Extreem eetgedrag

Wil40

Ze was klein (door nauwelijks slaap) en als je haar optilde vergisten de meesten zich en schoot ze zo door omhoog :-)
Ik heb haar ook heel lang kunnen dragen zonder teveel moeite.

AnneJ: ook een huisarts kan gewoon een allergietest aanvragen, maar eenmaal onder behandeling van een specialist, dan is deze hoofdbehandelaar op dat gebied.TS kan zo een dieet loslaten op kind, heb je echt niet per se ern allergoloog voor nodig als een arts dat weigert.

Ik zou alleen in dit geval eerst inzetten op rust rondom de maaltijd. Dit omdat een bv koemelkeiwitvrij dieet waarschijnlijk ook niet naar binnen gaat op vrijwillige basis. Dan daarna etiketten leren lezen, verdiepen onder welke noemer bv melkproducten voorkwamen gaan weglaten en niet alleen koemelkeiwit maar ook kippeneiwit en soja.
Proberen kan altijd, ook zonder arts.

Dwang

"Niet wetenschappelijk onderbouwd maar dwingen lijkt me het recept voor een eetstoornis."
en
"Dwang is een teken van onmacht"

Je hebt dwang en dwang. Wanneer dwang gepaard gaat met boosheid, gebrek aan genegenheid en misschien wel met fysiek geweld, dan zal iedereen daarop tegen zijn. Maar zo hoeft dwang er natuurlijk niet uit te zien.

De behandeling van mensen met eetstoornissen gaat volgens mij zelfs altijd gepaard met dwang. Je leert alleen maar te eten door te eten. Ook kinderen met angst voor eten en anorexia-patiënten moeten tijdens hun behandeling eten.

Ja Aster

Zeker kan dit ook zonder dokter.:-) Eigenwijze ouders kunnen dat.:-)

Ik heb het advies wel eens vaker gegeven. Probeer gewoon eens helemaal koemelkeiwitvrij te gaan. En zelfs hypoallergeen. Heeft het resultaat dan weet je dat. En koemelkeiwit is echt regelmatig de boosdoener.

Maar dat is ook een behoorlijke ingreep die veel inzet vraagt van ouders en consequent je huishouden veranderen en etiketten lezen.

Dat gaat soms wat makkelijker als er door een dokter ook een diagnose of een oplossingsrichting is aangegeven.

Ik heb zelf niet zoveel overwicht.:-)

Klachten bij allergie

https://eenvandaag.avrotros.nl/item/ouders-boos-over-verdenking-ziek-maken-kind/

Hier zie je ook een kind, jonger dan jou kind, dat niet goed wil eten en niet goed groeit.
Ziekenhuisopnames volgen, zelfs een verdenking van Munchausen by Proxy. Later! blijkt dat het kind een koemelkeiwitallergie heeft.
Dat ze dat niet meteen serieus onderzocht hebben is een raadsel maar het komt voor.
Zelf had ik bij mijn geboorte ook geen andere klachten dan voeding teruggeven en slecht groeien. Pas veel later kwamen daar andere klachten als eczeem en benauwdheid bij.

Slecht eten en slecht groeien kan het enige signaal zijn.

oorzaak en gevolg

Alle kinderen eten moeilijk, maar niet alle kinderen ontwikkelen daarmee een zorgwekkend ondergewicht. Ik vind het raar dat daar niets mee gedaan wordt. Dus als al het lichamelijke aan allergieen, slikproblemen, sensitieve stoornissen, autistische stoornissen is uitgesloten door de doktoren dan zou ik toch gaan voor een doorverwijzing naar een (kinder)psycholoog, opvoedpoli of iets dergelijks. Je hebt alles al geprobeerd en het lijkt alleen maar erger te worden. Zoek hulp om dat patroon te doorbreken en dat is niet makkelijk, maar wel nodig voor je dochter haar welzijn.

Lastig als er meer kinderen in het spel zijn

want leg maar eens uit dat Marietje eigen regels heeft, maar dat lijkt me nu wel nodig. Die regels kunnen wel voor iedereen gelden.

Onze dochter was geen moeilijke eter, maar was storend aan tafel door haar gedrag. Moe geworden van daar boos over te worden, zijn we op de bank gaan eten. Vanaf dat moment werd het weer gezelliger.

Dochter is op bepaalde punten wat overgevoelig. Ook wat kruiden betreft. Zodra ze kon praten werd Brinta afgeserveerd. "Wil ik niet!" Ze houdt van pure smaken, vaak het liefst ongekookt.. Niet altijd gezond, maar gelukkig at/eet ze geen grote hoeveelheden rauw. Ze lust graag champignons, ook rauw, ieuw! 😃 Niet zo'n goed idee om een doosje rauw op te snoepen, maar een stukje zal vast geen ramp zijn.

Ik vertel dit, omdat een kind het soms echt niet prettig vindt om iets te eten met een bepaalde smaak, of structuur. In ons geval is met terugwerkende kracht wel veel duidelijk geworden. Zo kan ik me voorstellen dat een banaan en Brinta vervelend plakt in de mond. Een rauwe sperzieboon, of paprika is knapperig.

Ik ben benieuwd wat je dochter zou doen als je haar in een groentewinkel zou laten kiezen. Niet in de supermarkt dus. Hetzelfde bij een bakker. of als er een Lidl is met verse broodjes en zo, wat ze daar kiest. Dan niet langs de snoep en koek lopen! Alleen langs broodjes, groente en zuivel. Stel dat ze daar in mee gaat, zou je haar dat meteen kunnen geven. Dan moet ze wel netjes bij het gezin aan tafel zitten, maar mag zelf beslissen of ze nog iets wil eten.

Wat snoep betreft zou ik nu toch consequent zijn. Een enkel snoepje in de middag omdat het lekker is, maar niet meer als beloning. Dat werkt duidelijk niet bij haar. Het is dus geen straf dat ze minder snoep krijgt, maar daardoor kan ze beter naar haar buikje luisteren. Wie weet zegt haar buik zomaar dat ze een worteltje lust, dat zou leuk zijn! Of zoiets, maak je eigen verhaal.

Ad Hombre

Ik voel echt afgrijzen bij het beeld van gedwongen moeten eten tot het op is. Ik vind dat neigen naar mishandelen. Tot eten dwingen moet wel erg noodzakelijk zijn. Als niet eten tot de dood zal leiden bijvoorbeeld. Iemand met anorexia zal gedwongen moeten worden om te eten. Maar dat gaat dan wel gepaard met heel veel begeleiding.

Het broertje van mijn vriendin zat om 8 uur 's avonds nog aan tafel en hing dan de clown uit. Eten ho maar. Dus moesten de ouders het vaak toch opgeven. Hoe kun je denken dat een boze sfeer, dwang, straf een positieve oplossing is om een kind aan het eten te krijgen? Wat je een kind ermee leert is om niet naar het eigen lichaam te luisteren. Wel of geen honger is niet belangrijk, eten om het eten blijkbaar wel.

Als jouw kinderen veel lusten, is het denkbaar dat dit vanzelf ook wel was gebeurd. Is het niet nu dan wel als ze 40 zijn. Aanbieden, variëren om te kijken of dat helpt is prima, dwang niet. Nadenken over wat wel in de smaak valt, is veel beter dan eigen smaak en behoefte leren negeren.

Kaaskopje

Ik geloof helemaal niet dat er bij Ad sprake was van echte dwang of strijd, maar eerder van heel duidelijke grenzen. Mijn stijl is het ook niet, maar zoals Ad het beschrijft zie ik gewoon een degelijke ouderwetse aanpak, met "zonder eten naar bed" als consequentie. Gewoon, je gezag laten gelden, geen gedoe.
Ik weet niet of Ad dat had volgehouden met een kind dat echt niet eet. Ik weet ook niet of ik het had volgehouden met mijn ontspannen "samen eten is gezellig, je eet wat je lust."

Emmawee

Ik weet niet of Ad Hombre zonder eten naar bed toepast, of ik lees eroverheen dat kan :-), maar ik heb dat altijd een onzinnige straf gevonden. Mishandelen lijkt in dit geval misschien een te groot woord, maar je kind bewust zijn eten onthouden, zie ik toch als slechte behandeling van je kind.

Kaaskopje

Je hebt gelijk. Er staat: "vroeg naar bed als je niet eet" wat in letterlijke zin zou kunnen neerkomen op "zonder eten naar bed". Een avondmaaltijd overslaan is wat mij betreft iets anders dan een kind voedsel onthouden. Het betekent dat je geen alternatief biedt. Eten wat de pot schaft. Graag of niet. Er komt ook weer een ontbijt.

Ik vind het ook onzinnig als straf, maar bij ons kwam het ook wel eens voor dat er niet of nauwelijks werd gegeten. Dan trokken wij soms ook de conclusie dat het kind te moe was om te eten. Resultaat kon dan hetzelfde zijn: niet eten, vroeg naar bed.

Ik weet natuurlijk ook niet hoe het er precies aan toeging in Huize Hombre, maar ik had hier wel sterk de indruk dat Ad vooral een tegengeluid wilde laten horen.

Anonymized User

Dat ben ik...

"maar ik had hier wel sterk de indruk dat Ad vooral een tegengeluid wilde laten horen."

Ja, die indruk heb ik zelf eigenlijk bij veel postings van Ad H

Groeten,

Temet

Anonymized User/KK/Emmawee

Anonymized User:
."Ik vind het ook onzinnig als straf, maar bij ons kwam het ook wel eens voor dat er niet of nauwelijks werd gegeten. Dan trokken wij soms ook de conclusie dat het kind te moe was om te eten. Resultaat kon dan hetzelfde zijn: niet eten, vroeg naar bed. "

Zo ging het hier nagenoeg letterlijk. Ik denk dat het hoogstens een keer of vier voorgekomen is.

KK:
"Mishandelen lijkt in dit geval misschien een te groot woord, maar je kind bewust zijn eten onthouden, zie ik toch als slechte behandeling van je kind."

Het kind eet zelf niet dus het 'straft' zichzelf. En als af en toe een 'straf' er toe leidt dat het uiteindelijk wel normaal mee-eet is het netto effect n.m.m. positief.

Emmawee:
"Ik geloof helemaal niet dat er bij Ad sprake was van echte dwang of strijd, maar eerder van heel duidelijke grenzen. Mijn stijl is het ook niet, maar zoals Ad het beschrijft zie ik gewoon een degelijke ouderwetse aanpak, met "zonder eten naar bed" als consequentie. Gewoon, je gezag laten gelden, geen gedoe."

Dat was wel de insteek, ja. Uiteindelijk wordt iedereen daar beter van. Ik vind het echt vreselijk als er vriendjes mee-eten die slechter opgevoed zijn. Pas ging er een vriendje mee naar de McD. Wilde een hamburger en frites, maar na twee happen hoefde hij niet meer. Ik zou me schamen als ik die ouders was.

"Ik weet niet of Ad dat had volgehouden met een kind dat echt niet eet."

Nee, dan waren we waarschijnlijk gezellig samen naar de psycholooog gegaan. Maar gelukkig was het gewoon het aloude machtsstrijd gedoe dat een beetje volwassen ouder zelf wel op kan lossen met een beetje dwang en regelmaat.

Juist die basisdingen als slapen en eten zijn meestal een kwestie van ouderwetse regelmaat. Als het kind gewend is te eten, eet het normaal gesproken ook. Als het dan een keer niet wil eten is dat ook geen probleem. Maar als er een structureel spelletje van gemaakt wordt moet je daar adequaat mee om kunnen gaan. Slapen, idem. Als het kind een keer niet kan slapen of bang is, mag het best bij papa en/of mama in bed. Maar als dat een gewoonte wordt is er iets mis.

Opvoedregels

Hoe langer ik moeder ben, hoe meer ik besef dat er geen standaard opvoedregels zijn die werken voor elk kind. Ja, misschien de rust, reinheid en regelmaat, maar dat is zo breed dat al mijn opvoedmissers daar ook wel inpassen.

Dwingen te eten? Been there. Bleek kind ernstige allergie te hebben.

Het enige wat je kan doen is goed naar je kind kijken en luisteren en vooral je eigen gevoel volgen. Dus ook in dit geval: terug naar de arts.