U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Hoe omgaan met geldkwestie (15 jaar)?
Mijn dochter (nu 15) heeft een paar jaar geleden een dure mobiele telefoon gekocht met bijbehorend abonnement. Moest ze grotendeels zelf betalen van haar spaargeld. Dat hebben we aan het begin grotendeels meteen verrekend (heb ik toen allemaal geregeld). Abonnement heeft man afgesloten.
Door omstandigheden is een aantal maanden van de abonnementskosten niet met haar afgerekend, dus doe ik dat nu achteraf.
Dochter zegt nu dat ze bij het wijzigen van het abonnement (ca. een half jaar gelden) een deel heeft betaald aan mijn man. Het abonnement liep af, dus heeft ze het aangepast naar goedkoper abonnement, alleen was ze daar wat laat mee, dus eerst kreeg ze juist even hele hoge kosten - mijn man heeft toen geholpen met aanpassing van het abonnement.
Van die betaling(en) aan mijn man is geen overschrijving van te vinden, dus zou dan contant moeten zijn geweest. Mijn man kan het zich niet meer herinneren, is nogal makkelijk met geld.
Het gaat om een bedrag van ca EUR 115 euro waarvan de vraag is of ze het heeft betaald aan mijn man en zo ja, hoeveel ze precies betaald heeft. Het kan nl. ook minder zijn geweest (want ik vermoed, mijn man kennende, dat hij het toen niet precies heeft uitgezocht). Geheel onduidelijk dus, weet ze zelf ook niet meer precies.
Ik geloof haar wel DAT ze iets betaald heeft (misschien EUR 50 of misschien 2 x EUR 50?), maar hoeveel precies?
Hoe zouden jullie hiermee omgaan? Zouden jullie alles kwijtschelden? Of haar toch een deel laten betalen en deel "kwijtschelden"?
Enerzijds wil ik haar geldbesef bijbrengen en dat ze zorgvuldig moet omgaan met geld. Als ze iets contant betaalt, dan meteen een mailtje sturen (doe ik altijd) zodat je weet wanneer je wat waarvoor betaald hebt - in de wetenschap dat ons geheugen vluchtig is). Dus zou ik geneigd zijn haar wel iets (deel?) te laten betalen.
Daarnaast vind ik het ook niet eerlijk als zij het nu kwijtgescholden krijgt, terwijl ze het eerder misschien niet (allemaal) betaald heeft. Dan krijgt ze feitelijk geld van ons, terwijl het jongere brusje het niet krijgt (die is iets netter met geld, zou dit niet mee gebeuren).
Kan ik ook compenseren door het wel kwijt te schelden aan haar EN brusje ook wat geld (zomaar) te geven.
We kunnen het geld makkelijk missen, dus daar gaat het niet om. Het gaat meer om het principe.
Ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken.
Gepind
Heeft ze geen pintransacties in die periode. Een bedrag van 50 euro contante opname is iets wat bij mijn dochter (16) echt wel opvalt. Over het algemeen heeft ze kleinere pinbetalingen. Contant geld haalt ze dan weer nooit uit de muur. Ze vraagt wat aan mij, en dan maak ik het over van haar rekening naar de mijne ;-)
'Het kan nl. ook minder zijn geweest (want ik vermoed, mijn man kennende, dat hij het toen niet precies heeft uitgezocht). Geheel onduidelijk dus, weet ze zelf ook niet meer precies.'
'Enerzijds wil ik haar geldbesef bijbrengen en dat ze zorgvuldig moet omgaan met geld. Als ze iets contant betaalt, dan meteen een mailtje sturen (doe ik altijd) zodat je weet wanneer je wat waarvoor betaald hebt - in de wetenschap dat ons geheugen vluchtig is). Dus zou ik geneigd zijn haar wel iets (deel?) te laten betalen.'
Je man gaat dus niet zorgvuldig om met geld en nu je dochter hetzelfde doet heb je een probleem. Dat is wel heel lastig.
Vraag eens aan je dochter hoe zij denkt het nu op te lossen en laat haar een antwoord bedenken voor beide kanten. Dus als jij haar geld had gegeven en niet bekend is hoeveel en als zij jou geld had gegeven en niet bekend is hoeveel?
zorgvuldig?
Jullie gaan als ouders juist niet zorgvuldig met geld om. Je vergeet zelf haar abonnement te verrekenen en nu weet je niet meer hoe het zit. 115 euro is veel. Dat is nu 1 of 2 maanden.
Ik zou dat nu laten zitten. Voortaan weer maandelijks verrekenen. En wat decandere kinderen daarvan vinden is niet belangrijk.
Te precies
Het is al weer een tijdje geleden en eerlijk gezegd als er 3 mensen over gaan, jij en je ex en je dochter zou ik ook snel het overzicht verliezen, bovendien heb je zelf ook later betaald dan de afspraak is.
Ik zou daar mijn hoofd niet over pijnigen maar een streep trekken. Het klinkt allemaal te precies.
En eerlijk gezegd houd ik hier ook niet bij hoe precies de een wel geld krijgt en de ander dan ook. Ze krijgen wat ze nodig hebben en dat is niet tot achter de komma.
En ja, mijn dochter is preciezer dan mijn zoon, maar samen komen we er wel uit en er zijn toch altijd verschillende uitgaven. Bovendien is het maar net of het er bij mij uitkan.
Kijk liever hoe het beter kan voortaan. En mogelijk dat de telefoon door een van jullie beiden ondersteund kan worden financieel. Als dat anders vragen oproept.
laten zitten
ook ik denk dat jullie het alledrie niet goed hebben gedaan. Een paar maanden niet afrekenen is niet handig van jou, je man was nonchelant en je dochter weet het niet meer. Allemaal je les uitrekken: per maand betalen, 1 ouder regelt het, en dochter regelt in voorkomede gevallen n soort kwitantie.
En nu dit gewoon laten zitten,mje komt er waarschijnlijk niet uit. Mogelijk heeft je dochter dan n gelukje, nou fijn dan. Op een ander moment mats je t brusje. Die ik nu, hiervoor, zeker geen geld toe zou stoppen. Er komt vast n keer een gelegenheod om dit recht te trekken, als je dat nodig vindt.
Te onduidelijk.
Zoals je zegt heeft je man het toen niet zo precies uitgerekend, niemand weet meer wat er nu wel of niet betaald is door dochter.
Leermoment voor alledrie. Ik zou het laten rusten deze keer.
En je hoeft niets recht te trekken met brusje, jullie zijn geen erfenis van tonnen aan het verdelen.
Wat wil je haar laten betalen dan?
Je weet niet of ze wel of niet betaald heeft, niet hoeveel ze betaalt heeft. Hoeveel wil je haar dan laten betalen? Lijkt me dus niet reeel.
Je hoeft bovendien de financiele zaken van/over het ene kind niet met het andere te bespreken.
Laten rusten
Ik zou het ook laten voor wat het is, je komt er niet meer uit, leermoment voor nu. Alles eerlijk verdelen onder de kinderen is een nobel streven maar lukt uiteindelijk toch nooit precies. Hier krijgen de kinderen wat ze nodig hebben.
Te makkelijk
Ik zou in zo'n geval mijn dochter het voordeel van de twijfel geven. Zij is te makkelijk geweest met geld, maar je man ook en hij is volwassen. Als hij het zich niet kan herinneren, moet zij daar niet de dupe van worden.
Of...
Of je man kan het zich niet meer herinneren omdat ze nooit betaald heeft. Weet je zeker dat ze betaald heeft en niet alleen dénkt (of zegt) dat ze het geld terug heeft gegeven? Dat heb ik zelf ook wel eens. Dan ben ik het écht van plan en weet ik zeker dat het ik het gedaan heb, maar ligt de rekening toch nog onbetaald op m'n bureau. Geen kwade opzet, gewoon discrepantie tussen denken en doen 
In elk geval weet je dat man zo gemakzuchtig is dat het nu nooit meer te achterhalen is. In dit geval zou ik het kwijtschelden en voor de volgende keer afspreken dat jullie allebei opschrijven als er geld is gegeven. Of dit soort dingen alleen maar digitaal doen, zodat je het altijd kunt terughalen.
Maar goed, hier gaat het dus ook wel eens mis. En dan blijft het tussen ons en kind, andere kind staat er buiten.