U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
geen vrienden om mee uit te gaan.
Onze zoon van 18 heeft geen vrienden om zich heen om mee uit te gaan. Op school ( 35 km verder) heeft hij enkele leuke jongens waar hij mee op trekt en na schooltijd ook eens de de stad in gaat.
Elk weekend zit hij thuis, bij ons op de bank. Dat begint hem behoorlijk dwars te zitten.
Na het eerste jaar VO zijn wij verhuisd vw. het werk van mijn man, we wonen nu 200 km van onze oude woonplaats. Op de basisschool had hij horde vriendjes om zich heen, die jongens spreekt hij natuurlijk nog veel via Whats App en Facebook, daar ziet hij ook hoe leuk die jongens het elk weekend met elkaar hebben.
Hij probeert al jaren om hier ook contacten op te bouwen, maar het is vaak een vaste vriendenclub, die zich al gevormd hebben op de basisschool. We wonen nu in een heel klein dorpje, waar ook bijna of niets te beleven valt. De jongeren hier zitten in van die drink keten, mocht hij daar al welkom zijn, is het ook niet echt zijn ding. Via sport probeert hij het nu, maar er is hier heel weinig keuze, helaas is hij geen voetballer. Hij tennist nu 2 maanden, maar echt leeftijdsgenoten vindt hij daar niet.
Wie herkent dit, er moeten toch meer jongeren met dit probleem zitten. Maandag op school hoort hij altijd de leukste verhalen die ze hebben mee gemaakt. Hij heeft alleen gewerkt en tv gekeken.
We hebben een scooter voor hem gekocht, openbaar vervoer gaat hier ook maar tot 23.30 in het weekend.
op wat
voor school zit hij dan nu en waarom makt hij daar geen vrienden?
Hoe ging het op de middelbare school met vrienden maken? Kan het zijn dat er ergens in zijn ontwikkeling iets is gestagneerd of zo waardoor hij minder aansluiting vind?
is het een mogelijkheid
dat hij eens een weekend naar jullie vroegere woonplaats gaat en dan een avond mee stappen met zijn vrienden van vroeger? Zoiets kan waarschijnlijk niet elke week maar dan heeft hij ook eens iets leuks te doen.
Ik woonde vroeger ook ver van school en ging dan gewoon bij een vriendin logeren. Met die 'enkele leuke jongens' in de stad kan je zoon dit toch ook doen?
Vindt hij uitgaan wel zo leuk? (ik niet vroeger, althans een discotheek was niet aan mij besteed)
Enne.. op Facebook is het leven altijd geweldig 
Zijn vrienden plaatsen vast geen foto's van zichzelf tussen paps en mams op de bank, wat bij hen ook heus wel voor zal komen.
hierna?
Als ik het goed begrijp zit hij wel al 5 jaar op die school.....? in 5 jaar tijd niet gelukt om echt aansluiting te krijgen?
En stappen in de oude woonplaats met vrienden van 5 jaar geleden. Ja kan natuurlijk maar ziet hij ze in real life ook nog dan?
Wat gaat hij hierna doen?
Zit de tijd nu even uit. Het jaar is voorbij. Bij een vervolgopleiding begint alles weer helemaal opnieuw en heeft ie binnen no time vrienden als hij verder makkelijk contact maakt. Het stapleven wordt wel vele malen makkelijker als je woont waar je studeert dus als hij gaat studeren met een reistijd van 2 uur dan gaat het alsnog niks worden. Lekker op kamers dus, helemaal top voor je sociale leven.!
Verder kan hij zelf ook initiatief nemen. Nodig een paar jongens uit thuis voor een film en ga dan erna de stad/dorp/kroeg in. Wacht niet af tot je gevraagd wordt.
logeren
hier ging dochter - behoorlijk feestbeest en helaas voor haar 20 km verwijderd van school en stad - gewoon regelmatig logeren bij klasgenootjes of ze nam met een vriendin of vriend de eerste trein naar huis zodat ze af en toe ook bij ons logeerden.
Is meestal prima te regelen - over het algemeen zijn er wel meer mensen die ver van stad wonen.
Inmiddels woont ze in haar nieuwe studenten stad en verlangt af en toe terug naar het uitgaansleven hier in het hoge Noorden waar alles errug lang open blijft.
Maar ook zij zat trouwens ook regelmatig thuis op de bank - uitgaan is leuk als het niet elk weekend is. (en sportverplichtingen werkten ook niet altijd mee)
tsja
Best wel bizar dat hij op 18 jarige leeftijd zich niet kan aansluiten bij een groepje 'dat zich op de basisschool al gevormd heeft'. Kan me niet voorstellen 1. dat zo'n groepje intact blijft, meestal vallen basisschoolvriendengroepjes juist uiteen en 2. dat zo'n groepje niet wil uitbreiden met een leuke nieuwe vriend.
Eens met een van de vorige reacties: met 18 gaat hij vast binnenkort een vervolgopleiding doen en uit huis en studentenleven in met alle mogelijkheden om vrienden te maken en uit te gaan, meer dan jou als ouder lief zal zijn ;-)
juist begonnen
Hij studeert eerste jaar HBO electronica, voorheen zat hij op de HAVO, maar ook deze lag 18 km van onze woonplaats af. ( ik weet het wij wonen erg geïsoleerd)
Onze andere kinderen hebben leuke vrienden om zich heen, maar die hebben juist nog aantal jaren basisschool gehad. Het is inderdaad onvoorstelbaar hoe dat juist stand houdt.
2e jaar HAVO is hij hier gekomen. Het is vooral de afstand, en jongens.. waarschijnlijk gaan die minder snel bij elkaar logeren. De hogeschool ligt centraal, maar voor ons 35 km inderdaad.
Hij gaat over 2 weken een weekend naar zijn oude vrienden blijft zaterdag op zondag bij zijn 1 van zijn oude klasgenoten, met de trein, je hebt ons op een idee gebracht Zebra! De aansluiting, ze Appen veel met elkaar, denk dat ze genoeg stof hebben. Het zal hem wel weer tegen vallen, het weekend erop. Hij heeft er al over gehad, om daar in de buurt dezelfde opleiding te doen en dan op kamers, kan hij ook het studentenleven in. Maar wordt alles een stuk duurder van.
Goed idee
Dat op kamers wonen. Dat het duurder wordt is zeker, maar kan hij ook bekostigen door een lening. Als hij zich echt zo eenzaam voelt, zou dat best een oplossing kunnen zijm. Dan kan hij zich ook aansluiten bij de studentenvereniging.
Op kamers
Waarom gaat hij niet in de plaats waar hij nu de opleiding doet op kamers?
Hij heeft daar toch leuke contacten in zijn klas?
Hij hoeft toch niet helemaal richting jullie oude woonplaats. Ook daar zal alles anders zijn en lijkt het op fb misschien ook mooier dan het is.
pittig dan
Dat hij in 4 jaar tijd er niet in geslaagd in een groepje vrienden te krijgen. In wat voor durp wonen jullie dan dat je daar niet tussen komt joh? Sorry heb alweer een enorm vooroordeel in mijn hoofd van die drenthse dorpen waar je dan als import nooit meer tussenkomt :)
Angel3
Ik las dat de andere kinderen van deze familie er wel tussen zitten en leuke vrienden hebben. Alleen aan het dorp zal het niet liggen. En waar zijn de vrienden van de middelbare school gebleven? Die zulllen niet allemaal uit dit dorp komen.
Ik woon zelf in een echt dorp. Ertussen komen hangt van veel dingen af. Vooral school en sport. Ook de middelbare school geeft hier veel binding, iedereen fietst daar elke ochtend 13 km heen. Dat geeft de mogelijkheid tot kletsen en socializen.
Blijkbaar is dat hem niet gelukt. Te veel blijven hangen op vroegere woonplaats?
Waarom niet gewoon op kamers in die hbo stad op 35 km afstand?
studententijd
aha, ja dan snap ik t wel. Ik denk idd dat het dan tijd wordt dat hij op kamers gaat. In je studententijd draait het sociale leventje toch voornamelijk rond huisgenoten en studentenvereniging, tenminste in mijn tijd dan. Mensen die op en neer reisden voelden zich daar echt buiten staan.
Door de financiële wijzigingen (lening) is het veel normaler geworden om naar huis te reizen.
normaler
Blijkbaar. Tijden veranderen. Maar goed voor je sociale leven is het kennelijk nog steeds niet.
Is het geen onzekerheid?
Ik vraag me af of het geen onzekerheid van je zoon kan zijn? Als ik het goed begrijp speelt dit nu al op meerdere scholen en je noemt verschillende redenen waarom het niet lukt, zoals afstand, andere woonplaats, bestaande groepjes.
Dit soort excuses gebruikte ik vroeger om eerlijk te zijn ook. Ik was ook verhuisd en van school gewisseld, had te maken met bestaande kliekjes, moest ver fietsen. Klopte allemaal, maar achteraf denk ik gewoon dat ik te onzeker was.
Uit ons dorp fietsten ook hele groepen naar de plaatsen met vo-scholen. Ik fietste niet met zo'n groep, omdat ik vond dat ze zo traag fietsen, dat heb ik mezelf in ieder geval aangepraat, ik denk dat ik gewoon te onzeker was in zo'n groep.
Als de klasgenoten tijdens of na school wat gingen doen, ging ik niet mee, wat ik me nu herinner was dat ook vanwege de afstand en omdat ze me niet vroegen. Maar in de groep hield ik mezelf altijd al een beetje op afstand. Ik stelde ook niet zelf voor om mee te gaan en het kan niet anders dan dat die anderen op een gegeven moment dachten dat ik niet meewilde.
Kan het niet zoiets zijn? Dan zou je zoon ook kunnen proberen af en toe zelf eens te voorstellen of hij mee kan, of aangeven dat hij wel mee wil, maar dan een slaapplaats nodig heeft.