Consequenties na liegen?

Nou zo dus, zoals je doet.
Consequenties voor liegen en een goed gesprek wat je het meeste dwars zit; niet de telefoon maar dat je geschokt bent omdat je dacht dat je een open relatie bent en de noodzaak van liegen niet ziet.

Verder gaan je kinderen je nog wel vaker teleurstellen hoor, dit is dan bij wijze van stap 1. ;-)

Hoe oud is je dochter?

Dat maakt nogal verschil.

Ik vind dat je wel streng straft hoor. Hoe oud is ze?

Ik vind liegen natuurlijk ook niet fijn. Maar ik begrijp altijd wel dat kinderen dat doen. Negen van de tien keer liegen ze, omdat ze de werkelijkheid niet onder ogen willen zien. De leugen lijkt dan makkelijker.

Volwassenen liegen trouwens ook vaak. Ook tegen kinderen.

https://www.ouders.nl/vraagbaken/hoe-kun-je-een-kind-het-liegen-afleren-11-jr

Ik vind dit een mooi stuk erover. Van deze site

'Daarom is het heel belangrijk hoe je als ouder reageert. De meeste kinderen vinden het niet leuk als ze betrapt worden. Als je dan als ouders heel erg boos wordt, of als je je kind verwijt dat het nooit eerlijk is, of als je straffen geeft die te zwaar zijn in verhouding tot het ongewenste gedrag, dan werk je in de hand dat je kind de volgende keer opnieuw niet de waarheid vertelt, uit angst voor jouw reactie.'

thanks

Mijn dochter is net 13. En net zoals jullie verschillende reacties, vind ik het ook moeilijk, hoe hierop te reageren. Ik vond haar houding toch wat te gemakkelijk hierover. Toen ik vroeg waarom ze loog, antwoorde ze met "weet ik niet". Het klonk iets te gemakkelijk. Dus, ik wil met deze consequentie dat ze er goed van bewust is, dat wanneer je liegt het gevolg vervelender is dan wanneer je eerlijk bent. Daarentegen ben ik inderdaad bang, dat wanneer ik te streng ben dat ik het juist in de hand werk. Ik ga sowieso hier nog goed met haar over praten..
Bedankt voor jullie reacties!

te zwaar

Ik vind je straf te zwaar. Ik snap best dat een kind het zo denkt op te lossen, het lijkt (voor een kind) dan een vrij onschuldig leugentje (ik denk namelijk niet dat je dochter vooraf heeft bedacht dat het dan via de verzekering van die ander gaat en dat er dus contact over opgenomen wordt met die vriendin plus ouders). En om dan later alsnog terug te komen op hoe het wel is gegaan, is ook wel heel lastig voor een kind.

Misschien voel je je er ook vervelend onder omdat je meteen contact met de andere ouder hebt gezocht en zelf er dus ook op terug moest komen? Dat je je persoonlijk 'belazerd' voelt hierdoor door je kind. Eigenlijk zou dat niet mee moeten spelen.

Aangezien ze haar mobiel zelf heeft laten vallen zou ik haar zelf de schade laten betalen. En nog eens rustig uitleggen waarom liegen nooit een goede oplossing is. En daarmee is het wel klaar.

En een tip voor de volgende keer: vraag je kind hoe ze het denkt op te lossen (dus niet zelf meteen actie ondernemen).

Jippox

Klopt. En je tweede alinea klopt denk ik ook wel. Ik zei het wel tegen mijn dochter, dat ik 'de moeder' zou benaderen. Ze heeft het er op aan laten komen.
Ze wilde vanaf het begin al niet dat haar vriendin het betaalde, maar ik dacht dat ze dat niet wilde, omdat ze geen gedoe wilde met haar. (en dat vind ik geen goede reden) Ik heb toen uitgelegd dat het geen probleem is, ivm verzekering....
Bedankt voor je reactie en tip

Doorvragen

Een van mijn kinderen doet ook nog wel eens leugentjes om bestwil omdat ze zelf al is geschrokken van de gevolgen van haar oenige acties. Ik ken mijn pappenheimer, dus ik vraag altijd net zolang door tot ik zeker weet dat ik zelf niet voor schut ga als ik bijv de leerkracht of een andere ouder benader. Straffen doe ik niet, ik hoop dat ze een keer gaat beseffen dat ze mij alles kan vertellen.

Te veel straf

Zelf de schade (mee)betalen lijkt me een betere consequentie dan huisarrest.
En het liegen levert gesprekken over liegen op, dat is al straf

Die tip van Jippox vind ik een hele goede: vraag je kind hoe ze het denkt op te lossen (dus niet zelf meteen actie ondernemen).

Vesper

"" omdat ze zelf al is geschrokken van de gevolgen van haar oenige acties."" Ik denk inderdaad dat zoiets het geval was..? en ook wat Jippox zei. Ik was het gewoon echt niet van haar gewend. Ik straf ook niet graag, maar wil haar ook niet de indruk geven dat ze er zo gemakkelijk mee wegkomt.. Bedankt voor je reactie, het laat me zeker nadenken!

te zwaar

Ik vind de straf ook wel zwaar. Twee weken huisarrest? Nee, zou mijn keuze niet zijn.

"Toen ik vroeg waarom ze loog, antwoorde ze met "weet ik niet". Het klonk iets te gemakkelijk."
Misschien. Maar... het is volstrekt menselijk om dingen 'zomaar' te doen. Het is echt een misverstand dat iedereen voor alles een 'reden' heeft en alle consequenties van te voren goed heeft doordacht Jijzelf ook niet. Waarom je iets gedaan hebt? Nou, gewoon...

Volwassenen realiseren zich wat meer dat zo'n antwoord eigenlijk niet kan. Dus zij geven desgevraagd vaak wel verklaringen voor hun gedrag. Meer let wel: die bedenk je er meestal achteraf bij. En niet vooraf. Het was een leugentje om bestwil. Ook heel mensenlijk, iedereen doet dat. Te laat bij een vergadering? Ik stond in de file (i.p.v. ik ben te laat van huis gegaan omdat ik ruzie had met mijn man). Dat soort dingen.

Maak het niet te groot. Haal er niet teveel bij ('ik dacht dat we elkaar konden vertrouwen en alles konden zeggen').

Wel streng, maar niet buitensporig

Dochter flikt iets waarvan ze met 13 jaar ook wel weet dat het eigenlijk niet door de beugel kan. Met haar leugentje om straf te ontwijken (begrijpelijk, maar niet goed) beschuldigt ze iemand anders. En ze krabbelt niet terug en laat jou voor schut staan.

Geen wonder dat je boos bent. Die teleurstelling zou ik dan weer achterwege laten. " Mensen liegen nu eenmaal wel eens om de gevolgen van hun daden te lopen ,jij hebt vanuit emotie strenger gestraft dan volgens de boekjes. Niks zo fnuikend voor een kind als een verwijtende ouder die nooit boos is,"maar wel verdriethug". Twee weken is best te overzien om op de blaren zitten. Daarmee moet het klaar zijn en beginnen jullie allebei weer met een schone lei.

Voor een volgende keer bedenk je hoe je zoiets anders aan kunt pakken.

Liegen

Iedereen liegt (soms). Dat is heel normaal op zich. Niet wenselijk maar wel normaal. Ik zou haar sowieso zelf de schade laten betalen en uiteraard een gesprek aangaan over liegen en de effecten daarvan zoals verlies van vertrouwen. En verder inderdaad de mobiel een poosje inleveren. Huisarrest zou ik in dit geval niet gedaan hebben. Overigens vind ik het niet extreem streng welke straf je hebt gegeven. Ik kan me voorstellen dat je boos bent. Maar ik zou wel proberen je gevoelens van teleurstelling te scheiden van de straf. Natuurlijk ben je teleurgesteld maar alle kinderen liegen wel eens en zeker over dit soort dingen.

Mijn twee centen

Met oudste zijn we ook door een fase gegaan dat doorvragen essentieel was over zowel grote en kleine dingen. Ik weet niet of we het goed hebben gedaan maar wij deden altijd twee dingen: goed opletten en doorvragen zodat we konden voorkomen dat iets groot werd, luchtig houden. Voorbeeld:
Hee schat, hoe was school?
Goed
Heb je al cijfers terug van de toetsweek?
Nee er waren vandaag geen nieuwe cijfers bekend gemaakt want er was iets met magister
Ah, maar gisteren dan? Of toen magister het weer deed?
..... En dan komt de aap uit de mouw. Of beter gezegd die onvoldoende ;)
Ik zie het een beetje als een uitdaging om goed te luisteren en goed luisteren kan nooit kwaad . Probeer wel met mijn toon te voorkomen dat het een kruisverhoor wordt.

Daarbij hebben wij altijd het riedeltje van vrijheid, verantwoordelijkheid en vertrouwen. Als je meer vrijheid wilt, krijg je van ons meer verantwoordelijkheid en moeten we je daarin kunnen vertrouwen. Als jij ons vertrouwen beschaamt ben je blijkbaar nog niet klaar voor die vrijheid en gaan we samen op zoek naar een oplossing. Maar ons doel is hetzelfde als jouw doel; fijn kunnen functioneren in deze wereld. Ik vind het een fijne insteek, tot nu toe werkt het heel aardig, ook bij de kleintjes. Al gaat het bij hun meer over waar je heen mag met buitenspelen :)

Dankjulliewel

Bedankt voor jullie reacties. Fijn dat jullie hier de tijd even voor nemen. Ik heb hier echt wel wat aan!

de straf

Ik vind de straf niet te zwaar, wel als ze het in haar leugentje had gehad over een onbekend kind. Nu heeft ze ten onrechte de schuld bij een vriendin gelegd. Toen jij zei dat je contact ging opnemen met de moeder van het vriendinnetje heeft ze haar mond gehouden en dat is ook een hele kwalijke. Dat zijn zaken die zwaarder zijn dan een gewoon leugentje. Daar moet ze zich bewust van worden.

Toch gemiste kans

Juist als je dit gedrag niet kent van je dochter, dit is dan De Eerste Keer, dan maakt je aanpak veel indruk.
Ik zie dan meer in een goed gesprek. En nee, niet in een preek oid. Maar een kans om dingen uit te wisselen. Juist een mogelijkheid om haar wel iets bewuster te laten zijn/worden over haar eigen gedrag, daarover te laten reflecteren, uiteindelijk meer te kunnen kiezen in gedrag.
Kan ook een klein gesprekje zijn dat proces op gang helpt en haar zelf laat nasudderen.
Een straf maakt het altijd wel wat makkelijk, vind ik. Leidt af en ontslaat van een stap in proces v eigen morele ontwikkeling.

Gesprek en bewustwording

Ik mompel natuurlijk ook wel iets over vertrouwen dat te voet komt en te paard gaat. Maar de meeste kinderen weten echt wel wanneer ze over de schreef gaan.

Sommige ouders in deze draad lijken straf een vies woord te vinden.Ik vind er niet veel op tegen als je het als ouder/opvoeder met mate gebruikt. Omdat je hoopt dat ze er wat van leren, en soms omdat je er zelf echt schoon genoeg van hebt. Nou sta ik ook niet in mijn handen te wrijven die enkele keer dat ik straf, maar dat doe ik ook niet als ik de vaatwasser moet uitruimen.

Ik had er een tussen zitten die alle kasten leegvrat. Nu kunnen we er smakelijk om lachen, maar destijds kon het me laaiend maken. Alle verheffende, begripvolle praatjes gingen ene oor in andere oor uit. Op een gegeven moment heb ik gezegd dat als ik weer een lege wikkel vond dat ik niet eens meer naar de dader zou vragen. Maar dat hij in zo'n gevoel direct naar de winkel moest voor een vervangend exemplaar. Hij bleef het doen, maar ik werd niet meer zo woest over.