U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Aargh! Pubers.
Even klagen hoor.
Dochter van 12 is volop aan het puberen. Niets, maar dan ook echt niets wat je zegt is goed momenteel. Op zich snap ik het wel hoor, maar het is erg vermoeiend.
Zonet zeg ik heel voorzichtig tegen haar dat het in haar kamer wat zweterig ruikt en ze misschien even wat deo op moet doen. Ik krijg direct een snauw terug: lekker aardig zeg! alsof jij zo lekker ruikt! Op de vraag of ze vindt dat ik niet lekker ruikt, krijg ik te horen dat ik stink, naar pis. Pubers! Wat moet je ermee????
Vind het ook vreselijk
Hier ook een enorme sloddervos. En ik erger me rot aan die rommel op haar kamer. Maar echt geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om HAAR spullen weg te gooien. Zal ook wel iets van vroeger zijn, maar ik vind dat je een kind daarmee een heel onveilig gevoel geeft. Ze moet er op kunn we vertrouwen, vind ik dan, dat we haar spullen en daarmee ook haar respecteren.
Bovendien is het onmacht. Ze kan het gewoonweg niet overzien. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hierin ook niet altijd even fijnbesnaard ben, maar ik probeer het toch altijd samen met jaar op te lossen. Daar leert ze het meeste van. Dus klus opknippen in deeltaken, samen uitzoeken en oplossingen bedenken. En accepteren dat die kamer nooit een toonzaal zal worden.
Wat ik af en toe wel doe, is wat overtollige spullen in een doos doen en even wegzetten. Daar heeft ze meestal geen moeite mee. En de laatste tijd kan er zelfs weleens in overleg iets weggegooid of - gegeven worden. Er zit dus vooruitgang in.
Ik maak me wel zorgen over hoe haar huis er later uit zal zien, als ik er niet ben om het op reguliere basis in goede banen te leiden.
En Jasam: hebben jouw kinderen gevraagd om 5 broers of zussen? Ik vind het een beetje mager argument voor zo'n harde aanpak....
@Ginny Twijfelvuur - Pardon??
En Jasam: hebben jouw kinderen gevraagd om 5 broers of zussen? Ik vind het een beetje mager argument voor zo'n harde aanpak....
Oh ik wil het wel even uitleggen hoor...
Je schermt ermee dat je 6 kinderen hebt en daardoor niet anders kunt dan korte metten maken met de rommelkamers. Ik persoonlijk vind dat nogal bars. Ik snap best dat 6 kinderen meer tijd wegnemen dan 3, maar ik zou het echt never nooit in mijn hoofd halen om aan te geven dat iets niet kan omdat ik 3 kinderen heb. Dingen kunnen niet omdat ik dat niet wil, niet nodig vind, geen geld voor (over) heb, etc. De oorzaak ligt totaal bij mij en bij de keuzes die ik maak of gemaakt heb. En niet bij mijn kinderen. Die zouden in mijn ogen niet afgerekend mogen worden op dat soort dingen.
@Ginny Twijfelvuur - je schrijft...
"maar ik probeer het toch altijd samen met haar op te lossen"
Denk je nou echt dat wij dat traject de jaren daarvoor niet hebben doorlopen, dat het een eenmalig feit was?
Dit doe je pas als je het zatzatzat bent.
Daarnaast hadden wij een druk eigen bedrijf, wat inmiddels overgenomen is door desbetreffende, inmiddels volwassen, dochter.
Ze boert heel goed.
Jasam
Het gaat er niet om wie het meer zatter dan zat was.
Jij kent mijn dochter niet, je kent jaar kamer niet. En ik ken jouw dochter niet.
Dat hele stuk ging niet over jou en je aanpak. Het ging over hoe ik dat bij mijn dochter doe. Je hoeft je bij mij niet te verantwoorden over de aanpak van je dochters rommel. Dat is iets tussen jou en haar.
Ik probeer dit aan te pakken op een wijze waar ik achter kan staan, niet meer en niet minder,,,