Argh - slaapgedoe

Wat hier werkte

Ik had ook zo'n meisje en bij ons werkte een andere aanpak. Als ze aangaf te willen drinken gaf ik de borst, maar ze kwam steeds vaker voor een voeding. Ik kreeg het idee dat ze heel moe was en slecht in slaap kon komen, slecht opnieuw in slaap kon komen. Inbakeren hebben we een keer geprobeerd, maar dat voelde heel slecht. De wijkverpleegkundige zat erbij en ik moest 'r van hem een half uur laten huilen, toen we het 's avonds opnieuw deden ging ze weer huilen en heb ik het opgegeven.
Toen zijn we begonnen met zo veel mogelijk rust inbouwen. Dat is best lastig met een ouder kind, maar omdat we op vrijdag begonnen kon m'n man in het weekend meteen helpen met de oudste. Ik heb het volgende gedaan:
- tijd bepaald tussen 2 voedingen, eerder ging ik niet opnieuw voeden. Ik geloof 2,5 of 3 uur, bij een week of 10.
- als ze eerder wakker werd helpen om weer in slaap te komen. (en dat kost veel tijd in het begin), door:
* bij d'r wieg, aaien, pink in d'r mond, speen in d'r mond
* op de bank, op m'n buik laten slapen, pink in d'r mond
Op die manier zijn we een paar dagen bezig geweest, maar al heel snel sliep ze makkelijker in en sliep ze langer tussen de voedingen door.
Ze kreeg een volgende voeding als ze ging huilen, maar wel na minimaal 3 uur na het begin van de vorige voeding. Op die manier heeft ze zo zelf het aantal voedingen afgebouwd: na een week of 2 kreeg ze geloof ik nog 5 of 6 voedingen per dag en sliep ze de hele nacht door. De borstvoeding heeft er geloof ik niet onder geleden, ze is nu ruim 3,5 en ze drinkt nog steeds elke ochtend. En het kind ook niet trouwens, dat doet het erg goed.

He ja

wat zwaar lijkt me dat Massi! Bij een vriendin van me gaat het ongeveer net zo met haar babyzoon, daar lijkt het echt aan krampjes te liggen.
Zou een draagdoek, zo eentje waar kind in kan drinken en in slaap vallen, misschien wat zijn? Daar stel ik mij heel wat van voor maar ik moet het nog gaan proberen straks.
Verder ging ik er bij dochter vaak bij zitten als ik haar in bed legde en ze huilde, met een hand op haar buik. Dat hielp wel enigszins, het is in elk geval een stuk fijner dan je kind in zijn eentje laten huilen. Maar het was bij haar niet zo'n doorlopend probleem als bij jouw zoon, en je wilt er natuurlijk liever niet de hele dag naast zitten.

2e reactie

Allereerst alweer iedereen bedankt die mee wil denken, het wordt heel erg op prijs gesteld. Het sterkt mij werkelijk om te lezen dat het gedrag van zoon a) niet uitzonderlijk is en b) vermoedelijk veranderd kan worden door kleine ingrepen. Dat ik hier nu aan de computer zit om kwart voor negen 's avonds, betekent dat zoon slaapt. Hoe lang dat zal duren, weet ik niet, maar het is gelukt door hem pas weg te leggen na die rem-slaap met stuipjes (dank je, Biene).
Zoon heeft vandaag een betere dag gehad. Waarom kan ik niet met zekerheid zeggen, maar ik heb wel enkele veranderingen uitgeprobeerd. Zo heeft hij tweemaal een uur op zijn buik geslapen (wel in de box, zodat ik hem gemakkelijk kon observeren). Verder heb ik de voedingen gerekt zodat er minimaal twee uur en een kwartier tussen zat tot maximaal drie uur (langer lukt nog niet). Steeds lukte dat, tot de clustertijd op de vroege avond (maar daar zijn we al helemaal op ingesteld en dat verander je denk ik ook niet zomaar). Toen we zaten te eten, heeft hij zeker een kwartier hard gehuild, maar ik heb besloten dat ik niet meer wil eten met een baby aan de borst. Toen ik hem na dat kwartier oppakte, was hij weer erg overstuur, maar binnen vijf minuten lag hij ook weer te lachen en te kraaien - het lijkt dus vooralsnog geen blijvend trauma op te leveren .
Al met al een heel andere dag dan gisteren. Morgen weer dezelfde dingen uitproberen en kijken of er meer zwaluwen komen en het echt zomer wordt. Nu nog wat persoonlijke reacties:
Ayla, gelukkig kan ik met zekerheid zeggen dat zoon geen huilbaby is en al vanaf zijn geboorte 's nachts wonderbaarlijk goed slaapt. Ik tel mijn zegeningen echt wel, ik vind het heerlijk dat ik op twee korte voedingen na 's nachts kan doorslapen. Hij slaapt mede zo goed omdat hij naast mij ligt. Hij heeft dat nu nog echt nodig.
Hanne, wees gerust, ik geniet me werkelijk suf van deze jongeman. Ik zou hier zo drie A4-tjes vol kunnen pennen met al zijn wonderbaarlijke eigenschappen. Ik herken dat wandelen met een omweg en het wiebelen natuurlijk meteen (ik kan inmiddels erg goed wiebelen met de kinderwagen en intussen een boek lezen). Die baby bouncer ken ik ook van het kdv van dochter, wat een fantastische uitvinding, he?
Temet, het feit dat jouw lastige slaper uiteindelijk moest afkicken van zijn middagdut biedt perspectieven . Dat niet in eigen bed willen slapen heeft hier hilarische proporties aangenomen. De wieg (door mijn vader zelf ontworpen en getimmerd, een prachtding) ligt inmiddels vol met allerhande babyspulletjes. Hij ligt er toch nooit in. Dat de wieg er nog staat, is uit respect voor opa, haha.
Dc, hier ook een drie-borsten-kind. Meestal, dan. En mijn pink is nog nooit zo schoon geweest. Niet-slapend wegleggen resulteert hier in grote verontwaardiging, gevolgd door driftig en onophoudelijk krijsen. Daar begin ik dus nog even niet aan - wakker wegleggen staat op het lijstje van Dingen Die Hij Vast Wel Kan Als Hij Achttien Is.
Primavera, 'high-need-baby' klinkt een beetje als 'high maintenance spouse', haha. Maar bewerkelijk is-ie inderdaad, zeker vergeleken bij zijn zus. Ik voed zoveel mogelijk op verzoek, maar probeer nu wel enige tijd tussen de voedingen in te lassen, omdat hij de laatste tijd steeds vaker spuugt en vieze gezichten trekt als hij te vaak achter elkaar drinkt - geen idee of dat ook reflux is. Steeds uit dezelfde borst laten drinken doe ik tijdens het clustervoeden 's avonds, was ook een tip van iemand hier. Werkt goed, moet ik zeggen. Ik wissel pas als hij echt begint te mekkeren.
AnneJ, leuk ding! Ik zal er eens over nadenken.
Rodebeuk, lief van je. Ik wacht even de vriendin van morgenochtend af en haar inbakertips. Zij komt ook gewoon even kijken hoe hij zich gedraagt, ben wel benieuwd (ze is lactatiekundige en heeft zelf zes kinderen die ze allemaal ruim twee jaar heeft gevoed, pffff).
Marleen, een doek over de wagen heeft-ie al (tegen de insecten, niet erg transparant). Hij wordt inderdaad ook steeds geinteresseerder in de buitenwereld, ik zal je tip onthouden.
Ayla, heel lief van je, ik zal erop terugkomen als die vriendin morgen inbakeren aanbeveelt.
Liora, ik heb op zich geen mening over inbakeren. Bij dochter hoefde het niet. Pas toen mijn man erover begon, dacht ik: o ja, dat zou ook nog kunnen. Wel fijn dat het bij jouw jongste zo goed werkte!
Jeekaa, lief dat je meedenkt over de bv, maar zoals Liora al zegt, loopt die op dit moment goed (afkloppen) en groeit zoon de pan uit. Natuurlijk ken jij mijn zoon niet, maar als je hem zou zien, zou je je een kriek lachen bij het idee dat hij tekort komt. Hij kan zo in een Renaissance schilderij als obees kindje Jezus.
Dc, zeer herkenbare posting weer van jou . Tuurlijk draait niet alles om de bv (doe meer met ongeveer, roep ik graag), en mijn hele probleem met dat slapen is nu juist dat het onmogelijk is om het hele gezinsschema aan te passen aan de wensen van Dikkie Dik (die op zich eenvoudigweg de hele dag op schoot en aan de borst wil, niks bijzonders). Dat patroon van een vermoeid mannetje dat steeds te weinig drinkt om door te slapen: ja hoor, dat is zoon ten voeten uit op slechte dagen. En dat wil ik doorbreken.
Heeee, ik zie het weer zitten na zo'n heerlijk positief dagje en alle behulpzame berichten. Mocht het morgen weer terug bij af zijn, dan meld ik me hier weer met een lang mopperverhaal. En nog even ter geruststelling van Jeekaa: http://www.mijnalbum.nl/Album=BOJ7GE88 (niet het plantje, die andere).
Groetjes
Massi

Naar de opvang

Hier ging het eigenlijk vanzelf wat beter met slapen toen zoon naar de opvang ging. Zoon was wat ouder en kon wat meer en er was genoeg afleiding en alle kinderen gingen slapen en het was voor hem makkelijker om gewoon de routine te volgen denk ik. Heel anders dan als er verwacht wordt dat je in je eentje gaat slapen. Is ook maar een suggestie hoor want eigenlijk weten we het niet precies, ze kunnen nou eenmaal niet praten. Je probeert zo praktisch mogelijk een oplossing te vinden die bij jou en je kind past.

Massi

Zo erg als bij jullie was het bij ons niet, besef ik. Zoon sliep namelijk 's avonds wel in zijn eigen wieg. Je legde m om 7 uur erin en je hoorde m tot 11 uur niet meer (voedertijd), dat ging allemaal wel. Wel was het in de nacht rommelig, maar niet heel erg.

Maar overdag slapen in zijn eigen bed, daar hield meneer niet van.

Groeten,

Temet

Whow massi

Ik ben dan wel Jeekaa niet, maar heb even je link geopend: wat een heerlijk kereltje heb je! Inderdaad, die groeit als kool . Fijn dat deze dag wat beter verliep en dat je aardig wat tips hebt gekregen. Op naar morgen, hopelijk weer een goede dag.

Annej

Je eigen advies 'de gouden tip noemen', is ook al zowat.... Ik zou zeggen kijk eens naar jezelf voordat je zo op de persoon tegen mij ageert.

Massi

Hoi Massi,

Ik heb mijn zoon ook een tijd overdag op z'n buik gelegd, dan sliep hijbiets rustiger. Ik had een aerosleep matrasdekje en hoeslakentje.

Liora

Dc en massi

Dc, ik trek het me ook niet persoonlijk aan hoor :)Ik vind alleen wel dat als iemand een beslissing neemt over inbakeren, dat je dit wel moet doen gebaseerd op alle feiten. Ik zeg ook nergens dat alles om borstvoeding moet draaien, maar zover ik uit de post van Massi begreep wil zij hier wel mee doorgaan. Dan is dit dus wel een overweging om mee te nemen lijkt me. Ik kan door mijn scherm heen niet zien of Massi van de risico's van inbakeren op de hoogte is.

Massi, ik herken jouw verhaal trouwens erg goed. Ik heb een zoontje van vier maanden die de eerste drie maanden hetzelfde gedrag vertoonde. Hij is door een osteopaat behandeld voor verborgen reflux, nu lijkt hij hier nog weinig last van te hebben. Mijn zoontje sliep overdag alles bij elkaar hooguit een half uur en had daar zichtbaar last van. Wegleggen had geen zin, meneertje was na vijf minuten zo erg overstuur aan het huilen dat ik vervolgens een half uur bezig was om hem te troosten. Ik heb toen een draagdoek aangeschaft. Heb hier ook nog een peuter van twee rondlopen, die door het vele huilen en slechte slapen van baby-broertje echt aandacht te kort kwam. In de draagdoek viel hij altijd rustig in slaap, zodat ik vervolgens mijn handen vrij had voor mijn oudste zoon.
Hoewel zoontje nu nog geen grote slaper is (drie of vier keer per dag een half uurtje), is hij hiermee gelukkig wel tevreden. Hij huilt veel en veel minder en valt af en toe zelfs zelf in slaap in de box. Hij is nu een ontzettend tevreden ventje die al hardop lacht als je hem alleen maar aankijkt. Er is dus hoop!

PS wat een leuke foto! Een heerlijke knul zo te zien.

Overigens nog een tip

Mischien ook handig. Ik zette de wieg en het ledikantje een paar centimeter anti-trendelenburg. Dat verhindert makkelijk teruglopen van de voeding en zorgt dat eventueel snot e.d. makkelijker afstroomt. Viel me op dat ze er niet erg van afzakten.

Vandaag

Gisteren een drukke dag gehad waarin mijn meisje de hele dag hazeslaapjes deed, dus net was ze moe, heb ik haar op bed gelegd, en ging ze huilen. Ben gaan stofzuigen boven, toen was ze een tijdje stil, toen na een half uurtje weer huilen, en ik heb mezelf echt moeten stoppen om er niet gelijk heen te gaan. Ik heb 5 minuten gewacht (echt op de klok moeten kijken, het voelde veeeeel langer) en nu is ze alweer een kwartier stil.

De stofzuigtip kreeg ik van mijn schoonmoeder (moeder van 4). Beginnen in de kamer waar de baby slaapt, en dan steeds verder weg, ze vallen er vaak op in slaap! Deze dus wel

enne, lekker kindje hoor!

Oh ja

Dat was ik alweer helemaal vergeten. Jongste sliep tot een maand of acht op zijn zij in zo'n babysleep, twee van die driehoekige kussentjes aan elkaar, zodat hij niet op zijn buik kon rollen. Want dat vond ik een beetje eng. Overigens sliep hij nooit alleen, overdag in de kinderwagen en 's avonds en 's nachts naast mij (als hij sliep dan he

En tijdens het avondeten zat hij er gezellig bij in zijn maxicosi op tafel. Dat scheelde hier een hoop gehuil.

Massi

Hoe ging het vandaag? Ik hoop weer goed!

Massi??? wakker worden!

Ik hoop van harte dat je gewoon heerlijk aan het bijslapen bent, omdat je zoontje goed is gaan slapen . Hoe gaat het nu?

Sascha

Haha, ik was niet aan het slapen, hoor! Het blijft gewoon lastig om computertijd te vinden - 's avonds al helemaal (clustertijd), maar overdag net zo goed. Ik ben al heel blij als ik mijn mail kan lezen, laat staan beantwoorden, laat staan OO'en.
Zoals je hier beneden kunt lezen, slaapt hij zowaar al twee uur in een buggy. Ik weet met al die vrije tijd geen raad, heb maar eens de wc en de keuken een goede sopbeurt gegeven .
Nog bedankt voor het compliment, trouwens - het is ook echt een bijzonder makkelijk lachend kereltje.
AnneJ, ik heb standaard een handdoek onder de matras bij het hoofdeinde, zelfs bij kleuterdochter nog. Ooit eens mee begonnen toen ze nog een baby was en ietwat verkouden, beviel inderdaad goed. Ook minder spugen, heb ik het idee.
Liora, op de buik werkte een keer en daarna niet meer. Het is een zeldzaam eigenwijs portret, dit kind.
Jeekaa, bedankt voor de lieve woorden over zoon. Een draagdoek red ik zelf niet. Ik heb reuma en krijg dan ontstekingen in mijn schouders. Bovendien wordt hij al behoorlijk zwaar. Wat ik wel eens doe, is een half uurtje koken met zoon in de Baby Bjorn, dat red ik net en blijkt een redelijke oplossing.
Dc, soms helpt het hier ook om zoon weer in slaap te wiebelen, maar meestal niet. Hij wil ook vaak gewoon drinken. Ik geef dan even een borst tussendoor, en dan slaapt hij soms nog heel even door, meestal niet echt.
Roosje, die maxicosi op tafel hebben wij alweer afgeschaft want het eet niet lekker met zo'n brulboei op een halve meter afstand. Met name kleuterdochter kan er absoluut niet tegen. We eten nu dus in etappes. Eerst ik met dochter, man wiebelt met zoon, en dan man en dochter (toetje) en dan neem ik zoon over. Werkt nu even het beste. Op zijn zij slapen doet hij regelmatig, al zijn het altijd hazeslaapjes.
Al met al zit er niet echt veel schot in, af en toe een goede dag afgewisseld met aanmodderdagen. Soms krijg ik een cadeautje, dan slaapt hij ineens uren achter elkaar, zoals nu. Buiten slaapt hij beter, als ik een dagje naar de dierentuin ga met beide kinderen, slaapt hij bijna de hele dag. Ik ga dus opvallend vaak naar de dierentuin .
Groetjes
Massi

Massi nissa

http://www.inbakeren.nl/

kijk eens op deze site, heb hier vanmiddag zitten lezen en staan een hoop tips op ook als je niet wil inbakeren.
mijn babytje is nu 11 weken en ik herken wel het een en ander qua hazenslaapjes. maar vanmiddag zat ik te lezen en ik heb er veel aan gehad
succes

Kom ik weer

Hoi Massi,

Ik vond inbakeren altijd een naar idee, alsof hè een baby een slaappil geeft. Maar ik heb er zoveel baat bij gehad, kwam echt helemaal bij. En ik gun jou dat zo.

Wat weerhoudt je? Staat het jou ook gevoelsmatig tegen?

Liora

Hier ook slaapgedoe....;-)

Sinds 3,5 week ben ik de trotse moeder van Kiki, een prachtige meid! Inmiddels slapen vader en moeder gescheiden van elkaar....vader moet weer werken en kan niet tegen onderbroken nachten, vandaar. Hoe dan ook: ik slaap lekker met Kiki op 1 kamertje en dat bevalt prima! Vaak draag ik haar in de draagzak of op mijn arm, ook liggen we vaak samen op de bank en ligt ze op mijn buik. Overdag ligt ze in de box, in de wandelwagen en dus regelmatig bij mij. Ook 's nachts pak ik haar bij me in bed, ze start in haar ledikantje, als ze huilerig is of moet spugen. Al met al volg ik sterk mijn gevoel en laat ik haar niet huilend liggen....waar dan ook.
Mijn man zegt steeds vaker dat hij zich zorgen maakt en bang is dat Kiki 'verwend' raakt en dadelijk niet meer alleen in slaap kan vallen/kan slapen. Ik ben daar echter helemaal niet bang voor en wil haar nu alle geborgenheid en veiligheid geven die ze nodig heeft, en ik denk dat dat veel lijfelijk contact is.
Ben ik daar nu een uitzondering in? Wat denken jullie? Hoe kan ik mijn man overtuigen van mijn (juiste?)gevoel. Uiteraard klopt mijn eigen gevoel natuurlijk maar jullie begrijpen vast wat ik bedoel;-)

Regien

Ik geloof dat je een kleine baby niet teveel lichamelijk contact kunt geven. En als ze er rustig van wordt, heeft ze dat dus nodig. Klinkt alsof het supergoed gaat!

Als je het zelf niet volhoudt of niet meer wil, dan is het pas tijd om iets anders te proberen, of als het niet werkt.

En verwennen met aandacht kan gewoon niet bij een baby. Dus daar hoeft je man zich echt geen zorgen om te maken!

Liora

Ha, niet eens!

Eindelijk iets gevonden waar we het niet eens zijn, Liora!

Ik denk dat je een baby het beste kunt behandelen alsof het de derde is. Dus af en toe in de transat leggen, terwijl jij bezig bent met koken ofzo, af en toe even laten wachten als je met iets bezig bent en ze huilt.

Verder ben ik wel helemaal voor samen slapen trouwens, echt heerlijk is dat. Maar ik merk nu al (baby is nu 2 maanden) dat ze af en toe in mijn armen onrustig is, en dan als ik haar in de transat leg, ze heel rustig is. Ik kan haar ook overdags zo op bed leggen, en dan gaat ze zonder huilen slapen. Had ik ook met de 2e. Met de eerste liep ik de hele tijd rond, en die ging krijsen zodra ik hem neerlegde, en bij 4 maanden waren we allemaal uitgeput.

Alleen 's avonds heeft ze constant lichaamscontact en clusteren nodig. En nu valt ze zo rond 22u in een diepe slaap, een maand geleden was dat nog 23u.

Samen slapen

Ik heb trouwens met de oudste 2 ook samen geslapen 's nachts, en die zijn zonder problemen bij 5 en 6 maanden naar hun eigen bed in eigen slaapkamer gegaan hoor. Ter geruststelling voor je man.

Maar zorg wel dat je de weekenden wel met je man samen slaapt, koop desnoods oordopjes voor hem, anders heb je straks een enorme brug te overbruggen!

Wel eens met liora

Ik kijk er hetzelfde tegenaan als Liora. Volg je gevoel en als Kiki hier rustig van wordt, dan heeft ze het nodig. Tegen de tijd dat jij het zat bent, is het tijd voor aanpassen.
Mijn vierde is ook een meisje dat erg aan mij hangt. De eerste vijf weken sliep ze op mijn buik en ze heeft lang op mijn arm gewoond. Nog steeds is ze aanhankelijk (ze is nu 19 maanden). Mijn derde had het ook, totdat ze ongeveer 22 maanden was. Mijn oudste twee hadden het niet. Mijn tweede had het juist nodig om even te huilen voordat ze ging slapen, een soort van verwerking van de dag, zeg maar. Ieder kind is weer anders. En wat stralen je berichten van een gelukkig gevoel, Regien. Fijn!

Opvoedmethoden

Misschien kun je je man meer tijd met jullie baby geven zodat hij zelf ervaart hoe natuurlijk het is om er te zijn voor je baby. In elk geval dat ze dicht bij je is, wat je ook doet. Die babies zijn zo hulpeloos. Dat is geen verwennen dat is ze een goede vertrouwde basis meegeven in het leven.
Ik zou niet weten hoe je anders verschil van inzicht kunt voorkomen. Ik vind 'verwend' denk ik een archaïsch begrip. Men vind maar wat. Je hoeft je baby niet alvast te laten wennen aan het 'harde' leven. Dat komt vanzelf wel, daar hoef je helemaal niets zelf aan te doen.
Moedig je man aan om het contact met zijn dochter te ervaren. Haar te helpen zich goed te voelen in jullie wereld en die te leren kennen. Hopelijk zijn er geen 1-2tjes met ouders en schoonouders die er anders over denken. Je bent zelf de grens Regien, niet een of ander regeltje of opvatting van anderen.

Het is een wonder, we zijn het niet eens, haha!

Maar even iets anders: wat is een transat?

Wipstoeltje

Sorry, dan is transat vast de franse term!

Even voor de duidelijkheid, ik vind dus niet dat je een baby van een maand moet laten huilen ofzo hoor.