U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ai dat loslaten
Ben zo emotioneel, dat ik mezelf bijna niet snap. Zoon (m'n oudste van bijna 17) gaat zaterdag voor het eerst bij zijn vriendinnetje slapen (serieuze verkering van 3 maanden). Zij zijn beiden elkaars eerste (heftige) liefde. Meisje is een schat, daar ligt het niet aan. De intimiteit samen gun ik ze, voor beiden de eerste keer. Mooi toch!
Waarom ben ik dan zo emotioneel en voelt het alsof ik iets kwijt raak?
Herkenning?
Goed gesprek & laten gaan
Ik zou een gesprek aangaan met je dochter waarin ik zou vragen of ze mij een plezier wil doen en even wil luisteren naar wat ik te zeggen heb en daarover wil nadenken. Je kan vervolgens duidelijk je zorgen aangeven of die nu praktisch of emotioneel zijn. Ik zou zelf benadrukken dat trouwen een serieuze beslissing is en dat hoewel het in de maatschappij tegenwoordig niet meer zo gezien wordt het niet iets is waar je zomaar mee kan stoppen. Dat je door te trouwen verantwoordelijk wordt voor elkaar en dat dit geen lichte beslissing is. In elk geval ik zou mijn verhaal doen. Vervolgens zou ik benadrukken dat het haar beslissing is en dat een onderdeel van volwassen worden soms is om wel te doen waarvan je ouders of anderen vinden dat het een slechte beslissing is, dat een deel van volwassen zijn je eigen beslissingen nemen is en dat als dit haar beslissing is ze mijn zegen zou hebben.
En als ze haar beslissing had genomen dan zou ik achter haar gaan staan en haar mijn zegen geven en haar helpen bij de voorbereidingen.
Ik vind leeftijd geen reden om mijn zegen te onthouden. Dat zou ik alleen doen als ik de jongeman (of jongedame) in kwestie absoluut niet zie zitten. Ik kan me voorstellen dat ik dat geval mijn zegen niet kan geven.
Ik vind 18 overigens niet perse te jong om te trouwen; dat hangt veel meer af van het aanstaande echtpaar en hoe ze in het leven staan.
Ehm maylise ot
Dit meen je toch niet? :"dat hoewel het in de maatschappij tegenwoordig niet meer zo gezien wordt het niet iets is waar je zomaar mee kan stoppen."
Ik vind dat je volledig voorbij gaat aan de pijn, schuldgevoelens en ellende velen doormaken tijdens een scheiding. Ik denk dat er maar heel, heel weinig mensen zijn die scheiden zonder en een seconde wakker van te liggen....