

Puberteit
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Wendy
10-06-2017 om 08:06
Dochter (13) verliefd op man van 25
Hallo,
Mijn dochter van 13 is verliefd geworden op een jomge man van 25. Ik vertrouw haar/hem niet 100% ermee maar hij werkt op de kermis en ik kan het niet over mijn hart verkrijgen te zeggen dat ze niet meer naar de kermis mag
Ik kan ook niet zeggen dat ze het uit haar hoofd moet zetten want dat gaat niet (ik was ook ooit 13). Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan... wat moet ik hieraan doen??

rode krullenbol
12-06-2017 om 16:06
redactionele correctie
"Idolaat als jij van *HEM* was, ging naar al hun concerten." moet zijn: "Idolaat als jij van *HEM* was, ging je naar al hun concerten."

tante Sidonia
12-06-2017 om 22:06
nou rode krullebol
leuk fantasietje, maar ik zou dit niet overtuigend kunnen brengen, bovendien betwijfel ik ernstig of het werkt.
het viel me al op dat je ineens toch een stukje kunt schrijven, maar gelukkig was er toch het welbekende linkje naar you tube er als vanouds weer bij!

Manja
13-06-2017 om 00:06
Hoe lang staat die kermis nog bij jullie?
Nog ff doorbijten en haar opsluiten en dan is de kermis weg toch?

Flanagan
13-06-2017 om 08:06
Teenage mom
Misschien haar wat afleveringen 'Teenage mom' laten bekijken en haar uitleggen dat die meiden het zwaar hebben omdat ze er zo alleen voor staan.
Misschien toch ook maar een bezoekje aan de huisarts voor de pil. Ze doet zich voor als 16. Dit is dan niet meteen een vrijbrief voor sex, maar wel om te voorkomen dat ze zelf een teenage mom gaat worden. D ben je nog verder van huis. De jongen van 25 zal na vertrek wel weer verwisseld worden door een ander want ze is in de fase van verliefd en nieuwsgierigen dat is niet voorbij als die leuke jongen uit zicht is. Je dochter ziet er uit als 16 en zal zodoende voldoende aandacht blijven trekken. Zie haar niet meer als 12-13, die tijd is achter de rug.

rode krullenbol
13-06-2017 om 14:06
Melodrama of romantiek ten voeten uit?
Kort nadat ik gisteren de knop ‘versturen’ had aangeklikt, begonnen kritische gedachten aan mijn geweten te knagen; als knaagdieren aan hun favoriete eten.
Had ik de dochter van Wendy wel voldoende serieus genomen door haar gevoelens voor haar geliefde te behandelen als kalverliefde? Had ik bovendien niet zelf ook met twee maten gemeten door Mick Jagger hier af te schilderen als een trouweloos sujet, terwijl ik toch wist dat Elvis Presley, over wie ik nooit één kwaad woord zou reppen, ook niet bepaald serieel monogaam door het leven was gegaan? Was ik daarmee eigenlijk niet ook te weinig respectvol geweest naar Mick’s schare van fans? Had ik kortom wel “The best version of myself” neergezet, zoals nadrukkelijk aanbevolen door sommige van de door mij geraadpleegde ‘life coaches’ op YouTube?
“Mind you!” Zulke gedachtespinsels zijn bij mij meer dan welkom. Wie zich ten aanzien van kennis en inzichten opstelt als Rupsje Nooitgenoeg, brengt zichzelf immers verder: zo ver mogelijk verwijderd van verstenende dogma’s en dichter bij de werkelijkheid. In principe.
Om die reden stelde ik mezelf de vraag welke liedtekst de dochter in kwestie haar moeder zou kunnen voorleggen, wilde zij de bal scherp terugkaatsen. Een bijna voelbare herinnering aan een interactie met mijn eigen ouders gaf mij een antwoord: “A Boy Like That” uit de West Side Story. Had ik daar maar eerder aan gedacht! Het lied verwoordt toch zo raak hoe hoofd en hart tegenovergestelde berichten kunnen afstaan?
Als de dag van gisteren heug ik me die ene middag dat die klassieke musical, waarover ik al zoveel bij geruchte had vernomen, dan eindelijk op de Nederlandse televisie verscheen. Ik keek er in mijn eentje naar, terwijl mijn ouders in de keuken aan het kokkerellen waren. Jong als ik was, werd ik – meer dan me lief was! – meegesleept door het romantische verhaal.
Na afloop vond iets heel bijzonders plaats: mijn ouders vroegen mij plotseling gretig naar mijn mening! Met (inmiddels) droge ogen verkondigde ik zo volwassen mogelijk: “Een mooie musical, hoor. Maar wél wat pompeus!” Het bleek niet het antwoord waarop zij hadden gehoopt, zo merkte ik onmiddellijk. Diep teleurgesteld keken mijn ouders elkaar aan. Pas jaren later zou ik komen te beseffen waarom: zij hadden zich als jongvolwassenen nu juist bij uitstek kunnen identificeren met de hoofdrolspelers Tony en Maria. Wist ik veel?
Zo nauw verbonden en vertrouwd met elkaar als mijn ouders bleken, zullen de jonge geliefden waar het hier in dit draadje om draait nog niet zijn. Bij nader inzien lijkt het me beter hun eventueel wederzijdse verliefdheid aan te grijpen om de dochter des huizes slechts uitleg te geven over het (tamelijk wezenlijke) verschil tussen ‘verliefd zijn’ en ‘houden van’. Ook al druist hun verkering lijnrecht in tegen conventionele normen; nuchter beschouwd hoeft hun romance niet per se uit te monden in een tragedie.
Rode krullenbol
Voor een historische opname van ‘A Boy Like That’ zie bijvoorbeeld:
https://youtu.be/4oxfOncYiag
kenfan
13-06-2017 om 18:06
Hahahahaha
Rodekrullenbol, je maakt het wel heel erg bont. Met Mick Jagger liggen vozen, toe maar. Ernst Jansz niet goed genoeg om je maagdelijkheid aan te verliezen, Om zo'n kulverhaal nog een beetje geloofwaardig te houden zou ik het toch houden bij Roberto Jacketti (en al zijn scooters) of deze Coole Krullenbol
https://www.youtube.com/watch?v=AFqmgWfSJno

rode krullenbol
13-06-2017 om 18:06
Nou nee ...
Juist dat zou nu juist volstrekt ongeloofwaardig zijn, in mijn geval!

Flanagan
13-06-2017 om 19:06
gevaar vanuit een andere hoek
Ik vraag mij af wat Wendy het meest vreest; een vriendje dat niet geschikt is of een blijvende herinnering aan die jongen ( denk aan soa of baby). Ik denk zelf het laatste.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.