Gespreksonderwerpen huisbezoek jeugdverpleegkundigen

The road to hell is paved...

... with good intentions. Ze bedoelen het allemaal verschrikkelijk goed. Een vriendin van mij is wvp en die doet echt wel nuttig werk, ook (vooral) op het signalerende vlak. Ze is juist erg gefrustreerd dat ze vaak wel ziet dat het niet goed gaat, maar heel weinig kan doen naast melden bij de betrokken instanties.
Ik geloof meteen dat er ontzettend veel kul-adviezen worden gegeven bij het cb - iedereen heeft er wel voorbeelden van. Het vervelende is dat het gaat om een systeem wat in principe heilzaam zou moeten zijn (en dat regelmatig is, er zijn hele goeie cb-artsen en wvp's), maar waarin er zoveel steken vallen dat er weinig vertrouwen is. Wat ik van mijn vriendin hoor is dat zij juist de baby's waarover ze zich echt zorgen maakt, nauwelijks te zien krijgt door zorgmijdende moeders. Het lijkt mij dus dat het cb eens heel goed moed gaan kijken naar de protocollen en werkwijzen, en wat daaraan schort waardoor de communicatie misloopt en het vertrouwen er onvoldoende is.
Het is trouwens echt heel erg afhankelijk van wie je voor je hebt bij het cb. Ik heb ook goede ervaringen.
En Danielle, voor zover ik begrijp van mijn wvp-vriendin kom je bij behoorlijk wat jonge ouders niet eens over de drempel (zie bovenstaand relaas over vertrouwen). Hoe ga je dat dan oplossen?
Groetjes
Massi

Nou ja

Vind de idiote spelfouten, dit is al de tweede posting vandaag waarin ik uitglijd. Sorry daarvoor.
Groetjes
Massi

Heb me net in dit soort zaken verdiept

Heb een gesprek ingepland staan met de sociaal verpleegkundige op school over mijn moeite met de sdq lijst voor mijn dochter. Dit is vooral omdat ik ook heel moeite heb met elektronisch kinddossier. het krankzinnige is dat alles wat ik tegen haar ga zeggen in dat dossier gaat. Dus hoe kan ik nu open zeggen wat ik er van denk? Ik heb me van de week gerealiseerd dat alles wat ik ooit over mijn dochter gezegd wordt tot haar 24e bewaard wordt. Dat kan zeer wel betekenen dat ze dan zelf als moeder op het consultatiebureau komt. En dat die gegevens dan ook ingezien worden...

Ik heb toen zij en eerder haar broer geboren werd, zeer veel gehad aan de wijkverpleegkundige en de consultatiebureau arts. Dat waren kundige mensen met een groot inlevingsvermogen die echt luisterde en die investeerde in een vertrouwensband. Als het elektronisch kinddossier toen bestaan had en ze als eerste met jouw lijst was binnengekomen was, had ik haar nooit binnengelaten. Als je ouders wilt helpen moet je zorgen dat ze vertrouwen in je hebben. Luisteren luisteren. Accepteren dat je je eigen ervaringen meeneemt in het gesprek en dus je conclusies terugkoppelen. Laten lezen wat je invult en helder aan ouders uitleggen hoe de dossiervorming gaat, wat het doel is van je vragen en wat je wel en niet voor ze kan doen..

MIJK

Van mijn stokpaardje en terug naar jouw vragenlijst...

1. Welke veranderingen na de geboorte van uw kind hebben de meeste invloed op u, uw partner en/of uw gezin?

Onmogelijke vraag inderdaad.. Alles gaat op de schop. Je routine, je vriendschappen, je lijf je relatie met je partner (dit is overigens in volkomen willekeurige volgorde) Dat is niet negatief maar ik had niet eens kunnen beginnen aan het beantwoorden van deze vraag. Een aspect wat ik moeilijk vond was het feit dat de relatie met mijn eigen ouders heel anders werd. Dat heb ik nooit ergens gelezen of benoemd gehoord. Maar als ik er zelf over begin hoor ik dat ik niet de enige ben die dat heeft. Het is zeker niet de moeilijkste verandering maar wel de verandering waarin ik me het meest alleen voelde

2. Hoe ervaart u deze veranderingen?
dat wisselde van minuut tot minuut. Ik vond het prettig om er over te praten omdat ik mijn gedachtes goed kon ordenen in zo'n gesprek. Dat kan echter alleen met iemand die mij de conclusies laat trekken. dat vertrouwen heb ik niet meer in de GGD.

3. Heeft u behoefte gehad aan hulp en ondersteuning?

□ Geen behoefte;

□ Wel behoefte gehad maar niets gevraagd;

□ Wel behoefte gehad maar niets gevonden;

X Wel behoefte gehad en gebruikt.

Mijn dochter sliep slecht en daar heb ik veel tips voor gehad. De bevalling en kraamtijd van mijn zoon was dramatisch en ik heb daar wel over kunnen praten. mijn cb bevestigde ook het vertrouwen dat ik in mijzelf had en benadrukte dat ik de keuzes kan maken. Ik heb (bij invallers) gezien dat het ook heel anders kan.

4. Indien u gebruik heeft gemaakt van hulp en ondersteuning, wilt u aangeven van welke hulp en ondersteuning u gebruik heeft gemaakt?
Zie boven. Werinig concreets behalve slaapadvies. Vooral weten dat er iemand is die bereid is mee te denken en die mij en mijn kinderen kent.

5. Wanneer uw baby ongeveer 2 weken oud is, komt de jeugdverpleegkundige op huisbezoek. Welke gespreksonderwerpen vindt of vond u belangrijk om te bespreken?

Ik vind het hier heel belangrijk dat de basis voor een vertrouwensrelatie gelegd wordt en dat de verpleegkundige helder maakt hoe het cb werkt. En vergeet nooit het kind uitgebreid te bewonderen!!!!!!
CB mag ook een opschepmomentje zijn!

Ten slotte wil ik u hartelijk bedanken voor uw tijd!

Met vriendelijk groet,

Danielle de Maat

Niet nuttig

Ik heb de GGD niets uigelegd. Gewoon gemeld dat ik het niet nuttig vind voor zoon.
Daarop kreeg ik een brief terug dat dit aan de huisarts gemeld is.????

Mijk

Het is nog erger, vziw wordt het EKD bewaard tot het 'kind' 35 is.
Ik zou geen uitgebreide tekst en uitleg geven. Een eenvoudig "daar heeft u niets mee nodig" lijkt mij eerlijk gezegd duidelijk genoeg.
Dat is tenminste wel zo ongeveer wat ik destijds tegen de GGD gezegd heb (hier zou ihkv een experiment de SDQ ook door de leerkracht ingevuld worden, tenzij kind werd afgemeld - dat moest dus bij de GGD)

Heb nu net een oproep voo rhet CB gekregen voor dochter van 2. Nu voor het eerst de peutervragenlijst. Bij mijn zoon vulde ik die dingen nooit in, en er werd nooit naar gevraagd. We zitten nu bij een ander CB (ander standsdeel) en het zal mij benieuwen of er hier wel naar gevraagd wordt. Destijds bij zoon was ik nog van plan om te veinzen dat ik het ding vergeten was, maar ik denk dat ik nu gewoon zeg - mochten ze er naar vragen - dat ik geen privé-info verstrek.

Groeten,

Temet

Temet

Naar aanleiding van jouw antwoord in ouders en school heb ik de directeur een mailtje gestuurd in de trant van geheel voor de zekerheid wil ik benadrukken dat wij nooit toestemming geven aan leerkrachten om onze kinderen zonder uitdrukkelijke toestemming met derden te bespreken. Word ik gisteren gebeld door de sociaal verplegkundige van school zegt die doodleuk: Oh ik hecht niet zo aan die vragenlijst ik vind het veel belangrijker wat de leerkracht zegt. Blijkt zij dus inderdaad de hele klas besproken te worden. Dat mag dus volgens haar omdat docent een zorgplicht heeft. Maar melden dat pietje nooit ontbijt en onder de blauwe plekken zit lijkt mij toch een heel ander verhaal dan een hele klas bespreken.

En dat zou dus tot haar 34e bewaard worden (was een vertyping ik had het al gevonden. 15 jaar bewaartermijn na laatste bezoek op vlak voor 18 jaar... Dan loopt ze dus misschien zel f met kinderen op cb en dan kan zo''n muts daar effe kijken hoe ik het deed...

Ja, dag! En het stomste is als je deze bezwaren uit is iedereen ook binnen de ggz het eigenlijk wel met je eens maar dat verandert dus niets..

Mijk