Kinderen bepalen zelf hoelang ze nog lezen voor slapen gaan

kiki

Het ging toch over lezen en niet over gamen en tv kijken? Wees blij dat ze dat laatste niet doen in bed. Zorg verder vooral dat je je eigen kinderen goed opvoedt. Genoeg argumenten hier gelezen.

Ja, en dan Kikki

Dan ga je je gewicht in de schaal zetten en 'grenzen' trekken?
Er zijn andere manieren. Je kunt het uitleggen, je kunt ze ook wat ruimte geven en daarover onderhandelen. Bijvoorbeeld: in het weekend kun je wel een wat langere film zien, dan is er ...... laten we dat doen, maar voor een schooldag is het niet handig als je niet voldoende uitrust kun je de dag op school niet volgen.
Daarmee geef je ze ook tekst waarmee ze tot zelfcontrole kunnen komen.
Ik vraag me zelf af of je nu niet afstevent op en hele moelijke pubertijd van je kinderen als je nu al meent over dit soort zaken 'consequent' te moeten zijn.
Maak je borst maar nat voor wat 'vuurwerk'.
Maar goed, voor hetzelfde geld worden jou kinderen lieve volgzame sociale pubers. Opvoeden is geen wiskunde. Je doet ook wat bij jouzelf goed past en wat goed lijkt te werken bij jou specifieke kinderen. Want ook elk kind is niet hetzelfde.
Hier hadden we een ijzersterke routine, maar geen reden om de hele tijd 'conseqeunt' te willen zijn. Wel voorspelbaar en transparant. En ja, dat is ook al een hele opgave. Maar dat pastte beter bij mijn kinderen. En ja, daar hadden anderen soms ook commentaar op. Wat mensen toch van elkaar vinden, zelf doen ze het goed, een ander die laat steken vallen. Daar is eens onderzoek naar gedaan.
Allemaal subjectief, allemaal nogal overdreven, maar ja, opvoeden is geen wiskunde en iedereen is heel gemotiveerd om het goed te doen voor de kinderen, dus dan krijg je wel wat overspannen gedoe over dat 'goed' doen.

maar Kiki

naar bed is iets anders als gaan slapen.

Die van 8 kun je prima op tijd naar bed / hun kamer sturen, maar lezen is een heel andere activiteit als beneden of op je kamer gamen of tv-kijken, die laatste kun je prima verbieden.

Maar dwingen om te gaan slapen dat gaat je niet lukken.

laat los

Je zegt dat aankaarten bij de vader gedoe op zal leveren. Dus het enige wat er dan overblijft is om het helemaal los laten. Zoals je hier kunt lezen zal de schade aan de kinderen waarschijnlijk reuze meevallen. Misschien helpt dat om je er ook niet zo druk meer over te maken.

Geen probleem

Om eerlijk te zijn vind ik lezen geen probleem. Zolang je kunt lezen ben je niet moe genoeg om te slapen, ik lees voor het slapen altijd tot mijn ogen erbii dichtvallen. Mijn kind mag ook altijd lezen meestal een kwartiertje maar ik doe niet al te moeilijk als dat iets later is.

kikki

"Kinderen, vooral van 8 jaar vinden het gewoon leuk om lekker lang op te blijven. Naar bed gaan is saai en niks aan, liever nog een potje gamen of tv kijken. Ze beseffen niet dat het ook gevolgen heeft, niet goed kunnen presteren, shaggerijn zijn of snel boos. Daarom ben ik het er niet mee eens."

Een kind van 8 is niet achterlijk hoor. Die van mij waren dat tenminste niet op die leeftijd. Die beseften prima dat genoeg slaap goed voor ze was. Soms kwamen ze ook wel eens met een voorbeeld van een kind uit de klas dat om half 10 naar bed mocht. Ja, leuk, maar is hij net zo goed op school als jij? Nee. Nou, kijk: daarom. En dan hielden ze er over op. Willen presteren op school of met sporten of willen groeien vonden ze toch net wat belangrijker steeds.

Wat wordt het?

Kikki, wat wordt het? Kun je het loslaten? Ik hoop het echt. Iedereen hier vertelt je dat dat het beste is en legt ook uit waarom. Deze kinderen hebben jouw regels over lezen in bed niet nodig. Sterker nog, beter juist van niet. Ik hoop dat je dat ziet en ernaar gaat handelen.

Argumenten

Voor jou opvoedingsstrategie, jij bepaalt en stelt de regels en bent daarin consequent, kinderen mogen niet 'zelfbepalend' gedrag vertonen, daar zijn best logische argumenten voor te vinden. Maar uiteindelijk zijn je kinderen geen robotjes, de autoritaire opvoeding is van voorbije eeuwen en zit in de weg van het functioneren in de moderne tijd, en zijn jou 'diagnoses' een goede gok, maar net zo voorspellend als het weerbericht, het kan het hoeft niet, de kans is groot, maar het kan ook anders zijn.
En als je dat verandert kan er weer wat anders zijn.
Ik raad je aan om niet meer op te passen bij je broer. Je kunt het niet loslaten en dat gaat niet werken. Kinderen worden graag gezien als competent en willen zich bij jou veilig voelen, en niet alsof er altijd iets niet deugt want ze doen niet wat jij vindt.

Mooi

Mooi Kikki!

"Neefje loopt de hele dag te gapen en zeggen dat hij zo moe is."

Tja, dan snap ik wel dat je gaat twijfelen aan de bedtijden. Misschien kun je deze observatie (zonder oordeel dus, als dat lukt....) doorgeven aan de vader? Je kunt neefje zelf er ook aan herinneren dat hij zo moe was overdag. Maar meer dan dat kun je denk ik niet doen.

Bepalen

Mijn kinderen mogen het ook niet helemaal zelf bepalen, maar een overtuigende uitleg komt wat beter aan dan "omdat het mijn regel is".

Mijn zoon moest er even over nadenken, maar hij kon maar 1 regel hier thuis bedenken: 1 koekje per dag.

Bedtijd gaat meer van "hee het is wel tijd, ga naar boven".

Kikki39

"Maar niet ieder kind wilt perse presteren of goed zijn in sport. "

Ook niet alle volwassenen wilten presteren.

weet je wat?

Jij moet volgens mij heel snel stoppen om bij je broer de kinderen naar bed te brengen omdat hun vader het zo moeilijk heeft. Laat het hem lekker zelf doen, beter voor de kinderen, beter voor vader en beter voor jou. Kun jij je energie kwijt in je eigen gezin of in een leuke hobby. Doe je het af en toe nog eens een keer: dan blijft het leuk.
En als je perse vindt dat je het wel moet doen: doe het dan op zijn manier en bemoei je er niet mee!
Het lijkt mij dat kinderen met gescheiden ouders al genoeg spanning en gedoe om zich heen hebben tussen al die volwassenen die het niet met elkaar eens zijn.

Maar Ank en anderen

Ze zegt wel net dat ze het loslaat hè. Dat is toch mooi?

Bovendien weet je niet hoe erg de vader eraan toe is. Wie weet is het wel heel hard nodig (en sowieso erg lief) dat Kikki dit doet. Ik zou niet zo maar adviseren om ermee te stoppen. Ze hoeft alleen maar te stoppen met haar eigen regels opdringen.

Mwoah Lou

Broer is 2 jaar geleden gescheiden. Als hij nu de kinderen nog niet zelfstandig naar bed kan brengen is er meer loos denk ik?
Wel mooi dat ze het loslaat. En als dat naar bed brengen incidenteel en voor de gezelligheid is, is er ook niks mis mee. Maar dan wel volgens de spelregels van haar broer en dan moet ze dus inderdaad zelf haar eigen ideeën loslaten en geen oordeel hebben over hoe vader het aanpakt. Hoogstens eens neutraal bespreken zoals jij ook al aangaf.

Ze zijn maar 2 a 3 dagen bij hun vader. Dus minstens 4 a 5 dagen bij hun moeder. Hoe groot kan het probleem dan helemaal zijn met dat ontsporen?

zelf

Zelf was ik ook zo'n ontspoorde, ik las bij het ganglicht tot een uur of 11. En toen was ik 8.
Maar ik wílde dat boek uitlezen, zo spannend. Op foto's zie je wel wallen onder mijn ogen en ik lette slecht op in de les. Ik deed dat wel 7 dagen per week.
Tegenwoordig los ik het op door slaapverwekkende lectuur te lezen in bed. De Donald Duck ofzo. Misschien is dat een tip voor je broer, het lezen toestaan maar geen te spannende boeken.

Verschil van inzicht

Nou had ik niet zo'n groot verschil van inzicht met mijn zus als jij hier laat zien, maar ik kan me wel voorstellen dat het ook ongemakkelijk kan zijn als jij voor kinderen zorgt van een ander, die toch een ander inzicht heeft dan jij.
Ik was het ook niet altijd eens met mijn zus. Terwijl ik zelf nog geen kinderen had.:-) Maar wel al veel ervaring met oppassen. Bovendien waren we het met onze eigen opvoeding, door onze ouders, ook meestal gewoon eens, en we waren tevreden met het proces dat je dan door gaat en vertrouwden elkaar. Ondanks kleine verschillen. Die zijn er altijd.
Toch vond ik dat haar manier van opvoeden belangrijk was, zij moest mij wel kunnen vertrouwen met haar kinderen.
Het lastige is dat kinderen je altijd wat vooruitduwen en ik ben in sommige opzichten wat laconieker dan mijn zuster, dus toen het op voorlichting aankwam werd dat wel even een dingetje. Ik stuurde de kinderen consequent terug naar hun ouders, maar het werd echt lastig. Een van die bengels daagde me op de camping uit: 'tante Annej wil niet zeggen wat nxxxxx is'.
Toen heb ik maar een boek gekocht bij de kinderboekenwinkel met een inhoud waarvan ik vermoedde dat die bij de levensopstelling van mijn zus zou passen en gevraagd of ik dan in deze lijn antwoord mocht geven.
Alleen al het respect en de discussie met mijn zus, zorgde dat het verder goed verliep. Waarschijnlijk werd het ook door mijn zus en haar kinderen beter opgepakt, want de kwestie was ineens uit de lucht. Het blijft natuurlijk spannend, het verschil van inzicht gaat meestal niet zomaar weg, maar je kunt wel tot elkaar komen en elkaar respecteren.

Tuurlijk wel

Je zegt dat je nergens mee bemoeit, maar dat blijkt niet uit je startbericht ('Ik heb ze al duidelijk gemaakt dat ze dit niet moeten doen en ze de dag daarna ontzettend moe zullen zijn').

AnneJ

Waarom zou jij voorlichting moeten geven aan je neefjes en nichtjes?