Huisarrest - hoe lang ?

Geen straf

Ik zou wel de volgende dag duidelijk maken dat je hier niet blij mee bent. Je maakt je ongerust, vertrouwen etc etc. Hij had ook nog even kunnen appen, of hij langer mocht blijven. Met elkaar in gesprek blijven is veel belangrijker op deze leeftijd.

Hier ook gehad

Zoon was 17 en zou niet al te laat thuis zijn van zijn vriendin. Hij kwam pas om 3:30 uur thuis. Zogenaamd tijd vergeten. Ik was toen ook kwaad en voelde mij eigenlijk in de maling genomen. Ik was ook ongerust. Ik wilde hem toen ook een straf geven, maar op aanraden van het forum dit niet gedaan. Ik had ook niet zoveel moeite met de tijd maar meer met het zogenaamde vergeten en niet reageren op appjes. We hebben afgesproken dat er ip geen tijd meer geldt maar wel even een appje als de plannen wijzigen.

gehoorzamen

Ik vind een term als 'gehoorzamen' niet passen bij een 16-jarige. Uiteraard vind ik dat je regels mag (moet) hebben in een gezin. Maar ik vraag mij bij deze regel eerlijk gezegd wel af: waarom vind je het zo'n belangrijke regel? Je schrijft over 'in het ritme' komen. Bij een jonger kind begrijp ik dat best. Bij een 16-jarige niet. Lijkt mij erg leerzaam als hij zelf ervaart wat de gevolgen zijn van een avond laat thuis. En dan bedoel ik dus niet een eventuele straf, maar dat hij de volgende ochtend brak op school zit. Maar misschien heeft hij er ook helemaal geen last van, dat kan ook. Je zoon lijkt toe te zijn aan meer vrijheid toe en dat past ook bij deze leeftijd. Vrijheid = verantwoordelijkheden. Door de focus te leggen op 'gehoorzamen' ontneem je hem eigen verantwoordelijkheden. Het zou mijn keuze niet zijn. Bovendien: hij valt jou en de andere gezinsleden er toch niet mee lastig? Als hij 's nachts met veel herrie het huis in komt en iedereen wakker maakt, is het een ander verhaal.

Ik zou wel een punt maken van zijn 'respectloze' reactie naar jou. Maar niet van zo'n tijdstip. Laat dat los (losser).

ritme

Je kunt pas in een ritme komen als dat van je gevraagd wordt. Dus pas vanaf de dag dat je begonnen bent met school, niet ervoor.

Mijn kinderen (en ik zelf vroeger ook) kunnen nooit slapen de avond voor de eerste schooldag na elke vakantie. Teveel aan je hoofd. Ik heb er dus net weer eentje uit bed gehaald die dat vergeten was (hier begint morgen de school).

Ze gaan altijd de eerste avond dat ze weer naar school zijn geweest op tijd naar bed en hups ze zitten alweer in het ritme van vroeger naar bed en vroeg op.

Dus dat punt had je toch na 12 jaar ook wel door kunnen hebben denk ik dan.

Voor wat betreft het vergrijp zelf: ik vind op de hoogte houden heel belangrijk. Hier ging het een week of vier geleden fout met onze zoon van 17 die een uur fietsen verderop was, naar vier gelegenheden ging zonder daar ook maar iemand te kennen en ik verwachtte hem niet voor 21:00 uur thuis. Helaas ging het fout omdat ik na 17:00 uur niets meer van hem vernomen had en dat had ik wel verwacht. Na 21:30 werden we zeer ongerust en gelukkig was hij net voor 22:00 binnen. Hij had de telefoon in zijn rugzak niet gehoord, het was zeer slecht weer dus hij had dat uur fietsen zo hard mogelijk gedaan met oortjes/muziek in. Hier staan dus alle neuzen weer dezelfde richting op: laat weten waar je bent en daar was geen enkele straf ofzo voor nodig.

Niet gek hoor een eindtijd

Herken dit wel van een van mijn kinderen. Was toen 15. We wisten waar ze was, en mijn man heeft haar een keer opgehaald toen ze weigerde naar huis te komen. Dat was al erg genoeg.
Huisarrest is iets voor extreem over de schreef gaan. Is ook een keer gebeurd en werd zonder protest ondergaan.
Ik zou nog eens overleggen over de eindtijd. Een half uur of een uur later als compromis. Samen iets afspreken werkt misscien beter.
Voor nu zou ik hem, net als Kaaskopje zegt, volgende week zondag binnen houden.

Maw ik weet het niet

Ik weet nog uit mijn eigen jeugd dat ik weleens te lang bleef hangen bij mijn vriendje (en mijn zus bij die van haar) en dat wij inderdaad op een gegeven moment een flink huisarrest straf kregen. Dat maakte wel indruk.

Dus niks met de voeten stemmen, want wij wisten echt wel dat we het een beetje bont gemaakt hadden.

Ik zou geen maand huisarrest doen. Dat wil je ook niet zo'n mokkende puber om je heen, maar een weekje zou ik toch wel terecht vinden. Is ie nou helemaal.....

AnneJ

Wat is er mis met de "opdracht" dat bijvoorbeeld 11 uur (dat vind ik redelijker dan 10 uur) laat genoeg is voor een 16-jarige, of in het weekend 3 uur (mijn dochters mochten nog alcohol voor hun 18de, dus de kroeg in)?

Ik had vroeger zelf ook de neiging om leugentjes aan mijn ouders te vertellen, dus ik weet hoe het werkt, maar dat je kinderen nog wel een beetje regels meegeeft, wil niet meteen zeggen dat je daar de hele sfeer meteen mee verpest. Dat hangt ook af van hoe je het brengt. Commandeer je, of bespreek je het?

Ik weet uit ervaring, dat je het op een gegeven moment inderdaad steeds meer los moet laten, maar er zijn wel grenzen, passend bij de leeftijd. Hoe dichter bij 18 jaar, hoe minder ik mij ermee bemoeide. Maar toen een van de dochters op haar 16de pas om 5 uur 's nachts thuiskwam, heb ik haar wel opgewacht in de kamer en daar schrok ze tot mijn leedvermaak best van. Dat heeft ze niet meer gedaan.

Redelijk

Het gaat erom dat een jongere het ook als 'redelijk' ervaart in zijn/haar termen.
En natuurlijk hoe je het brengt zodat ze jou belang begrijpen en in beeld hebben hoe het voor henzelf is.
Laatste kans om nog een keer laat met vrienden uit te gaan in de vakantie omdat je de volgende dag toch maar 1 uur naar school gaat.
Zoon had niet verwacht dat vader de schoolregels al zou laten ingaan. En heeft niet het idee om dat aan de orde te stellen. Of in discussie te gaan over de redelijkheid daarvan.
Sommige mensen willen blijkbaar ook graag de boeman van hun kinderen zijn.

Jeee boeman

Als je een grens stelt of een consequentie geeft?

Ik vind de straf buiten proportie en zou het voor nu bij uitleg en een volgende keer dan.. houden.
Afspraken maken en dan zodanig dat hij zich eraan zal houden, zodat er van beide kanten begrip en vertrouwen komt.

regels

Wij hebben in huis ook regels. Mijn kinderen mankeren niks. Ze kunnen prima begrijpen waarom wij afspraken maken en waarom wij verwachten dat zij zich eraan houden.

Mijn veertienjarige moet op schoolavonden om half 10 thuis zijn en in het vrijdag/zaterdag om 23.00. KOmt er iets tussen dan vraag je dat altijd even. Zou hij opeens zonder overleg 2 uur later thuis zijn dan zou ik hem niet direct straffen. Ik zou het er wel met hem over hebben en hem duidelijk maken dat het de volgende keer wel consequenties heeft. Welke zou ik nog niet eens bespreken. Geen idee nog hoe laat hij thuis moet zijn als hij 16 is, dat zien wij dan wel weer.

Nu vindt Annej dat kinderen alles maar zelf moeten weten want anders snappen ze het niet of leren ze er niks van. Daar ben ik het niet mee eens. 's avonds veel te laat thuis komen en daarna bekaf zijn de volgende dag doen ze maar als ze op kamers gaan. Niet bij ons in huis. Mijn zoon is niet de enige thuis. Wij wonen hier met zijn zessen. Iedereen houdt zich aan bepaalde afspraken zodat het geen zooitje wordt.Een stikchagrijnig kind omdat hij te laat is gaan slapen en doodop naar school moet is geen pretje voor hemzelf maar ook niet voor de andere kinderen en voor ons als ouder. Het is hier geen hotel.

En wij zijn geen boemannen. Situaties zijn altijd bespreekbaar maar wij kunnen ook wel eens nee zeggen.

FayW

Dat lijkt me nu een bijzonder effectieve straf, dat ophalen!
Dank voor de tip, ik houd hem in gedachten.

afspraken

Met een kind van 16 maak je afspraken samen. Niet meer eenzijdig, opgelegd door jou als ouder.
Die wederkerigheid klinkt niet uit het bericht, en ik lees erin dat zoon zich afzet.

Dat afzetten zul je mi voeden door een sanctie. En dan maakt het niet uit of de sanctie proportioneel is.

Tuurlijk kun het verzet bij sommige kinderen breken met sancties.
Maar net als AnneJ snap ik het nut daarvan niet zo.

AnneJ

Man en ik zijn twee zachte eitjes, maar ook kinderen van zachte eitjes mogen niet altijd alles beslissen en altijd maar hun gang gaan. Bij een gesprek over waarom ík altijd de boeman ofwel de strengerik moet zijn, liet man merken dat hij bang is de kinderen het huis uit te jagen als hij zich strenger op zou stellen. Maar nu moet ik het dus doen. Iemand moet het doen. Dat heeft niets met 'graag' te maken, maar met dat kinderen zich soms toch aan regels moeten houden, of dat ze afspraken na moeten komen.

Ophalen bij te laat thuis

Ja, die ken ik...
Als puber (15 op dat moment) was ik redelijk braaf maar had ik een veel vroegere thuiskomtijd dan mijn vriendinnen.
In mijn geval was dat terecht want door mijn gewrichtsproblemen was ik sneller moe en had ik meer hersteltijd nodig (lees: slaap), maar als puber wil je ook gewoon meedoen en ik had al een keer als smoes gebruikt dat ik onderweg een lekke band had gekregen en niet na 11 uur 's avonds bij mensen aan wilde bellen.
Mijn vader kwam me dus gewoon ophalen, heeft even uitgebreid kennis gemaakt met iedereen op het feestje en herhaalde nog even dat hij me niet nog een keer met een lekke band lopend langs de weg wilde hebben.
Ik schaamde me dood en het is niet weer voorgekomen.

Brem

Ik vind mijn eigen situatie altijd een dankbare bron voor hoe het niet moet:-) Dat heeft bij mijn eigen gezin voor een tegenreactie gezorgd. Minder streng, te toegeeflijk misschien, zéér matig met straf, en dat soort dingen. Ik heb er evengoed leuke kinderen aan overgehouden, maar ik heb ook gemerkt dat er altijd momenten zijn waarop je wel aan móet geven tot daar en niet verder. En dat lukt niet altijd met 'wil je dat alsjeblieft niet meer doen?'

Fransien, dat is humor!

Ik denk dat je daar veel meer me bereikt.
Merleijen je hebt het erover dat je zoon de afspraak zelf heeft herhaald. Alsof hij er dan ook achter staat.

Dat is niet zo. Zoon was het niet eens met de afspraak. Je hebt hem waarschijnlijk iets gevraagd als: en wat is nu de afspraak? En hij heeft dat herhaald. Vermoed ik...

Maar dan is het nog geen afspraak, dan is het een opgelegde regel.

Ik ben het met een groot deel van de reacties hier eens. Ik vind een maand huisarrest en het in samenhang daarmee al dan niet uitbetalen van zakgeld een belachelijke straf.

Ik denk dat je hem nu gebruikt om je eigen gekwetste ego hiermee te sussen, en om een voorbeeld te stellen naar je andere kinderen wellicht.

Maar je zoon geeft een redelijk duidelijk signaal af. Hij is wel zeker een jaar ouder, dan vorig jaar om deze tijd. En heeft het nodig om als een ouder kind behandeld te worden. Blijf jij op je strepen staan, dan hij waarschijnlijk ook...

Ik zou idd samen met hem in gesprek gaan. Doe van je eigen kant wat water bij de wijn, ja bij nader inzien, enz. enz.
Hij gaat dat dan ook doen, en bespreek dan samen een strategie voor de volgende keer. Wat denk je dat we hieraan kunnen doen? Bv. even een appje sturen, collaborative problem solving, je kunt erop googelen...

vlinder 72

Dus jouw kinderen moeten op tijd naar bed omdat zij verantwoordelijk zijn voor de goede sfeer in huis?

Mirreke

Mijn jongste dochter kan ook niet tegen tekort slaap. Dus ondanks dat ik en mijn twee dochters graag laat naar bed gaan, heb ik echt wel eens gezegd 'ga vandaag op tijd naar bed, anders ben je morgen weer niet te genieten!' Als de rest daar echt onder te lijden heeft, mag je dat best aangeven.

hier ook

Dochter van dertien kan ook zeer slecht tegen slaaptekort. Die stuur ik ook vaak genoeg op tijd naar bed met als reden dat het voor haarzelf en voor ons niet te harden is anders...

Zakgeld

Ik ben het met de voorgaande posters eens, maar ik vind ook dat je zakgeld niet kan of mag inzetten bij conflicten.

Zakgeld

Ik vind geen zakgeld geven juist altijd zo'n handige straf. Veel handiger dan huisarrest want veel overzichtelijker.Maar wel een straf die gemiddeld ook minder raakt (al verschilt dat per kind). Huisarrest vinden ze een veel vervelendere straf. En het afnemen van electronica werkt ook altijd wel goed. Maar het verschilt per kind natuurlijk. Je moet goed kijken naar elk kind individueel.

Maar ik heb verder niet zo'n bezwaar tegen straf geven, ook niet aan een 16 jarige. Ik zou er alleen voor waken om al te veel en te vaak straf te geven want dan maakt het ook geen indruk meer.

Ik had in dit geval waarschijnlijk ook geen eindtijd opgelegd voor het chillen maar als ik die eindtijd wel opleg dan verwacht ik dat ze zich er aan houden. En je dan gewoon niet aan de regel houden getuigt van dusdanig weinig respect voor mij dat ik wel degelijk straf zou geven.

En ik ben soms wel een boeman. Dat vind ik ook niet leuk om te doen maar soms is het noodzakelijk. Natuurlijk zou ik liever willen dat ik nooit boos hoef te worden of regels hoef op te leggen. Maar ja, ik ben nu eenmaal de ouder en dat is soms echt mijn taak.

Zakgeld

Jaina, vind jij dat zakgeld een beloning voor goed gedrag is? Ik heb dat nooit als zodanig ingezet. Zakgeld is een toezegging. Je krijgt voortaan zoveel. Dat mag je zus en zo besteden. Zelfs werkgevers kunnen niet zomaar loon inhouden bij het negeren van regels. Je kunt ontslagen worden, dat wel. Dat zullen ouders dan weer niet doen

Kaaskopje

Ik zie zakgeld niet als loon (ze hoeven er tenslotte niks voor te doen) en ook niet als een recht. Het is een privilege. Dus ik kan het intrekken als ik dat wil. Als iemand de hele week brutaal en dwars gedrag heeft vertoond dan voel ik me niet bijzonder geïnspireerd om mijn portemonnaie te trekken. Maar het komt uiteindelijk niet zo vaak voor. Meestal krijgen ze hun zakgeld wel.

Toen ze wat jonger waren koppelde ik zakgeld aan het een opgeruimde kamer. Ze kregen zaterdagmiddag zakgeld als ze dan hun bed hadden afgehaald en weer opgemaakt met schone lakens, hun kamer hadden opgeruimd en hadden gestofzuigd. Dus toen was zakgeld wel een soort beloning. Heel handig trouwens want dat garandeerde dat de kamers regelmatig schoon werden gemaakt. Wie het niet deed kreeg geen zakgeld. En dan was er altijd wel een ander kind wat aanbood het te doen in ruil voor het zakgeld van broer/zus. Dat vond ik ook prima.

Ik denk dat het al mis ging met de (overbodige) regel waar hij het eigenlijk al niet mee eens was. Met 16 mogen ze zelf de gevolgen dragen van laat naar bed gaan op een doordeweekse dag. Scheelt wel dat ik niet zo'n uithuizige puber heb, maar als ze incidenteel eens iets heeft stel ik geen eindtijd, ook niet op een doordeweekse dag.