U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Aanpak racistische uitspraken zoon
Mijn zoon van 17 doet regelmatig zeer racistische uitspraken. Hij is hierin moeilijk te corrigeren.
Zelf ben ik totaal niet racistisch en heb een grote afkeer van dit soort uitspraken en gedachtegang.
Tot nu toe hebben wij er gesprekken over gevoerd waarin hij het uiteindelijk éens'is met de onredelijkheid van de uitspraken. "Eens"omdat het lijkt dat hij gewoon door zijn argumenten heen is: hij is ook verbaal niet zo sterk, niet anders kan dan ons "gelijk"geven maar vermoedelijk niet echt eens is.
Deze gesprekken vinden vaak plaats n.a.v. zijn uitspraken, maar ook na een tv programma waarin het aan de orde kwam bijv. Het lijkt erop dat hij bijv. na een film met het onderwerp het ook heel gemeen vindt voor de zwakke partij , zeg maar, maar tegelijkertijd niet in staat te zijn die situatie te koppellen aan wat er in ons dagelijksleven gebeurt zeg maar.
Hij kan bijv. ook een donkere vriend op school hebben waarbij het dan helemaal geen item is, terwijl die vriend als die iets verkeerd doet door mijn zoon als "neger"wordt uitgescholden enzo.
Naast met em praten hebben we ook "straf"gegeven; na racistische uitspraken bijv. zijn telefoon inleveren of zo: puur omdat ik die uitspraken niet in mijn huis wil horen, ik bedoel: als hij werkelijk zo denkt kan ik dat niet voorkomen maar ik kan wel bepaalde uitspraken verbieden. Toch voelt het niet goed en blijft mijn zoon zo praten.
Hoe zouden jullie daar mee omgaan?
Met het advies "negeren"kan ik niet uit de voeten. Ik wil dit gewoon niet horen iedere keer.
discussie steeds weer aangaan, broken record
Wij zijn die fase van domme ongenuanceerde uitspraken (over andere kleur of afkomst maar ook over politiek en andere zaken) inmiddels door gelukkig. En toen nog puberzoon is inmiddels een zeer weldenkend, genuanceerd en trouw gaan stemmend volwassene. Mijn taktiek: niet verbieden of negeren of boos worden, maar consequent de discussie aangaan en tegenspreken. Tot vervelends toe, steeds weerleggen met goede argumenten en cijfers en je eigen mening tegenover die van hem stellen. De "broken record" strategie: als je maar blijft herhalen druppelt er toch wat door, gaan ze uiteindelijk toch weer nadenken (als die frontale hersenkwab wat verder gerijpt is) en hebben ze geleerd dat recht hebt op een mening maar met goede argumenten moet komen.
Hielp wel dat ook ik heel verbaal heel wat sterker was/ben dan zoon :)
sophieMo
Met alle respect, maar ik voel er niets voor om mijn anonimiteit op te geven voor iemand die ik niet ken. Ik zie ook geen reden waarom je de vragen die je hebt hier niet gewoon stelt. Je kunt anoniem vragen stellen en ik kan anoniem reageren. Wat wil je nog meer?
Stenna
"hebben ze geleerd dat recht hebt op een mening maar met goede argumenten moet komen.
Hielp wel dat ook ik heel verbaal heel wat sterker was/ben dan zoon :)"
Ik hoop dat je verbale talenten beter ontwikkeld zijn dan je schriftelijke want anders moet het bij je zoon wel heel dramatisch zijn 
Ja scherp
Zoon is hier zeer scherp in het debat. Ik doe mijn best maar ik kan dat soms niet winnen. Maar daar gaat het ook niet om. De uitdrukking 'is het een wedstrijd' ligt bij mij dan ook voor in de mond. Ik neem rustig de tijd om alle details weg te wieden en te speuren bij zoon naar argumenten die ik positief kan bevestigen zodat hij zich ook gehoord voelt. En dan maak ik mijn punt.
Nu al meldt hij mij dat hij mijn stem hoort ook als ik ergens niet bij ben.:-)
ad hombre
Dat is meer het gevolg van typen op een tablet. Maar bij zoon is het schriftelijke inderdaad zeer dramatisch vind ik, net als bij de meeste jongeren.
lastig Billy
Je hebt wel al heel bruikbare tips gekregen. Ik denk ook dat de omgevingsinvloeden (vrienden) voor je zoon op dit moment belangrijker zijn dan de invloeden van thuis.
Ik herken je zoon erg in mijn neefje. Die overigens oorspronkelijk niet uit Nederland komt en erg donker is, dat vergeet hij soms en dan zijn argumenten als: 'heb jij de laatste tijd wel eens in de spiegel gekeken' natuurlijk erg voor de hand liggend. In herhaling lijkt toch de kracht te zitten. Maar wel met lange adem, schijnt.