Dochter en haar vriend wonen in kraakpand

Alles op de fiets

Daar wordt je echt niet slechter van. Alleen ag een toe wel nat. Ik ben een moeder van (inmiddels puber) 2 kinderen die vanaf jongs af aan met mij fietsten. Vanwege epilepsie rijd ik geen auto. Nieuwe schoenen kopen in een dorp 5 km zuidelijk dan moest er toch echt op woensdag middag gefietst worden dat kon dochter al vanaf en jaar of 5.
Een nu nog steeds, als je niet met de bus kunt en je vader wil oud of kan niet brengen dan moet je fietsen.

Kijk niet zo neer op dat fietsen, dat is gezond en helemaal niet erg.

Benader het positief om je dochter niet nog verder van je af te duwen. Echt met stroop vang je meer vliegen dan met azijn.

Natuurlijk heeft ze gelogen

Ik denk dat er thuis geen enkele ruimte was om haar wensen en plannen te bespreken zonder ruzie te krijgen.

Dan kun je je voegen naar je ouders, of tóch je eigen pad willen volgen. En dan heb je als kind eigenlijk geen andere keuze dan liegen.

Echt, probeer te kijken naar je eigen rol hierin. Zoals ik het lees had ze geen andere keuze dan onwaarheden vertellen. Anders had dat haar vast héél veel gedoe met jullie opgeleverd .

Een degelijke fiets

Kijk eens of je ergens een degelijke herenfiets kunt organiseren. En dan niet meteen nieuw kopen, maar iets wat je vindt op een plek waar tweedehands spullen terecht komen. In Nederland zijn we daar in elk geval wel mee vertrouwd, tweedehands fietsen scoren (niet stelen, dat doen anderen).
Leuk aanknopingspunt voor kontakt: ik heb gevonden, zal ik die voor jullie aanschaffen, dan krijg je die van mij.
'Mijn dochter komt uit een welstellende gezin en is nooit iets te kort gekomen.' Behalve één ding: de spanning van een leven, waarin je zelf dingen moet organiseren, waarin je tekorten zelf moet oplossen, waarin je niet de gebaande wegen gaat. Dat vervult jou met angst, maar vooralsnog lijkt het voor haar haar leven in elk geval interessant en de moeite waard te maken. Het andere leven kent ze al: werken, geld verdienen, huis kopen, alles kunnen krijgen wat je wenst (binnen keurige grenzen); en daarvoor moet je eerst naar school, je rijbewijs halen en een baan vinden. Bekend. Mooi, maar ook saai. Misschien dat ze er later nog een keer voor kiest, maar nu is er iets veel spannenders: wat als je geen vast werk hebt en geen vaste verblijfplaats, wat als je elke dag opnieuw gaat kiezen wat je gaat doen, wat als je je eigen creativiteit volgt en niet de gebaande wegen.
als vriendje een creativeling is, dan zal dat een dromer zijn en wellicht zal je dochter toch degene zijn die het meest met de voeten op de grond blijft staan: zij gaat wel fietsen. Creativelingen zijn erg leuk, niet altijd navolgbaar, maar meestal ongefundeerd optimistisch over de toekomst. En ze kunnen duur in het onderhoud zijn. Je dochter zal niet van hem kunnen leven (tenzij....er zijn uitzonderingen). In hoeverre ze zelf het riskante bestaan intrekt of op een gegeven moment toch voor inkomsten gaat zorgen, dat zal de toekomst uitwijzen. Die keuzes moet ze zelf gaan maken.
Ik hoop dat je haar ontwikkeling met interesse gaat volgen, met als achterliggende vraag|: wat als... wat als ik nu eens niet braaf gedaan had wat iedereen van mij verwacht, wat als ik meer risico's genomen had in mijn leven, hoe zou dat eruit hebben gezien? Je dochter gaat die weg. Ze kan je daarover iets laten zien. Spannend, ook voor jou.

Tsjor

Sonja

'Haar vriend heeft geen contact meer met zijn ouders en is enig kind. Ergens baart dit me wel zorgen want wie zegt dat hij haar ook niet afzondert.'

Fijn toch? Als je dochter volledig afhaakt door jouw gedrag, kun je mooi haar vriend de schuld geven!

arme dochter

Sonja, bericht #76 vertelt eigenlijk het hele probleem.

"Ja ik vind de relatie met mijn dochter belangrijk. Zij kwam hier altijd op de eerste plaats. Zij had wel altijd een sterke wil en dreef die dan door om haar zin te krijgen. Ze kon moeilijk een neen verdragen. Dit leidde vaak tot discussies."

Je dochter komt op de eerste plaats, mits ze voldeed aan jouw wensen, verwachtingen en eisen. Als zij er anders over dacht (en "anders" hoeft niet altijd "minder" of "slechter" te zijn) kwamen er discussies en werd haar een sterke wil verweten. Nee, ze voldeed niet aan jouw ideaal en dat stukje moest wég! Ze moest aan jouw hoge (status)eisen voldoen en vooral geen eigen wil hebben die afweek. Arme dochter...

"Natuurlijk wil ik dat het weer goedkomt maar het vertrouwen in haar is voor een deel weg. Voor ze wegging heeft ze over alles gelogen. Ik besef nu dat zij al een hele tijd van plan was om na de proclamatie op te stappen."

Vanzelfsprekend heeft ze gelogen. Jij keurde die vriend grondig af, zij wilde wel met haar verder. Of dat verstandig was weet ik niet, maar je hebt haar niet de kans gegeven om dat zelf te ontdekken, maar haar regelrecht in de armen van die vriend gejaagd door alles, waarmee ze niet aan jouw verwachtingen voldeed, zo af te keuren. Ja, als je als kind zo onder druk wordt gezet om te voldoen aan het ideaalplaatje van mams, dan gaat zo'n kind vanzelf wel draaien en liegen om gedoe te voorkomen.

"Haar vriend heeft geen contact meer met zijn ouders en is enig kind. Ergens baart dit me wel zorgen want wie zegt dat hij haar ook niet afzondert."

Misschien klopt dit. En misschien is die vriend ook wel gevlucht voor dominante ouders die hem te nadrukkelijk onder de duim hielden om te voldoen aan hun ideaalplaatje.

De tijd zal het leren. Maar wat is het jammer dat jouw dochter haar vriend niet beter kan leren kennen vanuit het ouderlijk huis, met een moeder die zich dan wel zorgen maakt, maar niet continu haar afkeuring uitspreekt over de vriend van haar dochter en haar probeert te dwingen het uit te maken omdat de vriend niet goed valt bij moeder.

Er is jou veel te verwijten en jij ziet dat niet in, vindt dat je in het belang van je dochter handelt, maar je hebt haar met je gedwing en gedram wel weggejaagd en dan durf je nog te jammeren dat je haar niet meer volledig vertrouwt. Dat liegen heb je zelf uitgelokt met je nadrukkelijke afkeuring.

Maar nee, het ligt natuurlijk aan vriend in zijn kraakpand...

Nota bene: in Nederland is kraken niet zo heel gangbaar (en nog illegaal ook), maar we fietsen massaal en mensen zonder rijbewijs worden hier niet scheef aangekeken.

Ik wens je dochter van harte toe dat ze nu zelf mag leren hoe het leven in elkaar zit, met of zonder vriend in een kraakpand, maar vooral zonder eeuwige afkeuring en allerlei eisen waaraan ze moet voldoen.

Vervolg

Nadat mijn dochter er 2:maand mee is en ondertussen heeft samengewoond heeft hij haar geslagen. Kwam hier al huilend binnen en vroeg om terug thuis te wonen. Ik ben dan met haar haar spullen gaan halen en mijn man is de dag nadien meegegaan om er nog op te halen. We hebben besloten haar een autootje te kopen aangezien wij nogal afgelegen wonen. Zij is meegegaan om er 1 te kiezen mits zij zelf een deel betaalt. Ze is dan ook onmiddellijk begonnen met te solliciteren en mag op gesprek. Blijkt nu dat ze zogezegd bij een vriendin is blijven overnachten maar ik heb gezien dat zij niet op deze locatie was maar wel waar hij altijd naartoe gaat. In het weekend ging ze terug naar hem om nog zaken op orde te zetten. Je belt of sms't maar ze antwoord weer niet. Ze zet ook weer een grote mond op tegen mij om haar gelijk te halen. Wij hebben beslist dat ze ofwel de relatie verbreekt en terug thuis woont ofwel bij hem intrekt. Begrijp er eigenlijk niets van als hij hier aan de deur staat slaat ze deze dicht en wil niet met hem spreken en nu loopt ze er terug achter.Toen ze terug thuis kwam wonen heb ik haar was van 1 maand mogen doen want ze hadden geen wasmachine. Ben het kotsbeu. Ze kan kiezen hier of bij hem met de kans dat ze nog eens wordt geslagen. Natuurlijk maak ik me zorgen.

geweld

Ze wordt geslagen en ze komt als eerste naar jullie toe. Daar heeft ze een reden voor. Nu niet meer waarschijnlijk, jullie slaan de deur dicht. Ze twijfelt, ze zoekt en ze zoekt steun bij jullie. Natuurlijk doet ze het niet in één keer goed, zelfs niet met een autootje. De relatie verbreken zal ze niet snel doen, daar moet je best wel sterk voor zijn. Een paar ouders die je ondersteunen is dan belangrijk.
Is ze nog aan het solliciteren?

@Emma

We willen haar net ervoor behoeden dat het nog kan gebeuren. Dus we ondersteunen haar wel. Maar het feit dat ze ons negeert en terug haar ding doet zit ons dwars. Het is toch niet de bedoeling dat ze terug bij hem blijft slapen en als ze zin heeft of in de problemen zit naar huis komt. We hadden er vrede mee genomen dat ze bij hem inwoonde maar nu we weten dat hij haar geslagen heeft en zelf als kind mishandelt is geweest zijn we toch bezorgd. Ze is hier beginnen solliciteren nu ze een autootje kreeg en ze had direct antwoord. Als ze bij hem was deed ze dit amper. Ze vroeg dan om het kindergeld zolang ze geen job had.

Sonja

Waarom laat je haar niet in haar eigen (!) tempo de relatie afronden of afbouwen? Je blijft haar maar dwingen om op jou manier te leven. Nu zit ze tussen twee kwaden, haar vriend en haar moeder die haar allebei niet zichzelf laten zijn.

ElenaH

Wat moeten we dan doen? Toekijken hoe ze in haar ongeluk loopt met die gast. Hij bezit niets, geen woning, geen auto, geen financiën, heeft geen steun van de ouders, leeft van het OCMW. Volgens ze verteld heeft heeft hij geen vooruitzichten IVM werk. Ik denk dat ze medelijden met hem heeft. Ondertussen wil ze wel dat we gedeeltelijk mee betalen voor die wagen. Wat als ze terug bij hem intrekt en de wagen meeneemt? Haar adres staat nog altijd bij ons. Boetes, verzekering komt dan nog altijd bij ons toe. Ik ben van plan om de aankoop van die wagen uit te stellen. Als ze een job heeft kan ze immers ook met het openbaar vervoer gaan. Is wat moeilijker maar dan zoekt ze maar een job met daguren. Hij kan dan ook van die wagen genieten zonder er iets voor te moeten betalen en dat willen we niet. Zij betaalde nu ook al het internet.

Los van elkaar zien

Ik denk dat je de auto en de steun aan je dochter niet aan elkaar moet koppelen. Natuurlijk kun je aangeven dat de auto nu niet door gaat. Sterker nog, ik krijg het idee dat de auto het 'snoepje bij braaf gedrag' was, wat een hele foute insteek was. Dat soort snoepjes worden gegeven met een hele bak aan verwachtingen/voorwaarden, en dat voelt je dochter waarschijnlijk haarfijn aan.

Maar de steun aan haar, mentaal en praktisch, die kun je toch gewoon blijven geven? De deur open houden, zodat ze zich geborgen voelt in haar beslissingen? Of is jouw liefde zo voorwaardelijk dat je daarin tekort schiet?

Fout

Dit gaat fout. Je probeert haar om te kopen met een auto in zich toch maar weer in jouw keurslijf te voegen. Ze kwam naar jou toe voor hulp. Dat is zo belangrijk. Zorg dat ze het gevoel heeft dat ze dat altijd kan doen, wat er ook gebeurt en welke keuzes ze ook maakt.

Het is geen beste vent voor haar, dat is duidelijk. Maar als jij een breuk probeert af te dwingen heeft ze geen keuze meer en zal ze bij hem blijven. Als hij haar weer slaat komt ze niet naar jou. Je moet juist het gevoel geven dat ze altijd welkom is. Onvoorwaardelijk.

Maar waarom pamper je haar zo

Ze komt thuis, je beslist gelijk dat ze een auto nodig heeft, regelt deze onmiddellijk, zorgt dat haar spullen opgehaald worden, gaat haar achterstallige was doen, belt en bericht haar na als ze even weg is, gaat voor haar beslissen wat ze met haar leven moet gaan doen, met haar relatie.

Het lijkt wel alsof ze totaal niet krijgt wat ze nodig heeft; steun op gelijkwaardige basis, haar benaderen voor wat ze nu is: een groeiende en zoekende volwassen vrouw. Die vast haar eigen boontjes prima kan doppen, met wat backup steun van anderen. (Wie kan die niet gebruiken)
Die steun vraagt ze nu bij jullie maar als jullie haar blijven smoren in verstikkende betutteling duurt het niet lang tot ze niet meer bij jullie aan zal kloppen.

Stuck...

...between a rock and a hard place.

Aan de ene kant een vriend die niet zo ideaal blijkt te zijn, aan de andere kant een drammende moeder vol verwijten.

Auw - wat een armoede

Dus je dochter probeert zich kwetsbaar op te stellen, eerlijk te zijn, en krijgt als beloning meteen de hele controlerende en beheersende ouders terug. Die langer zaniken over de auto (uiterlijk) dan dat ze met dochter in gesprek gaan over hoe zij zich voelt (innerlijk).

Wat een armoede. Bij jullie dan wel te verstaan. Stop met controleren en beheersen. Start met je dochter zien als wat ze is; een volwassene. Die verkeerde keuzes maakt. Dat is heel vervelend en naar en niet zo handig - maar ben het vangnet als ze daarachter komt. Niet het kleverige ‘ik los alles op en ga je leven beheersen en controleren’ dat je nu bent. Maar het vangnet waarvan ze weet dat het mensen zijn die haar liefhebben om wie ze is, die haar welkom heten en die - als ze daar om vráagt- haar best willen helpen.
Maar vooral; het vangnet van ouders die van haar houden zonder voorwaarden.

Nu loop je het grote risico dat ze toch terug naar vriend gaat (want die heeft haar wel lief en zeurt niet). Of, verstandiger, dat ze overal afstand van neemt. Ook van jullie.
En dat heb jij dan zelf veroorzaakt.

Heb je nou echt niet door..

.. dat je met jouw gedrag je dochter rechtstreeks in de armen van haar vriend terug stuurt? Als moeder hoef je er alleen maar voor haar te zijn. Haar een veilig en welkom thuis geven en haar steunen waar ze dat nodig heeft. Geen verwijten over wat ze volgens jou allemaal fout doet, geen beslissingen voor haar nemen, niet haar was van een maand doen en geen auto voor haar kopen. Valt het je op dat ongeveer iedereen hier hetzelfde tegen je zegt? Je zit op een verkeerd spoor, hoogste tijd om je gedrag aan te passen!

Zucht......

80!!!! berichten lang proberen we je uit te leggen dat je moet stoppen met pamperen en beslissingen nemen vóór een over je dochter.
Dat je haar had eigen issues moet laten opknappen. Nu komt ze terug naar jullie voor ondersteuning en veiligheid en dan jagen jullie haar weer weg met jullie verstikkende alles uit haar handen nemende regelzucht, veroordeling en omkoperij.
Ik ga er geen energie meer insteken.
Arme dochter met een moeder die zich drukker maakt over materiële zaken en de buren dan om de dochter.
Ik hoop oprecht dat het goed komt, vooral voor de dochter. Succes en sterkte.

Vervolg

Ze lijkt hem al vergeven te hebben, het was immers "éénmalig" en het zal niet meer gebeuren. Ik hoop het voor haar. Ik vermoed dat ze binnenkort terug in dat kraakpand zal intrekken want ze heeft er haar vrijheid zegt ze en hij kan haar goed overhalen want hij moet ook met niemand rekening houden. Die auto leek dan toch niet zo'n goed idee.

Je kunt ervan uitgaan

'Ze lijkt hem al vergeven te hebben, het was immers "éénmalig" en het zal niet meer gebeuren. Ik hoop het voor haar.' Je kunt ervan uitgaan dat het nog een keer zal gebeuren. Maar toch zal ze ook zelf de beslissing moeten nemen om met de relatie te stoppen. Dat kun je niet voor haar afdwingen.
Wat wel belangrijk is, dat is dat ze altijd bij jullie terecht zal kunnen, zodat ze deze periode van zoeken naar wat ze wil met haar eigen leven en in een relatie door kan maken. Dus maak haar duidelijk: mocht het nog een keer nodig zijn, dan kun je altijd bij ons terecht.
Geef haar niet meer hulp dan waar ze zelf om vraagt. Wat ze nu vraagt is een veilig onderkomen. Niet een uitgestippelde toekomst.
En verder, ik baal wel een beetje van je verhaal. Een vent die geen geld binnenbrengt en een vrouw die nota bene internet betaalt, tsja. sprookjes bestaan nog. Op een dag komt ze de prins tegen (oh nee, ook niet zo'n gelukkige vergelijking in België). In elk geval iemand die haar kan onderhouden, want dat is toch de bedoeling. Draai het eens om, prijs haar dat zij hem straks kan onderhouden.

tsjor

Tsjor

Aan Tsor

Bij ons kon ze die eerste keer ook goed terecht. We dachten aan haar reactie dat we onze dochter terug hadden. Ze was terug zoals tevoren, lief en toonde interesse. Maar heeft niet lang geduurd. Dinsdag heb ik haar opgehaald met haar spullen, woensdag mijn man nog enkele spullen. Woensdag is haar vriend ook aan de deur geweest. Stond te wenen en liet een briefje na met verontschuldigingen. Woensdag moest zij bij een vriendin haar hart luchten en bleef er slapen. In feite was het bij hem en zijn ze de dag nadien samen op uitstap geweest. Mijn man is haar toen nog gaan ophalen van de bus, in principe is hij een halte vroeger afgestapt. Vrijdag gingen we kijken voor een wagen voor haar omdat zij zo
gemakkelijker aan een job zou geraken. Zaterdag ging ze terug al tot maandag bij hem wonen. Ondertussen heeft ze ons zaken voorgelogen en hebben we besloten om de auto toch niet te kopen. Het zou voor haar ook een manier zijn om bij hem te gaan wonen en vermits die onzekerheid of hij het goed bedoelt hebben wij dit liever niet. Wij zouden immers die wagen moeten financieren en gezien zij liegt en zich niet aan de afspraken houdt is dit niet mogelijk.

tuurlijk sonja

want julie zijn heilig en zij mag alleen jullie dochter zijn als zij precies doet wat jullie denken dat de buren (en de kerk en de rest van de wereld) goed vinden om te doen. Jullie houden niet van haar, je houdt van het plaatje van de gezellige dochter die netjes doet wat mama en papa haar zeggen.
Well you know what. Jullie hypocriete gedrag krijg je driedubbel terug want ze doet wat jullie haar voor hebben geleefd. Jullie zijn ook niet eerlijk en transparant. Je zegt wel dat je van haart houdt en haar wil helpen maar je wilt jezelf helpen.
gr Angela

Kilte

Ook nu weer is je reactie koud kil, en zonder inleven in je dochter.

Niet iedereen is zo gedecideerd als jij. En aangezien ze echt van haar vriend houdt, zal ze misschien nog wel vele malen naar hem teruggaan (ook als hij haar mishandelt of slecht behandelt). Het moment waarop je dochter ten volle beseft dat haar vriend niet meer gaat veranderen en zij beter verdient- dat duurt nou eenmaal even. En gaat helaas vaak niet van het ene op het andere moment. Hoe lastig ook voor de omstanders om te zien.

Maar het goede nieuws voor jou; daar heb jij geen last van. Je hebt haar weer vakkundig duidelijk gemaakt dat ze faalt als ze niet naar je luistert.

Ik gun haar minder veroordelende vrienden die haar daadwerkelijk ondersteunen. En ik hoop voor jou dat je ooit ergens een keer leert lezen, luisteren en inleven.

Angela67

Het lijkt hier of alle schuld aan ons ligt? Wij hebben er altijd alles aan gedaan om haar een goede en warme thuis te geven. De familie is er altijd voor haar geweest. Mijn dochter heeft een sterk karakter en is soms dominant. Door haar vorig vriendje heeft ze op 16 jaar wiet leren gebruiken. Ben hiervoor in therapie met haar geweest. In het middelbaar is ze 3 x van school veranderd. We waren blij dat ze eindelijk haar diploma had. Toen ze hier weg is gegaan om bij haar nieuwe viend te gaan wonen hebben wij haar nog geholpen met huisraad te geven en boodschappen te doen. Na 2 maand wou ze terug thuis wonen omdat hij haar had geslagen. We hebben al haar zaken teruggehaald en nog diezelfde week is ze terug bij hem ingetrokken na ons zaken voorgelogen te hebben. Wel Angela sommige ouders zouden op dat moment de deur dicht trekken. Je kent die gast niet. Volgens mijn dochter kan hij agressief zijn . Denk je niet dat wij ons ongerust maken? Ze is verliefd en neemt zijn fouten erbij. Wij kunnen niets doen ze is meerderjarig en mag in dat kraakpand blijven wonen tot de eigenaar klacht indient. En dan zeggen dat alles onze fout is. Jij bekritiseert ons alleen maar waar wij niets mee zijn.

Laatste poging

=====Het lijkt hier of alle schuld aan ons ligt? Wij hebben er altijd alles aan gedaan om haar een goede en warme thuis te geven. De familie is er altijd voor haar geweest.=====

Sonja nog één keer.
Komt het in je hoofd op dat bovenstaande quote van jou misschien de oorzaak van de problemen kan zijn? Dat dat goede warme thuis en familie die er altijd voor haar is misschien wel te verstikkend zijn voor je dochter? Dat ze teveel in jullie keurslijf moet lopen en te weinig ruimte had om zich af te zetten, haar eigen keuzes (waar jij het niet mee eens bent) te maken en zich te ontwikkelen tot een zelfstandige jonge vrouw die haar eigen zaken kan regelen?

Als je doet wat je deed

Krijg je wat je kreeg.

Deze manier van omgaan met de dochter lijkt niet te werken. Probeer eens wat anders. Je hebt genoeg tips gekregen.