U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Gamen
Sinds dat mijn zoon een jaar of 7 is, is gamen al favoriet. Van zijn verjaardagsgeld mocht hij toen zijn eigen DS kopen. We hadden er goede afspraken over; om de dag een uurtje. Dit ging redelijk, al vond hij het moeilijk om de DS weg te leggen.
Geregeld kwamen er vriendjes over de vloer en al gauw bleek dat er bij die vriendjes thuis niet zo'n regels gehanteerd werden.
Naarmate hij ouder werd mocht hij ook al wel eens iets langer gamen en op een gegeven moment ook iedere dag. We probeerden samen een compromis te bedenken waar wij als ouders en onze zoon zich in konden vinden. Mijn man en ik hadden geregeld gesprekken met onze zoon over de 'gevaren' van gamen. Er is tenslotte nog meer in deze wereld dan alleen maar gamen. Clubjes en verenigingen zijn nooit 'zijn ding' geweest, het gamen werd steeds meer iets waar hij zijn ei in kwijt kon.
Inmiddels is hij bijna 13 en hebben we nog steeds afspraken, iedere dag 2 uur. Als die afspraken er niet zouden zijn, zou hij beslist úren achter elkaar doorspelen.. Met die afspraak gaat het goed alleen zijn er maar weinig activiteiten over die hij nog graag zou willen doen. Ik vind het erg dat hij niet naast het gamen nóg een hobby heeft waar hij zich echt in kan uitleven. Bij goed weer pakt hij zich wel vaker de bal om te voetballen maar met dit slechte weer is dat lastig..
Soms gaan we nog weleens samen het bos in maar ook dat is natuurlijk niet meer van lange duur. Ik merk dat de pubertijd echt is ingeslagen! Hij voelt zich betutteld als hij met mij bv een stuk zou gaan fietsen.
Ik vind het een moeilijk iets en vraag me werkelijk af waar ik goed aan doe... Ik zou hem zo graag aan meer dingen willen laten proeven, muziek of sport. Uiteraard hebben we dit ook gedaan en heeft hij tot voor kort 2 jaar bij een sportvereniging gezeten. Als hij daar was, was het meestal goed maar het erheen gaan zorgde vaker voor problemen... Het feit dat je een kind iedere keer als hij moet trainen moet overtuigen hoe leuk dat iets is, houdt op een gegeven moment op.
Ik ben heel benieuwd of iemand mij een goede tip kan geven of dat er misschien ouders in een soortgelijk schuitje zitten...
Hier...
Hier precies hetzelfde. Het enige waar zoon (naast gamen) voor te porren is 's zomers naar het strand en af en toe een schoolfeest...
Hetzelfde schuitje
Ja hoor. Maar hoveel hobbies en activiteiten heb je zelf eigenlijk buiten computeren en TV kijken? Hoort dit niet gewoon bij volwassen worden in deze maatschappij?
geen tijd
Vind je het erg dat hij geen (andere) hobby heeft? Als je per dag twee uur aan het gamen bent heb je natuurlijk geen tijd meer voor wat anders. Ik zou dit terugschroeven naar 1 uur.
Twee uur op 24 uur vind ik veel te veel op een dag, voor een kind, een puber of een volwassene 
Hooguit in het weekend, maar zeker niet elke dag.
Hier ook
Mijn zoon van bijna 14 is ook zo. Net als het gros van zijn vrienden en klasgenoten. Ik heb het losgelaten want hij is gezond, doet het goed op school, heeft een bijbaantje, sport een keer per week en heeft ook nog "gewoon" sociale contacten in real life. Het hoort bij de leeftijd, bij de interesses en vooral bij deze generatie denk ik zo. In plaats van bij elkaar op bezoek gaan verlopen de meeste contacten via chatten, Skypen, WhatsAppen etcetera. Het is onderdeel van de huidige life-style van pubers.
Hij zit veel meer uren per dag achter de computer. Wel maakt hij eerst zijn huiswerk en een uur voordat hij naar bed gaat, gaat de computer uit en doet hij andere dingen als lezen. Dat gamen levert hem ook contacten op uit de hele wereld; zijn Engels is geweldig; hij leert nu ook Duits door te chatten met Duitssprekenden; hij is administrator en moderator geworden van verschillende game-platforms en hij wil ook graag later iets met Game-Development & Design gaan doen. In de zomervakantie gaat hij ook naar een gamekamp voor tieners; vorig jaar is hij voor het eerst geweest en het was geweldig; hij heeft er ook irl vrienden aan overgehouden.
Je moet natuurlijk wel uitkijken dat het geen verslaving wordt. Zoon kan prima als het moet een tijdje zonder de computer en gamen en zoals gezegd, de rest lijdt er niet onder. Hij heeft het gamen; anderen tv kijken, lezen, schilderen oid. En de meeste volwassenen zitten ook dagelijks uren achter de computer. Kortom, ik hou de vinger echt wel goed aan de pols maar me er enorm druk om maken doe ik niet meer.
Computeren mag best maar pas als het huiswerk af is en inderdaad niet tot vlak voor het naar bed gaan. Dat doet praktische deze hele generatie.
Mijn jongens moesten wel op sport of iets anders (scouting, theater, tekenen maakt mij niet uit) maar dat heb jij dus ergens los gelaten onderweg.
Lastig
Hou het in de gaten zou ik zeggen. Herken je het volgende?
"Er is sprake van een verslaving als gamers aan de volgende criteria voldoen:
-Aantrekkingskracht
Gamen is een belangrijke activiteit in het leven van iemand. De games beheersen de gevoelens, gedachten en activiteiten in het dagelijks leven van een verslaafde. Ook als een gamer niet speelt, is hij in zijn hoofd bezig met een game of kijkt hij ernaar uit dit te gaan spelen.
-Stemmingsbeïnvloeding
Het spelen van games helpt een gamer zich beter te voelen. Games kunnen ook gebruikt worden om negatieve gevoelens tegen te gaan, zoals verdriet, somberheid, stress, verveling, etc.
- Tolerantie
De gamer wil steeds meer tijd besteden aan gamen. Hij heeft met toenemende mate nieuwe games nodig om weer hetzelfde prettige gevoel (een bepaalde kick) te krijgen.
- Ontwenning
De gamer ervaart vervelende gevoelens als het spelen wordt gestopt. Hij kan geïrriteerd raken en last hebben van stemmingswisselingen.
- Conflict
Door het gamen kan een verslaafde conflicten krijgen met anderen (bijvoorbeeld ouders, vrienden school of werk).
- Terugval
De gamer heeft geprobeerd te minderen of te stoppen met gamen. Na een periode van minderen/stoppen valt de gamer terug in het oude gedrag van mateloos gamen."
Heb hier onlangs een lezing over bijgewoond. Het belangrijkste advies was in contact te blijven met je kind. Praat met hem, wees oprecht nieuwsgierig, stel concrete regels (tijdslimiet) en heel belangrijk vermijd discussie over het gebruik van de computer. Zo bezien doen jullie het dus nog niet zo verkeerd. Echte tips om je zoon een leuk alternatief te bieden voor het gamen heb ik alleen niet. Dat moet toch uit hemzelf komen. Misschien lezen, toch een andere sport die hij wél leuk vindt. Heeft hij geen vrienden waarmee hij afspreekt of zijn dat ook allemaal gamers?
Bedankt
Bedankt voor jullie reacties. Het hoort idd bij deze tijd en we zullen er een goede weg in moeten zoeken. In gesprek blijven we zeker!! We zullen hem daarnaast sowieso blijven stimuleren om ook andere activiteiten te ondernemen!
Dochter is 9 en wat haar betreft kan al het speelgoed weg, ze speelt het liefste games.
Wij stellen geen tijdlimiet, wel een aantal voorwaarden.
Niet voor het slapen gaan, huiswerk af, ook regelmatig irl met kindjes afspreken, als ze moe of sacherijnig wordt moet ze stoppen, ook oefenen voor muziekles, games die wij goed genoeg vinden enzovoort.
Verder zie ik haar veel leren (nu al), van minecraftfilmojes voor haar eigen YouTube kanaal maken, tot intensief in 1 wereld spelen met vriendinnetje (en afspraken maken en houden, tot Engels enzovoort.
En verder omgaan met frustratie (100 keer proberen voor iets lukt), creatieviteit (hoe bouw je eigenlijk zo'n Domtoren na, even samen erheen fietsen om echt goed te kijken) enzovoort.
Dus wij laten haar lekker gamen zolang het geen problemen oplevert. Gek genoeg kan ze een computer spelletje veel makkelijker naast zich neerleggen dan ik, ik speel ze dan ook niet;-).
Loes
hoort bij tijd/leeftijd?
Nee hoor, dat vind ik niet. Hier doen de kinderen ook wel e.e.a. op computer en smartphone, maar ze doen vooral ook heel veel dingen daarnaast: Sporten, lezen, gezelschapspellen (heel populair ook juist bij mijn oudste van bijna 14), muziek maken, proefjes in hun eigen lab (tuinhuis) hutten bouwen in het bos, verhalen schrijven, toneel stukjes verzinnen, afspreken met anderen, enz. enz.
2 uur per dag achter/voor een beeldscherm komt hier alleen voor als we samen een film kijken die zolang (of langer) duurt, en dat is hooguit een paar keer per maand. Zoveel uren zitten er gewoon niet in een dag ;-)
Ik ken dit .....
Hier hetzelfde. Ze zitten met 10 jongens in de klas. En allemaal samen op Skype + gamen :-)