Dochter wil niet naar buiten

waar is ze bang voor?

Een cursus zelfverdediging is vooral handig als ze bang is om aangevallen te worden. Maar sommige kinderen (en volwassenen) zijn bang voor drukte, voor een teveel aan prikkels, bang om te verdwalen, of voor nog weer andere dingen bang. Dan heeft een cursus zelfverdediging geen zin en is een vertrouwenspersoon echt handiger.

nou

Zelfverdedigingcursus kan helpen om zelfvertrouwen op te bouwen, maar ik denk dat een psycholoog ook wel handig is om van de angsten af te komen

juist wel

"Een psycholoog lijkt me niet handig omdat ze ontzettend gesloten is."

Ik denk daarom dat je juist naar een psycholoog zou moeten gaan. Het zou maar zo kunnen dat die gesloten houding alles te maken heeft met haar angst om buiten te zijn. Dat los je niet op met een cursus zelfverdediging. Of heb je het beeld dat een psycholoog er alleen maar is voor mensen die heel open zijn. Dat is namelijk absoluut niet het geval.

zelfverdediging

Ze is inderdaad bang om aangevallen te worden, dus een cursus zelfverdediging vond ze wel een goed idee. Dan doe ik de kinderen daar meteen allemaal op, want dat is gezelliger en dan is het ook niet zo van "jij hebt dat nodig want je bent te soft", of zoiets.

Maar volgens mij zit er ook wel meer achter. Die dingen die Imogen zegt inderdaad: drukte, prikkels. Brigitte, denk je dat een psycholoog inderdaad iets kan met zo'n gesloten typje? Ik dacht altijd dat je er zelf voor open moest staan. Zij heeft zoiets van: laat mij nou maar lekker op de bank zitten, zolang de wifi het doet gaat het prima met mij. Ik weet dat ze gek op me is, maar ze vraagt nooit aandacht en ik krijg met moeite iets uit haar. Maar even doordenkend: misschien wil ze me juist beschermen omdat ze zo gek op me is. Ze weet dat ik nogal wat te stellen heb met de andere kinderen, werk en mantelzorg en ze is een heel empathisch typje. Misschien tè.

gesloten en open

Als je een gesloten type bent, wil dat niet zeggen dat je niet open staat voor coaching. :-)
Ik zou een kinderpsycholoog zoeken die gespecialiseerd is in tieners.
Het lijkt er een beetje op dat je dochter zich onzichtbaar probeert te maken. Mijn zoon heeft ook kindercoaching gehad ook al vond hij zelf dat hij geen probleem had. Er werden daar toch wel wat dingen bespreekbaar gemaakt voor hem.

Nu leren!

Ik denk dat het heel belangrijk is te leren verwoorden wat er in je omgaat en hoe je situaties kunt veranderen. Liever vroeger dan later. Als het nu lukt om haar naar een coach te krijgen, is dat grote winst voor later.
Ik heb op die leeftijd ook een periode gehad waarin ik me naast school tot niets kon zetten. Mijn moeder noemde me een lief en gevoelig type. Dat was ik ook, maar die wetenschap hielp niet. Achteraf gezien was ik gewoon depressief doordat ik enerzijds overprikkeld was en anderzijds te weinig intellectuele uitdaging kreeg. Toen ik daar inzicht in kreeg, kon ik weer verder. Ik weet nu dat ik zo in elkaar zit en nu leidt dat niet meer zo snel tot problemen omdat ik weet wat ik kan doen als ik me niet goed voel.

Eigenwijsjes

http://www.dubbelzes.nl/
Je kunt ook zelf de relatie leggen. Bij dochter werkte vroeger de spelletjes als 'eigenwijsje'. Ze heeft nog steeds een wat angstige inborst en gebrek aan zelfvertrouwen. Maar dat weerhoudt haar er niet van om de stap te zetten die ze wil. Inmiddels wordt ze weer gecoacht en ik ben benieuwd of ze er nu wel wat mee kunnen. Ik las ook boekjes met haar en besprak emoties. Maar ze moeten ook de leeftijd en ondergrond hebben om er concreet wat mee te kunnen. Wat je zelf aanbiedt kan meer impact hebben omdat de relatie die ze met jou hebben blijft.
Vaak zijn dit soort spellen te vinden in kinderboekwinkels, op internet e.d.
Zoon heeft bij haptotherapie de eerste beginselen van het herkennen en hanteren van emoties geleerd.

AnderNicki en anderen

Alsof je mijn dochter kent...zo is zij precies, ja. Lief en gevoelig en zeker ook te weinig intellectuele uitdaging, zelfs zo dat ik sommige saaie werkjes (in het net uitwerken van aantekeningen) van haar overneem. Dan doet ze haar andere werk tenminste en haalt ze voldoendes (want dat is mijn voorwaarde). Anders zakt ze af naar de HAVO en dan is het einde helemaal zoek. Haar mentor snapt haar totaal niet en daar speelt het oester-gedrag zeker een rol in. Ze doet nogal afwerend tegen haar mentor. Ik prik daar wel doorheen, maar ja, de mentor heeft er nog 30. Dus dat snap ik wel.

Weet iemand een goede praktijk in de omgeving van Amsterdam? Liefst met oester-ervaring...

Tijdig aanpakken

Mijn dochter (met PDD-NOS) heeft jarenlang op slinkse wijze enge situaties vermeden. Pas rond haar 14e kwamen we erachter dat haar gedrag niet voortkwam uit luiheid of omdat ze het gewoon fijn vond om thuis te zitten, maar ze had grote sociale angst. Bekende routes/bestemmingen zoals school gingen gelukkig wel goed. Na twee jaar cognitieve therapie is er mondjesmaat wat verbetering gekomen, en er staan nu wat sessies EMDR gepland omdat de angst voortkomt uit enkele incidenten in het verleden (is althans het vermoeden).
Als er een een oester en binnenvetter is, is het mijn dochter wel, maar met geduld en begrip heeft haar therapeut haar wel (deels) uit haar schulp gekregen. Ik zeg 'deels', want dochter is slim genoeg om haar echte angsten onbespreekbaar te laten (want stel je voor dat je ze moet aanpakken). We hebben haar de EMDR ook echt soort van moeten opdringen (wat eigenlijk niet meer kan bij een 17-jarige).

Zelfverdediging

Een zelfverdedigingscursus heeft mi weinig zin als de angsten niet reëel zijn. Mijn dochter is ook bang dat ze aangevallen wordt, maar ze beseft ook wel dat dat geen reële angst is (en toch heeft ze hem). Ik heb zelf wel eens zo'n cursus gedaan, en je schiet er eigenlijk alleen wat van op qua houding en gedrag. Als tienermeisje ga je niet ineens een grote enge man aankunnen.
Verder zijn dat soort cursussen ook leuk als afleidingsmanoeuvre. Houd je ouders tevreden met cursusje zus of zo, en dan hoef je niet naar de kern van je angsten.

Orthopedagogiek

http://chinski.nl/wie-zijn-wij/
Ik zou het eerst zoeken bij een vrijgevestigde praktijk voor orthopedagogiek. Dat heb ik indertijd, bij het gedoe met de GGZ-instelling, en de foute focus van de psychiater van de zusterinstelling, met dochter ook gedaan. Ik dacht dit bureau hoewel het toen veel kleiner was.
Hier hebben ze ook mensen met ervaring met selectief mutisme, ook een soort 'oester' gedrag.:-)
Als er echt sprake is van sociale angst zou ik uiteindelijk wel via de huisarts laten verwijzen naar een psychiater. Mijn dochter doet het nu goed op een lage dosis ad terwijl het daarvoor een hele moeilijke situatie voor haar was. En een psychiater kan zonodig medicatie voorschrijven.

EMDR

Ook hier is sprake van mogelijk EMDR vanwege herinneringen aan pestsituaties en angstige situaties vroeger. Echter mijn dochter praat er wel openlijk over meestal. Therapie is echter lastig omdat ze autisme heeft en daar wordt te makkelijk overheen gewalst met die evidence based trainingen als denken-durven-doen e.d. Haar therapeute (op speciaal onderwijs) is op zoek naar maatwerk.

Doorspelen

Mijn dochter werd ook opener als ze speltherapie deed. Helaas gebruikten zowel de psychiater als eerder een psycholoog dat vooral als opstartmoment voor gesprekjes. En die gesprekjes, zeker met voor dochter vreemde mensen, liepen niet. Terwijl als je met haar doorspeelde je wel zaken aan de orde kon stellen door in te gaan op waar ze op dat moment mee bezig was. Ook nog als jonge puber. Misschien wel met name als jonge puber. Dan zijn ze meer 'casual' bezig en laten meer de remmen los. Dus die tip wil ik ook meegeven. Kan voor jezelf ook handig zijn. Vooral uitnodigend en vragend en niet met een vooropgezet doel om er iets in te gieten of uit te trekken maar wel alert. Hier werkte het ook met samen werkjes doen als de was of de tafels dekken.

Pubermoeder

Ja, ik realiseer me wel dat een cursus zelfverdediging niet alles is, maar een zelfverzekerder houding lijkt me op zich al niet gek. Tegen een grote enge man kan je inderdaad niks, maar zelfs die grote enge man is machteloos tegen tien enge mannen, dus dat hou je altijd...Maar inderdaad moeten we oppassen voor het verbergen van het hoofdprobleem, want daar is ze ook heel goed in.

speltherapie

onze 10/11 jarige jongste is hier ook goed bij gebaat, juist omdat het soms zulke 'grote' dingen zijn die wij hier thuis niet 'klein' en 'behapbaar' krijgen. De kinderpsychologe kan dat wel, en zoekt openingen die bij hem goed werken. Echt merkbaar resultaat (lijkt wel wasmiddelenreclame, maar wij zijn echt happy voor hem en het biedt ons ook 'rust' dat we samen met haar een soort 'driehoek' vormen waarin wij weer ouders kunnen zijn en samen met hem zaken kunnen oppakken die zij bespreekbaar heeft gemaakt. Ze is ook heel discreet natuurlijk en dat weet hij ook. Ze deelt wel zaken met ons natuurlijk maar dat vertelt ze hem ook.
gr Angela

AnneJ

Dank voor de link, ik ga kijken. Gelukkig geen autisme hier, hoewel...met autisme zou ik er waarschijnlijk eerder achter zijn gekomen, omdat ze dan niet zo goed zou zijn in smoesjes verzinnen.

Er is wel een pestsituatie geweest. Niet een hele langdurige (ik haalde haar direct van die school af), maar omdat ze zo gevoelig is heeft dat wel diepe sporen nagelaten. Mijn moeder heeft mij trouwens ook van de ene dag op de andere van een basisschool gehaald, dus ik heb het goede voorbeeld gekregen in dat opzicht! Zowel voor mij als voor haar was dat een uitstekende beslissing. Op haar nieuwe school had ze het prima, maar haar juf daar vond wel dat ze nu toch wel eens over dat pesten heen moest zijn. Tja, dat laat zich niet dwingen.

Speltherapie is inderdaad een goed idee, juist voor die "oesters". Anders krijg je net zoiets als die mentor-gesprekjes. Ze kan die mentor heel goed nadoen: "En wat dacht je zelf hieraan te gaan doen?????" en dan heel dreigend kijken. Humor heeft ze wel, maar daaronder gaat toch wel leed schuil.

Dat discrete lijkt me ook heel goed Angela, want ik heb het gevoel dat ze mij probeert te beschermen omdat ik "al genoeg aan mijn hoofd heb".

Nou, ze wil gaan! Éen gesprek en dan kijkt ze zelf of het wat is. Dat lijkt me prima.

Bedankt voor alle tips!! Hopelijk kunnen we er wat aan doen.

Gemeld

dat Hedde reageert op oude draadjes met vermelding website.

@Li: wat goed!