Zoon 12 plast nog steeds in bed en drynights niet afdoende

ga ik zeker proberen

Heel hartelijk dank voor je ervaring. Hij draagt op dit moment de tena slip active. Dat is ook een luier met een plasticbuitenkant. Omdat hij hem alleen in bed aan heeft maakt het niet veel uit dat hij wat kraakt al moet ik zeggen dat het heel erg meevalt. Ik vind het grootste voordeel dat je het niet ruikt.

We hebben weleens van die cottonfeel gehad maar ik vond echt dat die behoorlijk ruimte morgens.

We zijn nog weg met vakantie maar als we terug komen ga ik die attends echt aanvragen. Ik heb daar een heel goed gevoel bij en het zal hem echt helpen het zelf te doen. Niet dat hij er erg veel moeite mee heeft of tenminste niet dat ik dat merk maar ik vind nu dat hij wat zelfstandiger daar in moet worden.

plaspoli?

Je geeft aan dat je bij een uroloog bent geweest en dat er medicatie en plaswekker is geprobeerd, maar zijn jullie ook al eens bij een plaspoli geweest? Daar kunnen ze namelijk vaak veel gerichter achterhalen waar precies het probleem zit, en dat met een (intensieve) training in veel gevallen ook oplossen.

Hier een zoon van inmiddels 10 die alleen na een operatie een half jaar lang droog geweest is. Bij hem helpt niets (trainingen, medicatie enz.) en is waarschijnlijk toch (weer) sprake van een fysieke afwijking (vernauwingen in de plasbuis en een soort klepjes tussen blaas en plasbuis die er eigenlijk niet horen te zitten). Volgende week horen we of hij opnieuw geopereerd gaat worden.

Wij zijn trouwens best tevreden over de drynites (al draagt hij wel een grotere maat). Zoon is voor de zomer op groep 8 kamp geweest. Wij hadden de begeleiding ingeseind en samen een manier bedacht om het 'geheim' te houden. Dat is prima gegaan. Zijn twee beste vrienden weten ervan en dat zijn eigenlijk ook de enigen bij wie hij wel eens logeert (of zij bij ons), ook dat heeft nog niet tot problemen geleid.

Maar goed, straks op brugklaskamp... Dat is dan toch ook wel weer spannend.

jippox

Beste Jippox,

Ik had graag gezien dat de uroloog er een diagnose van had kunnen maken en had kunnen opereren. Helaas niet gelukt ook een tweede kon er niets van maken. Ook de trainingen en medicatie was zeker niet het gewenste effect,

Wat hebben jullie met de leiding bedacht om het geheim te houden?

Het is hier ook wel dat een enkeling het weet van zijn vriendjes maar dat is niet van harte gegaan. Al moet ik zeggen dat het de laatste keer niet zon probleem was en dat is heel goed uitgepakt.

Helaas voor hem is het niet fijn maar het is zoals het is. Je gaat er niet dood van. Soms is de aanval de beste verdediging. Had graag gezien dat de drynights zouden werken. Maar ga nu voor het alternatief van info mama.

Ik heb daar veel vertrouwen in

heupband luier

Beste inco-mama,

Op aanraden van je advies voor de heupband luier attends slip active had ik die besteld. Wat ben ik blij met je advies. Zijn bedplassen is er niet mee over hoor helaas. Maar hij kan het nu wel prima zelf aandoen.

Ondanks dat hij het niet zegt heb ik het gevoel dat het iets meer zelfvertrouwen geeft.

geen dank

Zelf ben ik ook al 3 jaar tevreden over de attends en ben nu ook aan het overwegen om deze in plaats van de inlegverbanden te gebruiken, gezien mijn urine incontinentie niet minder wordt in de toekomst (ot: ik heb 20 jaar geleden een verkeersongeval gehad en daardoor incontinent geworden).

Nog een tip voor je zoon: de grote plakkers na het plaatsen even aandrukken en vrijwen, dan blijven ze beter zitten.

al ondervonden

Beste info-mama,

Bedankt voor de tip maar hij had al ondervonden dat het los was gegaan. Dus hij had ze zelf al wat steviger aangedrukt en nergens meer last van gehad.

Wat naar voor je dat een ongeluk je leven zo in de war schopt. Is daar operatief niets aan te doen?

Groet,

O.T.

Nee, daar is helaas niets aan te doen. 20 jaar geleden was ik betrokken bij een verkeersongeval, ik was toen 17 en verloor daarbij ook mijn toenmalige vriend. Door het ongeluk heeft mijn onderlichaam en heup behoorlijke schade opgelopen. Eerst was het zelfs onduidelijk of ik ooit nog zou kunnen lopen, maar daar heb ik hard voor gevochten om de rolstoel vaarwel te zeggen. Het ergste vond ik dat ik nooit geen kinderen meer kon krijgen omdat mijn baarmoeder verwijderd moest worden. Na jarenlange revalidatie en heel veel fysiotherapie ben ik blij met hoe ik nu leef, ik ben mobiel, ik kan niet bukken en door mijn knieën zakken, maar ik kan lopen en wandel graag met mijn man en stiefdochter. Ik heb hem ontmoet tijdens een praatgroep voor rouwverwerking 15 jaar geleden, zijn dochter was toen 3 maanden en verloor zijn vrouw ook bij een verkeersongeval. We kwamen er al snel achter dat we elkaar goed konden aanvullen en zo hebben we samen ons gezinnetje gevormd. Als mensen mij zien, verwachten ze ook niet dat ik incontinent ben. Onze familie, vrienden en mijn collega's weten het, alleen mijn man en stiefdochter zien mij wel eens met een luier.

Knap en trots

Beste inco-mama,

Wat knap van je dat je hier zo je verhaal durft te schrijven. Het moet een hele heftige tijd voor je zijn geweest en het zal nog steeds niet altijd makkelijk voor je zijn. Je wordt immers elke dag geconfronteerd met de gevolgen van dat ongeluk.

Heel naar ook dat het gevolg was dat je zelf geen kinderen kon krijgen. Wel fijn dat je iemand gevonden hebt en dat jullie samen mogen zorgen voor je stiefdochter.

Ik vind het heel knap dat je aangeeft dat mensen in je omgeving ervan op de hoogte zijn. Ik snap dat het natuurlijk geen keuze is maar wel knap dat je erover durft te spreken. Ik weet niet of er ook iets van schaamte bij je heerst of is het geaccepteerd door je?

Ik heb zelf ook al aangegeven dat ik zelf lang in bed heb geplast en dat het nog steeds weleens voorkomt. Soms is het te voorspellen door gebruik van alcohol en in periodes van stress. Mijn bedplassen geeft me dan aan dat ik wat gas moet terug nemen.

Ik ben alleenstaande moeder en dat vind ik prima. Niet opzoek naar iemand al mag het ook best wel gebeuren dat ik iemand tegen kom.

Ik snap dat zeker je man en soms je dochter je zien in een luier. Verder hoeft ook niemand dat toch?

Mijn zoon ziet mij ook nog weleens slepen met mijn natte lakens en in periodes van stress of alcohol gebruik ik inco-materiaal. Maar in het begin van zo'n stress periode heb ik het meestal niet eens door dat ik wat onder druk sta en gaat het dus fout.

Van mij weten niet veel mensen het. Partners die ik heb gehad natuurlijk wel en mijn zoon en dochter. Verder weet mijn zus het en houd ik het verder liever stil.

Van mijn zoon zijn er wel wat vriendinnen van mij in de buurt die het weten. Zijn vriendje en zijn moeder natuurlijk omdat hij daar mee op vakantie is geweest. Ik weet ook wel dat hij niet de enige is die in zijn bedplast tenminste heeft geplast want de andere kinderen zijn er wel vanaf maar hebben ook lang met drynights geslapen. Nu in onze directe omgeving geen bedplassers van zijn leeftijd dat ik weet tenminste.

schaamte

Schaamte heb ik niet echt, accepteren, dat misschien wel. Ik heb natuurlijk gevochten voor wat ik nu weer wel kan. De eerste jaren dat ik in rolstoel zat, was ik sowieso afhankelijk van inco materiaal, en mensen om je heen zijn dan meer bezig met je handicap dan het feit dat je een luier draagt. Toen ik voor het eerst weer ging lopen, voelde ik mij wel onzeker, en dacht dat iedereen kon zien dat je een luier draagt. Ik die periode waren de heupbroeken in de mode, maar niet voor mij, ik droeg liever een tuinbroek. Inmiddels weet ik wel beter, discretie vind ik belangrijk, maar ben wel mode bewuster geworden in de jaren. Dus jeans, shorts en jurkjes voor mij(mijn stiefdochter helpt mij met shoppen, die is daar een stuk beter in als ik). Tuurlijk zal het soms zichtbaar zijn, maar dan moet iemand er zo op gefocust zijn. Ik denk dat het voor jezelf het meeste opvalt, als je de foto's bv terugkijkt en die opgepropte inlegger in je spijkerbroek ziet zitten. Hoewel de attends slips flink groter zijn, valt het gewoon een stuk minder op en ik heb er veel minder van nodig 2 a 3 op een dag ipv 4 a 5 tena inleggers. Als we een weekje weg gaan heb ik dus aan 1 pak voldoende.

krachtvrouw

Jij bent echt een krachtvrouw info-mama. Ik schrijf je nu pas omdat ik erg druk ben geweest. dat is elk jaar met start van het nieuwe schooljaar. Sta voor de klas en levert in begin van het jaar altijd wat spanning op. Gezonde spanning hoor. Maar met nare gevolgen voor me omdat ik dan zelf ook weer periode heb van nat zijn snachts.

Gelukkig heb ik niet het ongemak wat jij overdag ook hebt. Ik hoef alleen te dealen met de nachten. En gelukkig is het slechts periodes. Helaas is dat voor mijn zoon niet het geval maar ik ben heel blij dat hij nu zichzelf kan doen en zorg ik alleen voor hem dat hij er zelf niet mee hoeft te leuren. Ik zorg dat er een bij zijn pyjama klaar ligt en dat hij het smorgens in een speciaal emmertje kan gooien zodat ik het voor hem opruim.

Echt bedankt voor je tips en echt ik vind het echt krachtig hoe jij er mee omgaat.

Dat geeft mij echt moed!

Marijke

Is dit item afgesloten? Of kan er nog over gepraat worden? Groetjes , Suzanna

suzanne

Dit draadje is voor ons in alle opzichten nog steeds actueel. Dus wat mij betreft is deze nog steeds open!!

Mijn dochter ook

Drynithes helpen wel goed als je zorgt dat je ze helemaal goed aanhebt

Mijn dochter is nu 12 en draagt nog steeds de kleine drynightes omdat ze redelijk klein voor haar leeftijd is en daar in plak ik soms als ze echt niet mag lekken een kraamverband in en voor de rest verschoon ik haar overdag en draagt ze overdag luiers die we van de huisarts kregen....
Ze draagt overdag vaak ook zon bodysuit..... het lijkt op een romper maar het is een shirt. Want anders zakt haar luier af..... iemand tips zodat de luier niet afzakt?

Bodysuit

Dat lijkt mij toch een prima oplossing!

Ginny Twijfelvuur

Het is wel een goede oplossing maar zijn er ergens misschien (onder)broekjes te vinden zodat ze ook normale t-shirts kan dragen...... ook zijn die bodysuits heel moeilijk te vinden soms

Tips voor overdag zindelijk maken

Echt alle testen gehad en nog steeds niks uithekomen..... Overdag en snachts nog steeds niet zindelijk... Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen... Iemand tips hoe ik er met haar over moet praten dat ze kecht luiers moet dragen? Ze zegt heel vaak dat ze wel edn baby lijkt en dat ze gewoon normaal wil zijn.... Dat breekt mijn hart echt

Incontinentieverpleegkundige

Mijn oudste is heel laat zindelijk geworden, ik meen met 9 of 10. Overdag eerder maar wel nog vaak ongelukjes. Lichamelijke oorzaken zijn toen uitgesloten en minrin deed niet veel.
Ik had al veel eerder een boekje over plaswekkertraining en een plaswekker gekocht maar voor die training moet je heel gemotiveerd zijn als ouder en heel veel doorzettingsvermogen hebben. Dat lukte dus niet. Zoon sliep door de wekker heen.Ik ook trouwens.
Zijn vader had er op een gegeven moment ontzettend genoeg van, heeft vrij genomen en is, ik weet niet meer hoe lang, elke nacht opgebleven. Meteen als de wekker ging maakte hij zoon wakker en liet hem plassen. Het ging langzaam beter maar heeft een hele poos geduurd eer zoon het grootste deel van de nachten droog was. Overdag ging al sneller beter.
Mijn advies zou zijn, kijk nog eens kritisch naar de medische aanpak. Is alles goed nagekeken, is ook de psychische kant bekeken, heeft het zin om een second opinion in een ander ziekenhuis te vragen?
Blijft het probleem ga dan eens naar een incontinentieverpleegkundige. Er is een enorm aanbod van materiaal en zij weten beter wat je kunt gebruiken. Want uiteindelijk kan het kind er niks aan doen en je wil niet dat het zich ook nog slecht voelt omdat het doorlekt of stinkt.

Tessa

Ik ga zodra het kan gelijk proberen heel erg bedankt!😁

inco verpleegkundige

Beste 3006400,

Hoe gaat het nu bij jullie? Het is al een hele tijd geleden dat ik deze topic ben gestart. Ik moet zeggen dat het wel wat beter gaat hier maar zindelijk s'nachts helaas nog niet. Hij heeft een droogbedtraining gedaan in het ziekenhuis. Heeft wel wat opgeleverd mar niet voldoende. Toen bij incoverpleegkundige geweest. Hij heeft daar zijn verhaal gedaan en aangegeven dat hij de luiers die wij gebruikte noodzakelijk vond maar ook heel erg. Ik hielp hem daar mee en dat maakte hem soms het gevoel te hebben een kleuter te zijn.

Op aanraden van haar zijn we over gegaan op Tena Flex. Dit gaf hem meteen zelf vertrouwen en eigenwaarde. Heel goed dat we die stap hebben gemaakt. Het is nog steeds niet leuk maar dragelijker voor hem. Verder het voordeel dat hij mocht hij wakker worden makkelijk kan gaan plassen en luier weer prima kan vast maken.

Hoop voor hem dat hij ooit nog droog mag worden.

Situatie

Het gaat niet veel beter. Wel hebben we eindelijk een bso voor haar gevonden die haar wel wil verschonen zodat ik ook wat tijd voor werk heb. Het is bso de blokhut in groningen. Voor de rest zijn we in en uit het ziekenhuis maar nog steeds niks. Ze krijgt wel vanaf volgende week minrin en dan even kijken hoe dat gaat.

12 jaar?

En een BSO die haar wil verschonen?