U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Drinkende en blowende 15!arige dochter.
Mijn man en ik weten sinds kort dat onze 15 jarige dochter drinkt, rookt en blowt (blijkbaar als sinds ze 14 was). Er is niks gebeurd in haar jeugd wat haar zo op het verkeerde pad heeft kunnen brengen. Ze heeft geen scheiding meegemaakt en is nog nooit mishandeld of zoiets. Wel is ze op de basischool van groep 4 tot 8 erg gepest. Ze zit (na de vakantie) op 4VWO en ze is een slimme, mooie en gezellige meid. Soms lijkt het alsof ze twee karakters heeft. Voor familie de gezellige, mooie, lieve en lachende meid, en voor vrienden een blowend, drinkend feestbeest. Ze heeft veel vrienden en is vrij populair op school. We zijn bang voor haar toekomst, omdat ze bijna niet tot niet leert voor toetsen en haar enige aandacht blijkt te gaan naar het naar feestjes gaan, 's nachts uit huis sneaken, vriendjes, wiet, tabak en alcohol. Wij hebben geen idee wat we verkeerd hebben gedaan en we weten ook niet wat we moeten doen om het te laten stoppen. Is er iemand die hetzelfde heeft meegemaakt en misschien weet hoe wij haar gedrag kunnen stoppen? We zijn ten einde raad.
En nog iets:
En nog iets; dochterlief vecht ook vrij veel. Anderhalve maand geleden is ze een dag van school geschorst omdat ze vocht met een ander meisje over een jongen. Alleen al in dit nieuwe jaar heeft ze 9 keer tegen mij gezegd dat ze heeft gevochten. Dat is dus ook een probleem dat we moeten oplossen.
Moeilijk
http://www.ouders.nl/vraagbaken/hoe-krijg-ik-mijn-zoon-van-het-roken-drinken-en-blowen-af-13-jr
Een oud bericht van OOL van de pedagoge Joanne Sandberg. Hier gaat het over een 13 jarige, maar dat is dus al moeilijk.
Kinderen worden hun eigen mens en op deze leeftijd is het niet makkelijk om ze te laten doen wat jij wilt.
Hopelijk kun je door de relatie te optimaliseren, veel samen doen, en door ernaast te staan en met haar te praten, ook over je zorgen, hopelijk wat bijsturen en haar in elk geval laten merken dat je van haar houdt en het haar niet gunt dat haar leven in de war kan raken van haar experimenteergedrag.
Ik ben zelf niet van het straffen en belonen maar wel van het motiveren en ernaast staan.
Kan best dat er nu een schooljaar de soep in draait, maar het hoeft natuurlijk niet. Het experimenteren kan ook een manier zijn waarop ze zelf ontdekken dat er grenzen zijn en dat je gewone leven te mooi is om te bederven met drank en drugs. En soms valt het erg mee. Maak je je heel veel zorgen maar blijft het gebruik tijdelijk en/of beperkt.
Zelf kalm blijven, dochter de kans geven haar gebruik weer terug te draaien, ernaast gaan staan.
Tenzij er zaken heel erg mis gaan dan komt vanzelf allerlei andere dingen in beeld als afkicktrajecten in de Ardennen of zo iets. Maar hopelijk blijft het wel beperkt.
En over dat vechten, ik zou toch wel graag willen weten waar dat vandaan komt, hopelijk heeft ze daar zelf een antwoord op.
Ik denk dat je de meeste kans maakt door haar serieus en verantwoordelijk voor haar gedrag te nemen. Is dit wat ze wil meenemen de komende jaren?
De overgang naar volwassenheid kan een lastige tijd zijn waarin je haar bondgenoot kunt zijn maar wel met kromme tenen.
klinkt
alsof je dochter nogal een aanpasser is? De ander graag laat zien wat hij wil zien? Verliest ze zichzelf daarbij uit het oog?
Ik ben wel benieuwd naar het pesten, waar had dat mee te maken? Wat gebeurde er en wat heeft het met haar gedaan? Heeft ze dat verwerkt? 4 jaar gepest is erg lang.
Je schrijft 'wat hebben we verkeerd gedaan'. Dat is erg vanuit jezelf bekeken, maar je dochter is niet (slechts) een product van jouw opvoeding. Het lijkt me belangrijk naar háár te kijken, wat wil zij, wat vindt ze belangrijk, in hoeverre staat ze in contact met zichzelf, is ze blij met zichzelf? Mag ze er zijn, ook met minder optimale wensen?
heb je zelf . .
nooit iets gedaan wat je ouders altijd zeiden dat je niet zou moeten gaan doen? Tot m'n vijftiende zei ik dat ik noooooit zou drinken en dat meende ik ook echt, maar die zomer toch m'n eerste biertje gedronken (ik vond het niet erg lekker trouwens, maar in het jaar daarna toch af en toe wat gedronken). ik vind het nogal 'pathetisch' om te schrijven "Er is niks gebeurd in haar jeugd wat haar zo op het verkeerde pad heeft kunnen brengen". Alsof het nu hel en verdoemenis is.
Ja het gaat wel wat vereisen van jullie als ouders om een modus te vinden met haar in gesprek te komen/blijven, en af te tasten in hoeverre ze écht weet wat ze moet weten.
gr Angela
4 jaar lang gepest?
Poeh, dat is wel heel lang en doet ontzettend veel met je. Ik ben geen psychologe, maar ik kan mij toch voorstellen dat dit allemaal daar naar toe terug is te voeren. Aan de ene kant mee willen doen, met misschien de verkeerde vrienden. En je zeker niet meer op je kop willen laten zitten, daarom misschien eerder met je vuisten klaar staan?
By the way: Wisten jullie dit vroeger al dat het pesten aan de gang was of hoorden jullie dit later pas?
Ik zou zeker een psychologe in de arm nemen.
ze vertelt dat dus wel
van dat vechten. Er is vertrouwen tussen jullie als ze dat openhartig met je deelt. Heeft ze een idee waar die agressie vandaan komt?
Ik vind het trouwens best bijzonder, iemand die na de zomer aan 4 vwo begint (zonder vertraging dus, knap gedaan) en daarnaast haar grenzen verkent.
Neem haar serieus, Het is voor haar na al die jaren pesterij (noem dat maar niks, tjonge!) heel belangrijk dat ze erbij hoort. Het wordt nu de kunst voor haar om erbij te horen en haar eigen grenzen te bewaken. Hoe ziet ze dat zelf?
Investeer de komende maanden veel in een-op-een contact met je dochter, luister naar haar, vraag verder, toon belangstelling voor haar vrienden (ook al snap je hun levensstijl niet). Houd contact. Hoe ziet ze zelf de balans tussen lol en leren voor haar toetsen? Heeft ze al enig idee wat ze wil gaan doen na het VO?