Competitieve tiener is succesvoller dan zusje

Oudste zus

Zelf ben ik de jongste van drie zussen. Die kan een beetje toveren, las ik vroeger eens in een boek. Dat had ik wel nodig toen )
Zelf heb ik maar één kind, met heel veel leerproblemen en moeilijkheden op school. Ik had haar graag veel broers en zussen gegund. Maar ik denk ook wel eens dat haar aan de andere kant veel bespaard blijft.

Emma

Even zuiver over je laatse opmerking: wat blijft een kind bespaard dan?

Kaaskopje

Levenslange vetes en competitie met oudere/jongere zussen, zoals ik hier soms lees en in mijn omgeving soms zie. Geschwister is niet zaligmakend zeg maar.

Emma

Ik heb geen oordeel over gezinnen met een kind. Als het zo rolt, dan rolt het zo. Maar ik denk wel dat meer kinderen binnen een gezin bepaalde vaardigheden leren waar ze hun hele leven iets aan kunnen hebben. Natuurlijk kunnen er vervelende situaties ontstaan onder broers en zussen, ik ken wel wat voorbeelden daarvan (helaas), maar daar staan weer legio voorbeelden tegenover waar het wel goed gaat.

Kaaskopje

Als je goed leest zie je dat ik mijn dochter dat graag allemaal had gegund. Maar het is niet alleen maar koek en ei tussen briers en zussen, zie ik wel eens. Dat kan toch? Ik begrijp je punt niet.

Moeder_van_2

Ik vind het eerlijk gezegd nogal 'dom' van je oudste zoon dat hij niet begrijpt wat dyslexie is en wat dit voor zijn zus betekent.

Bij mij is het de jongste (zoon, nu net 7) die erg lijkt op jouw oudste (erg slim, competitief, perfectionistisch en krijgt al van jongs af aan van buitenstaanders te horen hoe slim hij is)
Oudste (dochter, 9 jaar) is ook behoorlijk slim, maar erg onzeker en totaal niet competitief.

Jongste heeft ook de neiging anderen 'dom' te noemen, maar dit keuren wij echt af. We benadrukken dat ieder zijn zwakke en sterke punten heeft en dat deze allemaal even belangrijk zijn. Je bent niet meer of minder waard dan een ander vanwege je intelligentie!

En nu maar hopen dat dat kwartje ook gaat vallen bij beiden!

illusie

- Hoe kan ik broer minder perfectionistisch maken?
Eehmm? Niet? Die jongen mag zijn zoals hij is! Het is toch prachtig dat iemand alles 100% goed wil doen en dat ook kan? Dat is wel het laatste dat ik zou willen afleren!

Wel vervelend voor zusje misschien, maar zoiets hoort bij het leven. Er zijn altijd mensen die het sneller, slimmer en beter doen dan een ander. Daar moet je ook met kunnen omgaan. Dat voorkom je in ieder geval niet door haar af te schermen van het feit dat er slimmere en snellere mensen bestaan.

Als dat al zou kunnen, bouw je er ook geen echt zelfvertrouwen mee op. Alleen een soort van illusie dat jij slimmer/knapper/beter bent dan de gemiddelde mens.
De meeste volwassenen die ik ken leven nog steeds in die illusie, omdat ze anders dan jouw kind, niet elke dag met een potentiele Nobelprijswinnaar geconfronteerd zijn. Maar een illusie is het.
Echt zelfvertrouwen is het besef dat je er mag zijn, en dat dat niet af hangt van hoe je ‘scoort’ ten opzichte van de rest. Je hoeft niet ‘goed’ te zijn in iets. Dat moet je aanleren in plaats van haar voorhouden dat zij ook ‘bovengemiddeld’ is..

Oudste zus

‘Hierboven omschreven als 'met harde hand de mond snoeren' en dan lachen omdat iemand zoekende is?’

Inderdaad, dat nare gevoel kreeg ik er ook bij! Misschien heeft het zelfs wel met elkaar te maken. Als je nooit jezelf mag zijn, dan raak je jezelf op een gegeven moment kwijt. En dan raak je zoekende. Ken verschillende hoogbegaafden die niet weten wat ze met zichzelf aan moeten..
En de omgeving maar smalend en triomfantelijk doen,’ kijk daar heb je weer zo’n zogenaamde hoogbegaafde, superslim maar 0.0 levenswijsheid, wie is hier nou dom?’

Cijfers niet mogen meedelen ook zoiets. Je bent trots op je cijfer, jij hebt het gehaald, het is toch een mooie prestatie. Maar je mag het niet melden, je moet je prestaties maar even onder het tapijt vegen om de gevoelens van anderen niet te kwetsen.
Zoals jij bent, dat is dus kennelijk kwetsend voor anderen. Ook lekker voor je zelfbeeld..

trots

Natuurlijk mag je trots zijn op je prestaties (en ja dat herken ik ook, dat ik de cito-scores van mijn kinderen nauwelijks durf te vertellen aan anderen, bang dat het opschepperig klinkt).
Maar je hoeft niet neerbuigend te doen over de wat minder intelligente medemens, dat is dan weer de andere kant. En je kind leren anderen een compliment te geven als hij/zij ergens goed z'n best voor heeft gedaan, daar lijkt me ook helemaal niets mis mee! (ook al had je hij het zelf beter gekund)

Taboe

Ik reageerde op een post waarop iemand TO aanraadt om zoon te verbieden zijn cijfers mee te delen!

Ik zie er niks neerbuigends in. Ook nadat zusje haar cijfers heeft gemeld. Het een komt wel vaker na het ander, omdat dat toevallig het onderwerp van gesprek is (en, wat had jij?) Als kind 1 meldt wat het van de Sint heeft gekregen, dan zal kind 2 daar ook een mededeling over willen doen.

Ik snap dat het zusje het niet leuk vindt om te horen. Maar je sommige dingen zijn nou eenmaal zoals ze zijn. Broer is slimmer dan zus, er is geen enkele reden om daar geheimzinnig over te doen.
Als het zo’n taboe is, maak je het alleen maar extra beladen, dat intelligentieverschil.

rationeel denken

Ik denk dat dat ook is wat zoon van TO bedoelt met rationeel denken.

Mensen verschillen van elkaar. In haarkleur, maar ook in intelligentie. Heeft niks te maken met jouw waarde als persoon.

Als je dat aspect van de realiteit het liefst wil negeren omdat het pijn doet aan je ego dan ben je niet rationeel bezig. Dan koppel je kennelijk je eigenwaarde aan je intelligentie. Anders zou het niet pijn doen.

nouja slimmer

dat is helemaal niet gezegd natuurlijk. Hij scoort beter, niet meer en niet minder. Bovendien heb je natuurlijk meerdere soorten van slim.
Ik snap ook niet waarom de zoon neerbuigend zou doen, dat lees ik helemaal niet. Het is wel veelzeggend dat dat door velen gelezen wordt in summiere informatie.
Overigens had ik er nooit moeite mee hoge scores van mijn kinderen te vertellen. Hoezo opscheppen? Het zijn toch niet mijn scores?

Plaatje draaien

En ja, het is best lastig als de verschillen zo groot zijn. Zoon levert met weinig moeite grote prestaties en dochter moet er hard voor knokken. Het is gewoon niet eerlijk!
Maar zo is het leven en iedereen heeft daarin eigen talenten en kansen. Het is geen wedstrijd.

Zoon, met Asperger, zingt tegenwoordig wel een toontje lager. Op het HBO op zijn studie zitten veel meer slimme intelligente presterende jonge mensen en is hij gewoon niet meer de slimste. Dat maakt nederig.:-)

Maar ik heb wat voor hem gezongen in het verleden.:-)

Emma

Je liet inderdaad merken dat je je dochter broers/zussen had gegund, maar je sluit dat af met dat haar door het ontbreken daarvan ook het nodige bespaard is gebleven (even iets vrijer herhaald dan jij gezegd hebt). En dat vond ik een wat aparte conclusie.

Ik had graag 3 of 4 kinderen gewild (dat is echt zo en niet om het voorbeeld), maar .... het is mijn dochters hiermee toch ook weer bespaard gebleven dat ze met extra kinderen in de clinch hadden kunnen raken .... Daar komt het op neer wat jij over je eigen dochter en je eigen situatie zei. Ik vind dat een nogal negatief beeld van meer dan 1 kind binnen een gezin.

Dyslexie is een handicap

Ik zie dyslexie als een handicap. Mijn kinderen hebben hierdoor veel hinder met leren en andere schoolse zaken. Een hardwerkende dyslect moet een toets wel 2-3 keer oefenen tov een leerling bij wie het komt aanvliegen. Die hardwerkende dyslect mag dan blij zijn met een voldoende.
Het is echt jammer dat de zoon van TS dat niet inziet. Mischien kan TS hem een dag met een sjaal voor de ogen laten rondlopen om te voelen hoe het is om met een handicap te moeten leven. Hij zal zich stoten en zich onzeker voelen en merken hoe anderen die wel goed kunnen zien, zijn 'handicap' negeren.
Hopelijk is het één dag verplaatsen in een ander, voldoende voor de jongen om er wat van te leren.

Flanagan

Dat iemand een handicap als niet kunnen zien, of slecht zien, negeert is niet erg. Je bent die handicap tenslotte niet, je hébt het. Maar als iemand wéét dat je die handicap heeft, dan is het wel zo sympathiek om dat niet uit te buiten, daar geen misbruik van te maken, of de spot mee te drijven. Zoon van TS buit het uit en denkt zo zelf meer glans te krijgen.

hou toch eens op

Dit kind in een hoek te zetten. Waar in godsnaam lezen jullie dat dit kind de handicap van zus uitbuit. Vind dit niet kunnen.

Nou gewoon in de meermaals geciteerde tekst: "Ze wordt hierdoor onzeker. Ik heb dit met broer besproken: hij vindt dit alleen maar fijn, wordt hierdoor gestimuleerd en vindt dat 'zus maar rationeel na moet denken'. "

Zus wordt onzeker maar broer vindt de onzekerheid van zijn zus alleen maar 'fijn', wordt er door gestimuleerd en vindt dat zus maar 'rationeel' na moet denken. Dat is dus uitbuiten van de 'handicap' van zijn zus (maar ik mag van mijn zoon met dyslexie het woord handicap niet gebruiken) want hij profiteert er van.

nouja

Dat geloof ik dus niet, dat broer bedoelt dat hij de onzekerheid van zus fijn vindt.
Ook vind ik dat teveel verantwoordelijkheid bij broer gelegd wordt; hij is niet verantwoordelijl voor het zelfvertrouwen van zusje.
Maar goed, het blijft allemaal speculeren omdat ts maar spaarzaam info geeft.

Flanagan

"Dyslexie is een handicap"

Ik denk alleen dat ouders die geloven dat kinderen perfect kunnen zijn en dat ook graag willen voor hun kinderen (zoals TO), dit feit nooit zullen willen accepteren. Hun kind een handicap??

Ik denk dat het nog veel erger is als een kind dit soort dingen zegt en verder vind ik wel dat een broer of zus het zelfvertrouwen van een brusje kan maken of breken. Dat zie ik hier elke dag gebeuren ook al kan oudste hier er weinig aan doen, hij hoeft het dan ook niet nog erger te maken en daar steek ik dus wel degelijk een stokje voor.

Leren wat je wel en niet kan zeggen

Ik vind niet dat broer opeens gekleineerd moet worden zodat hij ook in ziet dat hij niet perfect is. Broer moet wel leren wanneer hij zijn mond moet houden en hij moet leren dat sommige opmerkingen niet gepast zijn.

En dat is een mooie taak voor jullie als ouders.

De wereld draait niet alleen om broer. Als zusje trots is op haar cijfer dan is dat haar moment. Dan zeggen jullie allemaal hoe knap dat is. Begint broer dan over zijn cijfers dan is dat op dat moment niet gepast en daar mag je wat van zeggen. Het draait niet om hem op dat moment.

Leerervaring

De jongen hoeft niet minder perfectionistische te worden, in tegendeel, hij kan nog perfectionistischer worden door zich te kunnen verplaatsen in de schoenen van een ander, als gevolg van eem leerervaring.

Het is voor hem niet mogelijk om te begrijpen hoe een dyslect denkt en leert omdat hijzelf dat probleem niet heeft. Maar door een dag met een sjaal te lopen, ( een andere vorm van beperking), kan hij wel aan het lijf ervaren hoe het is met tegenslagen te leven. Dit kan zijn visie op zijn zus verbeteren en daarmee groeit hij zelf ook.
Zijn zus legt makkelijk sociale contacten; als de jongen leert meer empathie op te kunnen brengen, kan dat ook ten goede werken voor zijn vermogen sociale contacten aan te kunnen leggen.

Zijn zus zal merken dat haar broer haar minder kwetst, hij zal merken dat hij prettiger overkomt naar anderen en makkelijker vrienden maakt en moeder is blij dat de sfeer verbetert.