14 en blijven slapen bij vriend

Slapen om te zorgen

Dat je je dochter naar huis hebt gehaald toen ze vroeg of ze mocht blijven om voor haar vriend te kunnen zorgen vind ik terecht. Dat is de taak van je dochter niet. Wel lief van haar dat ze het wilde doen overigens. En dat hij bij jullie op de bank ziek wilde zijn, mwah... dat lijkt me niet:-) Als de nood aan de man is en ik zou toevallig vrij zijn voor een paar dagen, dan zou ik best voor vriend willen zorgen, maar dan wel in goed overleg met zijn ouders.

Te jong?

Toen mijn dochters 14 waren, wist ik eigenlijk niet goed welke mening ik moest hebben over bij elkaar slapen, mócht die situatie zich aandienen. Ik zie het een beetje als mazzel dat dat nooit gebeurd is. Mijn jongste dochter was inmiddels 17 toen ze verkering kreeg. De oudste heeft daar allemaal nog steeds niet zoveel zin in (20). Maar nu ik dus wel met die situatie te maken heb gekregen ben ik van mening geworden dat bij elkaar slapen pas fout is als je duidelijk merkt dat je kind daar totaal nog niet aan toe is. Dan help je je kind alleen maar door het te verbieden. Maar als je merkt dat ze niets liever willen, van beide kanten, dan hou je het toch niet tegen. Voor mijn dochter verkering kreeg met haar vriend, was ze al regelmatig bij hem thuis. Ik vermoed dat ze toen nog niets deden met elkaar, maar het had makkelijk gekund. Dan is het dus een koe in zijn k... kijken als je het nog gaat verbieden. En als je het verbiedt maak je er alleen maar iets stiekems en daarmee verkeerds van. Dat lijkt mij niet de bedoeling.
Ik zie aan mijn dochter wel dat haar vriendschap met haar vriendin er onder lijdt. Dat vind ik jammer, want het meisje komt al vanaf haar vierde bij ons thuis. Maar als mijn dochter die vriendschap verwaarloosd is dat háár verantwoordelijkheid. Ik als moeder vind het niet mijn taak haar vriendschappen te beschermen door haar te verbieden veel met haar vriend op te trekken. Mocht de verkering uit gaan, dan zal ze de brokken weer moeten lijmen of nieuwe vriendschappen aangaan. Op haar leeftijd zal ze niet meteen eenzaam achterblijven en bovendien heeft ze dan geleerd dat het de volgende keer anders moet.
Ik snap de reactie van Mach trouwens ook niet. Waarom zouden ze niet elk weekend bij elkaar mogen logeren? Als ik naar onze eigen situatie kijk, voelt de aanwezigheid van 'schoonzoon' steeds meer als eigen. Iemand die eigen is, stoort toch niet? En als mijn dochter bij hem slaapt zie ik dat ook niet als storen. Zijn ouders vinden het ook gezellig.

Kaaskopje

Jij hebt het over je dochter van 17. Het ging over een meisje van 14 .
Ik zou het inderdaad niets vinden om elk weekend de vriend van mijn 14 jarige dochter aan de ontbijttafel te hebben zitten. Ook hoef ik niet elke weekend haar beste vriendin hier hebben te logeren. Als ze 17 zijn is een vriend al weer heel anders dan op je 14e.
Ik ga ervan uit dat mijn dochter met haar 18e op kamers gaat om te studeren, dan kan ze doen wat ze wil. Tot die tijd gelden mijn regels. EN gelukkig hebben we er in het geheel geen conflicten over.

Pelle

Blijkbaar is DIT kind te ziek om alleen thuis te zijn (vriendin moet voor hem zorgen....
Als dat werkelijk zo'n punt is kunnen die ouders zelf ook bellen om te vragen of er iets dergelijks mogelijk is.

Iets anders (beau ter ham)

Beau ter ham:
"Meisjes van 14 die alleen gericht zijn op hun vriendje missen een hoop. Ze worden veel te vroeg geconfronteerd met de wereld van de volwassenen. De pubertijd kan je niet overdoen. Als een meisje van 14 zich nu al richt op haar vriendje bouwt ze haar eigen cocon. Als de relatie strand zal ze een nieuwe plaats in de wereld buiten die cocon moeten veroveren en dat valt niet mee."
Dat vind ik niet het punt, of iig was dat niet waar ik aan zat te denken.
Ik denk dat het gezond is, om diverse vriendjes, verkeringen, scharrels en bedpartners te hebben gehad, voor je je settelt. dat leert je namelijk, dat het overkomelijk is als een relatie uitgaat, en dat er op relatiegebied wat te kiezen valt.

Ben het eens

Ik ben het helemaal met jullie eens dat het goed is om meerdere relaties te hebben gehad voordat je je settelt. Mijn vraag is alleen, hoe doe je dat? Als je kind gelukkig is met vriendje, en stel dat ze dat nou over 10 jaar nog is? Dat kan natuurlijk, ik juich dat niet toe, maar moet je die twee dan uit elkaar halen ofzo?? Gaan stoken (grapje)...

Pelle

Ik reageerde in mijn eerste posting op Sanne en de zin:
Ik vind dat een moeder voor haar 14jarige zoon moet zorgen als hij zoveel pijn heeft.
Dus je mag het punt best missen hoor,de posting was nl voor Sanne bedoeld.

Mach

Ik vind 14 jaar sowieso jong voor stevige alles erop en eraan verkering. Vandaar dat ik mezelf gelukkig prijs dat dat hier niet gespeeld heeft. Met de wijsheid (:-)) die ik nu heb denk ik nú dat ik toen, ondanks mijn reserves, net zo flexibel met de verkering zou zijn omgesprongen als ik nu deed en doe bij mijn 17, inmiddels 18 jarige dochter. Mijn ervaring is dat verbieden, of er strenge regels aan verbinden een averechts effect kan hebben. De houding 'ik ben de ouder en dús maak ik de regels' is in theorie waar, maar ik ben het er niet mee eens dat daar alles mee gezegd is. Verbieden om ieder weekend bij elkaar te zijn en over en weer te logeren, omdat jij daar geen zin in hebt, vind ik bijvoorbeeld een nogal flauwe reden. Zuiver om 'geen zin' en de jonge leeftijd mag jij dus bepalen hoe vaak je kind contact heeft met haar verkering? (En dan heb ik het niet over de inspraak die je als ouder hebt bij verstandige zaken als tijd die gereserveerd moet worden voor huiswerk maken of voldoende rust.)
Mijn dochter is inderdaad ouder, 18 inmiddels, maar ik zie niet wat het verschil in overlast is (voor als je dat zo ervaart) tussen een 14 jarige verliefde jongen op de bank of een 18 jarige. Het is allebei net zo klef volgens mij:-)
Mijn dochters zijn nu dus allebei 18+ en gaan zéker de komende twee jaar nog niet het huis uit. Ze zitten beiden hier in de stad op school, dus waarom zouden ze? Ik zou me niet verkijken op wanneer ze het huis uit gaan als ik jou was. Het leven wordt alleen maar duurder voor een jongvolwassen student.

Kaaskopje

Ik vind dat ik zeker nog wat mag bepalen als mijn puber 14 is. Ik bepaal ook dat ze niet meerdere malen per weekend op stap gaat. Ik bepaal hoe laat ze thuis moet komen. En ze heeft mijn toestemming nodig voor logeerpartijen. Het is niet anders.
Misschien klinkt het heel streng, maar dat ben ik helemaal niet. Ik sta hier bij mijn puber en haar vriendinnen bekend als degene waar (bijna) alles mag. Ik ben heel gemakkelijk. EN mijn puber voegt zich nog met redelijk gemak in die losse regels. Ze heeft niet de neiging ze erg te overtreden.
En overigens ben ik er behoorlijk zeker van dat ze op haar 18e op kamers gaat. De universiteit ligt hier niet op een redelijk bereikbare afstand. En waarschijnlijk wil ze naar een heel ander deel van het land of het buitenland. Ik weet niet anders, in mijn omgeving/familie gaan de kinderen na de middelbare school de deur uit. Om gelukkig nog erg vaak terug te komen, in het begin hopelijk elk weekend.

Rust en ruimte

Ik heb me net aangemeld op dit forum en zag je vraag.
meteen maar even reageren.
Nee, hoor je bent helemaal niet gek dat je ze samen laat slapen.Heb ik ook gedaan met mijn dochter van 15.
Bespreek wel dat ze goed naar haar behoeftes moet luisteren. nee is nee en ja betekent double dutch. Aan de pil en condoom!! Maar ik heb gemerkt dat jonge meiden goed instaat zijn om zelf het tempo aan te geven waarop ze echt sex willen.Geef ze rust en ruimte.
Maar...blijf aandacht geven aan de vrieninnen, want dat is heel belangrijk.
Michaf

Sorry maar nee

Dochter van 15 heeft ook verkering met leuke jongen van 17. Maar geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om hen samen te laten slapen. Tot nu toe was er wel de vraag nog niet...
Ik vind 15 echt nog wel jong. Waarom het samen slapen al toelaten als er waarschijnlijk nog relaties zullen volgen? Je moet de kat niet bij de melk zetten. En ik ben echt niet zo naïef om te weten dat ze het elders ook wel zullen doen, maar daarom hoef ik het als moeder op die leeftijd nog niet te stimuleren.
Nu ik mijn antwoord herlees, klinkt het vrij middeleeuws... maar ik weet niet goed hoe het anders verwoorden...

Lhena

Ik zie het niet als stimuleren, juist omdat ik denk dat ze zich door mijn nee er niet van zullen laten weerhouden. Je redenatie :Waarom,als er meer relaties volgen? snap ik niet. Dat is vaak inherent aan een mensenleven, meerdere relaties.

Praktisch

Ik denk inderdaad dat je hier niets mee stimuleert, als ze het willen doen, doen ze het toch wel, dan maar op de middag ofzo. Ik vind het wel praktisch als ze soms bij hem kan slapen of hij bij ons. Ze wonen toch 6 km bij elkaar vandaan en ik vind het niet prettig als ze laat op de avond nog alleen naar huis moeten fietsen. Wel mag het alleen in het weekend, niet op een schooldag.

Vertrouwen in je dochter

Nu komt het op vertrouwen aan: in je dochter, in je opvoeding! Als jij er op vertrouwt dat ze haar hersens gebruikt dan zou ik het gewoon laten gaan.
De één is er nu eenmaal sneller bij als de ander. En als je ze niet bij elkaar laat slapen en ze willen wat doen ze het toch. Dan maar beter onder jouw dak toch? Lekker veilig!

Ieder zijn eigen mening daarover.

Als je dochter (of zoon) op 14-jarige leeftijd vaste verkering krijgt valt daar weinig aan te doen. Wel kun je in de gaten houden of ze daarnaast ook nog andere dingen blijft doen. Maar door ze bij elkaar te laten slapen stimuleer je m.i. indirect dus wel dat ze sex hebben. En dat doe je ook door goed te vinden dat twee pubers samen op een slaapkamer zitten zonder af en toe te gaan kijken. Over de opmerking: ,ze doen het toch wel dus dan liever onder mijn dak dan ergens buiten in de natuur, heb ik een andere mening. Ik denk dat dat heel erg meevalt namelijk. Overigens denk ik niet dat mijn kinderen 'het' niet doen, er blijven nog situaties genoeg over (als ze samen alleen thuis zijn bijvoorbeeld). Maar je kan het in ieder geval wel zoveel mogelijk beperken.
Voor mijn gevoel (maar misschien heb ik het helemaal mis) is het voor ouders wel heel gemakkelijk om het allemaal maar goed te vinden. Veel moeilijker is het om de discussie aan te gaan. En inderdaad sta je dan soms lijnrecht tegenover je puber maar dat wil niet zeggen dat de verhouding daarmee ook verslechterd. Wij hebben onze pubers altijd vrij streng opgevoed en hebben nog steeds een heel goed band met hen. Onze dochter was zelfs heel open en vertelde (bijna) alles over haar en haar vriendje.

Merel

Het feit dat ik er in sommige situaties geen moeite mee zou hebben, wil niet zeggen dat ik dus alles zo maar goed vindt, en een ouder ben die nergens de discussie over aangaat. Wat een vreemde aanname van jou.

Merelr en merel zijn niet dezelfde

MerelR, mag ik vragen hoe oud jouw kinderen nu zijn?
Mijn dochter is nu 15 en heeft dus een vriendje van 17. Ze mogen in het weekend bij elkaar slapen (doen ze trouwens helemaal niet ieder weekend) maar als het zo uit komt wel. Verder laat ik ze wel alleen op de slaapkamer, ik gun ze hun privacy. Ik lees dat jij gewoon zo nu en dan binnenkomt/binnenkwam? Mijn dochter heeft een vriendin en haar moeder doet dat dus ook de hele tijd, met kopjes thee, limonade en chips. Dat meisje vind dat verschrikkelijk, dat haar moeder haar dus niet vertrouwd met die jongen en aldoor maar binnenkomt.

Merelr

* Maar je kan het in ieder geval wel zoveel mogelijk beperken. *

Wat is het nut van zoveel mogelijk beperken?
wat maakt het uit of ze 1x per week of 1x per twee weken sex hebben?

en verder: ouders die het goed vinden dat hun kind bij een vriendje slaapt ,vind echt niet álles goed hoor.
elke ouder heeft zijn eigen regels,op elk gebied.

Ieder zijn eigen mening daarover. deel 2

Ik heb mijn mening geplaatst maar het is nooit mijn bedoeling geweest iemand anders opvattingen persoonlijk te bekritiseren. Als dat wel zo lijkt dan spijt mij dat oprecht. Overigens is de titel van mijn eerste reactie daarom ook: ieder zijn eigen mening daarover.

Wat betreft het binnenkomen (na kloppen en eventjes wachten) wil ik het volgende uitleggen. Toen onze oudste zoon met zijn vriendinnetje op zijn kamer zat (als wij niet thuis waren) heeft hij zijn zus duidelijk gemaakt dat ze vooral niet binnen moest komen. Ze vond dit erg vervelend want ze begreep ook wel wat er in die slaapkamer gebeurde. Ik heb haar verteld dat voor ons hetzelfde geld, wij vinden het ook geen prettig idee dat als wij thuis zijn zij in haar slaapkamer sex heeft met haar vriendje.

Overigens vind ik dat vanaf een jaar of 16 en serieuze verkering bij elkaar blijven slapen wel moet kunnen. Maar 14 is wat mij betreft echt te jong.

Realiseer jij je wel....

Realiseer jij je wel dat oudste zoon dat misschien ook vraagt omdat hij gewoon geen zin heeft in zusjes op dat moment? Had ik ook niet toen ik een vriendje had, maar echt niet omdat we daar alleen maar sex hadden! We speelden gitaar, dronken thee, hadden de slappe lach en ja, we zoenden,soms. Maar het is zo typisch iets voor volwassenen om gelijk aan sex te denken.

Precies

Ik heb het al eerder geschreven in een soortgelijk draadje: dochter had vanaf haar 13e stevig verkering. Ze bleven bij elkaar slapen vanaf 14. Ze deden 'het' pas vanaf 16. Op hun 14e durfden ze net elkaars' hand vast te houden za'k maar zeggen. En zelfs toen ze een jaar of 15, 16 waren gingen ze nog apart douchen. In pyjama naar de badkamer en in pyjama weer terug. En dan hij in zijn pyjama. Al dat bloot, brrrrrr, veel te eng.

Tirza

Tirza, wat mooi

Zo zou ik het ook bij mijn dochter wensen. Ze is nu 13 en al een jaar een vriendje die een jaar jonger en een kop kleiner is. Er zijn andere kapers op de kust van haar eigen leeftijd en lengte, maar ze ziet alleen hem staan. Af en toe gaan ze samen naar de bios of bij elkaar een middagje op bezoek. Ik hoop dat het net zo gaat als bij jouw dochter. Dat ze elkaar langzaam aan ontdekken. Maar ja, het kan heel anders lopen.

Fély

Mijn ouders

hebben altijd gewikt en gewogen en nooit de makkelijke weg gekozen, maar wel mijn vriend van 19 bij mij op de kamer laten logeren toen ik 15 was. Dit in de overtuiging dat voelen en friemelen overal kan en dat ze liever een beetje een oogje hielden op hoe onze relatie zich ontwikkelde. Juist omdat ik nog zo jong was. Stel dat we bij mij thuis van alles niet mochten, wat was er dan gebeurd? Hadden we elkaar uit school, in de stad of bij vriend(inn)en ontmoet. Ik vind het behoorlijk naïef van al deze posters tegen op een kamer slapen dat ze denken dat je daarmee sex voorkomt of kunt verbieden. Dat is niet zo. In wezen zeg je dan: ik wil het niet weten, ik wil er niks mee te maken hebben. Waar moet je dochter dan naartoe als ze een vraag heeft of een probleem dat met verkering en intimiteit te maken heeft? Niet bij de ouders, want die zijn tegen, punt.
Los daarvan voelt het volgens mij helemaal niet okee om echt te gaan vrijen als je ouders beneden op de bank zitten of elk moment kunnen besluiten even naar boven te lopen. Samen ongestoord willen zijn is dan eerder inderdaad hangen kletsen zoenen. Sex is voor heel veel tieners echt niet zo snel aan de orde.

Overtuiging

Met dit soort zaken zal je moeten bedenken wat jouw eigen overtuiging is, wat je zelf je kinderen wilt meebrengen en wat je wel of niet goed vindt. Er is geen algemene standaard van wat wel en niet kan.

Ik wil bijvoorbeeld niet dat er vriendjes/vriendinnen blijven slapen. Dat wil ik niet vanuit mijn geloof. Mijn man wil het ook niet vanuit zijn geloof en cultuur. Dat is een eenduidige boodschap die makkelijk aan de kinderen over te brengen is.

Ik vind dat seks geen plaats heeft in relaties tussen adolescenten. Ik vind ook niet dat ik dus moet faciliteren door ze hier te laten slapen. Willen mijn kinderen het vervolgens wel doen dan zijn ze vast wel creatief om een andere oplossing te verzinnen. Ik mocht vroeger ook geen vriendjes thuis laten slapen. Dat was in mijn tijd sowieso nog veel minder gewoon, zeker waar wij woonden. Voor mij is het dan ook niet normaal dat vriendjes maar kunnen blijven slapen.

Maylise

Het feit dat ik het in sommige omstandigheden goed vindt, betekent niet dat er elke week een ander mag blijven slapen bijvoorbeeld. Ik erger me enorm aan het feit dat degenen die 'nee' zeggen, toch tussen de regels door stellen dat andere ouders makkelijke ouders zijn die nooit nee zeggen en altijd maar alles goed vinden.