Puberteit Puberteit

Puberteit

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

RV

RV

19-11-2019 om 22:11

incasseringsvermogen


Kaaskopje

Kaaskopje

22-11-2019 om 22:11

Testen

Ik zou aandringen op meer onderzoek, algemene ontwikkeling en meer (is er sprake van een stoornis?) en geen algemene gesprekken . Ik heb het gevoel dat je dochter niet voldoende serieus genomen wordt door de psycholoog en ze jullie als gezin teveel laten zwemmen.

Ik lees dat jij je best doet. Ik weet uit ervaring dat je soms moedeloos kunt worden. Mijn manier was om elke dag af te sluiten en niet mee te nemen naar morgen. De volgende dag is "nieuwe dag nieuwe kansen"... voor zolang dat lukt. (Bij ons meestal niet zo heel lang helaas.)

Gwen

Gwen

22-11-2019 om 23:11

Haha

En neemt die psycholoog zichzelf wel serieus?
Veel meer dan dat doet een psycholoog vaak niet en om dat dan een placebo te noemen....

Misschien moeten jullie wat meer afstand van elkaar nemen? Opdat jij wat minder last van haar hebt en zij wat meer ruimte krijgt?
Iets als kamer opruimen en huiswerk maken vind ik echt haar pakkie an. Nu vind ik dat sowieso al snel maar bij jouw dochter lijkt me dat vrij belangrijk.
Kan ze niet wat meer onder de vleugels van vader, of iemand anders?

Kaaskopje

Kaaskopje

23-11-2019 om 10:11

Ze kan het!

Ihkv meedenken: steun en stimuleer haar om zelf haar zaakjes te regelen. Geef haar verantwoordelijkheden die ze aankan.

Mag ze zelf naar de stad? Mag ze eten maken? Mag ze het woord nemen als er een afspraak gemaakt moet worden? Kortom, mag ze groot zijn?

En als er iets móet gebeuren, maak de taken dan klein. Kleine doelen die tot het grote doel leiden.

Miekemieke

Miekemieke

23-11-2019 om 12:11

mijn zus was/is ook zo

Merk dat ik daardoor ook in het kamp van 'schop onder de kont' zit terwijl dat voor kind van to misschien wel rampzalig uitpakt.
Mijn ouders zijn heel erg meegegaan in het gedrag van mijn zus. Mijn zus had periodes dat ze lief en tevreden was en dat maakte het het alleen maar lastiger vond ik. Ik was ook jaloers op mijn zus, ze was/is mooi en ze kreeg door haar gedrag alles wat ze wilde. Nu heeft ze ook alles wat ze zich wensen kan en als het niet gaat zoals zij het wil dan komt het wel goed want haar man en kinderen vliegen voor haar, bang voor al het drama wat anders volgt. Toch een soort van successtory maar ik blijf ver van haar uit de buurt.

Flavia

Flavia

24-11-2019 om 08:11

Eyeopener door Miekemieke

Ik lees net het bericht van Miekemieke #30 voor een 2e of 3e keer. Dat gebeurt wel eens, en in eens schiet de gedachte door mijn hoofd ik kan hier ipv Miekemieke en de man van haar zus mijn tante en ipv de man en kinderen mijn vader en mijzelf invullen.
De zus in kwestie is mijn moeder, die heeft 2 jaar geleden op 70+!! Leeftijd de diagnose autisme gekregen.

De psychiater gaf aan dat meisjes veel socialer worden opgevoed waardoor het minder opvalt en leidt tot onderdiagnose. Verder is bij vrouwen op oudere leeftijd ook veel meer cultureel bepaald wat hun route was, thuis bij de kinderen waardoor ze hun omgeving makkelijker naar hun behoeften konden plooien en de schil (man en kinderen) zijn dan het sociale glijmiddel. De verwachtingen van nu voor zowel jongens en meisjes zijn nu zo veel hoger en ook de kennis over autisme is hoger, hoewel meisjes nog steeds ondergediagnostiseerd zijn vanwege andere uitingsvormen dat het vaker voor lijkt te komen maar in feite is het de veranderde omgeving die vaker voor problemen zorgt.

Ik denk dat dochter van to zeker signalen uitzend dat het niet lekker gaat en dat een schop soms kan helpen maar er kan ook meer aan de hand zijn.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.