U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
bemoeien jullie je nog met 12 jarige pubers en vrienden?
Mijn dochter is bijna 12. Ik ben benieuwd of jullie je nog bemoeien met andere kinderen? Ik merk dat ik nooit iets heb hoeven zeggen, de lagere school is altijd prima verlopen met leeftijdsgenoten. Ik merk dat daar nu verandering in komt. Kinderen die echt gemeen zijn. Bv met het fietsen, niet met die en die willen fietsen, perse langs 1 meisje willen fietsen, stiekem snel de trein pakken en niet op de andere wachten, schreeuwen tegen mijn dochter omdat ze op de andere wilt wachten. Mijn dochter zelf is erg sociaal en probeert met iedereen rekening te houden. Maar heeft het nu al een paar keer voor haar kiezen gehad. Ze probeert het wel zelf op te lossen en daar ben ik ook een voorstander van. Toch merk ik dat bij mij bijna de maat vol is en ik in wil grijpen en zeker 1 meisje op haar gedrag aan wil spreken, dat zal ik nu nog niet doen, maar als dit nu nog langer gaat duren!!. Ik ben benieuwd of jullie dat op deze leeftijd nog doen? Kinderen aanspreken op hun gedrag? Ik heb dat dus nooit hoeven doen en ben dan ook onzeker of ik dat nu dan wel ga doen of dat ze het zelf op moeten lossen. Of bellen jullie misschien wel ouders?
Allebei
Hier ook gedoe onder de jongens. Die verhalen hoor ik van zoon. Mijn dochter is een heel onafhankelijk type is dat zich weinig van anderen aantrekt en vaak helemaal niet zo doorheeft hoe een sociale situatie in elkaar zit. Mijn zoon is juist altijd erg bezig met de groepsdynamiek en weet alle roddels. Hij trekt zich bovendien alles veel meer aan, ook als het niet eens hemzelf betreft maar de andere kinderen in de klas. Dus via hem en andere klasgenoten krijg ik altijd alle verhalen te horen. Als alleen mijn dochter in die klas had gezeten dan had ik waarschijnlijk gedacht dat er nooit gedoe was in die klas. Het boeit haar gewoon veel minder en daardoor heeft ze er ook veel minder last van.
Het gedoe komt hier zowel onder jongens als meisjes voor. Sowieso zijn er veel gemengde groepjes op de middelbare school.
Wel handig dit draadje
Enorm gedoe in dochters vriendschappen op dit moment. En ik doe dus braaf wat ik hier aan raad maar tegen man heb ik even flink gemoppert op ze net 
Mijk
Dubbel
Zelf heb ik altijd veel last gehad van 'meidenvenijn'.
Ook niet goed modus gevonden hoe ermee om te gaan m. a. g. dat ik dat nu als volwassene nog best moeilijk vind. (op mijn werk momenteel lijkt het wel een middelbare school:()
Dus jong geleerd is oud gedaan. (of juist niet;)
Van de andere kant hoor ik ook wel moeders overdrijven. Zo vindt moeder van een vriendin van dochter steeds weer opnieuw dat haar dochter gepest wordt/zwaar tekort gedaan wordt. Maar ik ken betreffende meisje goed en vriendenkring en ik heb daar echt heel andere ideeën over. Ik vind het meisje nogal een verwend nest die zich snel tekort gedaan voelt als niet iedereen naar haar pijlen danst.
Kikki39
Je schrijft in #1 al dat de basisschool erg makkelijk verlopen is voor je dochter oftewel alles ging altijd zoals zij het wilde. Dat is natuurlijk erg fijn maar daardoor is je dochter ook weinig gewend.
Nu is er een nieuwe samenstelling van meiden en er komen puberhormoontjes om de hoek kijken.
Je schrijft in #18;
" Ik vind het zo akelig dat ze iedere dag weer een verhaal heeft over die meiden". Ligt het nou echt alleen maar aan die meiden of ook aan je dochter die wil dat alles op haar manier gaat?
Tuurlijk is het fijn om samen te reizen maar het is toch ook niet verplicht? Schreeuwen hoort inderdaad niet maar je bent er niet bij geweest en weet dus niet hoe e.e.a. gegaan is.
Misschien goed om er wat neutraler in te gaan staan en laat je dochter het zelf oplossen, wel zo prettig voor haar en je eigen gemoedsrust. Als er echt iets uit de hand loopt kun je altijd nog met een mentor overleggen.
Oh nee
Want mijn dochter is heel gemakkelijk. Wilt iedereen eerder pleasen, maar dat lukt niet.
Maar we wachten af. Het valt allemaal nog wel mee hoor, het is niet dat ze gepest wordt. Maar ik schrik er zelf van dat ze zo gemeen zijn.
Maar laat het haar zelf oplossen en dat doet ze meestal ook heel goed. Ze trekt al vaak haar schouders op.
Kikki39
Meiden kunnen zeker gemeen zijn tegen elkaar, maar niet alles is " gemeen", het is maar net hoe je het opvat. Gewoon niet zo'n drama van maken werkt vaak het beste.
stereotype
Ik krijg wat kriebels van het "meiden zijn zo gemeen en vals" of het "meidengekissebis".in dit draadje en in het algemeen.
Het blijft altijd bijzonder dat meiden in hun jeugd schijnbaar zo gemeen en vals zijn (en jongens altijd zo lekker makkelijk en eerlijk vechten), maar dat je daar weinig van terugziet als je kijkt wie er later aan de top van bedrijven, partijen, regeringen etc komen. Of dachten jullie dat daar geeneigenschappen als ellebogenwerk, vals, doortraptheid bij aan te pas komen. Dat House of Cards louter een verhaaltje is.
Laten we gewoon stoppen om gebruik te maken van dit stereotyperingen. En met iets opener blik kijken naar gedrag van jongens en meiden. En misschien ook naar dat van onze eigen kinderen.
Kinderen kunnen vals zijn
Kinderen op die leeftijd kunnen vreselijk vals zijn. Je hebt zo te horen een lieve meid en die krijgen het soms zwaar te verduren. Met mijn dochter, die inmiddels 17 is, heb ik precies hetzelfde meegemaakt. Het zijn geen leuke dingen maar het is belangrijk om je dochter mee te geven dat ze niet moet veranderen. Sociaal zijn en lief voor anderen is heel belangrijk en niet iets om je voor te schamen. Als andere kinderen dat niet zijn dan zijn zij verkeerd.
Geef je dochter wel mee dat ze niet over zichzelf heen moet laten lopen. Als iemand haar onaardig behandelt mag ze daar best wat van zeggen, daar is niets verkeerds aan.
Hier ook
Een dochter die dit jaar in de brugklas is begonnen. Samen met vriendin van de basisschool zouden ze het half uurtje naar de trein toe fietsen. Eenmaal in de brugklas sloeg vriendin als een blad aan de boom om en schreeuwde tegen dochter, bespotte haar, roddelde over haar en zette haar voor gek.Tot dochter thuis aangaf niet meer te weten hoe hier mee om te gaan, ze was al een paar keer in tranen en paniekerig thuis gekomen. We hebben samen een ( keurig ) appje opgesteld waarin dochter aangaf liever alleen te fietsen omdat er zoveel vervelende dingen gebeurde. Dat ze zich hier naar onder voelde en dat dit voor haar de grens was. Vriendin protesteerde nog wat, maar dochter is daar niet meer op in gegaan. Vanaf dat moment fietst dochter alleen ( en heeft daar zelf geen enkel probleem mee ). Ik heb nog wel even contact gehad met de mentor, die heeft dat gelukkig heel goed opgepakt door een gesprek met de meiden samen aan te gaan, waarin ze o.a. aangaf dat ze vond dat de grenzen van dochter gerespecteerd moesten worden. Ik denk dat je stiekem/gemeen/achterbaks gedrag niet altijd kunt voorkomen, maar ik denk dat het belangrijk is dat je je dan niet afhankelijk opstelt van dit soort types. Ze krijgen dan ook de ruimte om onder je huid te gaan zitten.
Ik vond het zelf ook lastig om op afstand te blijven van wat er gebeurde, maar ik merk wel dat dochter nu het gevoel heeft dat ze het zelf heeft opgelost en dat ze daar sterker van geworden is. Dat was denk ik niet zo geweest als ik als moeder had ingegrepen.