U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
1e menstruatie in het geheim
Hallo allemaal,
Omdat ik er op het moment volledig doorheen zit, wil ik graag hier advies vragen. Gisteren was zo ongeveer De Blue Wednesday van het jaar 
. Mijn moeder is ernstig ziek en hoorde dat er niets meer gedaan kan worden, mijn oma heeft een hersenbloeding gekregen, ik ben mijn ring verloren in de sneeuw die ik voor mijn trouwdag had gekregen....En als klap op de vuurpijl vind ik gisteravond een onderbroekje van mijn oudste dochter met een 'vol' maandverband erin, terwijl ik helemaal niet weet dat ze überhaupt ongesteld is geworden.
Ik voel me op het moment echt ongelofelijk falend als moeder, en begrijp hier helemaal niks van. We gaan hier open en vrij met elkaar om, ik heb haar voorbereid, maandverbandjes gegeven voor in haar schooltas, nooit bang gemaakt met verhalen dat je menstruatie vreselijk of vies of weet ik veel wat is. Ik heb juist altijd gezegd dat het een belangrijk moment is als je het wordt, omdat je dan weet dat je lichaam goed werkt (voor zover je dat natuurlijk goed kunt weten). Ze weet dat ze ons, mij volledig kan vertrouwen.
Dit gisteravond vinden, was echt de druppel die mijn emmer deed overlopen, en ik kreeg een enorme huilbui. Vandaag heb ik voor haar een prullenbakje gekocht en in de wc gezet, en zakjes opgehangen, verschillende soorten maandverband neergezet zodat ze kan kiezen en vinden wat ze graag gebruikt.
Ik weet even helemaal niet meer hoe ik onze verstandhouding kan verbeteren. Heeft hier misschien iemand goede raad voor mij?
Gr
Macademia
Je was te goed voorbereid :-)
Ik moest wel naar mijn moeder toe met mijn eerste bebloede onderbroek, had namelijk echt geen idee wat ik daarmee aan moest (ja ik wist wel wat dat was), bij ons stond er namelijk geen maandverband voor het grijpen.
Ik denk dat je dochter meer met zichzelf overhoop ligt en iet goed weet wat ze ermee aan moet.
Mijn moeder stopte mij overigens een pak maandverband in handen en had de volgende dag een taartje gekocht. Omdat ik nu een groot meisje was. Ik heb daar verder niet veel opgezegd, maar vond dat wel heel heel erg leuk.
Maylise
Ehm...heel vaak 'gasten' eigenlijk, maar nooit aan gedacht. Eigenlijk bij niemand andersom ook tegengekomen: familie, vrienden, buren...nergens een prullenbakje op de wc. Hahaha, gek eigenlijk? Nou ja, nu staat er een!
Ginny
Dat kan inderdaad ook...Ik kon het vroeger ook niet gewoon pakken, was pas elf jaar ook nog. Moest plassen en toen keek ik in de wc, en toen hoopte ik dat wat ik daar zag kwam, omdat ik bietjes had gegeten. Mn moeder geroepen om even te kijken, en toen was ik dus ongesteld geworden.
Mijn moeder feliciteerde me, en belde oma 
. Ik vond het allemaal prima, kan me niet echt een gevoel erbij herinneren. Oh, ben ik het nu, nou, best.
Ik ben me rot geschrokken
Ik had geen idee wat me overkwam toen ik voor de eerste keer ongesteld werd. Mijn moeder had me er nog niets over verteld, niet uit gêne maar omdat ze er helemaal niet bij stil had gestaan dat dat al zou kunnen gebeuren (ik was 10). Ik kan me nog goed herinneren dat ik nogal in paniek was en bedacht waar ik die onderbroek nou zou moeten laten en hoe ik ongezien een schone kon pakken. En ik had vreselijke buikpijn dus was er van overtuigd dat het iets heel ergs was. Vervolgens vroeg mijn moeder wat ik toch zo'n tijd aan het doen was op de wc en heb ik het maar huilend opgebiecht. Mocht ik een middagje thuis blijven met een dekentje op de bank ;-)
Mijn 7-jarige is dus nu al helemaal op de hoogte over ongebruikte eitjes die elke maand afgevoerd worden. Je kunt er maar beter op tijd bij zijn. Mijn preutse oudste deelt nu regelmatig mede dat er weer nieuwe voorraad maandverband moet komen. Die ligt verstopt in haar kast, zodat niemand kan zien of ze het nodig heeft.
Ginny
Toen mijn dochters voor het eerst ongesteld waren hebben we 'zelfmaaktaart' gegeten. Zo'n eigenlijk helemaal niet lekkere gortdroge taartbodem met vlaaivulling:-) Als je zo'n bodem even met de vulling laat staan is ie opeens best te pruimen. Zo'n taart is niet al te officieel en ze moesten er nog iets voor doen ook. Dat vonden mijn dochters een leuk ritueel. Maandverband was in huis, dus dat heb ik ze niet speciaal hoeven geven. Ondanks hun leeftijdsverschil van bijna twee jaar, betekende dit dat we dat taartje binnen een jaar mochten eten:-)
Ik was laat
Ik was al 15 toen ik voor het eerst ongesteld werd. Mijn zussen waren toen allebei thuis. Ondanks dat ik wist dat het onderhand tijd werd dat het zou gebeuren, was ik toch een beetje onthutst. "O jee... ongesteld..." Ik kwam de badkamer uit en vertelde het gelijk aan mijn zussen. Die reageerden met 'Hè hè, éindelijk!' Ze waren blij voor me geloof ik. 36 Jaar later zaten we met ons drieën bij V&D aan de erwtensoep en bespraken we het einde van ons vruchtbare leven. Alledrie in de overgang, of al geweest. De strekking is ongeveer hetzelfde 'Hè hè... eindelijk!':-)
Gut kaaskopje
Het lijkt wel een column! Leuk geschreven!
Kaaskopje
Geweldig ! Ik heb geen zussen, maar wil na 43 jaar nu ook wel heel graag aan de erwtensoep :o)
Dank je P.
En Shonagh, dan máák je het toch?:-)
Ga ik doen, dat ik daar zelf niet op gekomen ben :-)
Macadamia
Als je dochter zoveel danst, dan kun je haar misschien beter ook tampons aanreiken en suggereren daarmee te gaan oefenen? Er zit meestal een gebruiksaanwijzing bij, maar je kunt haar vragen of ze ook nog uitleg van jou wil. Zo leg je het bij haar.
Helemaal niet gefaald!
Ik heb zelf geen dochters, maar ik kan me wel herinneren, dat ik er zelf toen nogal nuchter over was. Ik had helemaal niet de behoefte het er uitgebreid met mn moeder over te hebben en verwachte ook niets van haar. Ik was blij dat ze me van te voren "alles" had uitgelegd en ik wist waar t maandverband was. Wat ik nodig had had ze me ervòor al "gegeven".
En dat heb jij toch ook gedaan! Prima toch!
Dat zich opsluit met haar lenzen etc heeft ook wel iets goeds. Ze klaart haar klusje zelf, zonder hulp. Daar is ook moed voor nodig en die heeft ze dus blijkbaar :-)