geen moeite willen doen voor vakantiebaan

Van wie is bovenstaande re:?

Niet van mij :)

Mooi begin Aardbei

Goede invulling, als hij zich niet aan de afspraken houdt, hoef jij dat ook niet te doen.
De link tussen kleedgeld/kinderbijslag snap ik niet. Je betaalt nog zoveel wel. Het klinkt alsof je je kind tekort zou doen.
Een mooie discussie dit. Ik heb mijn 16-jarige net uitgelegd dat ze na haar eindexamen geen zakgeld/kleedgeld meer krijgt. Dan is ze in staat om er zelf voor te zorgen. Ook zij wordt 18 in de herfst, als ze begonnen is met haar vervolgstudie.
Ze was wel verbaasd, dacht dat dit pas met 18 in zou gaan. Maar ze snapte het principe van : wat je zelf kan regelen, moet je ook zelf regelen.
Grote kans dat ze vanaf start studie wel zakgeld/kleedgeld krijgt, totdat studiebeurs/OV-kaart ingaan. Dat is een kwartaal later dan studenten die al eerder 18 zijn. De kinderbijslag loopt dan nog wel door.
Ik heb ook gelijk uitgelegd dat als zij zou werken (en niet naar school zou gaan) dat ze dan ook kostgeld zou moeten betalen. Ook zij moet dan bijdragen aan het gezinsinkomen (als ze thuis woont). Ze snapte heel goed dat zij niet haar inkomen vrij kan besteden terwijl wij dat bedrag ook niet vrij te besteden hebben.

Aardbei

K weet niet wat voor studie je zoon gaat doen, maar bij veel opleidingen komt op gegeven moment een stageperiode. In veel gevallen moet je solliciteren voor een stageplek en het is dan beslist in zijn voordeel als hij werkervaring heeft ( of vrijwilligerswerk heeft gedaan). Een baantje gaat om meer dan geld.

Komt wel

Ik zou me er niet te druk om maken eigenlijk. Je zoon kan sowieso al prima met geld omgaan dus dat is al mooi. Tot nog toe kan hij prima zonder werk rondkomen. Dat lijkt me voor een middelbare scholier ook vrij normaal. Ik zou het eerder raar vinden als ze niet zouden kunnen rondkomen zonder werk tenzij ze hele extravagante wensen hebben. Maar zolang het om de gewone zaken gaat als kleding en af en toe eens iets leuks doen vind ik ook dat je als ouder dat als het enigszins kan gewoon moet betalen.

Straks als hij gaat studeren dan veranderen er vanzelf dingen. De kans is groot dat hij dan meer geld nodig zal hebben, zeker als jullie niet zijn hele studie betalen. Dus dan gaat hij vanzelf werk zoeken.

In het ergste geval werkt hij deze zomer niet en dan zal hij waarschijnlijk later in het jaar enorm balen dat hij niet de kans heeft genomen om even goed bij te verdienen in de zomer. Nou dan leert hij daar wel van voor volgend jaar. Of hij blijkt met de studiefinanciering (kan hij nog mooi gebruik van maken dit jaar) + wat werken tijdens het jaar en jullie bijdrage prima rond te kunnen komen. Nou ook best verder.

Ik zou me er verder niet mee bemoeien en ook zeker geen flauwe dingen gaan doen als nu opeens zijn zakgeld en kleedgeld afpakken. Wel kun je met ingang van het nieuwe schooljaar als hij begint met studeren andere afspraken maken over geld.

Ik ben het met Jaina eens

Vond al dat jullie heel erg streng zijn. Ik stimuleer werken tijdens de zomer ook wel, maar niet om mijn eigen kosten van het moment te drukken. Tenzij je het niet kunt betalen of het idd extravagante wensen zijn die je kind heeft, maar dat blijkt niet uit je post.
Ik stimuleer het werken in de zomervakantie voor oudste (15) nu ook wel, maar meer met het oog op de toekomst: als de basisbeurs wegvalt kunnen wij dat niet compenseren en alles wat kind heeft gespaard hoeft het straks niet te lenen.

Aagje

Het verschil is het eindexamen

In een gewone schoolvakantie maak ik me niet druk om wel/niet werken door puber. Als ze meer geld nodig hebben, mogen ze zelf weten of/hoe ze dat verdienen.
Het verschil is de periode na het eindexamen. Het duurt ongeveer 2,5 maand totdat ze beginnen met de studie.
Het gaat mij niet om het drukken van mijn eigen kosten. Het gaat mij om ze wereldwijs te maken in financiële zaken. Straks gaan ze geld lenen terwijl ze geen idee hebben wat een normaal salaris is. Ze hebben ook geen idee wat een huishouden van een gezin kost. Ze zien inkomsten als extra zakgeld. Dat mag ook tijdens de middelbare schooltijd. Maar daarna moet het roer om.
Mijn puber heeft als zij gaat studeren geen basisbeurs meer. Zij zal zich toch vóór haar studie bewust moeten zijn van wel/niet lenen, rente, gevolgen, maandelijkse kosten, etc.

er is geen noodzaak

Wat ik daarnet al opmerkte, er is voor hem nu totaal geen noodzaak om te gaan werken. Je zou dus kunnen zorgen dat het wat meer noodzaak wordt door niet alles voor hem te betalen. Alleen maar basisdingen. Dus wel kleedgeld, maar niet een heel hoog bedrag, gewoon waar hij het noodzakelijke voor kan kopen. Mijn kinderen krijgen geen rijlessen, daar moeten ze zelf voor sparen (wij hebben dat geld niet zomaar liggen) Maar goed, dat had je eigenlijk jaren geleden al moeten doen, dan was het wat geleidelijker aan gegaan.
Hier krijgen ze dus al jaren zakgeld en kleedgeld en wat mobiel geld, maar geen hoge bedragen en het bedrag gaat ook niet omhoog. Het is een basisbedrag en willen ze meer dan moeten ze daar zelf wat voor doen. En inderdaad de kinderbijslag is niet alleen voor het zakgeld/kleedgeld voor de kinderen, ik vind het juist een bijdrage voor alle kosten die je met een kind hebt, Jasam somde het al mooi op: Daarvan betaal je water, elektra, boeken, sportvereniging, schoolbenodigdheden, kleding, schoenen, verzekering, fiets, enz..enz.
Je moet het natuurlijk zelf weten maar door alles te blijven betalen, o.a. in de toekomst ook het collegegeld, tja, waarom zou hij überhaupt gaan zoeken naar werk? Oh en die zorgverzekering, die moet hij zelf betalen maar daar krijgt hij zorgtoeslag voor. Nu kun je twee dingen doen, hem dat zelf laten regelen en betalen, en ook de zorgtoeslag naar hem laten gaan, of jij betaald de verzekering en geeft de zorgtoeslag aan hem (dat doen een aantal ouders hier in de omgeving met hun kinderen, wat ik ook niet helemaal begrijp, zo maak je je kinderen toch niet zelfredzaam?) Dochter (moet nog 19 worden) weet sinds dit jaar wel precies hoe het werkt met zorgtoeslag en hoe je je declaraties moet terugvragen. Alles staat op haar naam (en dus ook rekening) en ik help haar bij hoe het moet.

En natúúrlijk springen wij als ouders ook wel eens financieel bij als er een tegenvallertje is of we willen haar matsen, maar het leuke is dat dat nu ook echt als een kadootje voor haar voelt in plaats van dat dat maar normaal is, iedere maand.

Wat gaat hij al deze vrije weken doen?

Heeft hij vrienden die ook niet werken?

Lijkt me niet prettig, bijna drie maanden een puber zonder bezigheden in huis. Vrees dat het hem ook gaat vervelen.

sorry jasam

ik heb het even verkeerd ingevuld. Bericht waar Jasam staat 19.37 uur is dus van aardbei. Zo wordt de discussie wel heel moeilijk te volgen. Excuus! Ik ben trouwens blij dat er ook mensen zijn die niet zo heel streng zijn hierover. En die er gewoon vertrouwen in houden. Ook dat is helpend. Dus ook bedankt!

Inderdaad

is het wel een verschil dat het gaat om een eindexamenkandidaat. Zo'n lange tijd een rondhangende puber lijkt me niets. Maar in de discussie ging het steeds over bijdragen in de eigen kosten, kleedgeld enz. Vandaar dat ik daar op inhaakte. Maar met het oog op die hele lange vakantie lijkt me dus een bezigheid zoeken die ook nog eens geld oplevert een goede actie. Een baantje dus.
Maar verder zou ik blijven zeggen: dit is wat je van ons krijgt (af te stemmen op je eigen (on)mogelijkheden en ideeën) en daar zou ik denk ik niet in korten als dat baantje er niet kwam. Dan is dat wat het is.... Maar goed, wij zijn nog niet zover, mss denk ik daar over een aantal jaar wel minder mild over.

Aagje

Vanzelf

Als hij zich van het zomer erg verveelt gaat hij misschien vanzelf wel een baantje zoeken. Ik heb een paar kinderen die erg last minute zijn en uiteindelijk vinden ze altijd wel wat. En als hij zich niet verveelt en het geld niet nodig heeft dan heeft hij gewoon een lange zomer/

hier ook

Mijn eindexamenkandidaat zit al in Portugal. Wel zelf betaald met baantje dat hij al had. Ik probeer hem ook over te halen tot vakantiebaantje vooral omdat straks naast zijn studie werken niet zo makkelijk is. Maar heeft zich niet ingeschreven bij uitzendbureau en heeft maar 2 keer gesolliciteerd.

Mijn dochter vond uiteindelijk een baan door alle winkels af te lopen met een bordje op de deur. Ik was wel mee maar ging natuurlijk niet mee naar binnen. Binnen een uur had ze een leuk baantje.

Maar mijn zoon is ook erg veeleisend geen supermarkt, geen kledingwinkel enz.

Ik hoop als hij volgende week terug is dat hij dan in actie komt. Anders gaat hij klusjes in huis doen waar we zelf niet aan toe komen zoals schilderen en schoonmaken.

groet

Saar

Dochter heeft anders niet veel tijd deze vakantie...!

Hier en daar zit er nog een losse week tussen de examenreis en ze gaat nog een keer mee met de rest van het gezin op vakantie.
Nu heb ik geen ervaring met vakantiebaantjes van tegenwoordig, zijn er ook vakantiebaantjes voor hooguit twee weken?

Ik lach me trouwens een breuk om zoekvakantiewerk.nl. Zoek je administratief werk in onze woonplaats, krijg je schoonmaakwerk 100 km verderop aangeboden, brommerbezorger 70 km verderop, nachtportier 10 km verderop. Ze nemen administratief werk wel heel ruim en ik wist niet dat mijn woonplaats zo groot was!

Trouwens, heeft iemand ervaring met Clickworker? Mijn dochter houdt veel van de Engelse taal, heeft de master van Anglia gehaald, maar wil er niet haar beroep van maken. Maar als bijbaan lijkt vertaalwerk of corrigeren van vertaalwerk haar wel wat.
Ik kreeg laatst een wetenschappelijk artikel van een collega onder ogen, die vertaald was van het Nederlands naar het Engels door een officieel vertaalbureau, en die vertaling was bagger. Dat kan mijn dochter beter, dacht ik nog. Maar dit is natuurlijk wel iets anders dan standaard vakantiewerk.

zijn nooit zo streng geweest met baantjes voor de kinderen. Maar 1 ding was wel duidelijk. Vanaf 16 jaar moest er wel actiever naar werk gezocht worden, zéker ook in de vakantieperiode. Bij de jongste heeft dit geresulteerd in een baan bij AH, daar werkt ze nu nog (nu 21 jaar) en hopelijk krijgt ze het voor elkaar dat ze bij AH kan blijven als ze straks voor haar studie gaat verhuizen. Maar ja, dan moet daar wel ruimte voor zijn. Inmiddels is ze ook aangenomen voor barwerk bij evenementen. Leuk voor de zomerperiode.

De oudste heeft aanvankelijk actief naar werk gezocht en werk gedaan. Ze heeft folders bezorgd, bij AH en de Grote M gewerkt en in de zomervakanties heel leuk werk in de zorg, maar op een gegeven moment zakte dat als een pudding in. Ik denk dat dat ook te maken had met dat ze haar toekomst anders voor zich zag dan in het werk waar ze al een diploma voor had. Dit jaar, waarin duidelijk werd dat die toekomst toch anders zou worden dan ze vanaf de kleuterklas wilde, hebben we haar duidelijk gemaakt dat ze nu heus werk moest gaan zoeken en dat ze anders maar een uitkering moest aanvragen. Daar is ze blijkbaar van geschrokken, want diezelfde week had ze een sollicitatiegesprek en niet veel later een baan. En het mooie is dat ze het daar heel erg naar haar zin heeft. Ze hoopt nu daar een opleiding te mogen doen.

Wij zijn gestopt met zak- en kleedgeld betalen toen de dochters 18 jaar werden. Ons inkomen is niet zo ruim dat we alles maar kunnen betalen. Dus toen de kinderbijslag stopte was onze bijdrage aan hen ook over. Niet alleen omdat zakgeld en kleedgeld een flink bedrag voor ons was en is, maar ook om ze vanaf dat punt toch een beetje voor het blok te zetten. Geen geld verdienen, dan ook geen geld om leuk mee te doen. Het wordt dan tijd om in te zien dat je vóór je geld uitgeeft ook moeite moet doen om het te krijgen. Het wordt een beetje te gek als de kinderen van ons geld kleren kunnen kopen en uit kunnen gaan en wij daardoor niets meer te besteden hebben. Maar ook zonder dat gegeven, dus ook als we meer geld op de rekening hadden staan, was ik gestopt met zak- en kleedgeld op hun 18de. En ach dan is het des te leuker als ik toch eens met een nieuw shirtje thuiskom. Tenminste, dat deed ik bij de oudste. De jongste wil niet dat ik me met haar kleding bezighoud:-))

Mijn oudste dochter heeft lang volgehouden dat ze het niet zo erg vond om weinig geld te hebben. Ze had wel een oppasadres, dus af en toe kwam er een beetje geld binnen, maar dat was ook zo weer op natuurlijk. Als iets toch wel belangrijk voor haar was streken we over ons hart, maar verder ook niet. Nu ze haar eigen geld verdient is ze daar heel erg blij mee. Toch wel fijn om gewoon naar de stad te kunnen voor een nieuwe broek, of naar een festival of concert te kunnen als je vrienden ook gaan.

En hier

zijn we wel heel streng geweest, als ik de reacties zo lees

We wonen niet in Nederland, ik weet niet of dat een groot verschil maakt, maar baantjes voordat ze 18 jaar zijn, zijn er bijna niet, alleen kranten bezorgen en dat hebben 2 van de 3 kinderen dan ook gedaan.

Na de middelbare school hadden onze kinderen hadden bijna 4 maanden vakantie, na hun eindexamen in mei tot half/ eind september toen hun studie aan de universiteit begon. Ook tijdens hun studie lange zomervakanties en ze kregen ze in juni, juli en augustus geen zakgeld/ toelage, ze woonden thuis dus een dak boven hun hoofd en eten op tafel was er wel. En dat heeft zeker geholpen om hun wat harder laten te lopen op om zoek te gaan naar een baan, daar zijn ook parttime/ weekend baantjes uit voortgekomen.

na gesprek

Zondagavond een heel gesprek gevoerd met kind over het belang van een baantje en indien hij niets zou doen dat we dan zouden stoppen met het betalen van zijn rijlessen. Wat denk je dan op maandagavond? Dat hij na een hele dag toch wel een enkele poging heeft ondernomen? Maar nee hoor. Ik was zo teleurgesteld in zijn gedrag, en tegelijkertijd ook boos. Ik had het gevoel volledig genegeerd te zijn. Toch denk ik bijna zeker te weten dat onzekerheid de reden is van het niets doen. Hij denkt dat het niet lukt, hij durft niet, zoiets. Hij moet omschakelen; van scholier naar student, van puber naar volwassene, en alle veranderingen lijken hem ook wel wat angst aan te jagen.
Je begrijpt wel dat ik er ook niet geruster op word op deze manier. Hulp wil hij niet, maar zelf structuur aanbrengen in zijn leven lijkt bij lange na niet vanzelf te gaan. Ik reik hem de vacatures nu maar gewoon aan, en zeg waar hij op kan reageren. Het voelt alsof ik een kind bij de hand moet nemen en het is erg vermoeiend. De kans op succes lijkt mij ook niet erg groot.

groot gelijk!

'Ik reik hem de vacatures nu maar gewoon aan, en zeg waar hij op kan reageren.'

Zo zijn mijn broer en ik aan onze eerste baan na(ast) school gekomen! Niks mis mee hoor. Vanaf dat startmoment hebben we nog ruim voldoende zelf ondernomen :)

toch uitzendbureau

Waarom laat je hem niet gewoon naar een uitzendbureau gaan. Dat is een duidelijk doel en makkelijk te bereiken. Elke dag minstens eentje.

Aardbei

Ik begrijp eigenlijk niet goed waarom uitgerekend de rijlessen stopgezet worden als hij geen baan gaat zoeken. Dat is toegezegd, dat moet je dan ook voortzetten vind ik. Andere zaken zoals kleedgeld en zo, daar zou ik de kraan van dichtdraaien. Hij moet doorkrijgen dat kleren niet vanzelf zijn kast in rollen en dat voor luxe zaken als zijn telefoon en andere uitgaven moeite gedaan moet worden.

Ik kan me overigens best voorstellen dat hij alle nieuwe stappen en verplichtingen spannend vindt. Toch zal hij nu door moeten bijten.

Is er bij jullie in de omgeving geen uitzendbureau voor studentenwerk? Bij callcenters is ook altijd wel werk, zeker in de zomer. Jongeren hebben het onderling vaak wel leuk en dat maakt het werk ook leuker.