Dochter komt niet rond

Haha

Als het dan toch over generalisaties gaat. Ik denk bij Jane aan Barbie en Rachel Hazes. Prima mensen maar inderdaad heel andere types dan ik.

Dat is maar goed ook.

Wat zou de wereld saai zijn als we allemaal hetzelfde zijn.

Nou afgebrand

Volgens mij werd Jane volledig afgebrand en werd er ontzettend puberaal gereageerd op haar keuzes en ik moet zeggen dat zij eerlijk een uitgebreid heeft geantwoord. Alleen in haar laatste post geeft ze een paar sneren weg. You go Jane Dus nou niet net doen alsof je haar nu zo netjes van advies hebt voorzien. Het hele draadje staat bol van veroordelen op een niet zo'n leuke manier.

Leven en laten leven..... heel moeilijk. Eerlijk gezegd kan ik mij wel vinden in die sneer die Jane gaf. Ze voelt het goed aan

NIBUD berekening

Voor de geïnteresseerden: in dit draadje (rond p5/6) wordt op een gegeven moment gerefereerd aan wat het NIBUD aangeeft qua bedrag dat voor de (voedings)boodschappen nodig is. De NIBUD bedragen werden als 'royaal' ervaren. Een gezin van 4 met 2 pubermeiden komt bv al op 114 euro per week.

Ik heb bij het NIBUD nagevraagd hoe ze aan deze bedragen komen. Het blijkt niet om minimum bedragen te gaan, maar om gemiddelde bedragen. Daar zit dus de bijstandsouder in die alleen afgeprijsd gehakt met wortels en een appeltje eet, maar ook de 6x modaal verdienende yup die midden in de winter ossenhaas met asperges met en aardbeien serveert.

Zie het letterlijke antwoord van het Nibud
_______________

Het gaat hier om gemiddelde bedragen van voeding. De gemiddelde kosten voor maaltijden zijn gebaseerd op een voedingspakket dat het Voedingscentrum specifiek voor het Nibud heeft samengesteld. Dit pakket gaat uit van de aanbevolen hoeveelheden voeding per dag. Deze hoeveelheden zijn vermenigvuldigd met gemiddelde prijzen van de voedingsmiddelen, met als resultaat de kosten van voeding per persoon per dag.

Deze bedragen komen voort uit doorlopend budgetonderzoek van het CBS. In die onderzoeken worden de prijzen van allerlei artikelen over een langere tijd bijgehouden om een uitspraak over gemiddelden te kunnen doen.

Dankje Hanne

Dat plaatst de genoemd bedragen van het Nibud dus in een iets ander daglicht.
Ik persoonlijk vond ze altijd al een beetje aan de hoge kant, en snap nu hoe dit kan.

Ik heb dit namelijk altijd als ondergrens gezien, en zo is het dus niet bedoeld.

Dank Hanne

Dan weet ik nu ook hoe ik hun bedragen voor kleedgeld moet gaan interpreteren als dochter daar volgend jaar aan toe is.

Hanne

Dus het voedingscentrum heeft specifiek voor het Nibud een voedingspakket samengesteld, dat uitgaat van de aanbevolen hoeveelheden per dag. Dus dat is dan exclusief snoep, chips, frisdrank, alcoholische dranken en dat soort dingen. Want die dingen worden niet aanbevolen door het voedingscentrum mogen we aannemen.
Drie maaltijden per dag en een paar kleine tussendoortjes. Water, thee, vruchtensap als drinken.
En die hoeveelheden vermenigvuldigen ze met de gemiddelde prijzen van dat voedsel.

(Uit die letterlijke woorden van Nibud haal ik niet dat het het gemiddelde is van een bijstandsmoeder en ossenhaas met asperge etc moeder eerlijk gezegd. Maar dat terzijde.)

De prijzen van het voedsel zijn dus gemiddelde prijzen, dus van Albert Heijn/biologische groentezaak tot Aldi. Maar de voeding zélf is eigenlijk wel een soort 'minimum', in die zin dat het gaat om door het Voedingscentrum aanbevolen hoeveelheden en die zijn niet zo groot. Natuurlijk, ook basisvoeding als brood kent al een grote variatie in prijs. Vlees uiteraard ook, biefstuk of gehaktbal. Maar qua vlees is de aanbevolen hoeveelheid ook niet zo groot lijkt me. 100 gr per persoon per dag maximaal?

Eigenlijk zou je inzage moeten hebben in dat voedingspakket. Dat zou meer duidelijk maken.

Uiteraard lijkt het me nog steeds logisch dat het toch echt niet mogelijk is om het door het Voedingscentrum aanbevolen eten (echt alleen dat) te kopen voor vier personen voor 45 euro per week.
Ook niet als je van alle aanbevolen voeding de goedkoopste variant kiest.

Ginny

"Ik heb dit namelijk altijd als ondergrens gezien, en zo is het dus niet bedoeld."

Inderdaad, ik eigenlijk ook, dus dit zou het Nibud misschien wat duidelijker moeten maken.

misschien verwacht ik nu teveel van Nibud

Maar zou het geen idee zijn om zoiets in categorieën op te delen? Bijvoorbeeld voor lage, gemiddelde en hoge inkomens, en naar samenstelling van het huishouden? En dan nog is het een benadering, maar wel een geloofwaardiger benadering.

Minimaal.

Dat zal ongeveer het bedrag zijn wat je krijgt als je in de schuldsanering zit.

50/75 euro?

Dan durf ik die cijfers uit de losse pols wel aan te vullen:-)

Minimaal 50/100
Gemiddelde 100/150
Hoog 150/200

Samenstelling blijft lastig. Leeftijd van de kinderen schijnt niet veel uit te maken. Een puber eet meer, maar heeft geen luiers nodig.
Jongens zijn in de pubertijd iets duurder qua eten dan meisjes.
Gemiddelde is 4 personen.

Bij mij klopt dit aardig, 3 personen, 150/175 euro per week.

Doen ze ook wel Hortensia

Er zijn categorieën (bv de benodigde buffer) waarbij rekening gehouden wordt met het gezinsinkomen.

Maar blijkbaar richten ze zich dus op het gemiddelde, dus als we met zijn allen meer gaan spenderen gaat de richtlijn ook omhoog.

"(Uit die letterlijke woorden van Nibud haal ik niet dat het het gemiddelde is van een bijstandsmoeder en ossenhaas met asperge etc moeder eerlijk gezegd. Maar dat terzijde.)"

Klopt en eigenlijk klopt die vergelijking niet. Maar het budget onderzoek kijkt naar de gemiddelde prijs. Dus het afgeprijsde gehakt van de lidl versus het gehakt van de keurslager zou een betere vergelijking zijn.

Hanne

"het afgeprijsde gehakt van de lidl versus het gehakt van de keurslager zou een betere vergelijking zijn."

Precies, dat is waarschijnlijk waar het op neerkomt.
Maar ook: als dat voedingspakket dat is samengesteld door het Voedingscentrum bijvoorbeeld aangeeft "150 gr vlees bij avondeten" dan kun je daar natuurlijk al heel veel variatie in hebben. Misschien hebben ze het nog over 'mager vlees', dat beperkt het al weer enigszins. Maar dan nog.
En zo ook over dingen als 'fruit' als tussendoortje, en '200 gr groenten' bij het avondeten.
Elke dag hetzelfde fruit of groente wordt niet aanbevolen, dus elke dag een goedkope appel of een banaan kan al niet. Dan moet er al weer een andere (vaak duurdere) fruitsoort bijkomen.
Dus dan vraag ik me af: geeft dat voedingspakket dat soort dingen aan of is het heel algemeen gesteld in de zin van '(mager) vlees', 'fruit', 'groente' etc

Toch lijkt het me best belangrijk om te weten hoeveel geld je nu eigenlijk echt minimaal nodig hebt om gezond te kunnen eten. Bijvoorbeeld voor mensen in de schuldsanering, dat die in ieder geval dat bedrag zouden moeten krijgen (overhouden) om te besteden aan voeding.

Gezond eten

is echt geen criterium in de schuldsanering hoor. Je wordt uitgeknepen tot het absolute minimum en van wat overblijft mag je overleven. Gezond eten is een luxe die je je niet kunt permitteren. En dat is dan maar voor 3 jaar, stel dat je altijd zo'n minimum inkomen hebt

Schuldsanering

... en daarom zijn er de broodnodige voedselbanken. Ik heb zelf bijna 5 jaar in de schuldsanering gezeten en volwaardig, afwisselend en gezond eten is dan heel moeilijk. Alleen dankzij hulp van anderen lukte dat.

voedselbank

Ik heb er zelf niet mee te maken gehad, maar heb in mijn vorige woonplaats wel eens tassen opgehaald voor iemand die even zelf niet kon halen (wat je dan naar je kop krijgt van ramptoeristen als je met je auto aan komt rijden, niet normaal! Maar dit terzijde).

Wat me (maar dit is al meer dan 5 jaar geleden, misschien is het inmiddels veranderd) opviel is dat het niet bepaald evenwichtig en gezond was. Zakken friet tegelijk, zoveel dat het gezin waarvoor ik reed (moeder met 2 pubers) dat echt niet op kon of in het vriesvak van de koelkast kon stallen, ook veel koek en snoep (wat ik zelf echt niet bij het dagelijks gezonde eetpatroon vind horen, eerder als uitzondering waar je af en toe van moet genieten, maar ik geloof dat ik daarin een beetje onorthodox ben - en ja, ik denk dat de doelgroep het gegeven paard niet in de mond mag kijken), weinig vers spul ook.

Als ik er afhankelijk van zou zijn, zou ik in geen tijd fors aankomen, vrees ik.

zozo

Hoe mensen toch oneindig kunnen praten oved het NIBUD....
Ik vind nibud maar iets raars, waar ik niet naar luister. Mij lijkt het dat je zelf wel een goed uitgavenpatroon kan realiseren, aan hand van je wensen en inkomen. Nibud kan daar bij weinig betekeken in mijn ogen.

Mijn carnaval was trouwens leuk hoor, Ria, Trudie en Ans.
Verkleed als sexy politiedame elke nacht een jonge vent in me bed gehad... mmmh heerlijk ! jullie je ook vermaakt bij de hobbyclub?

xxxxxxxx de vol geplamuurds met rimmel Jane ;)

jane

"Mij lijkt het dat je zelf wel een goed uitgavenpatroon kan realiseren, aan hand van je wensen en inkomen."

Oh. Waarom opende je dit draadje dan?

skik

Geloof ik meteen

"Ik vind nibud maar iets raars, waar ik niet naar luister".

Dat geloof ik meteen. Je vindt ons ook raar en naar ons luister je ook niet. Terwijl je ons om advies vraagt!

ik weet dat

dit al weer van een tijd geleden is, maar ik zag vandaag in de Volkskrant een artikel dat me weer aan dit draadje deed denken

Minimaal

Kun je gezond, lekker en duurzaam eten voor 2,50 euro per dag? Culinair journalist Loethe Olthuis en haar vriend probeerden het dertig dagen uit. En is dat eten dan eigenlijk nog gezond? En duurzaam?

LOETHE OLTHUIS

Leven én eten op bijstandsniveau, hoe doe je dat? Onlangs las ik een artikel over een bijstandsmoeder die voor zichzelf en haar kinderen 2 euro 50 per persoon per dag aan voeding kon uitgeven. Het lukte haar nèt, maar soms moest ze met honger naar bed. Het budget voor die dag was dan op en als ze zelf zou mee-eten, kon ze haar kinderen geen goede maaltijd meer voorzetten. Ik werd nieuwsgierig: is het mogelijk, eten voor zo weinig? Eet je dan nog gezond of ben je veroordeeld tot een vette hap? En hoe duurzaam is goedkoop eten?
Ik heb geen kinderen, maar mijn vriend Ronald en ik gaan dertig dagen proberen te eten én drinken voor 2,50 euro per persoon per dag. Omdat iemand die zo weinig te besteden heeft zich ook geen auto kan permitteren, doe ik alle boodschappen op de fiets, lopend of met het openbaar vervoer. Het Voedingscentrum heb ik gevraagd deze maand ons eetpatroon door te lichten. Milieuadvies- en onderzoeksbureau Blonk Consultants, dat in voeding en duurzaamheid is gespecialiseerd, beoordeelt hoe duurzaam we eten.
Een van mijn eerste conclusies: 2,50 euro is verbijsterend weinig. Ik heb nooit eerder zo op prijzen gelet en weet dus ook niet goed wat nu werkelijk goedkoop is en wat niet. Al snel blijkt dat we ons vertrouwde eetpatroon moeten loslaten. Mijn favoriete ontbijt - havermout, vanillesojamelk en biologische rozijnen - is met 80 cent veel te duur. Mijn normale lunch van twee broodjes met roomboter, oude boerenkaas, drinkyoghurt en een fairtrade banaan kost al snel anderhalve euro. Van de 20 cent die ik dan zou overhouden zet ik geen avondmaaltijd op tafel. We zullen het dus anders moeten aanpakken.
Ik raak geobsedeerd door eten en de dagelijkse boodschappen. Eerst pluis ik de aanbiedingen uit in de folders en op internet. Dan maak ik een boodschappenlijstje en ten slotte ga ik de supermarkten langs. Het is namelijk niet waar dat één supermarkt de voordeligste is. En het blijft opletten geblazen. Zo waren de reclame-spliterwten op de groenteafdeling van Hoogvliet dubbel zo duur als de spliterwten in het schap bij de Surinaamse producten, maar dat zie je pas als je de prijs per kilo vergelijkt. Spar, Hoogvliet en Albert Heijn zijn vlakbij, maar voor sommige aanbiedingen moet ik een stuk verder fietsen. Ik ben al snel meer dan drie uur bezig met inkopen die me anders een half uur kosten. En de markt, die is toch zo goedkoop? Nee dus. De marktkramen in Utrecht verkochten niks goedkoper dan de supermarktaanbiedingen, behalve halfvergane mandarijnen, overrijpe avocado's en bosjes munt.
Het duurt even, maar goedkoop eten is iets dat je gaandeweg in de vingers krijgt. Ik ben blij dat ik culinair aardig onderlegd ben, want koken met zo weinig geld is een klus. En het is tijdrovend, want snel voorgesneden groenten wokken is er niet bij. Maar toch zijn onze avondmaaltijden echt lekker, zoals de vegetarische erwtensoep van vandaag: maar 63 cent per portie. Vlees, biologisch of niet, komt vrijwel niet meer op tafel. In plaats daarvan eten we meer peulvruchten en dat bevalt prima.
Op dit moment zijn alleen seizoensgroenten zoals prei, winterwortel, knolselderij, bietjes, spruitjes en kool betaalbaar, dat wil zeggen: minder dan een euro per kilo. Helaas hebben winterwortels van 69 cent per kilo beslist minder smaak dan de bio-wortels van 1,69 per kilo, die ik vroeger kocht.
Na een week of twee begint Ronald er genoeg van te krijgen. Nu is het voor hem ook moeilijker, omdat hij als man simpelweg meer eet dan ik. Want hoewel hij zweert dat hij heeft standgehouden, verdenk ik hem ervan dat hij heeft gesmokkeld op zijn werk, waar de kantine vol ligt met dure verleidingen. Die zou hij elke dag hebben getrotseerd met boterhammen: zes tot acht sneetjes volkorenbrood, belegd met voordeelpindakaas, de allergoedkoopste ontbijtkoek, appelstroop, jam en jonge fabriekskaas. Saai. Niet vies, maar saai. Want zulk goedkoop brood is smakeloos, de kaas flauw, de jam alleen maar zoet.
Maar de eerste beoordeling van het Voedingscentrum motiveert. We blijken behoorlijk gezond te eten. Geen tussendoortjes, veel volkorenbrood en groenten, magere yoghurt, netjes tweemaal fruit per dag. We moeten één ding veranderen, namelijk gaan bakken in bak-en-braadspul waaraan vitamine D is toegevoegd. Nu bakken we in olijfolie, waarin geen vitamine D zit. Vanwege die vitamine D én de gezonde vetzuren zouden we ook eens vette vis moeten eten. Maar verse vis zoals zalm, makreel of haring is veel te duur. Uiteindelijk graaf ik onderuit het blikvisschap van de supermarkt een blikje verantwoord gevangen MSC-haring in tomatensaus op, van 81 cent. Hup, door de pasta. Lekker? Nee.
Weinig geld is ook lastig in het sociale leven. Zo ga ik na het sporten altijd koffie drinken. Een cappuccino van 2,50 euro per kopje, nu mijn dagbudget. Ik ben ongegeneerd bij mijn sportcollega's aan het bietsen geslagen. Ook thuis hebben we onze koffieconsumptie teruggeschroefd: vier koppen koffie zetten kost 13 cent. Met een zakje van 2 cent zet je een hele pot thee, ook lekker. En ook een glas wijn kunnen we nu eigenlijk wel vergeten. Tot mijn blijde verrassing blijkt de rode huiswijn van de Hema van 2,75 euro prima te drinken. Dus slempen we nu af en toe met een glaasje wijn à 46 cent en een handje zoute pinda's.
En hoe zit het met die zogenaamd onvermijdelijke vette hap? De snackbar is simpelweg onbetaalbaar. Maar ook kroketten, patat en pizza's uit de winkel zijn duurder dan wat we nu 's avonds eten. Op de megaverpakkingen frikandellen na, maar er zijn grenzen. Bovendien eten wij deze maand heel duurzaam, zegt Blonk Consultants. Want we stoten ruim de helft minder CO² uit dan de gemiddelde Nederlander, zonder dat we speciale duurzame artikelen hebben gekocht. Hoe dat komt? Vooral: weinig tot geen vlees. Matig met zuivel. Alleen seizoensgroenten van de koude grond. En nauwelijks of geen snacks, alcoholische dranken, koffie, frisdrank en sappen.
Onze budgetmaand zit erop. We hebben gemiddeld 2,46 euro per persoon per dag aan eten uitgegeven: Ronald 2,72 euro en ik 2,20 euro. Onze avondmaaltijd kostte gemiddeld 0,97 euro. Dus ja, je kunt gezond, lekker en duurzaam eten voor 2,50 euro per persoon per dag. Maar het is niet makkelijk. En soms saai. Het kost héél veel tijd en discipline. Je moet creatief zijn, kunnen koken en wat van gezond eten weten. Petje af voor alle mensen die noodgedwongen altijd zo moeten leven. Zelf zal ik een pistoletje oude kaas met een cappuccino in elk geval nooit meer vanzelfsprekend vinden.