Te voorzichtig of niet

Grrr.... Floria

ik sla de i weer over.

Tango

Mijn dochter is een keer van een roltrap gekukeld. Dat is een trauma van haar geworden. Dat kan ook als je met één kind op pad bent. Toen was ik met een vriendin en haar kinderen en ik met mijn twee kinderen. Ongelukken zitten 'm niet per se in het aantal begeleiders, maar ook in hoge mate in pech, onhandig gedrag van een kind, of omstanders.

Dat je zoon geen klik met je zus had, zou voor mij sowieso betekend hebben dat hij niet mee hoefde.

Kaaskopje

Ja, klopt hoor, dat was al argument genoeg natuurlijk. Maar dat zag mijn zus alleen niet zo, die vond zichzelf een geweldige tante voor hem. Dus ja, is dan best kwetsend natuurlijk om te zeggen. Ik vond die vakantie een makkelijker argument.

En natuurlijk kan een ongeluk ook gebeuren als je 1 op 1 met je kind bent. Inderdaad kan hierin van alles meespelen. Zoon hier heeft heel lang moeite gehad met op de juiste manier op een roltrap stappen, gewoon ook omdat hij ze niet vaak tegen kwam en motorisch niet zo handig was. Vandaar dat het bij mij naar boven kwam. Heel naar trouwens dat het voor jouw dochter zo'n trauma is geworden.

kaaskopje

Geeft niet. Ik heet toch niet zo uiterard.

Ligt het voor oma's niet anders? Mijn kinderen hebben ook geen klik met oma maar als ik ze dasrom niet mee zou laten gaan ziullen er wel veel mensen het daar niet zo mee eens zijn. Overigens doe ik dat wel: een van de twee gaat niet mee als de bestemming hem niet aanstaat en de ander gaat alleen vanwege de bestemming.

Vaag

Tja als die van 3 een dagje dierentuin niet lopend aankan en met buggy mee moet zou ik zeggen niet doen.

Mijn kind van 5 zal niet zomaar wegrennen en ik heb ook weleens alleenet 4 kids van 4 en 5 jaar gelopen. Met nog een volwassenen een kind van 3 en een kind van 8 erbij kan dit prima, ook met de trein hoor. Maar goed ik denk dat er iets mis zit in de verstandhouding anders blijf je niet zo vaag.

Inderdaad

Mensen gaan zo vaak alleen met een stel kleine kinderen op stap. Als je 2 eigen kinderen hebt en ze nemen allebei een vriendje mee dan zit je al met 4 kinderen. En dat komt zo vaak voor dat iemand alleen op stap is met 4 kleuters bijvoorbeeld.
Als ik alleen mijn twee jongste kinderen mee neem en mijn pleegdochter met een verstandelijke handicap (waardoor ze qua zelfstandigheid een heel stuk jonger is dan haar kalenderleeftijd) ben ik al alleen op stap met 3 kinderen. En daar komt heel vaak nog een vriendje/neefje/nichtje bij.
Ik ga met enige regelmatig een dagje alleen uit met de 3 jongste kinderen, mijn neefje en nichtje (kleuter en peuter) dus dan heb ik 5 kinderen bij me. Dat is vermoeiend maar prima te doen. Het is geen losgeslagen bende wilden. Anders zou ik ze natuurlijk niet mee nemen :)
Dus ja, het verbaasd met dat je 2 volwassenen op 6 kinderen te weinig vindt. Tenzij er met die volwassenen van alles aan de hand is waardoor ze de zorg niet aan zouden kunnen.

Jij bent het ook gewend Kyana

Dat scheelt ook wel.

Nou, Kyana

Jij doet dat dan waarschijnlijk makkelijk, maar dat wil niet zeggen dat iedereen dat doet natuurlijk. En ook te doen vindt. Ik kan me niet herinneren ooit alleen met meer dan 3 kinderen weg te zijn geweest en dan dus mijn eigen kinderen plus een vriendinnetje van dochter of vriendje van zoon. Dat vond ik echt wel genoeg. En dan was het gewoon een ritje in de auto naar een speeltuin o.i.d. en in ieder geval geen ingewikkelde OV-reis.

Floria

Ik vind geen zin hebben iets anders dan geen klik hebben. Wat is het bij jouw kinderen?

Mijn dochters wilden bijvoorbeeld op den duur niet meer mee naar opa en oma. Omdat opa en oma regelmatig bij ons kwamen, hebben we ze nooit meegedwongen. Jammer, maar helaas. Als kleinere kinderen hebben ze wel bij opa en oma gelogeerd, dat vonden ze zelf ook prima. Maar als ik had geweten hoe dat logeren was verlopen, had ik ze nooit laten gaan. Dat hoorden we pas toen ze beiden overleden waren. Ze waren totaal niet meer ingesteld op jonge kinderen. Geen begrip voor nachtelijke angsten, niet voor tranen, niet voor het storen, ik wist niet wat ik hoorde. Ze vonden de kinderen maar verwend en ondankbaar, hup jullie bed weer in. Boos worden had geen zin meer, maar ik wist niet wat ik hoorde.

beide?

Als je geen klik hebt dan is het uitje sowieso al niet zo aantrekkelijk, zeker als de bestemming je niks doet.
Ik ken ook mensen waarmee mijn kinderen zo mee zouden gaan. Die maken bij wijze van spreken een wandeling naar de hoek al gezellig.

Niet meer ingesteld op jonge kinderen is hier ook aan de orde, alleen hebben ze dat zelf niet door. Daaronder valt ook dat ze gevaren niet zien of knelpunten niet zien aankomen. Bij ons was dat bijvoorbeeld dat jongste graag hard vooruit rende in een dierentuin. 1x niet opletten en hij was kwijt. En ging dan wel huilen als hij niemand zag. Als ik zelf mee ging, rende ik mee. Maar opa en oma rennen niet en letten ook niet zo goed op. Dus tot zijn 4e mocht hij van mij niet.

Elk geval is anders

Ik gaf ze blind mee, en genoot van mijn kindvrije middag. Die kwamen maar heel sporadisch voor, want mijn ouders zijn al voor de geboorte van de kinderen gestorven en mijn schoonouders woonden ver weg. Maar dat doet niet terzake. Jij kent jouw schoonmoeder en jouw kinderen het beste. Je man kent zijn moeder en zus nog beter, en die staat ook achter je besluit. Die steun lijkt me erg prettig als de relatie niet altijd even soepel verloopt. Mij lijkt het niet prettig als je zo buitengesloten wordt door je schoonfamilie. Het komt op mij nogal claimend over, een schoonmoeder die de kinderen "voor zichzelf" wil hebben.
Ik hoop niet dat ik de partners van mijn kinderen ooit zo'n gevoel bezorg. En ik ben blij dat ik me bij mijn schoonouders altijd welkom heb gevoeld.

De oma heeft niet te bepalen wat er gaat gebeuren.
Als T’S wel instemde met het plan van oma, zou ze de hele dag op hete kolen zitten.

We zagen vroeger de kleine nichtjes met oma meereden. Het betrof een stuk snelweg. Man en ik reden erachteren we waren blij dat onze kinderen gewoon bij ons in de auto zaten. Ik heb ook nooit een ander mij laten vertellen er niet bij te mogen zijn. Dat betekent niet dat de kinderen geen leuke dingen met oma kon doen, ze konden er logeren of koekjes bakken etc. Maar als er gereisd moest worden, reed ik.

In geval van T’S speelt ook mee dat de andere volwassene psychische problemen kent. Dat is informatie die niet zomaar vermeld is. Wanneer een kind zoek raakt, is het van groot belang dat beide volwassenen hun hoofd erbij houden, anders heeft oma zo de zorg over 7 kinderen.