U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Hoe leert 13-jarige dingen met aandacht te doen?
Hoi,
Mijn puberzoon is een hele lieve jongen: aanhankelijk, gezellig, niet opstandig en hij doet ook nog eens zijn best op school.
En toch heb ik een probleem met hem: hij is zo vreselijk slordig en kliederig. Hij is met 13 jaar nog steeds niet in staat om tanden te poetsen zonder vlekken (op kleren) achter te laten, om technieklessen te volgen zonder lijmvlekken te krijgen (weer een shirt weggooien), en om met frisse kleren de tafel te verlaten na het eten. Daarbij ligt verder de vloer vol hagelslag, zijn zijn boeken na twee maanden dringend aan een nieuwe kaft toe, en is er van alles kwijt.Ik word er soms helemaal niet goed van.
De reden van dit alles is dat hij niets met aandacht doet. Hij lijkt zich bij alles te vervelen, behalve bij computerspelletjes, televisie en boeken. Hij lijkt constant op zoek naar een soort visuele of cognitieve bevrediging, en alle dingen uit het gewone leven leiden alleen maar af. Die doet hij zonder erbij na te denken en dat geeft al die troep. Ook zijn manier van fietsen is frappant:hij fietst niet gewoon, want dat is saai, maar hij gaat alle stoepjes op en af, slingert over de weg en verzint steeds nieuwe manieren om thuis te komen. (laatste is natuurlijk niet erg) Fiets is dus ook vaak kapot, want die is niet gebouwd als circusfiets. Bovendien valt hij regelmatig.
Wat ik nou zo graag zou willen is dat hij de dingen met iets meer aandacht deed. Gewoon zijn gedachten erbij. Een beetje zou al een enorm verschil maken. Hoe pakken we dit aan?
Nb Opdraaien voor de gevolgen laten we hem al wel doen: zelf dingen schoonmaken, naar de fietsenmaker gaan ect. Heeft nauwelijks effect. Hij doet het braaf maar leert er niets van. Is ook dan weer met gedachten elders.
O ja. Hij heeft dit probleem al zijn hele leven. Het is geen echt puberteitsverschijnsel. Ik dacht alleen dat het een keer over zou gaan.........
Wie heeft tips?
Groet,
Judith
Tja.. des mans...
mijn eerste reactie was ook: typisch een dertienjarige jongen! alles is belangrijker, behalve waar je mee bezig bent. hier ook zo eentje!
maar
nog zo knoeien bij het eten dat hij met vieze kleren opstaat, tandenpoetsen met vlekken - dat is toch allemaal niet meer nodig lijkt me. Is dat meer ontstaan door een gebrek aan leiding of is hij echt onhandig? In het laatste geval moet er misschien verder gekeken worden.
en anders - hang in there! maar wel (blijven) opvoeden natuurlijk, want het gaat niet aan om dermate onvoorzichtig met je spullen om te gaan dat ze kapot gaan / vervangen moeten worden.
maar ooooo waar die hersenen van een 13 jarige jongen zitten - soms lijkt het alsof ze compleet verweekt zijn en vervangen door testosteron!!
blijf ook de humor van het geheel zien enne... help hem een beetje... hier werkt het goed om als er echt iets moet gebeuren de aandacht te vragen (kijk me aan) en een lijstje op te noemen (en te herhalen en te herhalen en te herhalen ..haha!!) Steve Biddulph schrijft ook: ze kunnen maar een ding tegelijk onthouden ... dat heeft mij wel geholpen. "ga nu je tandenpoetsen en kom dan hier terug" "dan ga je nu je schooltas pakken" en nu ... etcetera... ik heb het al kunnen uitbreiden naar twee en soms drie dingen!
Ja maar toch...
Toch zou ik ook denken aan de mogelijkheid van een lichte motorische achterstand. Dwz handelingen die normaal gesproken geautomatiseerd zijn na de kleuterperiode moet hij bewust geconcentreerd doen. Eten, tandenpoetsen e.d. zonder geklieder horen daar bij. Misschien had hij ook wat meer tijd nodig om te leren fietsen, knopen dicht te maken, de juiste pengreep onder de knie te krijgen? Lastig om dat na zoveel jaar nog te weten, maar wie weet brengt het inzicht.
Mocht je inderdaad in deze richting gaan denken, dan is het zaak om hem te leren dat hij wat meer concentratie nog heeft dan andere mensen bij deze handelingen. Je kunt ook eens gaan praten met een (kinder-)fysiotherapeut. Zij zijn de specialisten op dit terrein.
Groet,
Onyx
Ook mijn 15-jarige zoon..
Ook mijn zoon, die vorige maand 15 jaar is geworden heeft er "last" van.
Boeken kaften heeft geen zin, want na een paar maanden is die kaft òf weg, òf helemaal gescheurd.
Ook vergeet hij zijn boeken regelmatig en pennen raakt hij geregeld kwijt. Hij krijgt daar regelmatig strafwerk voor.
Fietsen kan hij alleen als hij om de zoveel tijd een "wheelie" van 10 seconden uitvoert en over heuvels (schans) af kan sjeezen. Normaal fietsen? Nooit van gehoord. En vaak gaat dat ding stuk en dan moet moeders opdraaien voor de kosten. Maar dat compenseer ik wel door het bedrag van zijn zakgeld af te houden!
En knoeien? Soms heb ik het idee dat ik met een kind dat 12 jaar jonger te maken heb. Netjes eten zonder te knoeien lukt niet, er moet altijd wel wat naast zijn bord vallen. En dat belandt niet altijd op tafel, maar ook op de grond! Aangezien wij pas laminaat hebben aangelegd let ik daar nu veel strenger op... en ja, dan moet het meteen opgeruimd/ of schoongemaakt worden! "Jaahaa, straks!" accepteer ik niet, aangezien dit nooit zal gebeuren als ik er niet steeds op toezie.
"Hij lijkt zich bij alles te vervelen, behalve bij computerspelletjes, televisie en boeken. Hij lijkt constant op zoek naar een soort visuele of cognitieve bevrediging, en alle dingen uit het gewone leven leiden alleen maar af." Dat herken ik dus ook bij zoonlief. Playstation en actiefilms vindt hij veel leuker dan leren. Ook aan meehelpen in de huishouding heeft hij een hekel aan. Maar dit huis is geen "Hotel Mama"!
Slapen kan hij als de beste. Ik moet hem ;s-ochtends eruit sleuren om hem op tijd op school te sturen. Dan bestaat nog de kans dat hij vergeet om zijn tas in te pakken èn als klap op de vuurpeil zijn abonnement èn tas te vergeten, waardoor hij terug moet en te laat arriveert op school.. elke ochtend moet moeders hem eraan helpen herinneren dat hij zijn tas en abonnement en sleutels moet meenemen... gek word ik daarvan!
Volgens mij houdt dit ver na zijn 22e jaar op als ik de puberboeken mag geloven..- zucht - ... jouw 13-jarige zoon begint net. Welkom in de puberwereld!
Gelukkig..!herkenning
Ha allemaal,
Ik ben blij met jullie reacties. In alle berichten herken ik wel iets.
Jaa, hij is 1.80 m, zeer lang en dun en slungelig en motorisch onhandig. Behalve natuurlijk op de pc, daar kan hij alles mee. Sporten gaat de laatste jaren goed, maar als klein kind had hij moeite met bepaalde handelingen. Omdat hij erg sterk was kon hij snel fietsen en lopen. Maar behendig was hij allerminst, hij viel over elk kiezeltje. Hij heeft van zijn 7de tot zijn 12de op atletiek gezeten en daar heeft hij nooit prijzen gewonnen, maar wel veel geleerd. Hij doet nu basketbal...
Ik geloof dat ik wel redelijk consequent ben bij knoeipartijen, maar het bederft de sfeer altijd zo. Weer mama die moet mopperen, weer een kind wat zuchtend een doekje pakt om de opgelopen schade weg te wissen. Het ziet er toch niet meer uit bij zo'n groot kind!
Meehelpen in huis is ook zijn ding niet, maar af en toe moet ie er aan geloven. Zeker in de vakanties. Buiten de vakanties heeft ie gewoon echt niet veel tijd.
Het gekke is dat hij zich met werk voor school wel redelijk kan concentreren, net als met een boek. Zijn hersens lijken niet gebouwd voor praktische klussen, maar hij weet vreselijk veel en heeft laatst de tweede prijs in een wiskundewedstrijd gewonnnen.
Ik ben trots op hem, maar verlang ook dat hij zich normaal gedraagt, en niet als een kleuter. Maar hij blijft hierin erg afhankelijk van wat ik zeg: wassen-deo opdoen-haar kammen-tanden poetsen-tas inpakken......elke dag weer controleren. Pffffff, en dat lijkt zo in tegenspraak met zijn verdere persoontje.
Enfin, het is een jongen. En zijn moeder groeide op tussen alleen maar zussen. Weet zij veel...
Bedankt!
Judith
Ik ben geen jongen
Maar ik ben wel 1.80 meter en ik mors altijd verschrikkelijk. Ik kan echt geen witte kleding dragen hoor. En hier ook geen duur servies in huis. Ik word al nerveus bij het idee, en dan valt het zeker kapot. De buurvrouw van Hyacinth Bouquet, dat ben ik.
Soms is het pech, soms is het ondoordachtzaamheid, soms is het gewoon onvermogen. Een ding maakte mij vroeger
heel erg ongelukkig. Als mensen er boos om werden. Want ik doe en deed het echt niet express.
'maar het bederft de sfeer altijd zo. Weer mama die moet mopperen, weer een kind wat zuchtend een doekje pakt om de opgelopen schade weg te wissen. Het ziet er toch niet meer uit bij zo'n groot kind!'
Vandaar, laat je zoon zelf de schade opruimen, koop geen witte kleren en dure serviezen, maar wordt er alsjeblieft niet boos om! Ga niet mopperen, vergelijk hem niet met een kleuter. Daar wordt het alleen maar erger van, geloof me.
Door de wil om het goed te doen en de angst om het fout te doen, neemt de spierspanning toe en wordt het nog moeilijker om je beker vast te houden, afstanden in te schattten (dat is voor pubers heel erg moeilijk omdat hun lichaam zo snel groeit) en dergelijke. Ik mors het minste als het niet veel uitmaakt. Mijn oude servies blijft het langste heel, met een oude auto rijd ik nooit een kras. Hij doet het niet om je te pesten.
'Maar hij blijft hierin erg afhankelijk van wat ik zeg: wassen-deo opdoen-haar kammen-tanden poetsen-tas inpakken......elke dag weer controleren.' Hier zou ik ook mee stoppen. Als hij zijn boeken vergeet, is dat zijn probleem, dan zal hij dat op moeten lossen en denkt hij er de volgende keer wel aan (of niet, en dan moet hij het opnieuw zelf oplossen). En ik weet echt niet of mijn dochter van 13 deo op doet 's morgens. Soms vergeet ze haar bril en dan komt ze voor ze de straat uit is terug. 'Ik vond het zo wazig buiten!' 
) Dat merk ik dan weer wel.
Bij de bieb
Hoi lara,
Ik zie dat ze het boek bij de bieb op voorraad hebben. Ik ga het deze week halen. Ben benieuwd......
Daag, Judith
(2 jongens: 13 en bijna 10)
Lara (ot, sorry, maar kan het niet laten)
Lara, heb je dat ook met die lichte kunststof tuintafels? Dan sta je op, en dan raak je net met je knie de tafel en staan alle drankjes van je tafelgenoten te dansen, voeten baden, wijnvlekken, zoooo genant :S.
Ik heb altijd zo'n medelijden met onhandige pubers die in een half jaar vier schoenmaten erbij kregen. Ik weet hoe het voelt.
Heel herkenbaar
Hier ook puberzoon van net 16 deze keer. Fiets ahum, we hebben een abonnement op de fietsenmaker. Eigenlijk geen nieuwe fiets waard, Tja maar soms moet je, 2 fietsen per week van marktplaats afplukken is ook niet alles. Nu hangt een nieuwe alweer vast met sisal touw. Alweer ! Zware boekentas krijgt de schuld. Maar volgens mij idd circusstunts en viese modderpaadjes met veel hobbels (kortere weg naar school). Kleding waarom netjes, slordig is hip krijg ik als weerwoord.
Zijn kamer nou ja kamer, een beestenstal. Sorry voor hem, ik ruim hem niet meer op, dat heb ik opgegeven. Hij vindt het erg meevallen, heeft nog ruimte zegt hij.
Motorisch iets zwakker maar met fysio gemiddelde score. Ach soms hoort het bij het kind (helaas voor ons).
Gr. van nog een moeder met een slordigvos
Rymcke