Voorbereiden op borstvoeding na een ks

Allergie

Hier ook koemelkeiwitallergie op borstvoeding. En vanwege mijn eigen allergie was ik al een minimale innemer, gewoon alleen wat dan nog in brood of beleg kan zitten en in kaas. Pas bij de 2e hoorde ik van een cb-arts dat je dan ook echt elk spoortje uit je eigen voeding moet halen. En dat was niet zo moeilijk omdat ik verder al hypoallergeen at. En inderdaad ook met hypoallergene kunstvoeding is het soms nog echt lastig om voeding te vinden waar ze echt geen last van hebben. Zelf dieet houden was het makkelijkste.

Galaxias

Dit ligt niet gevoelig hoor, maar ik weet uit ervaring dat preventief bepaalde kv geven ook goed uit kan pakken bij een allergische aanleg.

Fiorucci

Gelukkig wel, want anders zouden moeders die geen borstvoeding kunnen of willen geven een groot probleem hebben.
G

4x ks + bv

Even terug naar het onderwerp. Zelf heb ik vier keer een keizersnede gehad en daarna zo goed als probleemloos borstvoeding gegeven. De eerste 3 keer kwam dat doordat die kinderen 3 natuurtalenten waren en ondanks alle tegenwerking in het ziekenhuis toch prima aan de borst kwamen en dat duidelijk prefereerden. Bij de laatste heb ik echter het idee dat ik haar aan de borst gekregen heb omdat ze als enige in een borstvoedingsvriendelijke kliniek werd geboren.
Gelijk bij me houden of aanleggen ging niet omdat ik onder algehele verdoving gelijk na de ks ook nog gesteriliseerd werd.
Meestal krijg je bij een ks een ruggeprik, maar het kan natuurlijk anders lopen. Ik had geregeld dat de baby gelijk wel huid op huid contact met de vader kon hebben en hem geinstrueerd dat zodra de baby eruit was (en ze dus nog niet klaar met mij waren) hij zich om de baby zou bekommeren en vooral niet op mij zou wachten. Natuurlijk kon hij haar geen moedermelk bieden, maar wel menselijke warmte ipv dat steriele ziekenhuis gedoe.
Ik hoefde niet naar een uitslaapkamer maar kon gelijk naar mijn eigen kamer, waar de baby was.
In tegenstelling tot de anderen moest zij echt leren om uit de borst te drinken. In het begin hapte ze helemaal niet. De verpleegster liet me wat colustrum uit de borst masseren en vervolgens met met de tepel met haar mondje te spelen. na een paar keer dronk ze aarzelend wat, maar zonder al te veel kracht. Ik moest echt zelf de borst wat masseren.
Wat me tegenviel is dat ik nu wel eindelijk de baby naast me op de kamer had, maar door die pijnlijke wond van de keizersnede eigenlijk niet goed in staat was om haar zonder risico' van het wiegje over te hevelen naar mijn borst om haar zo vaak mogelijk aan te leggen. Ik kon er wel bij om haar aan te raken, maar tillen ging niet goed, daar had ik hulp bij nodig. Hoewel mijn man er vaak was en ik ieder moment een verpleegster kon bellen vond ik dat toch een vervelende handicap, ook omdat ze naturrlijk niet alla minuut naast mijn bed stonden als ze met iemand anders bezig waren. Ik hield haar dan maar zoet door op haar op een vinger met wat colostrum te laten zuigen. Ik zou dat dus een hypothetische volgende keer beter organiseren.

Ik kreeg vrij snel een kolf, maar juist door haar zo vaak mogelijk zonder enige dwang aan de borst te leggen en wat met de tepel te spelen had ik haar binnen een dag aan de borst zonder dat er een fles aan te pas kwam. Ze heeft daardoor geen druppel bijvoeding nodig gehad en de gekolfde melk heb ik gedoneerd en daar ben ik toen meteen maar 9 maanden mee door gegaan.
Melk komt meestal sneller op gang bij volgende kinderen vergeleken bij het eerste kind. Als je geen kolf hebt kun je borsten ook prima met de hand stimuleren met zachte masserende licht knijpende bewegingen naar de tepel toe. Eigenlijk vond ik dat prettiger dan het vaccumgetrek van een kolf. Per slot van rekening is de drinktechniek van baby's er ook op gebaseerd dat ze met hun kaakjes de melk met hapachtige bewegingen uit de borst masseren ipv dat ze hem vaccum zuigen.
Je hoeft niet bang te zijn voor overproduktie. In het begin gaat dat niet zo snel en bovendien past de produktie zich vanzelf wel weer aan. Stuwing krijg je zowiezo wel.

20 weken?

Ik had ergens gelezen dat je nog maar 20 weken zwanger bent? Ik zou me helemaal geen zorgen maken en je realiseren dat het toch anders kan lopen dan je had verwacht. Je kan hierover geen scenario schrijven. Ik zou me zeker niet verdiepen in dingen als donorvoeding! Wie weet gaat het namelijk hardstikke goed. Je ziet wel hoe het gaat en dan kan je altijd nog advies inwinnen, bij zo'n borstvoedingsvereniging ofzo.

Ik wens je een hele ontspannen zwangerschap toe :-)

Maanve

Bij een geplande ks verloopt eea veel en veel relaxter en krijg je je kindje eerder bij je (als alles goed is). Bij mij tijdens het dichthechten, kind was maar 3 minuten weg.

Ik verbaas me gewoon even want zelf maakt ik er me totaal niet druk over. Het ging zoals het ging. Alhoewel ik me wel kan voorstellen dat je het nu kan laten rusten :-)

Regel eigen lactatiekundige, kolf, privacy en hulp

Bij mij een ongeplande spoedkeizersnee, veel te vroeg, in een borstvoedingsgecertificeerd ziekenhuis, met een prut-lactatiekundige en totaal gebrek aan privacy en rust.
Als ik het over zou kunnen doen en goed zou voorbereiden, zou ik:

- van te voren in contact treden met een goede lactatiekundige, waarvan je weet dat die deskundig en prettig is en bij je past, en die kijkt naar je specifieke situatie; en die je zo nodig in het ziekenhuis kunt vragen om te komen om je te helpen (spreek dit van te voren af). Gaat er iets niet goed, twijfel je of maak je je zorgen, laat je eigen lactatiekundige dan zo snel mogelijk komen. Hoe eerder je goed geholpen wordt, hoe beter. Laat het niet op het ziekenhuis aankomen, in twee borstvoedingsgecertificeerde ziekenhuizen heb ik slechte lactatiekundigen getroffen die mij niet hebben geholpen, en verpleegkundigen die tegenstrijdige en verwarrende adviezen gaven. Pas na de ziekenhuisperiode ben ik goed geholpen door een eigen lactatiekundige.

- een goed elektrisch dubbelzijdig kolfapparaat regelen die permanent naast je bed kan staan. Deze kan je vaak in of bij het ziekenhuis huren, of anders kan de lactatiekundige je hopelijk vertellen waar je zoiets kan huren. Voor het geval je het nodig hebt. In mijn ziekenhuis waren wel goede kolfapparaten, maar die mochten niet naast het bed blijven staan (er waren er niet genoeg). Het apparaat moest dus voor elke kolfbeurt gehaald worden, ook 's nachts. In het begin na de keizernsee kun je je niet verroeren en moet je dan steeds een verpleegkundige oproepen, dat kan soms verveled zijn of veel tijd kosten. Ik werd 's nachts vaak uit mezelf wakker en wilde dan best kolven ('s nachts kolven schijnt extra goed te zijn), maar vond het vervelend om een hele heisa daarvan te maken. Zorg dat de boel goed klaarstaat naast je bed zodat je het zelf kan pakken (ook een voorraad nieuwe flesjes e.d.) en bespreek van te voren hoe de melk dan in de koeling komt (misschien klein koelboxje naast je bed?).

- proberen van te voren met het ziekenhuis te regelen dat je zo veel mogelijk rust en privacy krijgt, met of zonder kind. Ik lag op een zaal met meer moeders, met gordijntjes ertussen, en voortdurend kwamen er verpleegkundigen en ander personeel me lastigvallen voor elk wissewasje. Terwijl je ook veel moet rusten en slapen na de operatie, dat is ook gunstig voor de borstvoeding. Vraag of er 's ochtends een karaf water + glas naast je bed gezet kan worden (of laat familie/vrienden een paar flessen bronwater kopen), en of ze je verder niet voortdurend willen lastig vallen met goedbedoelde karretjes met frisdranken en gratis kranten. Vraag of het mogelijk is om de verpleegkundige handelingen zoveel mogelijk tegelijk op een vast tijdstip te doen, in plaats van dat ze steeds weer binnenlopen. Vraag of overleg over je kind of over jezelf op "afspraak" kan, in plaats van dat er na het ontbijt gezegd wordt "de kinderarts komt straks langs" en dat je daar de hele tijd op wacht en de kinderarts uiteindelijk 's middags of de volgende dag komt. Voor borstvoeden en/of kolven is rust en privacy nodig. En je wil zoveel mogelijk tijd hebben om aan je kind te besteden.

- Zorg dat de eerste dag(en), als je zelf nog heel slecht kunt bewegen, je partner of iemand anders die je vertrouwt zo veel mogelijk bij je is om te helpen met hand en span diensten (baby aanreiken, kolven, spullen pakken, dingen regelen).

- Zorg dat je zoveel mogelijk tijd en rust voor je baby, kolven en jezelf hebt, en dat het niet te druk met bezoek is.

- Zorg voor een voorraad lekker en gezond eten en drinken naast je bed, zodat je dit kan pakken als je er zin in hebt en je dit niet met de verpleging hoeft te regelen. Ziekenhuisvoedsel is niet gezond en ook niet lekker, en wordt vaak ook niet op de tijdstippen geboden dat je er zin/behoefte in hebt.

- Let er al van te voren op hoe je na de operatie het eten gaat opbouwen zodat je geen last van je darmen/verstopping krijgt (door de operatie raken de darmen in de war). Mijn ziekenhuis gaf daar totaal geen begeleiding in (na het eerste beschuitje mocht ik "alles" weer eten), informeerde ook niet hoe het ging de dagen erna, met als gevolg dat ik vreselijke last van verstopping kreeg. Zulke pijn en ellende is niet fijn en vast ook niet bevorderlijk voor de borstvoeding. Gaat de stoelgang niet goed of voelt het niet goed, trek dan zo snel mogelijk aan de bel en wacht niet af.

Maar hoogstwaarschijnlijk gaat het bij jou gewoon goed, met een geplande keizersnee en al ervaring! Dus niet te veel zorgen maken hoor... En je kunt niet alles van te voren bepalen en in de hand houden. Zelfs als het niet allemaal helemaal goed gaat, dan komt het toch vaak wel goed.