Huisarrest - hoe lang ?

Jaina

Als ik opruimen aan zakgeld gekoppeld had, zou een kind nooit iets gekregen hebben en de andere het dubbele.

Consequenties en bedtijd

Jazeker vind ik dat een kind consequenties ergens van moet (leren) dragen.
Ik heb hier ook een zoon die niet tegen laat naar bed kan. Maar ik ga hem niet het gevoel geven dat hij verantwoordelijk is voor de sfeer in huis, als het gaat om anderen. Hij is nu zelf aan het ontdekken dat hij op alle fronten beter functioneert als hij goed slaapt. Een beter incasseringsvermogen heeft en zo... Voor hemzelf. Als hij sjaggerijnig is mag hij verder fijn sjaggerijnig zijn op zn eigen kamer... of iedereen doet zijn ding en hij is sjaggerijnig in zijn eentje beneden.

Punt is vooral dat kwartjes veel beter vallen als ze er zelf verantwoordelijk voor zijn en worden, en niet als een ander dat voor ze bepaalt.

Maar Mirreke

Hij zal zijn hele leven worden beoordeeld op zijn invloed op zijn omgeving. Als hij op zijn werk een stoorzender is, vanwege slaapgebrek of ander gedrag, zal dat meewegen bij een contractverlenging.
Waarom is het zo raar om hem méde-verantwoordelijk te stellen voor de goede sfeer in huis? Je zegt dat hij lekker in zijn eentje mag gaan sjachrijnen. Daarmee geef jij toch ook aan dat zijn gedrag de sfeer in huis mee bepaalt en dat hij jullie/jou daar niet mee lastig moet vallen?

Even los van wat ik net zei, heb ik amper regels opgelegd over bedtijd. De jongste nam zelf de verantwoordelijkheid. De oudste had soms wat commentaar van mij nodig. Zij is erfelijk belast met het 'ik maak het veel te laat'-gen . Maar ik heb nooit straf uitgedeeld ivm bedtijd. "Morgen een uur eerder naar bed.", heb ik wel eens voorbij horen komen van anderen. Dat valt voor mij onder de categorie: zonder eten naar bed.

Niet laten kennen...

Ik zou het niet minder dan normaal vinden dan dat die het eerstkomende weekend niet weg mag. Een hele maand is een beetje overdreven en dat is nou ook niet echt een pretje om het schooljaar mee in te gaan. Waarschijnlijk heeft die na dat weekend echt wel door dat die niet later dan 20 minuutjes thuis moet komen ;)

hmmmm

Ik kom op dit forum terecht vanwege een straf die ik mijn zoon heb opgelegd en lees enigszins met verbazing de reacties. Denk gezien de reacties ergens onder een steen vandaan te zijn gekomen??

Mijn zoon is 14 en een uithuizige puber. Hij heeft zich niet gehouden aan een afspraak soortelijk als de zoon in deze topic. Hij zou om 10.30 uur in de ochtend in huis zijn omdat wij een dagje weg wilden waar hij van wist en zich op verheugd had. Om 12.30 uur pas een berichtje dat hij zich verslapen had (telefoon uitgezet!) waarna ik hem zei hem wel op te halen met de auto. Hij gaf aan eerst me de groep naar de Mac te willen en dat zij het huisje nog op moesten ruimen. Ik hem gezegd, dat hij alvast kan opruimen en dat ik onderweg ben om hem te halen en hij blijft waar hij is. Kom ik op locatie is hij er niet en dus bij de MAC!! Hem daar opgehaald (uiteraard was ik erg boos) Na zijn nonchalante reacties en zich van geen kwaad bewust ondanks hij het dagje weg voor het gezin heeft gesaboteerd heb ik hem de telefoon ingenomen en huisarrest gegeven van 3 weken waarvan hij bij goed gedrag tijd kan terugverdienen.

Vandaag vroeg hij terwijl er nog maar 1 dag verstreken is van het huisarrest of hij met wat vrienden naar de stad mag na schooltijd. Euchm, nee dus. Hij heeft huisarrest en dat hij het vraagt gaat mij eigenlijk al te ver!! Nou nou, meneer werd heel onredelijk, begon te schelden en fietste met de woorden fock you naar school.

Nu ik al jullie reacties lees denk ik zijn frustratie in de hand te hebben gewerkt maar ik vind schelden ontoelaatbaar en wegblijven zonder iets te zeggen ook. We hebben regelmatig gesprekken met elkaar over zijn gedrag (15x te laat op school komen tussen de lessen door), grote mond naar docenten, liegen etc en iedere keer weer belooft hij verbetering.

Ik denk met huisarrest wel tot hem door te kunnen dringen?? Wat zouden jullie doen?

Gemeen

Je geeft hem dus huisarrest terwijl hij bijna vakantie heeft? Dat vind ik treitergedrsg en staat in geen verhouding tot het vergrijp. Jullie hadden hem beter kunnen gaan halen of toch het dagje uit doen zonder hem. Ik denk dat ik dat laatste had gedaan.

Ophalen

Ik denk dat ik om 10.30 -als ik gemerkt had dat zijn telefoon uitstond- meteen in de auto was gestapt om hem op te halen. Vinden pubers meestal heel genant.

Geen beste beurt van je zoon

Dat kunnen we wel constateren. Tja... vind ik drie weken terecht? Ik vind het wat lang. Wat wil je bereiken met drie weken? Is dit de eerste keer huisarrest? Mijn dochter heeft één keer huisarrest gehad, voor een week. Ze begreep het ook nog. Eens maar nooit weer. Dus 1 week kan ook al genoeg zijn.

Door wat jij over je zoon vertelt, heb ik het gevoel dat huisarrest de oplossing uiteindelijk niet is. Je kunt het best een keer toepassen, maar daar zal hij zich zeker niet beter door gaan gedragen op school. Hoe komt het dat hij te laat bij de volgende les is? Heeft hij wel voldoende tijdsbesef, of overzicht? Wat doet hij in de tijd tussen de lessen door? En waarom liegt hij denk je? Ik loog ook tegen mijn ouders over schoolprestaties, omdat ik altijd bang was voor de reactie van mijn vader. Niet dat hij mij sloeg of zo, maar er kon wel een consequentie aan gehangen worden. Ik lag dus liever te zweten in bed als ik een slecht cijfer had, dan het te vertellen. Ik ging er niet beter mijn best door doen overigens. Op een gegeven moment ging ik ook stiekem uit. Ik liet me verderop door de taxi afzetten. (Ik woonde in een dorp en naar huis fietsen rond 12 uur zag ik niet zitten.) Ik draaide en loog dus, vanwege de reactie van mijn ouders. Ik mocht zoveel niet.

Ik vind dat je als ouder ervoor moet waken dat je kind dat soort gedrag gaat vertonen. Een kind hoort niet bang te zijn voor de reactie van zijn ouders. Dat voorkom je niet volledig. Kinderen vangen ook signalen op zonder dat je iets hoeft te zeggen en voelen dan aan dat je ergens niet blij mee bent of teleurgesteld bent. Al met al vind ik dat het beter is om zoveel mogelijk uit te leggen en een veilig luisterend oor te bieden, dan te straffen. Ik zou het huisarrest inkorten, maar ik zou die mededeling pas doen na een goed gesprek met hem. Probeer hem tijdens dat gesprek aan de praat te krijgen over wat er aan de hand is zonder hem in het beklaagdenbankje te zetten.

Phryne Fisher

Ja wij hebben huisarrest gegeven en inderdaad over 3 weken hebben ze hier vakantie. Jij zegt dagje weg zonder hem, dat had inderdaad gekund.

Ik lees inderdaad ook in reacties hierboven dat zo lang huisarrest niet in verhouding staat. Wellicht is dat zo en is mijn straf te zwaar.

Toch vraag ik mij dan af hoe ik dan wel tot hem door kan dringen. Hij is nog maar 14 hè.

Het gaat mij erom dat afspraken nagekomen worden.

Hij zou namelijk eerst naar dat feest gaan en thuiskomen ipv blijven slapen. Omdat ik best begrijp dat hij daar net als de anderen wilde blijven slapen zijn wij samen overeengekomen dat hij dat mocht mits hij op aangegeven tijdstip thuis zou zijn.

Vervolgens leg ik straf op en vraagt hij doodleuk na 1 dag of hij vanmiddag naar de stad mag? Dan dringt het niet tot hem door lijkt mij. Wat zou jij dan doen?

Drie weken is te veel zie ik en daarover kan ik met hem in gesprek gaan, maar er verder niets mee doen vind ik naar hem toe te simpel omdat hij het nu al niet lijkt te beseffen.

Oh ja dagje uit

Als je weer een dagje uit wilt, zou ik afspreken dat je gewoon vertrekt als hij er niet is. Jammer dan. Ik haal uit je verhaal niet of je nog een kind hebt, maar als je zoon zich weer eens zo opstelt en je hebt nog meer kinderen, zou je een vriend of vriendin van dat kind of een van de kinderen, mee kunnen vragen. Maak lekker foto's, whatsapp die naar zoon, misschien baalt hij voldoende om de volgende keer wel aanwezig te zijn. Hij is 14, hij begint zich te stoer te voelen voor gezinsuitjes vrees ik, maar hij is nog jong genoeg om het stiekem toch ook wel te missen als hij niet mee is.

Tja de puberteit is juist de periode van zich

Afzetten tegen ouders. Dat hoort erbij. Lees ik nu dat je DRIE WEKEN huisarrest hebt opgelegd, vlak voor de vakantie?

Ik proef hier eerder een machtsstrijd. Jij voelt je door zoon te kakken gezet, kan dat niet hebben en pakt hem terug.

Loontje

Ik had niet uit je verhaal gehaald dat je zoon een feest had gehad, de avond ervoor. Wat was precies jullie gedachte bij de verwachting dat hij half 10 klaar moest staan na zo'n feest? Bij nacht een man, bij dag een man? Hoe lang wisten jullie van het feest en had het uitje niet op een andere dag gekund? Samengevat: aan het gedrag van je zoon valt veel te verbeteren, maar het kan voor jullie ook handig zijn om na te denken over of keuzes verstandig zijn.

super jullie reacties

Wilgenkopje, dat ga ik de volgende keer doen maar dan wel bij vooraankondiging. Dus dat hij vooraf weet dat ik hem kom halen als hij niet op tijd in huis is.

Kaaskopje, het liegen is niet over cijfers of schoolse prestaties want die zijn prima. Hij gaat in de pauze van het schoolplein en komt dan te laat in de les met anderen. Tussen de lessen door treuzelen maar hij kan er dan niets aan doen want het lag aan de docent (die hem niet mag, zegt hij) of aan iemand die de tas kwijt was die hij heeft helpen zoeken. Het is eigenlijk niet eens echt liegen maar er steeds een draai aangeven zonder naar zichzelf te kijken. Heel anders naar de situatie kijken. Van geen kwaad bewust zijn. Het is de tweede keer in een jaar tijd dat ik op deze wijze een consequentie hang aan zijn gedrag. Normaal ben ik volgens mijn dochter van 19 veel te mild voor hem.

Loontje

Tot hem doordringen lukt volgens mij alleen als je hem serieus neemt. Ik maak met mijn kinderen meestal gezamenlijk afspraken, en was in jouw geval waarschijnlijk zonder kind het dagje uit gaan doen (na diverse keren bellen, inspreken). Een van mijn kinderen krijgt regelmatig koud eten. Dat staat dan om 18.00 uur klaar, en als je er niet bent houd ik het wel vijf minuten warm maar geen half uur. Jammer dan,
Verder straf ik niet. Met drie weken huisarrest heb je bovendien grotendeels jezelf. Zit je drie weken met dat jong opgescheept dat zich ook niet echt op zijn gezelligst gedraagt. Dat doe ik mezelf niet aan.

Loontje

Hier speelt natuurlijk meer. Je geeft ook aan dat hij op school een grote mond heeft, heel vaak te laat komt, dat hij scheldend op de fiets vertrekt. Het is dus niet alleen die ene keer van dat feestje.
Dit gedrag zou hier geen huisarrest betekenen, maar de teugels zouden flink aangetrokken worden.

Hij zou bijv. in eerste instantie niet blijven slapen bij dat feestje. Je snapte wel dat hij dat graag wilde en hebt toch toestemming gegeven, ondanks het feit dat je weet dat hij zich (momenteel, het is een puber hè) slecht aan afspraken houdt. No way dat hij van mij had mogen blijven slapen. En bevalt dat niet, dan maar helemaal geen feestje. Hij stelt zijn plannen boven die van jou en dat los je niet op door straffen uit te delen waar het hele gezin de dupe van is, maar door vooruit te denken.

3 weken met een puber die niet te pruimen is, ik moet er niet aan denken. Dan maar een puber die een paar uur boos is, omdat hij niet mag blijven slapen.

En verder zou ik, als de gemoederen wat bedaard zijn, proberen met hem in gesprek te gaan. Zonder oordeel, gewoon vragen en luisteren.

Mirreke en kaaskopje

Mirreke, Nou, te kakken gezet is niet het juiste woord. Machtsstrijd nu je het zo schrijft onbewust misschien wel. Ga ik over nadenken.

Kaaskopje. We hebben de hele week over het dagje uit gehad die notabene een idee was van deze zoon. Hij zou eerst niet blijven slapen en gewoon in huis komen die avond. Na overleg mocht hij er dan wel blijven slapen maar dan wel om 10.30 uur in huis zijn waarna wij meteen door zouden rijden. Het blijven slapen kwam de avond ervoor ter sprake. Had hem beter achteraf niet kunnen laten blijven slapen.

en weer ff reactie van mij

Ja dat schelden was vanochtend. Natuurlijk omdat hij vanmiddag niet weg mag. Waar ik mij dan afvraag hoe hij dit uberhaupt al vroeg terwijl huisarrest net begonnen is en hij dagen terug kan verdienen bij goed gedrag werd hij teleurgesteld dat hij niet mocht. Dus 2 totaal verschillende frequenties.

Gisteren was dus dag 1 en was best gezellig hoor, hihi. Geen toestanden, hij heeft zelfs de vaatwasser uitgepakt en vroeg er meteen bij of hij nu dan een dag minder huisarrest heeft. Dan is een leuk gesprekje het gevolg. Hij doet zijn best wel om het goed te maken met daden. Maar dan zijn zijn woorden die het voor hemzelf weer "kapot" maken met de vraag of hij vanmiddag naar de stad mag (alsof er niets is voorgevallen) en op mijn nee dat hij dan boos en teleurgesteld met gescheld naar school gaat. Dat vind ik niet kunnen hoor

Wilgenroosje

Ik denk inderdaad de teugels strakker aan te spannen en meende er goed aan te doen huisarrest op te leggen met terugverdien dagen bij goed gedrag.

Maar ik begrijp echt niet dat wanneer een kind dit weet hij/zij dan na 1 dag de fout ingaat. Ik zou juist dan juist goed mijn best doen?

Loontje

Het is natuurlijk wel een puber, die kijkt hoe ver hij kan gaan. Misschien dacht hij: "nee heb ik, ja kan ik krijgen". Hoewel we allemaal puber zijn geweest, is het soms moeilijk om de gedachten en beweegredenen van onze eigen puberkinderen helemaal te kunnen volgen.

Wel mooi om te lezen dat dag 1 een leuk gesprek heeft opgeleverd.

Loontje

Je pakt het prima aan. Zelf was ik waarschijnlijk gewoon zonder hem op stap gegaan die dag. Ik ga niet een hele dag laten verpesten omdat een luie tiener eigenlijk geen zin heeft om mee te gaan. Even goede vrienden maar ik ga niet constant achter iemand aanlopen.
Ik snap prima dat je huisarrest hebt gegeven want hij gedroeg zich absoluut egoïstisch en weinig respectvol en uiteraard heeft je zoon spijt. Berouw komt altijd na de zonde. Huisarrest is niet leuk en dus baalt hij. Dat biedt inderdaad ruimte voor een goed gesprek.
Je kan best de straf inkorten maar ik zou niet na 1 dag de straf al laten vallen. Het is ook een valkuil om gelijk bij elke sorry de straf in te trekken. Daar leren ze ook niet zoveel van. Maar je kan natuurlijk bij goed gedrag best over een week zeggen dat het nu wel mooi is geweest. Ik zou dat niet van te voren aankondigen maar gewoon kijken hoe hij zich de komende dagen opstelt.

Maar inderdaad

als hij gaat schelden omdat er niet gelijk kwijtschelding volgt dan is de les duidelijk nog niet geleerd.
Huisarrest is een prima straf mits je het zelf vol kan houden. Ik geef het nooit omdat ik niet vaak genoeg thuis ben om goed toezicht te houden maar op zich is het echt prima hoe je dit aanpakt. Er zijn grenzen en die moet je zoon ook weten.

Jaina

Drie weken is best heel lang en dat zie ik zelf ook wel maar als je terugverdiendagen hebt bij goed gedrag denk ik daar best een redelijke marge in te hebben. Het gaat mij er voornamelijk om dat hij leert dat gedrag consequenties heeft. Goed met belonen en minder goed met vrijheidsbeperkingen.

Net wat Jaina zegt en zijn grenzen en deze is hij ruim overgegaan. Nadat hij al veel te laat was nog 3x een grens over. IPV gemakkelijker maken voor hemzelf zichzelf verder in de nesten werken.

Overigens zegt hij dat hij niet verwacht had dat ik hem echt zou komen halen dus dat ik dat dus echt wel doe vergeet hij niet meer.

Prima

Je maakt je eigen opvoedkeuzes en als je denkt dat hij daar iets van leert moet je dat vooral doen. Mijn ervaring is echter dat kinderen die kort worden gehouden, bestraft en beloond, meesters worden in het stiekem doen van dingen om hun straf te ontlopen.

Phryne Fisher

Ja en daar ben ik dus "bang" voor. Want wanneer doe je het goed? Ik vind niet dat hij kort wordt gehouden, maar wellicht doe ik dat wel? Hij mag vallen en opstaan door zijn eigen keuzes en hij weet dat hij bij mij terecht kan en nooit zou ik zeggen: zie nou maar als hij een onjuiste keuze heeft gemaakt waarvan ik voorzien heb dat het niet goed zou gaan.

Maar wat zou jij dan nu gedaan hebben Phryne? Alleen een goed gesprek?

Ik zou vooraf dubbel en dwars benadrukt hebben dat het noodzakelijk was om op tijd te komen, en we anders zonder hem zouden gaan. Net als dat ze hier koud eten krijgen als ze zonder mededeling te laat zijn, of ik ze zelf wat laat regelen voor hun eten. Mijn oudste roept overigens ook altijd dat ik jongste, die het minst let op de tijd en regelmatig acties heeft waarvan je denkt hmmmjaaa, veel strenger moet aanpakken. Dat kan ze wel roepen maar een opvoeder hier in huis vind ik genoeg.
Dat straffen vind ik echt niet nodig. Het is alleen een vergelding want ik denk dus echt niet dat het een afschrikkende werking heeft.