Herken zoon niet meer

Hij zit met iets heel erg

Dat deze verandering zo plotseling gebeurt is, duidt in mijn ogen erop, dat er ergens de laatste tijd iets gebeurt is waar hij erg mee zit. Iets waar jullie niet van op de hoogde zijn.

Is er op school iets gebeurt (pesterijen etc)? De brugklas lijkt nogal een sociaal explosieve omgeving te zijn. De dochter van mijn vriendin had ook een tijdje nodig voordat zij haar plekje gevonden had.

Als jullie er zelfst niet uitkomen is het misschien een goed idee om hulp van buiten te zoeken.

Desjaak

Kennelijk is deze verandering niet van de ene op de andere dag gekomen, maar is de maat nu vol wat jou betreft? Het kan goed zijn dat hem iets dwars zit, om daar achter te komen zou een gesprek met een ander dan zijn ouders misschien helpen (vriend? leraar?). Je schrijft dat zijn moeder een struisvogel is, ik vind de manier waarop je over haar schrijft niet positief, hoe vind je zoon dat je zo tegen zijn moeder aankijkt?
Ik ben het met je eens dat geweld niet kan, dat een sanctie gepast is, maar .... een week huisarrest, in de vakantie?? Denk je echt dat hij daardoor meewerkender zal worden? Hij zal hooguit proberen zich te beheersen omdat hij anders weer zo'n straf krijgt, maar dan zal zijn agressie op een andere manier of elders naar buiten komen. De kans dat hij zijn kop nu helemaal in de wind gaat gooien is groot, ik denk niet dat hij hierdoor opeens het gevoel gaat krijgen dat jullie heel veel van hem houden... . Ik ben er niet voor opgelegde straffen terug te draaien, want dat maakt je ongeloofwaardig, maar in dit geval zou ik er toch met hem over praten en een deel van de straf intrekken of omzetten in iets anders.
Trouwens, je vindt dat hij taalgebruik van een marokkaans straatschoffie heeft..., kennelijk is het gewoon het taalgebruik van een Hollandse puber die zich niet gehoord en om welke reden dan ook ongelukkig voelt? En dat je die taal niet snapt, ik zie veel pubers en ik begrijp hun taal heel redelijk, maar ook ik hoor steeds weer nieuwe woorden waarvan ik even moet gissen naar de betekenis .
Probeer in gesprek te komen, ga samen iets doen wat hij leuk vindt, ook al vindt jij er geen bal aan :-), in een andere omgeving zijn, luisteren naar zijn wensen, kan al een stuk lucht geven en het praat vaak veel gemakkelijker dan wanneer jullie gaan zitten voor 'een goed gesprek'.

Sjaak

Ik vind een week huisarrest ook een hele zware straf zo in de vakantie en ik vraag me ook af hoe en wie op hem let.
Werk jij en zit zijn moeder de hele week thuis met een bokkige puber lijkt me niet echt een handige situatie.

Ik ben zeker met je eens dat hij te ver is gegaan maar denk ook dat er hele andere dingen spelen in het leven van die jongen dingen die hij even geen plek kan geven.

Kan je die week huisarrest niet omzetten in een dag verplicht samen optrekken en samen iets doen waardoor het gesprek geopend wordt tussen jullie??
het bos in,fietsen,tuinieren,klussen samen gewoon mannen onder elkaar en dan hem laten zien dat je ook 13 bent geweest en problemen hebt gehad.En hem dan met hem nog eens rustig het onderwerp aansnijden van agressie en respect tegenover zijn moeder.

Nu heeft hij het idee mischien dat hij nergens meer begrepen wordt.Ik zou een gesprek met de mentor vragen en eens kijken hoe het op school gaat met hem.

Ik weet ook niet of dit werkt in het geval van deze knul maar wij hebben er zelf ook twee rond lopen 13 en 15 die ons af en toe ook tot wanhoop drijven. Mijn ervaring is wel dat praten en steunen en begrijpen meer oplevert als straffen.
Sterkte ermee

Lijkt mij ook!

Nadrukkelijk zoeken naar veel momenten om samen iets te ondernemen! Klussen, naar een museum, vliegeren langs het strand, de schuur opruimen, sporten, zwemmen, naar snowworld, samen ergens gaan eten - investeren in contact en zo ontdekken wat er loos is!

Sterkte ermee!

Nou...

zijn moeder willen slaan?
Dan mag er inderdaad een heel duidelijk signaal komen dat dat ver over de grens is.
Dat je ook positieve momenten moet gaan creeeren is dan weer van een andere orde.

De bezigheden die genoemd worden lijken mij trouwens niets voor een dwarse puber. Dat is sowieso moeilijk.

Je zou een contract met hem kunnen gaan opstellen waarin hij aangeeft zich aan bepaalde regels te gaan houden in huis. Als hij daarmee accoord gaat kan hij in aanmerking komen voor huisarrestinkorting?

Je hebt anders nu al, bij voorbaat een huis vol herrie voor je vakantie. En laat me raden, moeder is thuis en jij gaat werken? offuh..........

Het is in sommige periodes heel moeilijk om elkaar op de golflengtre tegen te blijven komen. Maar zorg in pubersnaam dat je haar steunt!~!! Ook voor het gevoel dat je je zoon geeft: hij mocht eens het idee krijgen dat jullie tegen elkaar uit te spelen zijn...

Koentje

"De bezigheden die genoemd worden lijken mij trouwens niets voor een dwarse puber." Dat zou nog wel eens heel erg mee kunnen vallen. Ik had ooit ook een behoorlijk dwarse puber, door leuke dingen samen te gaan doen, wij gingen bijv een weekend samen weg, had ik geboekt zonder haar medeweten (en ik zag er van tevoren behoorlijk tegenop).. , dat was echt een doorbraak. Dwarse pubers willen vaak helemaal niet dwars zijn, ze willen vooral merken dat je om hen geeft. Wat niet wil zeggen dat je alles moet tolereren, je ouders slaan mag uiteraard absoluut niet, daar zal ook een sanctie op moeten staan, maar niet alleen een sanctie, daar bereik je ws erg weinig mee.

Bezigheden

Die dingen die genoemd worden zijn misschien niet het eerste waar een puber aan denkt maar, het zal je verbazen hoeveel je uit zo'n "wezen"krijgt als je zoiets met ze doet gewoon iets heel basics.

Toevallig net nog een gesprekje gehad met een puber 15 die ouders heeft die net gescheiden zijn mama heeft een ander en puberzoon wil niks meer met haar te maken hebben.Zijn mama doet haar best om de boel weer wat recht te trekken en weer contact te krijgen.Zijn reactie
"Ik wil niet telkens ergens heen met haar en kado's krijgen en alles, ik wil gewoon dat ze een keer dom met mij op de bank zit of dat we de afwas doen en dat ze gewoon vraagt wat me dwars zit en hoe het werkelijk met mij gaat"zo'n rake opmerking vond ik dat.

Big smile...

wat een prachtige opmerking branca!
sjaak, kun je daar wat mee?? je zoon lijkt inderdaad met iets te zitten en uit dat op puberwijze... mannen onder elkaar praten meestal beter wanneer ze iets aan het doen zijn.... (zeggen mijn mannen

Bezig zijn

Hier geen zoon, enkel dochters. Behoorlijk gepuberd, gelukkig niet agressief. Ik heb regelmatig meegemaakt dat ik domweg een legpuzzel ging maken omdat dat mij ontspant, kwam er een dwarse puber meedoen en warempel dat leidde vanzelf tot de beste gesprekken. Ik denk alle bezigheden samen zijn goed, zo lang ze maar niet teveel herrie maken. En liefst iets waarbij je zowel handen als hoofd gebruikt, je bent dan een beetje afgeleid en dat praat makkelijker.

Grappig

Op de school van mijn kinderen is een sector-directeur die geregeld met de pubers gaat mens-erger-je-nieten als ze uit de les worden gestuurd. Kwam hij tot zinniger gesprekken dan als hij echt een GESPREK aankondigde bij de pubers.

Mooi sjaak

je bericht klinkt weer erg positief!
ik hoop dat hetgaat werken tussen jullie je zoon mag blij zijn met zo'n vader!

Herkenbaar

Hier hebben we een vroege puber, meneer is 12.
Vorig jaar lag hij met zijn gierende hormoonhuishouding, en wat levenszaken in conflict.

Hij wilde dood, hij wilde voor de trein springen. Het liefst ging hij weg, weg van zijn gruwelijke ouders en onleefbare leven.

Uiteraard hebben we ingegrepen nadat hij in een onbeheersbare driftbui mij sloeg en schopte. Ik kan veel verklaren vanuit zijn autisme en zijn hormomen maar fysiek geweld is de grens!

Grenzen stellen is een pre, en daarna in gesprek!

Wij hebben hulp gezocht omdat ik wilde ik handvatten kreeg zodat ik ermee om kon gaan en dat is gelukt!