U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Hoe maak ik mijn zoon (13) wat zelfstandiger en minder verlegen?
Beste allemaal,
Ik heb enkele maanden geleden gepost over mijn (verlegen) zoon van 13 en zijn populaire neef (ook 13).
Zoon doet VWO, is bescheiden, lief, slim, soms wat timide en niet zo'n sportman. Hij is 1m57 lang. Zijn neef is eveneens 13 en zit op dezelfde scholengemeenschap (doet VMBO), is een gangmaker en een levensgenieter, 1m92 lang en juist erg sportief. Ze zijn totaal verschillende types dus, maar zijn de beste vrienden.
Tweede kerstdag vieren we ook met de hele familie, dus ons gezin, mijn moeder (en stiefvader) en mijn stiefbroer en zijn vrouw en neefje. Mijn zoon had zich erop verheugd om in de kerstvakantie veel met neefje op te trekken, maar tot zijn teleurstelling had neefje al een uitje naar de Efteling gepland met een andere vriend van hem, met zijn twee vriendinnen en de vriendin van die vriend. (Ter verduidelijking: neefje heeft twee vaste vriendinnen op dit moment.) Mijn zoon wil ook heel graag naar de Efteling, maar ik zie het niet zitten dat hij dan mee gaat. Bovendien is die andere vriend van neefje 14, ook een boomlange jongen van in de 1m90 en hun vriendinnen zijn ook flink wat ouder. Mijn zoon was erg teleurgesteld en boos op mij, omdat ik het bij voorbaat afkapte.
Laatst deed ik met mijn zoon en dochter kerstinkopen en toen kwamen we neefje tegen die met een hele groep vrienden ook in het winkelcentrum was. Neefje vroeg toen of mijn zoon oud en nieuw bij hem kwam vieren. Nu ben ik daar zelf niet zo voor, want hoewel ze even oud zijn, is neefje wat dat betreft al een stuk "verder" dan mijn zoon, dus ik weer zeker dat er op die feesten geen appelsap gedronken wordt en dat er geen sterretjes afgestoken worden. Ik had van mijn stiefbroer gehoord dat hij maanden geleden al met neefje behoorlijk zwaar vuurwerk in het buitenland had gekocht. Omdat mijn zoon een beetje onzeker was, omdat ik het uitje naar de Efteling ook verboden had, spoorde neefje hem aan door te vragen van: "Kom op Justin, ben je een man of ben je een muis?" Ik zag dat de "stoere" vrienden van neefje het maar niks vonden dat mijn verlegen zoon ook oud en nieuw met ze komt vieren, maar ik zag ook dat ze van neefje een vernietigende blik kregen toegeworpen. Neefje zal altijd voor mijn zoon opkomen. Ik denk persoonlijk dat het feest bij neefje veel te "volwassen" is voor mijn zoon, maar mijn man (die ik het later thuis vertelde) vond dat onze zoon het gewoon zelf moet ervaren en dat ik hem niet voor alles moet en kan beschermen.
Waar ik een beetje mee zit, is dat mijn zoon heel erg aan zijn neef vasthoudt en dat komt voornamelijk omdat neefje eigenlijk de enige vriend is van mijn zoon. Neefje heeft een heleboel vrienden, waarvan mijn zoon dan wel één van zijn beste vrienden is, maar mijn zoon loopt er steeds vaker tegenaan dat Bas niet 24/7 beschikbaar is voor hem.
Zoals ik in mijn andere topic al mailde, wilde ik proberen om mijn zoon kennis te laten met de schaaksport, omdat hij daar belangstelling voor heeft en ook in de hoop dat hij daar meer vrienden krijgt. Op school heeft zoon niet echt vrienden (in de VWO-sectie), maar hij gaat wel veel met neefje om (die VMBO doet). Zelf neemt zoon weinig initiatief en is verlegen en zoekt weinig aansluiting. Ik merk de laatste tijd wel dat dat neefje ook opvalt. Neefje is lief en ergert zich er niet aan, maar ik merk wel dat hij mijn zoon aan probeert te sporen om meer te durven en te doen. Ik ben altijd blij en verbaasd dat neefje zo lief is voor onze zoon, want voor andere kinderen is neefje behoorlijk "hard" en op school is zo ongeveer iedereen bang voor hem. Ik denk dat het familiegevoel bij neefje heel sterk is.
Dus eigenlijk lastig, heb ook niet echt een vraag, misschien alleen hoe ik ervoor kan zorgen dat zoon wat zelfstandiger en "brutaler" (in de goede zin van het woord) wordt. Loslaten zal daar een belangrijk onderdeel van zijn, maar dat vind ik zelf niet makkelijk...
Alvast bedankt en ik ben benieuwd naar de reacties. Allemaal fijne feestdagen gewenst!
Hartelijke groet,
Eva
Hoho barvaux
Wat zeg je nou? Als jij je zoon goed hebt opgevoed blijft hij van de drank en het gevaarlijke vuurwerk af. Haha, mijn zoon mocht een biertje (EENTJE dus) toen hij zestien was geworden. Verstandige knul, goed gepraat over alcohol (mijn vader was alcoholist), leuke vrienden, blabla.
Maar toen.... een paar dagen na zijn zestiende verjaardag werd ik gebeld door zijn vrienden. Zoon was ziek. Ahum, zoon had 4 bier op en daar kon hij niet zo goed tegen. Ik heb het kind opgehaald, zijn roes uit laten slapen, ben heel boos geworden, heb een goed gesprek met hem gehad en verteld dat dit de enige keer zou zijn dat ik hem opgehaald had (midden in de nacht). Tot op heden ben ik nooit meer gebeld, afkloppen.
Heb ik hem nou verkeerd opgevoed omdat hij in de fout ging? Kom nou.
nee christel
Je moet een beetje meegaan in het draadje, een draadje waar een beetje een tegenstelling wordt gecreëerd tussen welopgevoede kleine 13jarige VWO kinderen en blijkbaar slecht opgevoede streetwise boomlange 13 jarigen op VMBO 
Ik heb het idee dat TS haar zoon wel vertrouwt in het niet nemen van alcohol en daar ga ik even in mee. Ik geloof niet dat het voor handen zijn van alcohol een probleem is bij TS maar meer de vrienden van neefje en het vuurwerk.
Het gaat hier niet om een 16 jarige die opeens 1 biertje mocht drinken van jou.
Beschermen
"Maar ik wil hem het liefst beschermen, maar dat is ook niet altijd goed. Ik wil hem alleen voor een teleurstelling behoeden."
Je begon dit topic met de vaststelling dat je wilde dat je zoon wat brutaler werd, wat meer durfde, wat meer zelfstandig en vrij werd.
Dan kom je er niet onderuit dat hij af en toe een deuk gaat oplopen. Wat jij wil (hem voor alle teleurstellingen behoeden en beschermen maar wel een zelfstandige zoon willen) is zoiets als van een kind verwachten dat het leert lopen terwijl het altijd vastgebonden in een tuigje in de box zit.
Zelfs als het uitje naar de Efteling tegenvalt, zelfs als het oudejaarsfeestje misloopt, dan nog zul je hem opnieuw zelf dingen moeten laten doen. En opnieuw. En opnieuw. Hoe erg je het ook vindt.
Het klinkt heel onaardig wat ik nu ga zeggen, maar ken je de sketches van Carla en Frank van Putten, van Koot en Bie van vroeger? Dat is in extremo doorgevoerd een moeder die haar zoon nooit losgelaten heeft. Ergens zul je je zoon bloot moeten stellen aan de buitenwereld, als je daar niet wil eindigen.
(en ja ik weet dat dat een extreem voorbeeld is en daarom klinkt het heel onaardig om het te gebruiken maar het speelt me toch door de kop. Sorry).
teleurstelling hoort bij het leven
of wel "life sucks" en dat kun je het beste maar vroeg leren. Dan kun je er mee omgaan en valt het niet zo tegen als je als jongvolwassene een teleurstelling te verwerken krijgt.
Loslaten
"Hoe maak ik mijn zoon 13 wat zelfstandiger en minder verlegen" In een notendop: door hem niet meer als een klein kleutertje te zien en behandelen en hem vooral niet meer zo obsessief te vergelijken met anderen. Door te stoppen met hem zo overdreven te bemoederen en hem als een overbezorgde moederklok te willen beschermen tegen die "boze" buitenwereld. Als jij hem meer vertrouwen en vrijheid geeft, krijgt hij vanzelf meer zelfvertrouwen en kan hij assertiever en meer outgoing worden. Mijn zoon is misschien klein van stuk, maar groots in van alles: hij heeft een groot hart, een goed stel hersens, een goed gevoel voor humor, groots zelfinzicht en een goed zelfvertrouwen. Dat zie ik in hem, dat zien anderen en dat geef ik hem mee. Dat zou ik ook doen als hij boomlang was. Laat je zoon los en wees er voor hem als hij je nodig heeft want hij zal ongetwijfeld vaak zijn neus stoten. Maar daar leer je van en dat is een essentieel deel van opgroeien en volwassen worden. Het leven is gewoonweg beslist niet altijd even leuk.
Zoon naar Efteling!
Ik was best nerveus, maar ben nu ook wel trots!
Vanmorgen is zoon naar de Efteling vertrokken! Hij werd in alle vroegte door neef opgehaald op de fiets, met de fiets naar de bushalte, dan de bus naar het station en dan met de trein naar het zuiden. Ik had zoon dagen van tevoren al goed voorbereid: beltegoed opgeladen, water mee, en allemaal instructies "wat te doen als...". Hij zuchtte wel een beetje en mijn man moest er om lachen, maar ik ben blij dat ik uiteindelijk ook met aansporing van hier toch heb toegestemd. Ik kreeg daarstraks een selfie van zoon met neef in de trein. Hoop zo dat hij een leuke dag heeft! Ik houd jullie op de hoogte!
Groetjes,
Eva
leuk steenbokje
Hoop dat hij een leuke dag heeft en als dat niet zo is: dan ben je OOK een stap verder gekomen!
snowboots aan? ;)
want hier ligt heel wat ijs sneeuw haha. Ik hoop dat ie een leuke dag heeft en straks veel kan vertellen.
goed!
Goed hoor steenbokje! Dit kan hij best. En van dat zware vuurwerk kan ik me voorstellen dat hem daar liever niet wil laten zijn op oudjaarsavond. Dat valt ook goed uit te leggen.
Hoe vinden de ouders van je neef er eigenlijk van? Hebben die daar geen problemen mee?
Mijntje
Hoi Mijntje, mijn stiefbroer (de vader van 'neefje') is zelf wat dat betreft ook nog een groot kind en hij vindt al dat vuurwerk ook prachtig. Dat het uit het buitenland komt is dan extra spannend. Hij zorgt wel altijd voor veiligheidsmaatregelen (hoorde ik laatst), zoals vuurwerkbrillen enz. Het is zo dat neefje behoorlijk zijn eigen koers vaart en heel wat vrijheden heeft - veel meer dan mijn zoon. De moeder van neefje is het er niet altijd mee eens, maar neefje en zijn vader zijn twee handen op één buik.
Update Efteling
Even een update, zoon is gisteren naar de Efteling geweest en alles is prima gegaan! Hij vond het leuk en gezellig! Van tevoren was hij 'bang' dat neef misschien alleen met zijn vriendinnen zou optrekken en de vriend van neef met zijn eigen vriendin, maar hij vond het leuk in de groep en in verschillende samenstellingen hebben ze in allerlei attracties gezeten. En nadat zoon zijn neef gezien had met zijn twee vaste vriendinnen, is hij tot de conclusie gekomen dat aan de ene kant een vriendin wel leuk is, maar aan de andere kant toch aan wel lastig!
Het oud en nieuwfeestje doen we voorlopig toch maar niet, dan blijft zoon lekker bij ons thuis. Maar ik ben blij dat ik uiteindelijk toch toegestemd heb in het Efteling-uitje en ben blij dat hij het gezellig heeft gehad!
blijf me verbazen over dit draadje
enerzijds over de reacties van sommigen, dat een kind van 13 niet naar een feestje laten gaan waar alcohol geschonken wordt aan 13 jarigen gelijk staat aan extreem niet willen loslaten. (en dat voor dit forum!)
Anderzijds over ts zelf, die mi kansen laat liggen! Heb zelf een onzekere verlegen zoon. (Van 13 haha) Ik zou hem ook wel zelfverzekerder willen zien. Heb niet zo'n neef in de aanbieding voor hem, zo'n neef met bijbehorend leven biedt natuurlijk juist kansen de wereld voor zoon te verruimen.
Ik zou het ook eng vinden. Maar zo'n avontuur, juist bij veilige neef, kan je idd precies geven wat je wilt: een minder onzekere zoon.
insteek
De insteek van dit draadje was 'hoe krijg ik zoon zelfstandiger en minder verlegen'. Terwijl er tegelijkertijd uitsluitend voorbeelden worden gegeven van wat kind allemaal wel wil maar niet mag. Een feestje was daar een voorbeeld van. Waren er 15 dingen wel toegestaan en alleen dit feestje niet had je denk ik andere reacties gekregen.
Verder mee eens. Ik wou dat elk onzeker kind een vriend/neef oid had om zich aan op te trekken.