Bang, onzeker en verdrietig

Vanmorgen

was ik na een superslechte nacht helemaal op van de stress en heb de verloskundige weer gebeld. ZEi dat ik me heel lastig voelde om weer te bellen maar dat wuifde ze gelijk weg. Ze heeft veel informatie gegeven en me op het hart gedrukt niet naar verhalen op de internet te gaan zoeken want ze zei hier lees je meestal het ergste. Maar het belangrijkste ze hoorde dat ik het echt moeilijk had en ik mocht vanmiddag langskomen om naar het hartje te luisteren en als dat niet zou lukken een echo. Nou ben geweest en ze zetten dat ding op mijn buik en gelijk was daar het hartje, ik ben zo blij weer even gerustgesteld. Ze zei ook meid je bent bijna 12 weken de meeste risicovolle weken zijn voorbij en ik mag altijd binnenwippen als ik me onzeker voel. Ik heb zulke lieve verloskundigen!!!!!!!!! En op dit moment voel ik me weer even gelukkig. Mama 2005 fijn datjouw echo ook goed was echt een opluchting niet? Ja ik laat dit keer wel de nzie je denk ik weekplooimeting doen, vooral omdat mijn vriend dit nu graag wil. We zijn er wel over uit dat een kindje met Down gewoon welkom is maar sinds kort kijken ze ook naar de kans op het syndroom van patau en het syndroom van edwards. Dit zijn zeer ernstige afwijkingen waarbij het kindje gelijk overlijdt of in het 1e levensjaar. Tja en dat vind ik toch wel zo ernstig dat ik dit mijn kindje niet aan wil doen. Ik heb wel gezegd dat ik perse geen vruchtwaterpunctie of vlokkentest wil doen, maar dat zie je denk ik wel op zo'n moment. De verloskundige zei dat mijn echo's er al zo mooi uitzagen dat ze op dit moment eigenlijk niets van dit verwacht(zij doet in het ziekenhuis ook de nekplooimetingen en 20 weken echo's) maar daar ga ik op dit moment ook niet van uit, ik ga vandaag gewoon genieten van het goede nieuws van vandaag en dinsdag de nekplooimeting. Allemaal een fijne dag, groetjes Yonami