dreigen met weglopen

en die vriend die hem wil opvangen gaat hem meer zakgeld geven dan jullie?

Niet raar

Jullie eisen zijn totaal niet streng voor een jongen van 16, en duidelijk genoeg ook. Je zoon is gewoon heel erg aan het puberen, overal tegenaan schoppen hoort daar wel bij.

Misschien kun je hem er op wijzen dat hij, als hij wegloopt naar die vriend, vast helemaal geen zakgeld meer krijgt! Ik ga er vanuit dat die vriend hem dat ook niet zomaar geeft. En dan kan hij gaan en staan waar hij wil, maar als hij geen geld heeft om dingen te betalen, dan houdt het ook op. En die vriend zou hem dan gratis kost en inwoning verstrekken? Geloof ik niks van. Dat kan een paar dagen, maar dan zal je zoon toch ook bij moeten dragen in de huishoudpot van die vriend.

Maar ik weet: pubers zijn soms niet in staat dit ook zo te beredeneren. Misschien helpt zo'n gesprek, misschien ook niet...

Inderdaad

Ik zou het hem realistisch voorleggen. Maar tegelijk zou ik toch wat van die regels over bedtijd en aantal avonden weg stoppen.
Het is tijd dat hij daar zelf over gaat. Vraag liever dat hij jou van zijn plannen op de hoogte houdt zodat jij daar rekening mee kunt houden met eten.
Of dat je er naar kunt vragen als hij dat vergeet.
16 jaar is voor mij veel te oud om dit soort zaken te bepalen. Het is beter dat hij daar nu zelf mee aan de slag gaat met jou steun aan de zijkant. Hij is bezig met zijn eigen motivatie en dat moet ook. Daar wil je als ouder niet op blijven zitten dan dat je stuurt op rekening houden met elkaar.
En ja, dat baantje is natuurlijk goed als hij dat kan vinden. Mijn zoon heeft geen werk naast zijn studie. Maar dat wil niet zeggen dat ik dan niet meer voor hem zorg. Hij krijgt van mij niet veel geld maar wel af en toe iets extra als er iets is, als ik het heb. Je kunt niet afdwingen dat ze een baantje hebben door ze niets meer te geven.
Het wordt tijd dat een puber van 16 er zelf achter komt dat het niet verstandig is om elke dag laat thuis te komen als je de volgende dag vroeg op moet. Dat is inmiddels toch wel echt zijn eigen verantwoordelijkheid. En zou nu zijn leertijd moeten zijn.

Zoals het mij klinkt

Hebben jullie regels omdat er nou eenmaal regels moeten zijn. Misschien heb ik het mis hoor maar dat maak ik uit je posting op. Ik zou veel meer in gesprek gaan en naast hem gaan staan. Samen kijken; wat heb je nodig, wat is voor jou belangrijk? Wat vinden wij voor jou belangrijk? Hoe kunnen we daar invulling aan geven? Stel dat hij drie keer per week ergens anders eet, school gaat nog goed, het is 'gewoon eten' (dus niet drie keer MacD en ineens dik worden daardoor), waarom zou dat erg zijn? Ja het is minder gezellig, maar hee, dat wist je van te voren he, ze vliegen op een gegeven moment uit.
Als het lukt om goed in gesprek te gaan, loop dan ook (zonder je eigen gevoel te laten merken) het scenario door van 'op kamers'. Als gedachteoefening: stel je gaat bij X wonen, hoe gaat dat dan? Wat zijn de voordelen? Waar zie je mogelijke problemen? H

Oeps

Hoe leuk is t na een maand? Na zes maanden? Heb je alle kosten en verantwoordelijkheden op je netvlies? Loop de dagen met hem door, opstaan, zorgen dat je ontbijt hebt, school, lunch, avondeten, huis; hoe vies laat je t worden?
Zet t kooitje open, dan vliegen ze niet weg ;)

nee hoore ely

Onze regels zijn eerlijk gezegd allemaal doordacht en met argumenten naar hem toe gebracht. Zoon heeft ook ADHD en heeft nu eenmaal echt structuur en duidelijkheid nodig.

Als ik hem bijv. zijn gang laat gaan met slapen gaat hij vaak veel te laat naar bed door zijn ongeorganiseerdheid en gaat hij zich verslapen en dat soort zaken.

Die regels omtrent eten zijn er bijv. ook omdat wij weten dat er daar ongezond gegeten wordt en dat is er ook de reden van dat we heel tolerant zijn in hoe vaak iemand ier mag meeeten. Dat mag namelijk praktisch dagelijks. We maken bijv. ook een uitzondering als hij met iemand bij diens ouders gaat eten omdat er dan ook gezond gegeten wordt.

Hij zegt zelfs vaak, als we het er op een rustig moment over hebben, dat hij wel weet dat hij die sturing nodig heeft, maar op het mment dat de sturing gegeven wordt is het toch knap irritant.

En wat betreft doorpraten met hem over hoe het zou lopen als hij daar gaat wonen... ik ben daar bang voor omdat ik dan misschien hem het idee geef dat ik er min of meer toestemming voor geef.

We gaan vanavond in elk geval met zijn allen om tafel om er eens goed over te praten. Best heel spannend want als dat uit de hand loopt dan kan dat het moment zijn dat hij ervoor kiest weg te blijven.

Sturing

Ik kan me voorstellen dat er een dilemma is. Zijn vrienden zijn meer vrijheid gewend dan hij nu krijgt. En desgevraagd ziet je zoon wel in dat hij jou sturing nog steeds goed kan gebruiken, maar hij kan die sturing door zijn ouders niet verantwoorden naar zijn vrienden toe. En natuurlijk voelt hij zich dan ook aangemoedigd in het idee dat hij wel zonder jullie kan, dat is nou eenmaal geen wet van meden en perzen dat het dan heel erg fout gaat. Hij is al opgevoed.
Toch is dat wel zijn eigen verantwoording. Wil hij nog steeds jullie begeleiding zelf of mag hij ook kiezen om dat los te laten op zijn eigen verantwoording? En hoe denkt hij dat het gaat als hij elders woont?
Maar juist ook daarom zou ik hem toch echt zelf laten kiezen. Jullie blijven echt niet altijd s'morgens bij zijn bed staan, dat kon weleens heel snel over zijn, en juist dan is het belangrijk dat hij zelf kiest welke sturing hij nog nodig heeft en is dat niet de keus van jullie als ouders.
En iedereen verslaapt zich weleens of maakt er een rommeltje van, en daar zou ook ruimte voor moeten zijn, juist nu, juist bij jullie thuis, zonder dat je hem op de huid zit van 'zie je wel'.

verantwoorden

Je kunt het hem voorleggen dat het jullie zorg is dat hij goed zelfstandig wordt met opleiding, diploma, en dat jullie het hem gunnen om dat nog een tijdje thuis te doen. Hoe denkt hij dat het gaat als hij op zichzelf bij vriend woont? Is hij dan nog in de omstandigheden om zijn opleiding gesteund af te maken? en wat als het uitgaat met vriend? Zijn keuze is nu om nog wat geduld te hebben en zichzelf een goede kans te geven en die vrienden even te laten voor wie ze zijn. Natuurlijk praten ze over zelfstandig zijn, maar hoe zelfstandig zijn ze zelf? En of iedereen dat dan op eenzelfde manier kan? Kan hij op die manier zelfstandig zijn?
Geef in elk geval aan dat je hem steunt wat hij ook doet, je laat hem niet vallen. Soms is het nodig dat iemand realistische ervaringen opdoet. En soms kan iemand een jaar blijven zitten daardoor of later pas weer gaan studeren.
Je blijft in gesprek. Maar uiteindelijk kun je een kind niet dwingen en werkt dat vaak juist tegen jou en je kind. Ze zullen zelf de verantwoordelijkheid moeten gaan nemen, als je ze de kans en de ruimte maar geeft.
Blijf je in het conflict hangen, dan gaat daar de energie naar toe, het conflict, en niet naar de ontwikkeling van je kind naar zelfstandigheid.

het was pittig...

maar we hebben een goed gesprek gehad wat uiteindelijk in harmonie is afgesloten. De vriend heeft nu aangegeven hem hooguit voor eventjes op te vangen als er iets uit de hand loopt maar niet voor langer. We hebben goed kunnen praten over heel veel dingetjes en nu is de ergste spanning er wel even af.
Zoon moet nu wel even goed na gaan denken over wat hij nu wil en welke prioriteiten hij gaat stellen. En vriend gaat er op letten dat hij niet steeds allerlei dingen voor hem oplost waardoor hij , zoon dus, niet leert zelfstandiger te worden.

Fijn!

Dat klinkt als een goed gesprek, fijn!!

Fijn

En gefeliciteerd dat ook vriend bij het gesprek betrokken is en de zaak wat realistischer besproken kon worden.

Soms… (OT)

Soms lees ik mee in een draadje uit belangstelling en is het onderwerp best (nog?) ver weg. Omdat mijn kinderen een andere leeftijd hebben of er geen sprake is van een vergelijkbare situatie. En dan soms lees ik iets wat toch interessant/leerzaam of hoe je het ook wilt noemen is. In dit draadje is dat de laatste alinea van AnneJ in posting #9. Dankjewel AnneJ!

Goed draadje

Ik zit hier met een 16 jarige meid met adhd.. Idd er zijn regels en misschien ook te veel of te strak of.. Ze dreigt niet met weglopen. Maar vind onze regels wel heel moeilijk.. Ze is erg beinvloedbaar en laat zich dan omkletsen.. Bv over tijden dat ze thuis moet zijn.. Bv voor het eten, en laten weten waar ze is. Ook al zegt ze maar ik ben bij die en die of ik ga even naar de stad. Ze verdwijnt regelmatig van de radar.. En ze is een type van 7 sloten.. Doodeng vind ik dat.

Wel eens gevraagd aan haar hoe zij dat ziet.. Dan is het schouder ophalen en niks zeggen.. Erg moeilijk praten is dat.

ADHD

Mijn dochter bleek, toen ze 18 was, ADD te hebben. Ik weet nog steeds niet goed wat ik van het totstandkomen van die diagnose moet vinden, maar goed... dat kwam eruit. Dochter was altijd wat moeilijk met zich aan regels kunnen houden, aangeraakt worden, we overvroegen haar al snel teveel en dergelijke. Zodra we dat losser lieten kregen we een veel gemakkelijker dochter. Of het nou ADD, ADHD, of gewoon een wat ingewikkeld karakter heet... ook die kinderen moeten leren zelfstandig te functioneren zonder allerlei dwang en sturing van de ouders. Ik zie de periode van 16 tot 18 jaar als dé periode waarin je daar als ouders de ruimte voor geeft. Dus als je zoon zichzelf voorbijrent met te late bedtijden en dergelijke dan zal hij daar van moeten leren. Een thuiskomtijd van half 10 voor een 16-jarige vind ik een niet bij de leeftijd passende tijd. Niet iedereen móet 8 uur slapen om toch goed te kunnen functioneren. Ik zie in het weekend geen noodzaak voor een eindtijd van half een. Dat is vroeg vind ik. Toen de alcoholleeftijd nog op 16 jaar stond ginden mijn dochters tot 3 uur uit. Van mij hoeft het niet zó laat te worden in het weekend, maar een beetje losser zou je daar wel in mogen zijn, vind ik. Als hij geen baan heeft waarbij hij om 9 uur aan hoeft te treden, kan hij daar de hele ochtend weer van bijkomen.

Wat het eten betreft, weet ik niet goed wat ik daarvan moet vinden. Is het zeker dat hij bij de vrienden niet gezond eet? Hoe doet hij het met huiswerk als hij bij vrienden gaat eten? Ik geloof dat ik daar meer vragen over zou hebben, dan over het eten zelf. Zorg dat het eten bij jou zo gezond mogelijk is en kijk gewoon eens een poosje aan hoe vaak hij in de praktijk werkelijk bij vrienden zal eten. Ik zou hem er geen geld voor geven in ieder geval. Hij krijgt bij jou de kans om gezond gratis mee te eten, als hij een bijdrage wil, moet hij er maar voor werken.

Ik weet nog dat mijn ouders mij tot mijn 20ste nog kort hielden in heel veel. Man man, belachelijk gewoon. Ik moest om 11 uur thuiskomen, terwijl ik gezellig op verjaardag bij mijn zus was. Mijn toen nog aanstaande zwager wilde mij best naar huis brengen met de auto. Maar nee... dat was niet de afspraak, dus je komt nú naar huis! Nou dat deed de verstandhouding geen goed hoor. Tussen mijn 16de en 20ste was het uiteraard niet beter. Ik wilde zoooo graag het huis uit! Ik ontwikkelde zo'n enorme hekel aan mijn vader. Ik heb dat dus goed in mijn oren geknoopt en heb bij mijn dochters altijd in de gaten gehouden of mijn angsten en verwachtingen realistisch waren. Door daar met anderen over te praten, kun je soms ook leren dat wat jezelf normaal vindt, niet alitjd het beste is.

ik zou eerst

duidelijk maken dat communiceren op deze manier weinig vruchtbaar is. (Maar zorg dan idd dat het niet vruchtbaar is!)
Ik zou aangeven altijd te willen praten over regels, open te staan voor verandering (hij wordt ouder tenslotte) maar dat dreigen niet past. Ik zou er zelfs boos over worden en hem helpen zijn koffer pakken.

diagnoses

Wbt mijn dochter (16) is een x aantal jaar geleden door een psycholoog en arts geopperd dat ze wellicht en vorm van autisme heeft. Dat kwam omdat ze behoorlijk extreem reageert op veranderingen, als dingen 'anders' zijn. Logeren is absoluut niet haar ding, van bs naar vo: drama. De eerste dagen op vakantie voelt ze zich absoluut niet fijn. Als we nieuwe gordijnen hadden, dan vond ze ze niet gewoon lelijk (of mooi), nee, het was niet fijn, want het was anders. Op zich allemaal niet zo'n probleem, maar het hebben van grote moeite met nieuwe situaties, ergens anders zijn, heeft wel zo z'n problemen. Daarnaast is ze zeer, zeer (on-puberachtig) netjes op haar kamer: strak, stofvrij, zo min mogelijk snuisterijtjes enz. Wast ze om de dag haar haar, móet douchen voor het naar bed gaan (als is het onwijs laat). Zeer schoon op zich zelf. Ook dat is op zich eigenlijk helemaal prima, maar soms ook dwangmatig en lastig.
Maar..... dan die halve diagnose: vorm van autisme. Als er íemand is die precies aanvoelt hoe iemands stemming is, met wat voor soort persoon je te maken hebt, perfect uit lichaamstaal en gezichtsuitdrukking kan opmaken wat iemand vindt/wil/voelt, dan is zij het wel! Dat is dan wel weer heel erg niet-autistisch.
Kortom, iedereen heeft wel z'n eigenaardigheden, maar het past niet allemaal in een diagnose.

Fijn dat er over en weer geluisterd is

Vooral dat je ook met zijn vriend kan communiceren, zodat er een sfeer kan gecreerd worden dat je er samen uit kan komen en niet als "vijanden" tegenover elkaar staat.

bieb

Volgens mij kunnen veel mensen met een vorm van autisme juist heel goed aanvoelen wat de stemming van iemand is.

oh aghata?

Ik dacht toch echt dat dát juist 1 van de belangrijkste 'mankementen' was.

Overgevoelig

Gevoelig voor stress. Overgevoelig waardoor ze overwhelmed dreigen te worden door andermans emoties. Dat heeft weer te maken met de prikkelgevoeligheid. Waar ze zich moeilijk kunnen afsluiten.

autisme?

waarom gaat het ineens over autisme hier? Wat een draadvervuiling...

nou nou

Draadvervuiling? Ik zou het een kleine ontsporing noemen maar jij bent wel heel erg hard zeg.

pieter hoezo

hard?? Ik heb het over draadvervuiling. Is dat zoń vreselijke term dan?

Een draadje is niet je persoonlijke eigendom Dubbeltje

Een draadje kan alle kanten uitgaan. Zo groot is het uitstapje niet en het is een interessante uitwisseling van inzichten en ervaringen geworden.

Dubbeltje

Autisme en ADHD vertonen nu eenmaal veel overeenkomsten omdat mensen met een van deze stoornissen beide moeite hebben met de executive functies.