U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Explosieve dochter, tips voor deëscalatie gevraagd
Ha allemaal,
Ik heb op deze site gezocht naar deëscalatie, en gegoogled, en met CJG gebeld - dat laatste was wel okee, maar er moet toch ergens een lijstje met handige tips zijn?
M'n ex vertelde dat ze vorige week een kwartier gevochten hebben, vol schrammen en blauwe plekken. Nu is ze (15) daar niet meer welkom - maar dat zal ze wel niet zo lang volhouden, ze (44) overreageert vaak.
Gisteravond gooide ze iets zwaars van de trap naar m'n zoon (13 maar langer dan zij.
Ze heeft sinds kort een psycholoog, we gaan in driegesprek enz, maar wat praktische tips zijn welkom.
Het komt uit kleine irritatietjes en dan in 8 seconden is het volledig de vlam in de pan.
Dank alvast.
Geen greep op emoties
Dat overreageren heeft ze dan vast niet van een vreemde.:-)
Maar hopelijk kan ze er met wat meer inzicht meer greep op krijgen. En wat je thuis kunt doen is meer rust inbouwen, minder contactmomenten en conflicten zoveel mogelijk aan zien komen een ingrijpen voordat ze zich voordoen.
Bespreek dat met je dochter want ze zal zich er zelf ook niet prettig ondervoelen.
En waarschuw je zoon dat hij haar niet triggert maar conflicten even laat liggen en later rustig bespreekt of oplost via kalmere kanalen als via jou of via de mail of app. Tenzij zijn schrijfgedrag ophitsend is.
Ik kan hier niet overzien hoe ernstig het is, gelukkig gaan jullie al naar een psycholoog, maar ik zou als het nodig is ook medicatie niet uitsluiten.
Ik ken een jongen die zijn emoties niet kan hanteren en ik zou hem zo graag wat medicatie gunnen, want hij heeft er al alle jeugdzorgtrainingen en inzichttrainingen voor gedaan maar het ontglipt hem gewoon en er zijn altijd moeilijke momenten. Ik zie het dan voor mijn neus gebeuren. Die jongen heeft inmiddels wel geleerd om dan hard weg te rennen en zijn rust te pakken maar het is nog steeds heftig.
Het gunstige is dat je dochter nu al kan leren omgaan met wat in haar verdere leven een geweldige aanwinst kan zijn. leren om tot tien te tellen, je emoties te laten zakken, relativeren, kalm worden en blijven.
Het zal niet meteen over zijn maar wel de eerste stappen naar een leerzame weg.
Mijn kinderen liet ik niet tegelijk alleen in de gang of naar de badkamer gaan. Je kunt zelfs overwegen om slaapkamers te wisselen als dat betekent dat ze elkaar minder makkelijk kunnen irriteren of tegenkomen. En ze hadden een eigen plek aan tafel waar ik tussenin zat. Ook een eigen plek in de zithoek.
En ik hield ze in de gaten en zag het aankomen. Maar kon ook niet alles voorkomen. Inmiddels zijn ze ouder en lukt het ze wel.
En de website is
http://www.livesinthebalance.org/
Van Ross Greene zijn inmiddels twee boeken verschenen die ook in het Nederlands vertaald zijn.
- Het explosieve kind
- Het behandelen van explosieve kinderen
Bij ouderorganisatie Balans kun je daar meer over vinden
http://www.balansdigitaal.nl/media/9867/30-33-Explosief-BM2-2008%20[1628].PDF
"‘Het behandelen van explosieve kinderen’, de methode van het gezamenlijk problemen oplossen, is een vervolg op het boek ‘Het explosieve kind’, waarover we eerder schreven in Balans Magazine september 2005. In deze boeken wordt het gedrag van explosieve kinderen verklaard vanuit een tekort aan cognitieve vaardigheden om met dagelijkse frustraties om te gaan. Dit perspectief heeft consequenties voor de volwassenen die met het kind te maken hebben. In het nu verschenen tweede boek wordt het door de auteurs ontwikkeld CPS (Collaborative Problem Solving) model voor de aanpak van explosief gedrag verder uitgewerkt voor therapeutisch gebruik. "
Vraagt wel even wat investering, het is geen tienpuntenlijstje, maar het kan je wel helpen om je dochter beter te begrijpen en bij te staan.
Samenvatting?
Dank voor de reacties!
Goed dat er een heel boek aan gewijd is. Ik ga kijken of ik dat kan lezen binnenkort. Maar heb je al een beetje samenvatting?
Ik vermoed zelf dat het probleem niet in cognitieve vaardigheden zit, maar in iets emotioneels. Maar wie weet.
Leuk dat je het positieve ziet voor de rest van haar leven.
Kalm worden voor haar, en anticiperen voor mij. Misschien was het te voorzien: schoolstress voorbij, hete dagen, nog niet helemaal vakantie. Niet samen op de gang gaat wel ver. Dus wij zijn de enigen niet.
Dank!