U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wie heeft wanneer haar nod? vonda heeft hem op 14/15 januari 2010
Zonder er dramatischer over te willen doen dan het is, wilde ik hier nog even laten weten hoe het er mee staat op het zwanger worden-front wat mij betreft.
Na mijn miskraam van november heb ik ook een hele tijd getwijfeld of ik nu echt nog wel een tweede wilde. Het voelde soms aan alsof het allemaal juist nodig was geweest om voor mezelf duidelijk te maken of ik het nu echt wel of niet meer wilde. Heel lang had ik ook zoiets van: het is goed zo, ik vind het ook prima om op sommige punten een nieuwe fase in mijn leven in te gaan (dochter naar school) dus toen heb ik een Mirena besteld (heb ik al in huis!) en de afspraak met de huisarts gemaakt hiervoor. En toch bleef ik twijfelen en eraan denken...
Ik dacht dat ik mijn eisprong rond de jaarwisseling zou hebben en ik voelde maar niets, dus ik dacht dat ik het gemist had. Maar gisteravond, na het eten, vlak voor het kerst-aftuigen (de boom, wees gerust 
) zei mijn vriend: oh, is het misschien de eisprong? En we zaten nog grapjes te maken en zo. Toen dus weer heel vrolijk geklust. Ik was me er wel van bewust dat het de laatste kans was, want als ik ongesteld word laat ik zeker de mirena plaatsen, maar ik was daar niet droevig over of zo.
Ik vind het toch leuk om jullie dit zo even te melden, omdat ik het ook zo fijn vond hoe er met mij meegeleefd werd toen het in oktober raak was maar in november misging... Nu wordt het dus even aftellen naar de 14e, 15e januari. Ik ben superbenieuwd en houd jullie op de hoogte...
Liefs van Vonda
Peggy
Ja zeg, dat zou geweldig zijn!
Lig je daar bij de gynaecoloog zegt ze: nou mevrouw, ik mag u feliciteren! Stel je voor.....
Ik hoop het voor je!
Hier zit het tweede pilletje Clomid in mijn lijf...
Liefs,
Regien
Vonda
ik lees al de hele tijd mee,
wat ongelooflijk spannend!!!
ik hoop het met je mee!
morgen even langs de drogist voor een test.. of misschien heb je die nog wel liggen..
groet, polly
Peggy
Ik hoop dat het gunstig zal verlopen voor je!!
Ik wacht af met jou!
Vonda
Polly!
Nee, ik had geen tests meer, de laatste die ik had heb ik gebruikt voor toen ik in oktober zwanger was. Dus daarnet bij het Kruidvat even zo'n dubbelpakketje gekocht. Vondaman weet niet dat ik het gekocht heb. Het is allemaal nog een beetje een vervanmijnbedshow voor hem. Hij wilde perse geen tegenmaatregelen, terwijl ik heel duidelijk heb aangegeven dat ik mijn eisprong had. Het is zo'n nuchtere man die zich normaal niet snel zorgen maakt. Maar nu het dan toch wel eens zover kan zijn dat het toch weer raak is ziet hij nog wel wat beren op de weg. Ach, die gaan we dan gewoon maar temmen.
Tegelijkertijd heb ik natuurlijk ook mijn angsten, mocht ik zwanger zijn: gaat het allemaal goed, zal ik niet opnieuw een miskraam krijgen, zal het kindje gezond zijn, hoe doet we het praktisch gezien hier in huis, moeten we niet verhuizen? Nou ja, niet alles hoeft op stel en sprong natuurlijk.
Ik denk dat de grootste schok toch zal zijn bij de familie. Mijn deel van de familie weet van de miskraam en zij probeerden toch wel tactvol door te laten schemeren dat het misschien verstandig zou zijn om niet verder te gaan ermee. Maar ja, ik ben eigenwijs he...
Zijn kant van de familie weet helemaal niet dat we nog bezig waren te proberen met een tweede.
Maar goed, wat ben ik aan het ratelen hierover, eerst maar eens kijken of het echt zo is!
Ik ga niet meteen testen, misschien morgenochtend of zo.
Je / jullie horen, lief dat je meeleeft en meeleest Pollieke!!
Liefs van Vonda
En regien!
Lekker blijven Clomidden, zou ik zeggen! Recht zo die gaat!!!
Vonda
Vonda
dank je vonda, das lief van je. ik hoop zo dat we ooit eens bij het zwangeren groepje mogen behoren. liefs, peggy
Vonda
Spannend!!
Ik hoop het ook zo voor je!
Ik duim voor je.
Ga je morgenvroeg testen? Ben zo benieuwd, ik hou je in de gaten
Liefs Nina
Vonda
Ja, ik Clomid gewoon nog even door;-)
Ben zeer benieuwd morgen......
Liefs,
Regien
Vonda
ik duim, ik duim, ik duim....ik hoop het zo!!!
Merel
Vonda
Ha Vonda, ik las dit: "Mijn deel van de familie weet van de miskraam en zij probeerden toch wel tactvol door te laten schemeren dat het misschien verstandig zou zijn om niet verder te gaan ermee."
Zoals je misschien wel weet heb ik (40) het afgelopen halfjaar twee miskramen gehad. Ik was er open over tegen wat collega's en mijn leidinggevende. Na de laatste mk zei ik tegen mijn leidinggevende dat ik er over een paar maanden mee wil stoppen, met proberen zwanger te worden (en te blijven). En toen zei hij dat hij weliswaar mijn dokter niet is (hij is gynaecoloog) maar dat het feit dat ik zwanger was geworden juist betekent dat mijn kansen op nog een kind redelijk goed zijn. En dat hij niet de persoon was om me te adviseren, maar dat hij zelf wel door zou gaan om het nog eens te proberen.
Nou ja, ik houd er ernstig rekening mee dat het niet meer gaat gebeuren, zwanger worden en een kind krijgen. Maar ik heb mijn harde grens wel losgelaten. We zien wel.
Hopelijk hoef jij je helemaal niet meer met deze vraag bezig te houden, want ben je nu gewoon zwanger en blijf je het nog een maand of 8! Maar anders... dat spiraaltje bederft niet zo snel in de verpakking.
X Biene
Het is ongelofelijk maar toch voorbij
Dit had ik eigenlijk niet gedacht, maar het is toch voorbij. Ik had het niet gedacht want ondertussen is het al dag 28 van de cyclus, terwijl ik al jarenlang een cyclus heb van 25/26 dagen...
Maar goed, vanmorgen urine opgevangen om later te gaan testen. Ik mocht lekker uitslapen en heb toen gedoucht. Tegen half 11 heb ik eerst ontbeten en toen had ik de moed verzameld om te gaan testen. Helaas, maar 1 streepje. Ik moest toevallig ook naar de WC en toen zag ik het ook daar.... roze op het papier, ongesteld dus.
Heb het net verteld aan Vondaman. Ik ben er wel verdrietig over al had ik de laatste dagen dus ook wel twijfels of we het allemaal zouden gaan redden...
Vondaman was wel opgelucht, dat neem ik hem ook absoluut niet kwalijk, had ik wel verwacht. Hij zei ook dat hij het wel zwaarder had ingezien deze laatste dagen dan hij eerder zou hebben verwacht van zichzelf, al had hij ook zoiets van: als het er komt, dan is dat zo en redden we het ook wel.
Gemengde gevoelens dus ook bij mij. Nu wil ik ook niet verder, woensdag is de afspraak bij de huisarts. Ik zou er ook niet tegen kunnen om nog langer in onzekerheid te zitten....
Ach ja, lastig allemaal. Ik vind het wel zwaar. Gisteren was ik er eigenlijk nog van overtuigd dat die 2e er zou komen, nu blijft het definitief bij eentje.
Biene, mooi berichtje heb jij geschreven, dank je wel. Toch beginnen bij mijzelf ook twijfels te ontstaan, en gecombineerd met de toenemende moeite die Vondaman er mee heeft (al liet hij mij tot nu toe nog de ruimte) brengen mij ook tot de conclusie dat er ergens een grens moet zijn en dat die nu, echt, echt nu, is bereikt. Dit was mijn allerlaatste poging.
Al blijft het moeilijk dit te accepteren. Ik had graag een draadje 'uitgerekend in sept/okt/nov/2010' willen starten, het heeft niet zo mogen zijn.
Gelukkig ben ik ook goed in het tellen van mijn zegeningen....
Lieve, lieve meiden, dank voor jullie lieve berichten en jullie steun. Als ik jullie niet had...
xxxxx
Vonda
Vonda
een hele dikke knuffel voor je. Wat vind ik dit erg voor je, ik had het je zo gegund. Ik hoop dat je dit alles een plekje kunt geven.
Knuffel
Vonda
ik weet niet goed wat ik moet zeggen,
sterkte!!
greot, pol
Vonda
He bah, wat jammer. Ik weet hoe je je voelt, ken de teleurstelling en de angst voor de volgende teleurstellingen. En de toenemende zorgen over of het allemaal wel lukt met een kindje erbij, naarmate je langer op die zwangerschap wacht. Begrijpelijk dat jullie er nu een punt achter gaan zetten. Succes woensdag, het lijkt me een raar moment.
X Biene
He bah vonda
Wat verdrietig! En wat gemeen, die valse hoop die je lijf je dan geeft 
.
Vonda
Jeetje, wat afschuwelijk voor je...inderdaad wat Asa Torell zegt: gemeen dat je lijf die valse hoop dan geeft.
Ik wens je heel veel sterkte met het afscheid nemen van je verlangen naar een kindje..
Liefs,
Regien
Vonda
Ach, wat afschuwelijk! Ik had het je zoooooo gegund...
Dikke knuffel,
liefs,
Petr@
Vonda
hoi vonda,
ik kan me heel goed voorstellen hoe jij je voelt. mensen vragen altijd als iemand 1 kind heeft wanneer de 2e komt. en als het dan niet lukt zeggen de mensen ach, je hebt toch een kind? maar mensen snappen vaak niet dat het het gezinsgeluk pas helemaal compleet is als mensen een kindje er bij willen.ze zeggen ook dat je gelukkig moet zijn met wat je hebt. is wel makkelijk gezegd.want voordat je het verwerkt hebt ben je weer een poosje verder en in je achterhoofd blijf je voorlopig of altijd nog zo iets houden van hoe zou het kindje er uit hebben gezien en alle vragen die je verder nog zou hebben. ik bvind het goed om te horen dat je er zelf nuchter tegen over staat. maar geef je zelf de tijd om het samen met je man te verwerken. dat maakt het verwerkingsproces ook wat makkelijker.
sterkte meis.
liefs en groetjes peggy
Vonda
He Jeetje zeg. Ik had het zo gehoopt voor jullie. Bah.
Een hele dikke knuffel voor jullie.
Liefs van Salie
He vonda toch
Wat ontzettend jammer zeg, ik had het zo gehoopt voor je en het je ook zo gegund! Ik wens je wijsheid in je verdere beslissingen en in het acceptatieproces. Het lijkt me heel moeilijk als je zo graag wil dat er (nog) een kindje komt en het niet zo mag zijn.
Een hele dikke knuffel voor jou!
Liefs, Merel
Lieve meiden
Wat een fijne reacties toch...
Gisteren was een zware dag. Vandaag had ik veel afleiding door mijn dochter en dat was enerzijds ook moeilijk maar ook wel goed.
Ik snap achteraf ook waarom ik zo'n lange cyclus had: de eisprong kwam later dan normaal, zo'n 5 dagen later. Logisch natuurlijk dat dat de nod ook opschuift maar dat had ik me niet gerealiseerd.
Vonda
Vonda
Wat ontzettend jammer en verdrietig. Ik had het jullie zo gegund. Dikke knuffel.
Vandaag naar de huisarts geweest
en spiraal laten plaatsen. Au-auw! Eerst wat uurtjes op de bank gelegen, Vondaman kon nog even thuis blijven. De rest van de dag gelukkig nauwelijks pijn gehad met wat pijnstillers.
Wel heel raar, deze afspraak had ik een tijdje geleden natuurlijk al gemaakt, en toen kwam er nog zo'n laatste kans doorheen, maar ik wilde het ook niet nog eens uitstellen. 't Was wel een emotioneel moment bij de huisarts. Zij vroeg me wat dingen vooraf en kon zich ook wel voorstellen dat ik op een gegeven moment rust wilde op dit front.
Het is goed zo, maar de acceptatie zal nog moeten komen. Eerst nog vooral verdriet.
Dank voor jullie lieve berichtjes, lief, emmonis.
Groetjes,
Vonda
Lieve meid
Alleen een hele, hele dikke knuffel voor jou. Zo dapper en zo moeilijk! Ik wens je veel sterkte en heel veel steun in je verdriet! Zorg goed voor jezelf he!
Liefs, merel
Vonda
Wat moet het een moeilijk en verdrietig moment geweest zijn bij de huisarts.
Ik hoop dat het jou en Vondaman de rust geeft die jullie zo hard nodig hebben.
Sterkte en liefs,
Regien