U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Grenzen en recht op pricavy..
Ik heb het idee dat ik in puberland vaak niet goed weet wat nu wijsheid is, wat juist is, wat het beste is etc..
Mijn dochter is 13 en heeft al een paar keer verkering gehad.
Nu is het net weer uit en ze weet dat ik eigenlijk vind dat ze ook best een tijdje alleen kan zijn. Ze is een leuke, stabiele meid, genoeg sociale contacten, best populair denk ik, dus niet onzeker en van daaruit de behoefte aan een vriendje (denk ik..,hoop ik....).
Ze is ook wel open en vertelt wel wat ze meemaakt (hoop ik..).
En ik wil er ook niet teveel bovenop zitten maar een middenweg vind ik lastig te bepalen.
Nu moest ik gisteren even iets doen op de computer bij mijn moeder en klikte ik haar msn scherm even naar beneden.
Zag opeens per ongeluk dat ze tegen iemand zei: ik ben zenuwachtig want ik ga morgen met een jongen nd bioskoop die ik leuk vind.
Nu had ze mij wel gevraagd of dit mocht en ze zei dat dit met een groepje was.
Dus toen las ik dit en maakte een grapje: dus met een jongen die je leuk vind, en wie is dat?
Helemaal fout, ontzettend boos, wilde er niets meer over zeggen.
Dit is de eerste keer dat ze na het eten naar de bioscoop gaat en ik vind het niet meer dan normaal dat ze dan zegt met wie ze gaat.
Gistereavond zei ik dat ik dat toch wilde weten.
Na een nachtje slapen dacht ik dat ik misschien toch haar privacy moest respecteren en ik niet zo had mnoeten doorvragen, dus ik zei dat ik niet hoefde te weten wie die jongen was, maar wilde toch wel graag weten wie van het vaste groepje dan wel mee ging. Ze noemde een naam.
Vanavond bij het eten zei ik dat ik het erg zou vinden als ze hierover zou liegen. Toen zei ze dat ze alleen met die jongen nd film ging, dus niet met een groepje.
Ik vond het heel erg dat ze hierover had gelogen, maar zij zei dat iedereen dat wel eens deed en andere moeders nooit zo doorvroegen als ik en zeker niet over wie ze op dat moment leuk vinden.
Ze zei dat ze verder nooit ergens over liegt en dat hoop ik ook, dat ik haar kan vertrouwen. Ze had het nu ookgezegd omdat het niet goed voelde voor haar. En ik wil haar ook graag vertrouwen, maar ik vind het ook moeilijk haar zo vrij te laten dat ik niet weet met wie ze waarheen gaat. Is dit raar?
Ik wil ook niet te streng zijn maar ook niet te makkelijk, pfffff ingewikkeld vind ik.
Zou graag jullie mening hierover horen.
Sita
Ik vraag ook alles
Bij mijn oudste dochter probeer ik niet meer overal naar te vragen. Ik ben gewoon geïnteresseerd en normaal nieuwsgierig bij haar. Zij is 19 jaar en bij haar probeer ik dus rekening te houden met haar privacy. Bij een 13 jarige beperkt de privacy van een kind zich wat mij betreft tot de badkamer en in grote mate in de slaapkamer. Voor de rest mag ik mij nog overal mee bemoeien. Dus ik wil weten met wie ze gaat, hoe laat ze terugkomen en verder alles wat ik op dat moment de moeite van het vragen waard vind.
Ik zit een beetje in dubio over wat ik met haar leugen zou doen. Ik ben vaak geneigd om kind een herkansing te geven en bij een tweede overtreding te straffen, tenzij de overtreding zo schandalig is dat meteen ingrijpen nodig is. Ik vind dat je als ouder terecht bezorgd mag zijn als zo'n jong kind geheimzinnig doet over de jongen waarmee ze op stap gaat. Ik zou daar over praten en daarna verlangen dat de jongen haar thuis komt ophalen zodat ik kan zien dat het een jongen is die qua leeftijd bij haar past. Als dat allemaal niet lukt zou ze van mij niet mogen gaan.
Leeftijdsafhankelijk
Hoi Sita
Ik vind dit erg afhangen van de leeftijd en hoe je eigen kind inschat. Ze is pas 13 jaar. Ik vind het echt niet meer dan normaal dat je dan doorvraagt met wie ze naar de film gaat. Pubers van 13 kunnen echt nog niet alle beslissingen zelf nemen en verantwoordelijk zijn voor hun daden. Ik zou de jongen graag ook even zien voor ze gaat en in ieder geval duidelijke afspraken maken hoe ze weer thuis komt s avonds.
Vraag ook bij haar door waarom ze er over gelogen heeft. Blijbaar haeeft ze zelf al het idee dat het misschien niet zou mogen als ze de waarheid zou vertellen. Goede reden om dit nader te onderzoeken en indien nodig je maatregelen te nemen (bv ophalen bij bioscoop).
groet
Saar
onze jongste van 13 mag naar de bioscoop.maar wij willen weten met wie ze gaat(indien wij degene niet kennen mag ze niet,of vragen wij haar hem eerst uit te nodigen hier),we willen weten naar welke film,welke tijd,tot hoe laat hij duurt enzenz.
bovendien,als het s,avonds is,dan mag ze niet op de fiets,dan word ze gehaald en gebracht.
Goed gesprek gehad
Nadat mijn dochter thuiskwam uit de bioscoop (want ik liet wat achter de feiten aan gisteren..)was ik eerst boos, ik zei dat ik in het vervog precies wilde weten met wie ze nd bioscoop ging. Ze werd erg verdrietig (en dat is ze niet vaak), ben naar haar toe gegaan en heb gevraagd wat er aan d ehand was. Ze zei dat ze deze jongen leuk vond (gewoon een klasgenootje) en dat ze eerst zelf wilde uitvogelen of ze hem nu echt leuk vond door met hem nd bios te gaan en dat ze het daarna aan mij van plan was te vertellen. Ze was bang voor mijn reactie omdat ze wel weet dat ik het maar niks vind dat ze steeds verkering heeft. Volgens haar stelt dat allemaal niet zoveel voor en vind ze het gewoon leuk om iemand leuk te vinden en verkering te hebben. En maak ik het groter dan het is. Hier hebben we goed over kunnen praten, mijn zorg als ouder, 13 jaar, gevaren, en dat ik haar het liefstein een doosje wil doen maar dat ik ook wel weet dat dat niet goed is.
Dat begreep ze heel goed.
Verder het feit van erover liegen, dat zal ze niet weer doen, het voelde voor haar ook niet goed. Dus daar moet ik dan nu ook maar vanuit gaan, ik wil haar graag vertrouwen en van dit gegeven ook uitgaan.
Dus al met al een goed einde voor nu.
Blijft moeilijk hoor al die nieuwe dingen die zich aandienen vind ik.
bedankt voor het meedenken, Sita
Pricacy
Vanuit privacy overwegingen nu ook een nieuwe nick voor mij.
Groeten Sita
Oregano
sterkte, dat wordt een hele kluif,met 13 al een paar keer verkering gehad. Maar gelukkig zijn hier heel wat ouders die met je willen meedenken.
Vertrouwen is belanrijk, en wees ondertussen niet bang grenzen aan te geven. Té meegaand is ook niet wijs.
Goede thuisbasis
Je moet ze ook hun gang laten gaan, privacy is echt belangrijk voor een puber, respecteer dat en ja ze zullen heus wel een keer op hun bek gaan, maar zorg dat je dan klaar staat voor haar, om haar op te vangen. Mijn oudste dochter nu 19 toen 14 heeft toen een hele foute relatie gehad, ik heb mij daar in eerste instantie niet mee bemoeid, maar ik heb haar wel gesteund toen het fout ging. En als ze (puberdochters) weten dat ze op je terug kunnen vallen, zullen ze eerder naar je toekomen (om advies of hulp), dan als je constant op hun lip zit. En natuurlijk zullen ze dingen doen die wij niet leuk vinden.
Afstand
Volgens mij wil je dochter graag meer emotionele afstand, en kun je dat best doen zonder je gezag te verliezen, je kunt best regels blijven stellen. Volgens mij manouvreert je dochter zich nu in potentieel gevaarlijke situaties (ze gaat alleen op stap met iemand waarvan je niet weet wie het is) omdat ze even geen zin heeft in jouw bijdrage, nl dat je vindt dat even alleen moet blijven. Ik vind dat je met het tweede ook weinig te maken hebt, en omgevraagd zou ik geen mening meer geven.
Ik herken het erg bij mijn nog veel jongere dochter, ik weet nu al dat dat op eieren lopen wordt als ze gaat puberen. Z
Nog niet klaar!
Sorry, was nog niet klaar met mijn bericht.
Ik vind verder dat je erg onduidelijk bent, en dat lijkt me niet erg effectief op den duur. Volgens mij kun je eea beter een stuk zakelijker gaan aanpakken. (maar weet nu al dat dat mij nu al vaak niet goed af gaat!) Je reageert iei met een grapje, dan probeer je te praten, zonder grenzen te stellen, vervolgens ben je boos etc. Ook dat herken ik, dochter hier is vaak zo snel met alles dat ik achter de feiten aanren. Laat dat niet gebeuren! Vraag bedenktijd, aan jezelf, en letterlijk aan je dochter. Allemaal niet vervelend bedoeld!
Blos,
dank voor je open reactie, je hebt gelijk denk ik.
Maar zolangzamerhand heb ik het idee dat ik 'er steeds meer ingroei', (hoop ik) dwz in de rol van puberopvoeder. rustig grenzen stellen ipv weer zo'n woedeplof ;)
vanochtend ging mijn puberella naar school met dikomrande zwarte ogen (was er ook alweer ingeslopen). ipv mezelf af te vragen waarom ik niet gelijk de 1e keer heb ingegrepen (viel met niet gelijk op), nu rustig gezegd dat ik dat zo niet meer wil, kan best minder heftig. Zo niet dan een week maar geen make-up.
Waarop ze natuurlijk zei: maar ik heb het al 2 weken zo.
Maakt me niets uit, ik wil het zo niet, punt. En klaar was dit punt weer ;)
Net als met de simkaart inleveren, heeft ook goed geholpen, ze checkt nu iedere dag haar beltegoed, ze weet als ze er weer over heen zit, is het simkaart plus mobiel inleveren.
Jij ook succes met deze periode, ik geniet er ook wel van, we hebben het verder best goed samen.
Super!
Goed hoor, laat je niet gek maken! Maakt iid helemaal niet uit dat je het niet had opgemerkt, dat mag gewoon. Zo herkenbaar en de spruit is dus pas 7 hier, en in gedachten al vaak 7 stappen verder dan mij, checkt niet bij mij en is dan laaiend als ik niet achter haar aanren. Maar goed, ze mag er best aan wennen dat ik soms wat sloom ben:-) Soms lijkt ze wel een puber bijna, zoals ze haar ruimte vergroot en wil verdedigen, en zo snel als ze mij verstoot uit haar wereldje en privacy en geheimen wil. (en haar mam, ik schaam me dood!) Maar ach, het volgende moment is ze weer een klein meisje gelukkig. M