnselen" bij hem is het zijn hoogsensitiviteit die hem in de weg zit en inderdaad een laag zelfbeeld en faalangst. hij heeft diverse onderzoeken gehad waaronder naar ADD, Autisme, Depressies e.d. maar daar kwam steeds niets uit omdat hij zelf nergens een probleem zag. Hij gaat inmiddels niet meer naar school maar we zijn wel bezig iets te vinden om volgend schooljaar weer mee te beginnen. hij heeft sinds kort een baantje voor een paar uur per week. daar is hij enorm van gegroeid!
heel veel succes!
in welke hoedanigheid?
'In mijn vriendenkring ben ik de laatste weken in contact met de ouders van een jongen van 17 jaar. De moeder heeft me gevraagd om te helpen meedenken, maar eerlijk gezegd weet ik het niet zo goed.'
Op welke manier heeft de moeder je dat gevraagd? Je hebt het over een vriendenkring, maar deze mensen ken je blijkbaar pas een paar weken, klopt dat? Dus je kent ze alleen via via, neem ik aan?
En hoe heeft die moeder dat gevraagd? Heeft ze gewoon een keer op een feestje verzucht dat ze het niet meer weet, en als jij nog ideeën hebt ...? Of ben je beroepsmatig bij pubers betrokken en heeft ze daarom jouw advies gevraagd?
En de moeder is vermoedelijk niet degene die gelooft in rust, reinheid en regelmaat (aangezien ze fulltime van huis is en dus zelf niet voor die rust, reinheid en regelmaat lijkt te zorgen).
Inhoudelijk is het misschien zinvol om die puber even een adempauze te geven. Er is blijkbaar een hoop gebeurd de laatste twee jaar, en hij lijkt nu erg aan zijn lot overgelaten te worden. Dan kun je bijna niet verwachten dat het allemaal vlekkeloos gaat. De ouders kunnen zich misschien meer verdiepen in hoe de puber zich voelt, en in wat hij nodig heeft om de scheiding en de veranderingen te verwerken. In plaats van bezig te zijn met zichzelf. Het jaar voor en vlak na de scheiding is alle aandacht vermoedelijk uitgegaan naar de relatie, en niet naar het kind. En dingen als 'fulltime werken' en 'een woonsituatie die niet ideaal is' zijn natuurlijk nooit excuses om je puber niet bij de hand te nemen en te helpen.