U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Dochter v 14 heeft 'serieus' vriendje
Onze dochter v bijna 14 is al bijna een jaar samen met een jongen v haar klas. Zij is altijd al een stapje voor geweest op haar leeftijdsgenoten op elk vlak. Ze is mentaal en lichamelijk dus wat ouder dan 14j, ook op school is ze voor op de anderen. Puberen deed ze al volop op haar 11-12j. Ze haalt super resultaten en de lkrn zijn vol lof over haar. Ze is een slimme meid, verantwoordelijk, heel open naar mij toe over haar vriendschappen en ook over haar vriendje. Ze vraagt vaak raad en we hebben fijne gesprekken over verliefd zijn, maar ook over dingen zoals sex. De jongen in kwestie is even oud, is een beleefde lieve jongen en hij behandelt haar met veel respect. We hebben ook een goed contact met zijn ouders en zitten qua opvoeding op dezelfde golflengte. Dochter heeft mij altijd heel eerlijk verteld over hun eerste kus etc. en nu dus ook dat het stilaan evolueert naar meer. Ze neemt de pil om medische redenen. Ze hebben zelf met hun 2 ook al gesproken over sex, gevoelens, veilige sex, aangeven v grenzen... Ze zitten regelmatig alleen met 2 op de kamer hier of bij hem thuis. Binnenkort blijft hij ook een nachtje logeren voor de eerste maal. De kans is reëel dat het er dus idd wel eens zal v komen dat het wat verder gaat. Mijn man en ik zijn hier ook heel realistisch in, gezien de situatie, weten dat we het toch niet tegen kunnen houden en hebben er wel vrede mee. Maar ze blijft uiteindelijk toch maar 14, is de opmerking die anderen steeds geven... Maar de ene 14jarige is de andere niet, toch?
Lastig
Ik weet niet wat ik zou vinden in jouw situatie.
Ik ben niet zo van de strakke leeftijdsgrenzen maar toch vind ik dit erg jong.
Ik snap ook niet zo goed waarom je een 13-jarige 14 noemt. Kijk je haar niet groot?
Zelf ervaring met op verschillende gebieden voorlopende kinderen. Daardoor minder houvast aan standaard grenzen. Maar me daar ook weleens in vergist. Als je je hierin vergist kan dat nogal consequenties hebben lijkt me. Te vroeg beginnen aan dit soort zaken lijkt me ook niet goed.
Criteria zouden voor mij wrs zijn bijv hoe zelfbewust dochter is en hoe goed ze kan afgrenzen, consequenties overzien, hoe sterk is haar karakter. Voorlopen of niet, de meeste meisjes zijn met 13 jaar nog erg onzeker etc.
Evelot.
"2 14-jarigen die samen dingen ontdekken en op gelijke voet evolueren vind ik toch wat anders dan een relatie met een 19 - jarige die toch al wat meer van het leven geproefd heeft en wsl ook al wat ervaring heeft op sexueel vlak."
In het geval van jou dochter maakt dat niet zo veel uit. Ze loopt lichamelijk en mentaal ver voor op haar leeftijdsgenootjes schrijf je. Daardoor verbaast het mij wel dat ze verkering heeft met een 14 jarige knul. Meestal hebben vroegrijpe meisjes juist verkering met oudere jongens. En zijn ouders vinden het ook prima als hij bij je dochter blijft slapen?
Te jong...
Mijn dochter mag dan wel op alle vlakken wat ouder zijn, een jongen v 19 staat toch al wat verder in zijn leven en is in theorie ook volwassen. Qua relaties, qua sexualiteit, fase in het leven (verder studeren, werken...).
Als ze binnen 2w 14 wordt, lijkt het mij logisch dat ik haar ook een 14-jarige noem.
Het 14-jarige vriendje is ook best rijp en intelligent voor zijn leeftijd, vandaar ook de klik tussen hen beiden, denk ik.
Uiteraard blijft hij alleen met goedkeuring v zijn ouders hier overnachten! Zelfs als ze alleen thuis zijn hier of bij die jongen thuis, moeten ze dat laten weten thuis en dat gebeurt ook zo.
Alvast bedankt voor al jullie reacties. De pro's en contra's...
Goed in contact blijven met dochter
Hoi Evelot, Ik snap je standpunt en ook de onzekerheid hierin. Ik heb een dochter van 15 (nu bijna 16) die sinds een half jaar een vriendje heeft van een jaartje ouder. Mijn eerste reactie was: samen slapen: NEE. (ze waren nog geen 2 maanden samen). gevolg was dat alle openheid verdween, waarin ze normaal enthousiast van alles vertelde over haar vriendje. Ze wilden echt alleen maar logeren zei ze, toen ik haar uitlegde dat ik liever niet had dat ze zo snel al seks zou hebben. Ze brachten veel avondjes/middagen 's avonds op hun kamers door met elkaar. We hebben na gedacht (mede mbv dit forum en de meningen van anderen daarin) en kwamen tot de conclusie dat dit niet de manier was. Liever goed contact erover houden, waarschuwen voor de gevolgen (zowel mbt veiligheid met pil en condooms, maar ook emotioneel), erop wijzen dat het niet iets fouts is, maar dat ze wel emotionele binding moesten voelen voor ze voorzichtig en stapje voor stapje aan seks zouden gaan doen. Naief om te denken dat er niks gebeurt als ze niet samen logeren, vonden wij. Na 3 maanden dus toch logeren toegestaan en ongeveer 1x per maand vragen ze of ze weer eens mogen logeren. Dat vinden wij goed, alleen in vakanties/weekend, als het op school niet te druk is. Tja, 14 (en 15 dus ook!) is heel jong, ik vond het ook heel moeilijk, maar vind het belangrijker dat e.e.a. niet in het geniep ergens buiten in de bosjes ofzo gebeurt. (zoals ook vaak schijnt te gebeuren... 
) Voor zo ver ik het kan peilen (want alle details wil ze natuurlijk niet vertellen) gebeurt er echt wel wat op seksgebied, maar het gaat vgm respectvol, liefdevol en stapje voor stapje. Zover ik begrijp zijn ze nog niet toe aan het allerlaatste 'honk' en ik heb ze intussen wel erg naar elkaar zien toegroeien, op emotioneel gebied. Ze zijn vrij serieus. Moet er wel bij vertellen dat mij duidelijk is geworden dat ze allebei niet eerder seks hebben gehad met iemand anders. Samen op ontdekkkingstocht dus. Dat vond ik wel een mooie en geruststellende gedachte. Kortom: proberen subtiel te begeleiden, lijkt me beter dan (veroordelend) verbieden. Sterkte ermee. Het is niet niks, maar het klinkt of je goed weet wat je doet!
Nathalia
Bedankt voor je reactie, fijn om eens iemand te horen die in een soortgelijke situatie verkeert.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook heel anders gereageerd zou hebben voor ik zelf met dit probleem zat. Maar nu ik er zelf voor sta...
In het geval v mijn dochter, zijn ze nu een jaar samen en ik heb de evolutie tussen hen beiden ook v dichtbij mee gevolgd. Het is niet de bedoeling dat ze hier continu bij mekaar blijven slapen. Eerder occasioneel. Ze hebben ook nog ieder hun eigen leventje uiteraard met hun eigen hobby's, meermaals de week. Maar we gunnen hen wel de momenten samen. Openheid vinden wij idd ook belangrijker dan die leeftijd. Ik probeer haar ook duidelijk te maken dat er maar 1 eerste keer is, dus dat ze allebei heel zeker moeten zijn.
Lastig
Dochter hier had op haar 15e een vriendje, afkomstig uit haar grote vriendengroep. Er werd door die groep, in wisselende samenstelling, over en weer veel gelogeerd. En toen kreeg ze dus 'verkering'. Ik had de indruk dat ze het samen vooral heel gezellig hadden, veel giebelen en lachen via insta en Skype. En dat het meer de groep was die vond dat ze 'wat hadden', dan dat ze zelf echt zo verliefd waren. Ze zaten ook eigenlijk altijd samen bij ons beneden. Nooit/zelden op haar kamer, we moesten ze echt af en toe naar boven sturen als wij de huiskamer een beetje voor onszelf wilden hebben.
En toen kwam dus de vraag of hij bij haar mocht logeren. Normaal lagen de jongelui beneden, maar ja, als het er maar eentje is, is dat wat raar. Dus bij haar op de kamer. Mijn man vond dat geen goed idee, maar ik vond het eigenlijk gewoon een logeerpartijtje. Bovendien slaapt dochter in de kamer naast ons, in een best gehorig huis, en ik slaap ontzettend licht. Dus áls ze al wat hadden willen doen, zeker niet op het moment dat wij in de kamer ernaast slapen. Was mijn redenering.
Nou ja, hij is dus blijven slapen, en zij bij hem, verschillende keren. Op haar of zijn kamer. Na een half jaartje was de verkering uit. We hebben het er later nog wel eens over gehad, en zeker weten doe ik het natuurlijk niet, maar volgens dochter is er nooit echt wat gebeurd. Zelfs niet gezoend. Vonden ze allebei een vies idee, nog. Ik geloof haar wel. Als ik zie hoe ze zich gedroegen samen, verbaast me dat niet. Ze waren daar gewoon allebei nog niet aan toe.
Ik weet niet waar je goed aan doet. Zelfs nog geen 14 is echt wel erg jong voor seks, maar dat ze seks willen/gaan hebben, nu, is absoluut geen zekerheid. Ik geloof wel (maar ik weet dat ik een uitzondering ben) in platonische vriendschappen tussen mannen en vrouwen en dus ook tussen jongens en meisjes. Op die leeftijd kan verkering best een andere lading hebben dan als ze 16 zijn. Veel minder fysiek gericht, maar meer op de lol en de herkenning. Ik denk dus dat ik het zou toestaan. Als ze elkaar ook lichamelijk willen ontdekken vinden ze toch wel plekken en tijden om dat te doen, dat gebeurt dan echt niet alleen bij een logeerpartijtje. Maar als het ze echt alleen om het logeren gaat, is het misschien wel een optie dat hij op zolder of het logeerbed gaat slapen?
ahum
Ipv hier de mening van anderen te polsen, zou ik vooral in praten met de ouders van het vriendje. Jij mag jezelf dan heel ruimdenkend vinden en vinden dat je 13 jarige dochter aan sex toe is, zijn ouders kunnen daar heel anders in staan. Ik zou het mijn 14 jarige zoon niet toestaan namelijk.
Tussen een eerste kus en sex zit mijns inziens een wereld om te ontdekken. Juist voor meiden lijkt het mij goed om eerst dat te ontdekken en niet gelijk over te gaan tot 'de daad'. En voor jongens even goed, die moeten ook leren dat het niet alleen om gemeenschap gaat.
Overigens zou ik niet verwachten dat een vroegrijpe 13 jarige geïnteresseerd is in een leeftijdgenoot. Maar eerder in een jongen van 16 ofzo.
Ahum ahum
Als ouders, zowel wij als zijn ouders, weten wij v mekaar dat die 2 al een tijdje experimenteren en uren alleen op hun kamer spenderen. Verder hoeft dit wat mij betreft niet te gaan. Ze zijn idd jong, maar iedereen heeft ook recht op wat privacy en het zou de vertrouwensband moeder dochter zeker niet ten goede komen. Je loopt dan het risico dat ze thuis niks meer vertelt en dan ben je nog verder v huis. Ik weet dat ze er bij hem thuis ook heel erg open over zijn.
Ik vind niet of mijn dochter klaar is voor sex, zoals sommigen insinueren. Want ik heb niks te vinden op dat vlak, dat is niet aan mij. Het is wel aan mij om haar te wijzen om alles wat daarmee gepaard gaat qua gevoelens, grenzen, veilig vrijen,... En ook op het feit dat ze nog jong zijn. Ik kan alleen maar hopen dat als het gebeurt, een fijne ervaring is waar ze geen spijt v krijgt. Verder zijn wij niet over 1 nacht ijs gegaan eer wij zover zijn gekomen. Ik ben met mijn dochter met de huisarts gaan praten, ben met haar bij de gynaecoloog geweest en heb zelf een bevriende pedagoge gesproken om raad te vragen. Het is geen scenario waarvoor je kiest, maar een situatie die zich voordoet en waar je als ouder zo goed mogelijk wil mee omgaan. Het lijkt heel erg simpel om te zeggen: bij mij zou het niet waar zijn. Maar ik kan je verzekeren dat de domste fouten die ik gemaakt heb als tiener, vaak een rechtstreeks gevolg waren van het verbieden v dingen door mijn ouders zonder meer. Wat niet wil zeggen dat je ze altijd alles moet of kan toelaten.
Naar de huisarts, dat begrijp ik vw de pil maar ook nog naar gynaecoloog en daarna nog advies bij een pedagoge en hier er nog uitgebreid over praten pfffff, ik zou als dochter alle lust al verloren hebben 
Beetje zinloos
Ter verantwoording : Bij de huisarts voor menstruatieproblemen en daarna doorverwezen naar de gynaecoloog. Beiden stelden vragen ivm vriendje en sexueel contact, namen de tijd om hierover in gesprek te gaan. Nuttige info. , gezien de situatie. Een vriendin v mij is pedagoge, dus daar zie ik geen probleem in om haar om raad te vragen, zonder dat mijn dochter hierbij was.
Ik heb hier mijn verhaal gedaan om eens te polsen of er mensen zijn met soortgelijke situaties met hun kdn of dat iemand mss nog tips zou hebben om je kind hiermee zo goed mogelijk te begeleiden. Dankjewel aan diegenen die dit effectief ook gedaan hebben. Maar ik heb ook het gevoel dat ik mij bij anderen de hele tijd moet lopen verantwoorden voor de keuzes die we gemaakt hebben. Gek genoeg was dat ook de aanleiding om dit hier te posten. Vandaar dat ik nu inzie dat het mss ook wel een beetje zinloos is om hierop te blijven reageren, dus ga ik dat ook niet meer doen. Veel succes met jullie tieners, hopelijk wachten ze allemaal tot ze 18 zijn voor ze met een vriendje/vriendinnetje naar huis komen, dat bespaart je blijkbaar een hele hoop kopzorgen 
idioot
vind ik het dat je met een kind van 13 naar een gynaecoloog gaat voor zo'n gesprek. Eerlijk gezegd geloof ik er geen bal van.
Eerst een gesprek met de huisarts en hij/zij schreef een verwijzing naar een gynaecoloog?
En die gynaecoloog ging dit gesprek dan nog eens over doen? Had hij/ zij heel veel toe te voegen?
Kind is bijna 14. Als al deze gesprekken laatste weken / maanden (wachttijd gynaecoloog par weken/maanden) hebben plaats gevonden was ze gewoon halverwege 13.
Een verhaal uit een heel dikke duim geloof ik.
eens
Ik geloof er ook geen snars meer van... huisarts, gynaecoloog, pedagoog??? Moeders maakt het wel heel beladen zo.
Ik kan me alleen niet voorstellen dat iemand zoveel tijd heeft om hier hele epistels aan te wijden. Maar kennelijk is dat zo.
Wel goed lezen
Naar de huisarts ivm menstruatieproblemen. Daarvoor doorverwezen naar gynaecoloog.
Beiden hebben gevraagd naar seksualiteit.
Ik vind het een volslagen normaal verhaal. Als mijn toenmalige vriendje meer intimiteit met mij had weten te waarderen (hij bleek later homo), dan was ik op die leeftijd ook aan seks toe geweest.
Trix
Gek hoe verschillend dat is bij iedereen. Ik moest er op die leeftijd helemaaaaaal nog niet aan dénken. Niet dat je bepaalde gevoelens nog niet heb ervaren, maar het idee om daar met een vriendje iets mee te doen.. Nee volgens mij geen seconde in me opgekomen toen.
Ik denk ook wel dat het verhaal klopt en ik denk ook dat TS haar mening eigenlijk al grotendeels heeft gevormd en ze eigenlijk gewoon kwam om het overgebleven restje twijfels weg te krijgen 
Jezelf als norm nemen
Dat je zelf nog geen belangstelling had op je 14e wil niet zeggen dat andere kinderen dat ook niet hebben. Je bent zelf niet de maat aller dingen.
Bovendien heb je geen idee hoe ver ze al dan niet gaan. Dat is hun privacy.
Er zit bovendien een generatie tussen en kinderen zijn inmiddels veel eerder op de hoogte en directer in wat ze willen dan een generatie geleden toen we net nog in een overgang van autoritair naar anti autoritair naar een diversiteit aan opvoeding gingen.
Misschien zoenen ze alleen nog maar? Maar misschien gaan ze ook al verder.
Ik denk dat het niet zozeer twijfel is aan jezelf maar wat moet je met de absolute overtuiging van anderen dat 14 veeeeeel te jong is en dat je dat moet verbieden? Snijdt dat ergens hout? Blijkbaar kun je daarover van mening verschillen en dan laat je het daarbij. Je hoeft een ander niet te overtuigen en je eigen mening blijft overeind omdat je geen argumenten hebt gehoord die voor jou hout snijden.
👍 AnneJ
Hoezeer ik me niet voor kan stellen dat mijn 14 jarige hier interesse in zou hebben, zozeer zou ik Anne’s post graag een ‘like’ willen geven, omdat het op zoveel onderwerpen van toepassing is. Jij bent hoe je bent, je kind is hoe hij/zij is, de mensen waarmee je je omgeeft en je opvoeding hebben allemaal invloed op hoe jij beslissingen neemt. En zolang je dat weloverwogen doet, vanuit je hart (en je hoofd) , is dat het beste wat je kunt doen. Denk ik. Niemand is de maat der dingen.
Dankjewel
... Voor de talrijke reacties.
Respect voor ieders mening, ieder mens is idd anders.
Leugens heb ik hier niet verteld... Ik heb ook geen argumenten gelezen die mij mijn mening zouden doen herzien. Maar ik vond het fijn om te lezen dat er toch ook begrip kan zijn voor onze situatie.
Voor mij is alles hieromtrent voorlopig gezegd. Mss post ik later nog eens iets om te laten weten hoe het allemaal uiteindelijk uitgedraaid is...
Leuk evelot
Laat je nog even weten wat het geworden is, en jongetje of een meisje?
😂😂😂
Er beiden klaar voor zijn
Dit nog even:
De dochter lijkt mij een nieuwsgierige jongedame. Geen idee of de jongen ook zover is...
Jongens zijn toch best wat huiverig, ookal doen ze stoer; bang dat de eerste keer een fiasco wordt.
Ik hoop dat de jongen zich niet opgejaagd gaat voelen. Dan misschien die nieuwsgierigheid maar even temperen, in belang van de vriendschap.