Budget verjaardagscadeau

Hangt er vanaf

Voor een specifiek goed spaardoel zou ik zo 100 euro bijleggen, omdat we het nu kunnen missen, maar zomaar geld, daar zou ik nou moeite mee hebben. Vijftig max denk ik. Dus zo zie je maar weer, iedereen doet het anders;-)

Stapje terug

Triva: Het is duidelijk dat jij ontzettend veel geld uitgeeft aan vakanties dus wat dat betreft zal het wel een stapje terug worden voor jouw kinderen. ===

Nou gaven wij al langere tijd niet ontzettend veel geld uit :-), maar de dochters hadden toch wat verwende verwachtingen over 'later'. Er zou direct een vaatwasser komen! Maar ja... de realiteit is dat dochter 1 geen geld én geen ruimte heeft en dochter 2 eet 8 van de 10 keer op haar werk, dus valt de hoeveelheid afwas ook wel weer mee. Verstand en begrip komt soms in de praktijk naar boven.

Mijn ouders, ja sorry.. alweer, hadden ook een goed inkomen. Daar zaten twee kanten aan. Als er iets nodig was, werd dat wel gekocht. Wilde ik op een club of koor... doe maar. Maar de manier van leven, de andere kant dus, was bescheiden. Nooit uitspattingen in de vorm van 'doe eens wild en ga uit eten', want eten deed je het beste thuis. De bioscoop werd alleen bezocht voor de film 'De Tien Geboden' en dat vonden ze nog een teleurstelling ook. Musea werden niet bezocht met ons, geen concerten, totaal geen cultuur eigenlijk. (Dat zal ongetwijfeld ook met hun gereformeerde achtergrond te maken hebben.) Pretparken dan weer wel. Vakanties werden doorgebracht in Nederland. Ik kan me er vier herinneren. Daar was mijn moeder het niet mee eens en zo heeft ze zowaar één keer stampij gemaakt en geëist dat we naar het buitenland gingen. (Wij, man, ik en de kinderen zijn ook eenmalig naar het buitenland geweest, maar dat was echt doordat we het normaal te duur vonden, het kon niet.) Mijn vader heeft wel een geldverslindend 'project' op zich genomen, wat na een aantal jaar voor min of meer luxe vakanties had kunnen zorgen, in Nederland, maar daar vind ik niets mis mee, maar dat project is nooit af gekomen en na acht jaar, wel bijna klaar, verkocht. Jaren van hard werken, nooit weggaan, geld uitgegeven... voor niets. Van de opbrengst konden ze wel een kleiner exemplaar van 'het project' kopen, kant en klaar en daar hebben ze nog wel een paar keer vakantie mee gevierd, maar het was niet meer zoals het bedoeld was. Leuk.. met de kinderen. De kinderen waren namelijk volwassen en gingen hun eigen weg. Maar soms moeten dingen gaan zoals ze gaan blijkbaar, want ze hebben de boel wederom verkocht en toen een camper gemaakt van een busje, daarmee naar Zuid Europa afgereisd en daar zijn ze gebleven.

Achteraf is makkelijk praten natuurlijk, maar achteraf dus vind ik het echt zonde dat het zo is gegaan. Er had best wat meer genoten kunnen worden van het inkomen van mijn ouders. Dat is ook de reden waarom ik het geschreven heb. Als je het goed hebt, geniet er dan ook van. De kinderen zullen met hun eigen omstandigheden moeten leren omgaan. Als de omstandigheden van de ouders beter zijn dan van het kind, zal het kind moeten leren hoe hij of zij daarmee uit kan komen. Het is daarom ook wel verstandig om kinderen te leren wat er mogelijk is van hun eigen geld. Dat lijkt mij een betere methode dan bijvoorbeeld bescheiden cadeaus geven met verjaardagen.

ach ja, achteraf...

... zullen heel wat mensen wel 'projecten' kunnen aanwijzen die (veel) geld kostten maar niet brachten wat de oorspronkelijke droom was.
Zoals je al zegt Kaaskppje, het leven gaat zoals het gaat.

Op een bepaald moment heb je als mens een bepaalde zienswijze die je jaren later misschien we wereldvreemd, 0nhandig, minder wijs of wat dan ook voorkomt. Het is niet anders.

We gaan wel wat OT zo. Weet TS al waarmee ze haar jarige gaan verrassen?

kaaskopje

Ik weet niet of het nu allemaal aan mij gericht is maar mijn punt was vooral dat je een kind niet kunt 'verpesten' op die ene dag in het jaar. Dat doe je de rest van het jaar.

Hoe je die rest invult is aan ieder voor zich, ik zei ook niet dat de keuze niet goed was toch? Ik geniet zelf niet meer van uit eten gaan met ons eigen gezin, wel met anderen erbij, dan praat je veel meer met elkaar, heb je echt wat uit te wisselen. Ik doe dan liever wat anders met mijn geld. Ik vind vakanties best belangrijk en ik vind dat wij voor ons inkomen altijd nog luxe op vakantie zijn geweest (geen eigen goedkope caravan of tent bijv) maar juist onze oudste wil het liefst zo simpel mogelijk op vakantie.

Triva

Nee hoor, algemeen eigenlijk. Anders had ik je naam in de titel gezet.

kaaskopje

Ok maar mijn naam was wel het eerste woord van de tekst en dus een citaat van mij dus dat wordt wat onduidelijk ;)

Triva

Ja klopt. Ik heb jou reactie wel gebruikt en jou als bron genoemd.

praten

Als ik geld geef aan mijn zoon voor zijn verjaardag vind ik 75 een mooi bedrag. Een cadeau kan (veel) minder of (veel) meer zijn afhankelijk van wat ik dan koop als cadeau.

Uiteraard is een bedrag afhankelijk van de omstandigheden, van het type kind, van het type gezin, wat jullie belangrijk vinden etc.

En of iemand het veel vindt, vind ik dan weer niet belangrijk. Belangrijker is om met je kind te blijven praten over geld, om alles in context te kunnen plaatsen. En of je je kind kan verwennen (waar je dan verpesten moet lezen) met te door een hoger verjaardagsbedrag te geven vraag ik me af. Sowieso hebben de meeste kinderen het ruimer zolang ze bij pa en ma wonen en leren ze de waarde van geld het beste kennen in de krappe jaren als student of jong werkende.

Hier

Tussen de 75 en 100 euro. Meestal een 'groot' cadeau en dan nog wat aardigheidjes erbij en dan zit ik aan dat bedrag. Waarschijnlijk zit ik dit jaar met een kind er dik boven: ze wil heel graag een konijntje. Ik heb al een beetje gekeken, maar je zit dan aan een binnenhok, buitenren, voer, dierenarts en het schijnt beter te zijn om er twee te nemen. Voor dit soort grote dingen schakel ik de familie in en kunnen ze allemaal een beetje geven maar dan zit ik nog dik over het 'budget'.
Mobieltjes en laptops zijn verjaardagsdingen bij ons, sportspullen noodzaak en dat krijgen ze tussendoor. Dat kan aardig oplopen, één kind heeft dit jaar al voor zo'n 500 euro aan sportspullen gekregen. Niet in een keer, maar het blijft een bak met geld. Fietsen zijn ook nodig, die krijgen ze als het nodig is maar niet nieuw.
Toen ze kleiner waren kregen ze knutselspullen tussendoor, dat is nu niet meer zo. Als ze iets willen moeten ze het zelf kopen dus ik heb niet het idee dat ik ze financieel verwen. Ze krijgen 20 euro pm zakgeld en 55 euro kleedgeld. Geen abbo maar beltegoed van 25 euro per jaar. Als ze kunnen aantonen dat dit echt te weinig is om ons te bellen mogen ze meer krijgen, geklets met vriendjes kan en wil ik niet betalen.

Konijnen (o.t.)

Konijnen moet je inderdaad met minimaal twee houden en ze moeten kunnen graven. Als aan die twee voorwaarden niet voldaan wordt, wordt je konijntje diepongelukkig. Een cavia erbij is geen acceptabel alternatief, die hebben helemaal niets met konijnen.

Konijnen (ot)

Helemaal waar. Konijnen zijn - ondanks dat volksstammen mensen ze alleen houden - sociale groepsdieren en worden diep ongelukkig. Ook een halfuurtje knuffelen per dag is niet genoeg.

Wat misschien leuk is: eind april is er Animal Event. Er zijn niet allerlei diersoorten te zien (van Vee tot honden, vissen, vogels, kippen en konijnen, paarden). Daar zijn ook allerlei experts die je van info kunnen voorzien, die workshops geven en shows geven.
Konijnen kan je namelijk ook goed trainen (high five met je koijnen bijvoorbeeld).

Ik heb dat een keer met vissen gedaan. Dacht goudvissen te geven als cadeau. Werd nog een hele onderneming en ver, ver, ver boven de 100 euro. Bleken de vissen goedkoop te zijn, heb je er een mega aquarium voor nodig.De vissen zijn na 3 jaar alsnog verplaatst naar een vijver omdat ze echt te groot werden.

Konijnenopvang

En als je konijnen koopt, kijk eens bij speciale konijnenopvangcentra. Daar zitten allemaal lieve beestjes waar kindlief op uitgekeken is. Je kunt ze dan ook met elkaar laten speeddaten. Zo zie je meteen of het klikt.

kaaskopje

Ik ben het helemaal eens met jouw laatste bericht, vooral als je schrijft over je ouders. Als er geld in het gezin is, waarom zou je je kinderen daarin dan niet laten delen? Waarom krampachtig doen uit angst dat kinderen later niet goed voor zichzelf zorgen? En wat is goed? Veel geld op de bank hebben is goed? Of is het goed om je kinderen veel ervaringen te gunnen die het leven mooi maken? Uiteten is voor mij ook het leven vieren, net als naar het theater gaan of naar een concert. Zo fijn als je dat met je kinderen kunt doen. Voor mij is dat nu juist weer meer waard dan een dure laptop of een i-phone. Dat zijn maar spullen.
Onze kinderen zijn verwend maar hebben hopelijk geleerd van allerlei dingen te kunnen genieten, of het nou veel geld kost of weinig. Onze fiets-kampeervakantie was om nooit te vergeten. Twee jongetjes van 10 en 7 die dapper 70 km per dag wegtrapten. Kostte bijna niets. Jaren later deden we een rondreis door Portugal. Best duur maar ook een heel mooie ervaring.
Leer je kinderen genieten, van een groot cadeau of een klein. Deel wat je hebt en vertrouw erop dat je kinderen later verantwoordelijke volwassenen worden.

Veel met weinig (het leven vieren)

Laatst zei mijn dochter dat ze achteraf het gevoel heeft dat we veel gedaan hebben tijdens vakanties. Het voelde uitgebreider dan de realiteit was. En dat vond ik een leuk compliment. Het leven vieren, hoeft niet per se heel veel geld te kosten.:-) Wel fijn als dat kan.

voorbeeld van gul zijn

wij zijn allebei gul van aard naar anderen en ook naar de kinderen. ze moeten soms wel sparen voor iets ,maar goed wat ik wilde zeggen is dat ik zie hoe gul mijn kinderen naar anderen zijn door ze bijv. bij de Mac te trakteren zonder er iets voor terug te vragen. Ik denk dus dat je je kind in die zin ook een goed voorbeeld mee geeft. Ook krijgen wij sinds kort van hun zakgeld cadeautjes voor sint en verjaardag en dan kijken ze echt niet op een dubbeltje!

Hier

Onze kinderen vragen meestal geld. Wij geven dan €300. Ook bij onze 2ling, dan krijgen ze beide €300.

Nogal logisch Piet Jans

Een tweeling zijn twee individuen die toevallig op dezelfde dag jarig zijn. O wat voelde ik mij sls "jongste" van de twee soms ongezien. Kreeg mijn zus een verjaardagscadeau met de mededeling dat het ook voor haar zus was, samen delen dus. Mijn ouders deden dat niet maar andere familie wel.